ลำดับตอนที่ #126
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #126 : ตอนที่ 125 : ทะเลเพลิง
พรรเนรเพลิ เป็นหนึ่ในพรรที่ใ้ลมปราสายอัีั้นสู ทันทีที่โรวิาสายอัีเพาะอพรร นัยน์าะเปลี่ยนเป็นสีแ่ำึ้นราวับสีอเปลวเพลิ วามรุนแรอเปลวเพลิะเพิ่มึ้นอีว่าสอในสิบส่วน ทำให้ผู้ใ้ปราสายอัีในระับเียวันยาที่ะเอานะ ้วยเล็วิาเพาะนี้ รวมับวิาสายปราอัีั้นสู ึทำให้พรรเนรเพลิถูบรรุเป็นหนึ่ในสิบพรรให่ในเมือหลวมาหลายร้อยปี
บนเวทีประลอในยามนี้ มีลมปราั้นสีน้ำเินั้นลาแผ่ยายปลุมทั่วเวทีประลอ าสามศิษย์แนหลัอพรรเนรเพลิ!! นัยน์าอทั้สามนแานาารโรพลัพร้อมรับทุสถานาร์
เล้าน่อยๆสืบเท้าึ้นเวทีประลออย่าส่าาม มือสอ้าไว้หลั ปิันพลัลมปราในร่ามิไ้แผ่ออมาแม้แ่น้อย แ่ระนั้น็เินแหวั้นบรรยาาสอั้นลมปราสีน้ำเินที่ปลุมบนเวทีอย่าไม่สะุ้สะเทือน ราวับไร้แรันใๆรอบัว ในยามนี้เล้านไม่ำเป็น้อเปล่ประายั้นลมปราเพื่อให้ฝ่ายร้ามยอมรับาร่อสู้อี่อไปแล้ว แม้ประแสลมปรารอบัวเล้านะไร้พลั แ่ระนั้นู่่อสู้อมัน็มิล้าประมาทแม้แ่เสี้ยววินาที าำล่าวานที่ลือเลื่อไปทั่วเมือในั่ว้ามืน
เล้านประสานมือโ้ัวนอบน้อมให้แ่ผู้นำพรรและเหล่าอาวุโสพรรเนรเพลิ านั้น็โ้ัวเล็น้อยให้แ่ศิษย์แนหลัทั้สามบนเวที
"เริ่มารประลอไ้!!" รรมารที่เป็นอาวุโสพรรเนรเพลิบนเวทีประาศ
ทันทีที่สิ้นเสียรรมาร บรรยาาศ้านหลัศิษย์แนหลัทั้สามอพรรเนรเพลิ็พร่ามัว บิเบือนาอุหภูมิที่พุ่สูึ้นในับพลัน เปลวเพลิ่อยๆระายแผ่ยายลุโนาร่าอทั้สามน เปรียบัอเพลินามหึมาที่ถูุประทุ!!
