『FIC GINTAMA』LOVE ME RIGHT!? ♥

ลำดับตอนที่ #8 : CHAPTER VI : What's up in the bathroom?

CHAPTER VI : What's up in the bathroom?

' เกิดอะไรขึ้นในห้องน้ำ? '

Kagura POV ::

" ฮือออออออ......เหนื่อยแล้วอ่าาาาาาา " เสียงโอดครวญของคางุระดังออกมาเป็นระยะๆตั้งแต่เริ่มรดน้ำต้นไม้ตรงระเบียงข้างนอก ปัดฝุ่น กวาดห้อง แล้วตอนนี้ก็กำลังถูพื้น..........แค่เธอทำกระเป๋าสตางค์หาย แล้วแค่มาเอามันคืน.......ทำไมมันถึงต้องมาลำบากยากเย็นขนาดนี้เนี่ย!

เธอบ่นอยู่ในใจพลางส่งสายตาเฉือดเฉือนแล้วแผรังสีอำมหิตไปให้คนผมดำที่นั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะทำงาน......

ฝากไว้ก่อนเถอะไอ้เกย์เถื่อน! บังอาจนักที่มาใช้แรงงานสาวน้อยแสนบอบบาง(?)อย่างเธอ! 

เมื่อส่งสายตายเฉือดเฉือนแล้วแผรังสีอำมหิตใส่คนผมดำจนพอใจแล้ว ก็กลับมาถูพื้นต่ออย่างบ้าคลั่ง(?) ในใจก็คิดเล่นๆว่าพื้นที่ถูอยู่เป็นใบหน้าของเขา..........

" คิ-- ฮะๆๆ " เพราะมัวแต่จินตนาการบ้าบอจนทำให้เผลอหัวเราะออกมา เรียกความสนใจจากคนที่นั่งทำงานอยู่ให้หันมามองพร้อมกับส่งสายตาเย็นชามาให้

" ขำอะไร? " เขาถามออกมาอย่างหัวเสียด้วยน้ำเสียงเย็นชา

" เปล๊า! ไม่มีอะไร๊! " เพราะเธอกลั้นหัวเราะเลยเผลอตอบเสียงสูงออกไป นั่นทำให้เขาสงสัยยิ่งกว่าเดิม แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ แล้วหันไปสนใจงานของเขาแทน

เหอะ! เรื่องอะไรฉันจะบอกนาย ไอ้เกย์เถื่อน!

ในขณะที่กำลังถูพื้น และจินตนาการเรื่อยเปื่อย จู่ๆจมูกก็ได้กลิ่นควันของบุหรี่ลอยอบอวลไปทั่วชวนให้เอามือขึ้นมาปิดจมูก ถึงแม้จะใส่น้ากากอนามัยแล้ว แต่กลิ่นของมันก็ทะลุทะลวงเข้ามาได้อยู่ดี พลางส่งสายตามองค้อนไปยังคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานและสูบบุหรี่ไปด้วยอย่างสบายอารมณ์......มันน่าโมโหนัก!

ขอบอกตามตรงเลยนะ ว่าเธอไม่ชอบกลิ่นบุหรี่ เพราะมันเหม็นจนทำให้ชวนคลื่นไส้ แถมยังทำให้เป็นโรคร้ายอย่างมะเร็งอีก คนที่สูบน่ะไม่เป็นหนักเท่าคนที่อยู่รอบตัวแล้วสูดดมควันเข้าไปหรอก

" นี่! ถ้าจะสูบบุหรี่ทำไมไม่ไปสูบที่ระเบียงข้างนอก! เกรงใจกันบ้างสิ! " เธอพูดพร้อมกับเอาไม้ถูพื้นชี้ไปที่เขาอย่างเอาเรื่อง มืออีกข้างก็ยกขึ้นมากุมจมูกที่ใส่หน้ากากอนามัยเอาไว้

" ก็นี่ห้องฉัน " เขาพูดออกมาอย่างกวนประสาท ก่อนจะเลิกสนใจเธอแล้วหันไปทำงานต่อ 

ก็เออสิ มันห้องของแก! แต่คือแกไม่ได้อยู่คนเดียวไง ไอ้เกย์ปีศาจ!!!

 

ถึงในใจจะบ่นออกไปแบบนั้น แต่ในความเป็นจริงเธอกลับก้มหน้าก้มตาถูพื้นให้มันเสร็จๆไป จะได้ไม่ต้องทนอยู่ที่นี่นานๆ เหลืออีกแค่นิดเดียวเธอก็จะได้กระเป๋าสตางค์คืนแล้วจะได้กลับอพาร์ทเม้นท์ ในใจก็ได้แต่บอกตัวเองไว้ว่าให้อดทนไว้........

.

.

.

.

