<==Ficหัวขโมยแห่งบารามอส==>>ตอน นักเรียนใหม่ทำปวดหมอง

ลำดับตอนที่ #9 : นอกเรื่องฮับ : ตอนเจ้าหญิงนิทรา2คน!? ( 2 )

     \"ที่กำลังเดินมานั่นคือเจ้าหญิงสโนไวน์ของฉันล่ะ ช่วยจัดการด้วยนะ\" คิด พอซสิเบิล เดอะปรินซ์ ออฟเวนอล พูดกับพ่อมดองครักษ์ผู้ซื่อซะจนเซ่อนาม ซีบิล สเวน เดอะวิซาร์ด ออฟบารามอส



     \"ไว้ใจได้เลยครับเจ้าชาย\" ซีบิลพูด



     จ๊ะเอ๋ พ่อมดซีบิลใส่เสื้อคลุมสีดำแล้วถือตะกร้าใส่ลูกแอปเปิ้ลสีแดงสดเดินออกมา ทำให้พบกับเจ้าหญิงเฟลิโอน่า



     \"ต้องการแอปเปิ้ลมั้ยครับ แอปเปิ้ลพิษ...เอ๊ย แอเปิ้ลเวนอลครับ\" พ่อมดซีบิลที่ปรากฏตัวอยู่หน้าเฟลิโอน่าพูด



     \"คุณผู้หญิงลองชิมสิครับ\"ซีบิลชวนให้ทานแล้วยื่นแอปเปิ้ลสีแดงสดให้



     \"น่าอาหย่อยนะ ฟรีป่ะลุงฉัน ไม่มีเงินหรอกนะ\" เฟลิโอน่าพูดตาเป็นมัน แต่ก็มีแววเสียดายเพราะตัวเองไม่มมีตังค์สังแดงเดียว



     \"อ๋า อือสำหรับหนูฟรีอยู่แล้ว\" ปากทำใจดีไว้เพื่อทำหน้าที่จากเจ้าชายคิดให้สำเร็จ แต่หารู้ไม่ว่าในใจพ่อมดหนุ่มคนนี้คิดอะไร\'บังอาจมาเรียกผมว่าลุงนะ ฉันอายุแค่16เองนะ\'



     \"ขอบคุณนะลุง\" เฟลิโอน่ารับแอปเปิ้ลมาทำท่าจะกินแล้ว...\"นี่ไม่มีของเดมอสเหรอ\"



     \"เอ่อ...เสียดายจังนะครับ ผมมีแค่นี้เท่านั้นแหละ\" ซีบิลแก้ตัว \'รีบๆกินเข้าเหอะน่า\'



     \"กินเลยน้า..\" ระหว่างนั้นมีกระต่ายเจควิ่งผ่านมา ถือป้ายเขียนว่า\"แอปเปิ้ลพิษแสนอร่อย\"



     \"หนอย คิดว่าจะหนีพ้นเหรอ\" เจ้าชายคิดกระโดดออกมาจากที่ซ่อนเพราะเจ้ากระต่ายเจคตัวดี ทำใหเดฟลิโอน่ารู้ตัว ตามมาด้วยพ่อมดองครักษ์ซีบิล... กระต่ายเจคกระโดดลงไปในหลุมๆหนึ่ง แล้วคิดกับซีบิลก็กระโดดตามลงไป แต่ก็ต้องติดอยู่อย่างนั้นเพราะหลุมมันมีขนาดพอดีกับคน2คนที่เข้าไป ส่วนกระต่ายเจควิ่งออกไปทางเชื่อมเล็กออกไปอีกทาง



     \"มีแบบนี้ด้วยเหรอ\" เสียงคิดบ่นออกมาจากหลุม



     \"โอย อันตรายเกือบไปแล้วมั้ยล่ะเนี่ย\" เฟลิโอน่ารู้ตัวแล้วก็ทิ้งแอปเปิ้ลด้วยความเสียดาย แล้วเดินตามหาเจ้าชายต่อไป....