ฮวยหลา ผู้นำพรรเนรเพลิยัมีสีหน้าเร่รึม ่อนหน้านี้มันไ้ำับเหล่าศิษย์ที่ะึ้นประลอในรอบ่าๆแล้วว่า ห้ามออมมือเ็า และห้ามประมาทแม้ในั่วพริบา!! ้วยำล่าวานที่น่าหวาหวั่นอเล้าน มันไม่มีเศษเสี้ยววามิแม้แ่น้อย ว่านั่นะเป็นเพีย่าวลือ ถึแม้่าวเหล่านั้นะูเินริไปบ้า็าม เหุผลเพราะพรรเนรเพลิ และพรระวันอัส มีวามสนิทสนมับมานาน และู่หูหยินหยาอพรระวันอัสนั้น ็มาเปรียบวิาับพรรเนรเพลิอยู่บ่อยรั้ ฝีมืออทัู้่เรียไ้ว่าสูสีับศิษย์แนหลัอพรรมันเลยทีเียว ฮวยหลายัไ้รับารยืนยันถึวามน่าหวาหวั่นอเล้าน ผ่านหยสื่อสาราผู้นำพรระวันอัสโยรอี้วย!! มันึมิอาสบใไ้หาเล้านยัยืนหยัอยู่บนเวทีประลอ
ศิษย์แนหลัทั้สามสบาับั่วรู่ะ ่อนะละสายา้อไปยัเล้าน ที่ถึแม้เล้านะไม่ไ้ระายพลัลมปราออมาาร่าเลยแม้เพียนิเพื่อเป็นปราุ้มัน แ่ระนั้นเล้านยัยืนแสยะยิ้ม มือไว้หลัทั้สอ้า แรันาลมปราั้นสีน้ำเินอเหล่าศิษย์แนหลั รวมถึวามร้อนนับร้อยอศาบนเวทีที่พวมันประายออมา ยัมิอาทำให้เล้านมีเหื่อผุึ้นแม้แ่เม็เียว หรือปรับเปลี่ยนสีหน้าาเิมไ้เลย
ทั้สามน่ามวิ้วแน่น านั้นเร่พลัึ้นอีหลายส่วน ่อนะประสานระบวนท่าเียวันทั้สามน ่อเิเปลวเพลิหมุนวนสามสายที่หลอมรวมันนมีนามหึมา
"เพลิวายุ"
"เพลิวายุ"
"เพลิวายุ"
เสียประสานอทั้สามนัึ้นพร้อมเพีย เป็นัหวะเียวับที่เลียวลื่นเพลิแายนาให่พวยพุ่เผาผลาั้นบรรยาาศโหมเ้าใส่ร่าอเล้าน มียืนียิ้มปริามุมปาเล็ๆ
ูม!!!
รึ่หนึ่อเวทีประลอลาเป็นทะเลเพลิ สูโิ่วนับสิบเมรลบลืนร่าอเล้านเหลือเพียสีแานอเปลวไฟ และไม่มีทีท่าว่าทะเลเพลินี้ะมอับลแม้แ่น้อย
"เฮ้ย!! แบบนี้แผู้ทรเียริะเหลือามั้ยละนั่น!!"
"วยแล้ว วยแล้ว พรรเราะอธิบายับราวศ์เสวียนอู่ยัไล่ะเนี่ย!!"
"ศิษย์แนหลัพรรเรา พวมันเล่นให่เินไปแล้ว!!"
เสียรอบเวทีระหึ่มึ้นาเหล่าศิษย์พรรเนรเพลิที่ห้อมล้อม บานถึับเบือนหน้าหนี มิอยาเห็นภาพารถูเผาทั้เป็นที่น่าสยสยอ เหล่าอาวุโสพรรเริ่มแสสีหน้าวิัวลึ้น เรว่าารประลอนี้อาสร้าวามบาหมาอพรรเนรเพลิ และราวศ์เสวียนอู่ มีเพียผู้นำพรรฮวยหลาเท่านั้น ที่ยัมีสีหน้าเร่รึม ไม่เปลี่ยนแปล
วบนเวลาที่เปลวเพลิโหมระหน่ำผ่านเลยไปว่าสิบลมหายใเ้าออ
ระแสเปลวเพลิที่โิ่วเริ่มสั่นระเพื่อมึ้นเล็น้อย...
่อนที่ทะเลเพลิะถูีระาอย่ารุนแรราวับเศษระาษ!!
ทะเลเพลิที่เยท่วมเวทีประลอ ลับเหลือเพียเศษเปลวไฟ ที่ลอยึ้นฟ้า ่อนะหายลับไปในอาาศ!!
ศิษย์แนหลัทั้สาม่ามวิ้วแนบแน่นและำเลือมอหน้าัน เพราะพวมันทั้สามมิใ่นปลเปลื้อพลัอทะเลเพลินี้ แ่เป็นบุลอื่น!!
เมื่ออุหภูมิ่ำลาารหายไปในับพลันอทะเลเพลิ ั้นบรรยาาศที่เยถูเผาไหม้บิเบือน เริ่มลับสู่สภาพปริ และ่อยปราร่านผู้หนึ่ในุที่ึ่เยเป็นศูนย์ลาอทะเลเพลิ และแน่นอนว่าย่อมเป็นเล้าน!!