     เดินต่อไปไม่นานก็ถึงริมทะเลสาบที่มีน้ำใสจนเห็นก้นทะเลสาบ ทางด้านตรงกันข้ามกับที่เฟลิโอน่ายืนอยู่ก็มือน้ำตกส่งเสียง ซ่า ซ่า ละอองน้ำกระเด็นมาลงผิวน้ำใสทำให้น้ำกระเพื่อมเป็นคลื่น มีปลามากมายอยู่แถวน้ำตกแต่ไม่มีแค่ปลาเท่านั้น ยังมีคู่สวีทนั่งอยู่ข้างน้ำตก....



     \"ทั้งที่ฉันฝันถึงวันที่จะได้พบนายแท้ๆ\" เจ้าหญิงตัวยุ่งคิดต่อไป



     \"ไม่ยอมแพ้หรอก มีวิธีที่จะประกบ2คนนั่นแบบใกล้ชิดมั่งมั้ยเนี่ย\" เมื่อเฟลิโอน่าคิดได้ดังนั้นก็มองซ้ายมองขวาแล้วก็เห็นตัวอ่อนตัวหนอน...\"เราเนี่ยก็พอใช้เวทแปลงร่างได้นิดหน่อยนี่นา ถึงจะได้ไม่นานก็เหอะ\"



     \"เฟลิรุเร เฟลิรุเร แปลงร่างเป็นตัวอ่อนตัวหนอน \" เฟลิโอน่าท่องคาถาแล้วแปลงร่างเป็นตัวอ่อนตัวหนอน



     \"แปะ\"



     \"หือ?\" เจ้าชายคาโลได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง



     \"อย่าจ้องกันอย่างนั้นสิคะ\" แค็ทพูดหน้าขึ้นสีเรื่อเมื่อคาโลจ้องหน้าแค็ท



     \'ลงจอดเรียบร้อย หุหุฝีมือ\' เฟลิโอน่าในร่างตัวอ่อนตัวหนอน กระดื้บขึ้นมาอยู่ที่ใบไม้ดหนือหัวของแค็ทแล้วหล่นลงบนหน้าของแค็ทตรงตำแหน่งคิ้วพอดี



     \'ตาฝาดรึเปล่านะ รู้สึกเหมือนว่ามีอะไรตกลงมา\' คาโลคิด



     \"นี่เจ้าชายคาโลคะ\" แค็ทพูดขึ้น \"ทำไมถึงเลือกฉันล่ะคะ\"



     \"ฮ่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า\" คาโลกลั้นหัวเราะไม่อยู่ เพราะคิ้วของแค็ทเปลี่ยนรูปร่างแสดงความรู้สึกไปตามคำที่พูด ซึ่งความจริงเป็นฝีมือของเฟลิโอน่านั่นเอง



     \"เป็นอะไรไปเหรอคะ\" แค็ทถาม (เฟลิโอน่าขดตัวเป็นรูปเครื่องหมาย ? )



     \"ปละ เปล่าคือฉันคิดว่าเธอนี่ตลกจริงๆน่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า\" คาโลหัวเราะๆไม่หยุดทำมาดเจ้าชายน้ำแข็งพังหมด



     \"?\"



     \"เจ้าชายใจร้ายมองหน้าฉันแล้วหัวเราะ\" แค็ททำท่าจะร้องไห้



     \"เอ่อ ฉันขอโทษเจ้าหญิงแค็ท ฉันไม่ได้ตั้งใจทำใหเเธอร้องไห้\" คาโลขอโทษ



     \"จริงเหรอคะ\" แค็ทหันมาทำให้คนโลหัวเราะอีก (ตอนนี้เฟลิโอน่าได้อยู่ตรงกลางหน้าผากของแค็ท แต่แค็ทก็รู้สึกตัวจนได้)



     \"ว้าย ตัวอะไรเนี่ย\" แค็ทปาตัวอ่อนไปที่พื้น \"ทำให้ฉันเป็นตัวตลกเหรอห๊ะ เหยียบให้แบนไปเลย\" เฟลืโอน่าในร่างตัวอ่อนพยายามกระดื้บจะหนี แต่ไม่เป็นผลเพราะร่างนี้มันขยับตัวได้เร็วซะเมื่อไหร่ล่ะ แล้วจะให้คืนร่างตอนนี้ก็ไม่ได้ด้วย....ตายแน่!?