อีทั้ยัอยู่ในุเิม มิไ้ยับเลยแม้แ่รึ่้าว!!
เส้นผมและเสื้อผ้ายัปลิวไสวามารผ่านพัอระแสลมาๆ อาภร์และปลายผมยัไร้ำหนิหรือรอยไหม้แม้แุ่เียว!!
ราวับว่าทะเลเพลิที่โหมระหน่ำโิ่วว่าสิบลมหายใเมื่อรู่ เป็นเพียสายลมอุ่นๆที่ผ่านพัเ้ามา!!
อาวุโสพรรเนรเพลิทั้ 14 นลุพรวึ้นาเ้าอี้อย่าลืมัวในัหวะเียว และทั้หมอ้าปา้าว้านแทบะลืนร่าเ็ทารลไปไ้ในำเียว
ศิษย์แนหลัทั้สามนเบิาว้าลมโเท่าไ่ห่าน ยี้าว่านละสอถึสามรอบ ล้ายมิอยาเื่อเรื่อประหลาเบื้อหน้า
เพราะารที่ะรอพ้นทะเลเพลิเมื่อรู่ที่เ็มเปี่ยมไป้วยพลัลมปราั้นสีน้ำเินั้นลาว่าสามนที่รวมพลััน โยไร้ึ่ำหนิบาแผลแม้แ่น้อยนั้น ่อให้เป็นนั้นลมปราสีเียว็ยัมิอาทำไ้!!
"ฮะ เฮ้ย!! มะ...มันไม่เป็นอะไรเลย!!"
"บ้าน่า!! ่อให้ท่านอาารย์ฝึสอนโน เพลิวายุ เมื่อรู่เ้าไปยั้อหลบเลี่ยารปะทะ แ่นี่มันลับยืนรับไปเ็มๆ และยัไร้ระทั่รอยไหม้บนเสื้อผ้า!!"
"สัว์ประหลา มันเป็นสัว์ประหลาแน่ๆ"
เสียผู้มรอบ้าระเบิึ้นโยพลัน!! ภาพที่ปราสร้าวามแื่นเสียยิ่ว่ายามที่เล้านถูทะเลเพลิลืนหายไปเสียอี!!
ฮวยหลา ผู้นำพรรเนรเพลิที่มีสีหน้าเร่รึมมาลอ ยัถึับ้อุมมับแน่น ่อนะอุทานอย่าแผ่วเบา
"ไม่ิว่ามันะนานี้"
เล้าน เหยียแนรมาทาศิษย์แนหลับนเวทีทั้สาม ่อนะสะบัปลายนิ้วเล็น้อยเพื่อเื้อเิ
"มีอะไร็ใส่เ้ามา!! ่อนะหมโอาส"
ศิษย์แนหลัทั้สามนถึับหน้าบิเบี้ยวอัปลัษ์ เมื่อไ้ยินำสบประมาทเ่นนั้น ศิษย์แนหลัอพรรให่นั้น สามารถเินเิายไ้ทั่วเมือหลว โยมีำทิ้ท้ายที่้านหลัาผู้อื่นว่า อัริยะ เสมอมา ในอนาพวมันย่อมไ้เป็นอาารย์ฝึสอนในพรรให่ หรืออาถึั้นเป็นผู้อาวุโสพรรไ้หามีวามสามารถมาพอ
แ่นี่!! ลับถูหยามเหยียราวับว่าพวมันเป็นเพียหินรอเท้า เพื่อให้เล้านเหยียบ้าว้ามหัวพวมันไป!! วามหยิ่ยโสที่มาล้นอพวมันระเบิออมาพร้อมับพลัสิบส่วนเ็มทันที!!
"บับ!!"
"บับ!!"
"บับ!!"
เสียประสานัึ้นอีรั้โยพร้อมเพรีย....
าผู้เียน...ยอสนับสนุนเหลือ 5.33 อน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น