     \"เจ้าหญิงอย่านะ ถึงนะเป็นแมลงแต่เธอก็ไม่ควรฆ่าสิ่งมีชีวิตง่ายๆนะ\" คาโลห้ามทำให้เฟลิโอน่าหลุดจากเส้นยาแดงผ่าแปด



     \"ก็ได้ค่ะ เจ้าชายเนี่ยใบหน้ายามโกรธก็สง่างามเท่ระเบิดเลย \" แค็ทวางมือแล้วเข้าโหมดเป็นรูปหัวใจเต็มสองตา



     \"ทางโน้นมีทุ่งดอกไม้สวยๆด้วยล่ะเราไปทางโน้นกันดีกว่านะ\" แค็ทคล้องแขนคาโลแล้วเดินไปทางทุ่งดอกไม้



     \"ขอบคุณนะเจ้าชาย ช่างใจดีอะไรอย่างนี้\" ถ้าตอนนี้เฟลิโอน่าอยู่ในร่างมนุษย์ล่ะก็คงเรียกได้ว่าหน้าแดงป็นลูกตำลึงสุกไปแล้ว



     \"แต่นี่ไม่ใช่ดเวลามาชื่นชมนะ อ๊า จะคลาดกันแล้ว\" เฟลิโอน่าพยายามกระดื๊บต่อไป



     \"เอ๋ รู้สึกแปลกๆแฮะ สภาะร่างกายมัน..\" ตัวอ่อนที่เคยเป็นสีน้ำตาลเข้มเริ่มลอกคราบเป็นตัวหนอน แล้วเป็นดักแด้ แล้วสุดท้ายก็เป็นผีเสื้อ



     \"อ๋า เหลือเชื่อเร็วจัง\" เฟลิโอน่าไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่เกิดกับตัวเอง \"สุดยอดเรากลายเป็นผีเสื้อไปแล้ว กลับไปเล่าให้ใครฟังตะมีใครเชื่อมั้ยเนี่ย\"



     \"อ๊ะ เจ้าชายฉันอยุ่นี่\" ผีเสื้อเฟลิโอน่าบินมาจนถึงบริเวณที่เจ้าชายคาโลอยุ่กับแค็ทแล้ว..\"อย่าใกล้แค็ทอย่างงั้นเซ่\" เฟลิโอน่าพยายามตะโกนออกไป แต่ดูเหมือนว่าคาโลจะไม่ได้ยิน



     \"นี่เจ้าชาย ฉันถามอะไรอย่างนะ ติดใจฉันตรงไหนหรอ\" แค็ทถามพลางเขยิบเข้าไปใกล้คาโลอีก



     \"ตรงไหนน่ะเหรอ..\" คาโลพูดแล้วพยายามนึกหาข้ออ้าง แต่จะให้บอกออกไปได้ไงล่ะว่า\'เลือกๆไปงั้น\'มีหวังโดนแม่เจ้างอน แถมอาจจะได้ของแถมจากฝ่ามือแม่เจ้าก็ได้



     \"เขินสิท่า น่ารักจัง\" แค็ทโน้มตัวเข้าไปใช้แขนรัดรอบตัวของคาโล



     \"เอ่อ ปล่อยเถอะ\" คาโลพยายามดันให้ปล่อยมือ แต่แค็ทไม่ยอมปล่อย



     \"พูดตรงๆเถอะค่ะ เพราะฉันสวยกว่าหรือเพราะรู้สึกว่าในหน้ายามหลับของฉันดูมีเสน่ห์อะไรทำนองนี้\" แค็ทยกตัวอย่างให้ฟัง



     \"ทำอะไรน่ะหยุดเดี๋ยวนี้เลย\" เฟลิโอน่าบินโฉบไปโฉบมาพยายามหยุดแค็ทเต็มที่



     \"ขนาดผีเสื้อแสนสวยยังมาอวยพรให้เราสองคนเลยนะ\" แค็ทพูดขึ้นมาเมื่อเห็นผีเสื้อเฟลิโอน่า มาวนเวียนอยู่ข้างๆตัว



     \"ใครอวยพรให้เธอกัน\" หลังจากที่เห็นว่าทำอะไรก็ไม่ได้ผลจึงบินกลับมานั่งอยู่ที่กลีบดอกไม้ ..ถึงจะเป็นผีเสื้อก็เท่านั้น แม้แต่จะทำให้เจ้าชายสังเกตเห็นยังทำไม่ได้เลย ได้แต่ดูเท่านั้นเอง...



     \"ไงเธอ หวัดดี\" มีเสียงดังขึ้นข้างตัวเธอ \"ฉันชื่อเรนอน นี่ก็ มาทิลด้า กับแองจี้\" มีผึ้ง3ตัวมาปรากฏตัวอยู่ข้างตัว ..ดูจะเป็นมิตรนะ..



     \"เอ่อ ฉันชื่อเฟลิโอน่าค่ะ\"



     \"เธอถึงจะยังเพิ่งพบกัน แต่รู้สึกคุ้นเคยกับเธอยังไงไม่รู้นะ\" ผึ้งแองจี้พูด



     \"เธอนักเจ้าชายคนนั้นเหรอ แต่ผีเสื้อรักมนุษย์มันก็ทำอะไรไม่ได้นี่นา\" ผึ้งมาทิลด้าพูดบ้าง



     \"ช่างเถอะไม่ต้องมาสนใจฉันหรอก\" เฟลิโอน่าเข้าโหมดงอนเมื่อได้ยินแบบนั้น



     \"เอาล่ะ พวกเราจะช่วยคุณเฟลิโอน่าเองนะคะ แยกสองคนนั่นออกจากกันก็พอแล้วใช่มั้ยคะ เดี๋ยวพวกเราจัดการให้เองค่ะ ไปกันเถอะพวกเรา\" ผึ้งเรนอนพูดรวดเดียวจบ แล้วก็บินไปหาคู้ที่หวานจี๊ดจนผึ้งต้องมาจัดการ....



     \'เราเลือกคนผิดล่ะมั้งเนี่ย ไม่คิดเลยว่าจะเป็นคนใจกล้าหน้าด้านขนาดนี้ กลับไปที่ปรราสาทแล้วลองปลุกเจ้าหญิงอีกคนดีกว่า\'คาโลคิดกับตัวเอง



     \"เฮ้ย..เดี๋ยวก่อน\" คาโลร้องเมื่อเห็นแค็ททำท่าจะจูบ แล้วเลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้



     \"แหมป่านนี้แล้วนะคะ..\" แค็ทพูด



------------------------------------------------------    หึ่ง    หึ่ง    หึ่ง   ----------------------------------------------



     คาโล -- อ๊ะ



     แค็ท -- เอ๊ะ



     ผึ้ง3สาว -- จึ๊ก



     \"มีผึ้งมา\" คาโลพูด



     \"โอ้ย!! จ๊ากกกกกกกช่วยด้ว~~~~~~~ย\" คนที่โดนคือแค็ทจังครับ เจ้าตัวแหกปากร้องลั่นป่า วิ่งหนีผึ้งทั้ง3ที่ยังตามมาไม่หยุด ทำมาดเจ้าหญิงหลุดกระเจิง



     \"ทำได้ดีมากทุกคน\" มาทิลด้าพุดขึ้นหลังจากจัดการฝังเหล็กในจนเรียกได้ว่าหมดสภาพทำอะไรได้แล้ว



     \"เกินไปแล้วขอโทษนะ แค็ท\" ผีเสื้อเฟลิโอน่าพูด



     \"กลับปราสาทดีกว่า..\" คาโลลุกขึ้นแล้วเดินมาทางที่เฟลิโอน่าอยู่



     \"อ๊ะ เดี๋ยวเจ้าชายจะไปไหนน่ะ\" เฟลิโอน่าตะโกนสุดเสียง  ...เป็นแบบนี้ไม่ได้การแน่กลับร่างเดิมดีกว่า...



     \"เรรุลิเฟ เรรุลิเฟ จงกลับร่างเดิม\"



-------------------------------------------------------- พรึ่บ---------------------------------------------------------



     ร่างผีเสื้อตัวเล็กแสนสวย กลับมาเป็นเจ้าหญิงเฟลิโอน่าคนเดิมผู้มีใบหน้าขาวนวลผ่องงดงาม ผมสีน้ำตาลยาวสวยปล่อยสยายปลิวไปตามแรงลม ร่างบางใส่ชุดกระโปรงยาวฟู แล้วพอเจ้าชายคาโลหันมามองตามเสียงก็พบเจ้าหญิงที่กำลังตามหา.....



     \"เธอคือ..\"



     \"ชะ..ใช่ค่ะ\"



     \"เจ้าหญิงนิทราสินะ\"



     \"ฉันชื่อเฟลิโอน่าค่ะ\"



     \"ยืนไหวมั้ย\" คาโลพูดพร้อมยื่นมือมาให้จับ



     \"ขะ..ขอบคุณค่ะ\"



     \"ฉันกำลังนึกอยากจะไปหาเธอพอดี\"



     \"หาฉัน?\"



     \"ปรากฏตัวปุบปับอย่างนี้ ฉันล่ะตกใจจริงๆหยั่งกับภูตแห่งดอกไม้\" คาโลเด็ดดอกไม้ขึ้นมาดมแล้วเสียบที่ใบหูของเฟลิโอน่า \"เหมาะกับเธอนะ\"



     \"เจ้าหญิงเฟลิโอน่า\" คาโลมองด้วยสายตาอ่อนโยน จนเฟลิโอน่าเคลิ้มแล้วเคลิ้มอีก ขาอ่อนจะล้มมิล้มแหล่ตั้งนานแล้ว แต่ไม่กล้าล้มกลัวเสียบรรยากาศ(เค้ากลัวอะไรของเค้าเนี่ย -- Pand@)



     \"คนที่ฉันตามหาดูเหมือนจะเป็นเธอนะ เธอจะยอมเป็นเจ้าสาวของฉันมั้ย\"



     \"เอ่อ ด้วยความยินดีค่ะ\" (/////////)



------------------------------------ 3 วันต่อมา --------------------------------------------------------



     \"เฮ เฮ เฮ เฮ\" เสียงผู้คนมากมายดังมาจากโบสถ์แห่งหนึ่ง ทั้งเจ้าหญิงเจ้าชายจากเมืองต่างๆก็มาร่วมแสดงความยินดีกับคู่ที่จะแต่งงานกันในวันนี้



     \"อะแฮ่ม เงียบๆหน่อยนะครับทุกคน ผมคือลูคัส ............ ผมจะมาเป็นพิธีกรสำหรับวันนี้นะครับและก่อนอื่นเราขอเชิญลอรี่มาเป็นบาทหลวงให้ก่อนครับ\"



     \"เฟี้ยว..ฉึก\"



     \"ตัวประกอบรับหน้าที่บาทหลวงของเราปรากฏตัวแล้วครับ\" ลูคัสยังสนุกกับการเล่นกับมีดบินของลอรี่อยู่ (เฟี้ยว..ฉึก อ๊ากกกโดนฆ่าแล้วใครช่วยเขียนต่อที แอ๊ก -- Pand@)



     \"บัดนี้เราขอเชิญคู่บ่าวสาวมาหน้างานได้แล้ว\" บาทหลวงลอเรนซ์พูด แล้วทั้งคู่ก็เดินออกมา...



  ==== ข้างนอกโบสถ์====



     \"ฉันไม่ค่อยชอบผู้ชายคนนั้นเลย เมื่อวันก่อนยังไปอยู่กับผู้หญิงคนอื่น แล้ววันนี้ก็มากับผู้หญิงอีกคน เจ้าชู้เป็นบ้า\" ผึ้งแองจี้พูด



     \"ก็เราจัดการผู้หญิงคนนั้นไปแล้วนี่คะ อีกอย่างถ้าเราเกลียดคุณคนนั้นล่ะก็คุณเฟลิโอน่ากก็คงเกลียดเราด้วยนะคะ\" ผึ้งเรนอนแย้ง



     \"มันก็จริงอย่างที่เธอพูดเรนอน\" ผึ้งมาทิลด้าเห็นด้วย



     \"คุยอะไรกันอยู่เหรอสาวๆ\" คราวนี้ผึ้งหนุ่มนัยน์ตาสีม่วง นามว่า คิลมัส ฟิลมัส เดอะบี ออฟซาเรส ปรากฏตัวขึ้น



     \"เท่าที่ฉันฟังมานะผู้ชายคนนั้นเจ้าชู้สินะ ถ้าจะทำให้หายเจ้าชู้ก็ต้องกำจัดผู้หญิงที่มาชอบด้วยสินะ\" คิลพูดเองเออเอง



     \"เรนอนเดี๋ยวดูนะ ผมจะโชว์บะรุมมะตุ้มผู้หญิงคนนั้นให้หมดสภาพเลย\"



     \"คุณคิลคะ เดี๋ยวก่อน\" เรนอนห้ามไม่ทันซะแล้ว เพราะคนที่ต้องการจะโชว์มาดเท่ได้บินละลิ่วพุ่งไปที่ข้างในแล้ว



     \"หึ่ง หึ่ง หึ่ง\"



     \"เจ้าชายคาโลเจ้าจะยอมรับเจ้าหญิงเฟลิโอน่าเป็นภรรยาหรือไม่\" เสียงลอเรนซ์พูด



     \"ระ..\"



     \"จึ๊ก\"



     \"โอ้ย\"



     \"จึ๊ก\"



     \"จ๊ากกกก\"



     \"จึ๊ก\"



     \"อ๊ากกกกก\"



     \" ฯลฯ \"



     (ทราบมั้ยคะว่าเกิดอะไรขึ้น)



      เจ้าหญิงเฟลิโอน่าโดนผึ้งคิลฝังเหล็กในไว้เต็มหน้า ทำให้หน้าบวมเป็นลูกสัปปะรดไม่มีตาเลยล่ะค่ะ บวมฉึ่งจะเรียกว่าลูกมะนาว1000ลูกก็อาจจะได้ค่ะ



======หลังจากนั้น=======



     \"ขอโทษนะ ถึงฉันจะไม่ใช่คนที่เลือกผู้หญิงที่ความสวย แต่ยังไงคนที่จะมาเป็นภรรยาฉัน ฉันก็อยากให้หน้าตาเหมือนคนบ้าง พวกเธอต้องได้พบคนที่ดีกว่าฉันแน่ ลาก่อน\" เจ้าชายคาโลพูดลาแล้วก็ขี่ม้าขาวกลับไป



     ....เจ้าหญิงนิทราทั้ง 2 ที่ถูกผึ้งต่อยทั้งหน้าก็เริ่มเข้าสู่นืทราอันยาวนานิดครั้ง แต่ไม่มีใคร คิดจะช่วยปลุกพวกเธอ อีกเลย พวกเธอก็เลยหลับต่อไปเรื่อยๆตลอดกาล....



     \"จะหลับไปถึงไหนกันยะ!!!!!\" เจ้าหญิงควันออกหู โวยไม่หยุด



     \"เล่นไพ่กันดีกว่า\"



     \"เจ้าชายคาโลอะไรกันฮึ\"



     \"น่าโมโหนัก\"



     \"คนเขียนบ้า\"



     ***จบ***



----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



     หนุกมั้ยคะ นอกเรื่องเรื่องแรกคร่า ประเดิมไป2ตอน ช่วงนี้ไม่ค่อยจะมีเวลามาอัพเท่าไหร่เลยงานยุ่งมั่กมั่ก



     ขอฝากFicหัวขโมยแห่งบารามอส ตอน นักเรียนใหม่ทำปวดหมองด้วยนะคะ



     เป็นตายร้ายดี ม่องเท่งยังไง ช่วยเมนต์ให้หน่อยก็ละกันนะคะจาได้อาวมาปรุงให้อร่อยยิ่งกว่าเดิม



     สุข ทุกข์ เศร้า โศก ก็ช่วยโหวตถ้าเป็นไปได้นะคะ อาการอยากคะแนนมันกำเริบขึ้นมาอีกแระ (แต่ไม่บังคับนะขอบอก)



     สุดท้ายนะคะขอบอกว่า รักคนอ่านทุกคนคร่า จาพยายามมาอัพทุกวันถ้าเปงไปได้คร่า



******************************TO BE CONTINUE ************************************