ผ่านมาได้สักพัก...ในที่สุดเธอก็ถูพื้นจนเสร็จเรียบร้อย เหลือแค่อย่างเดียวเท่านั้น คือ.....ล้างห้องน้ำ

งานที่หนักที่สุดกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว จู่ๆตาขวาของเธอก็กระตุกขึ้นมา ทำไมถึงรู้สึกไม่ดีเลยนะ เหมือนว่ามันจะมีอะไรไม่ดีเกิดขึ้นอย่างนั้นแหละ ในใจก็คิดไปเรื่อยเปื่อยพลางสองเท้าก็ก้าวขาไปยังประตูของห้องน้ำ มือเล็กเอือมไปจับลูกบิดของประตูแล้วกำลังจะออกแรงบิดลูกบิด แต่ก็ต้องชะงักไป เมื่อได้ยินเสียงอะไรบ้างอย่างออกมาจากห้องน้ำ........

ซ่า∽

เสียงน้ำ......หรอ..........เหมือนเสียงฝักบัว......

"  นี่! คุณเจ้าของห้องเพคะ คุณลืมปิดฝักบัวหรือเปล่า? บ่าวจะได้ปิดให้! " เธอตะโกนถามคนที่นั่งทำงานอยู่อย่างประชดประชัน พร้อมกับหันไปมองเขา

" ...................... " ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก.........ดูเหมือนว่าเขาจะเลิกสนใจเธอไปแล้ว แถมยังใส่หูฟังไว้อีก!

เยี่ยม!! ถามก็ไม่ตอบ! 

" เออ....เปิดไปดูเองก็ได้วะ " เธอบ่นพึมพำกับตัวเองอย่างเบื่อหน่าย พลางมือก็เริ่มบิดลูกบิดประตูแล้วค่อยผลักออกไป พลางก้าวขาเข้าไปในห้องน้ำแล้วหันหลังปิดประตู........แต่เมื่อหันกลับมาก็ต้องตกตะลึงกับภาพที่ได้เห็น ดวงตาสีน้ำทะเลลึกเบิกกว้างด้วยความตกใจ!

มีผู้ชายอยู่ในห้องน้ำ!!! แถมยังเปลื่อยล่อนจ้อนหมดด้วย!!!

" ชะ....ชะ... " เสียงของเธอเรียกความสนใจของคนที่กำลังยืนอาบน้ำฝักบัวให้หันมามองอย่างตกตะลึง ใบหน้าของทั้งสองเริ่มแดงขึ้นมาเรื่อยๆ ดวงตาสีแดงเข้มสบกับดวงตาสีน้ำทะเลลึกด้วยความตกใจไม่แพ้กัน

" .................... "

" ชะ-- ชะ.......ช้าง!!!! "

 " !!!!! "

" กะ-- กะ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!! "

" เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!! "

Toshiro POV ::

" กะ-- กะ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!! "

" เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!! "

เสียงกรีดร้องเหมือนโดนฆาตกรรม(?) ดังลั่นมาจากทางห้องน้ำ เรียกความสนใจจากโทชิโร่ที่กำลังง่วนอยู่กับงานในคอมพิวเตอร์ที่อาจารย์มีกำหนดส่งภายในระยะเวลาอันสั้นอย่างเอาเป็นเอาตาย(?)ได้เป็นอย่างดี

" อะไรอีกวะ!? " ปากก็บ่นอย่างหงุดหงิด แต่ก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วรีบเดินไปยังห้องน้ำ เมื่อไปถึงก็รีบจับลูกบิดแล้วรีบเปิดออกไป แต่เมื่อเปิดออกไป เขาก็ต้องตะลึงกับภาพที่ได้เห็น.........

ภาพที่เขาเห็นตอนนี้ คือ............ยัยหัวแดงที่เขาใช้ให้ไปทำความสะอาดกำลังนอนสลบเหมือดอยู่ในอ้อมกอดของเพื่อนหัวเงินของเขาที่เปลื่อยล่อนจ้อนอยู่!

" เกิดบ้าอะไรขึ้นวะเนี่ย? " เมื่อเห็นดังนั้นเขาจึงรีบหันถามกินโทกิทันที ก่อนจะหันมามองคนที่สลบอยู่ในอ้อมกอดของกินโทกิ

" ไม่รู้โว้ย! จู่ๆยัยนี่ก็เปิดประตูเข้ามา ตะโกนว่า ช้าง กรี๊ดอย่างกับโลกแตก แล้วก็เป็นลมอย่างที่เห็นนี่แหละ! " กินโทกิพูดอย่างลนลานก่อนจะรีบอุ้มยัยหัวแดงด้วยท่าเจ้าสาวขึ้นมาจากพื้น ถึงเจ้าหมอนี่จะพูดไปแบบนั้นแต่เขาแอบเห็นนะ ว่าหน้ากับน้ำเสียงของมันดูภูมิใจกับคำว่า ช้าง ซะเหลือเกิน

หึ............

" ไปใส่เสื้อผ้าก่อนไป เห็นแล้วอุจาดตาว่ะ " เห็นกินโทกิเปลื่อยแล้วอุ้มยัยหัวแดงแล้วมันทำให้เจ้าหมอนี่เหมือนพวกโรคจิตเข้าไปทุกที

" แล้วยัยนี่ล่ะ " กินโทกิพูดก่อนจะหันไปมองคนที่ตัวเองอุ้มอยู่ แต่จู่ๆก็ชะงักไปแล้วขมวดคิ้วขึ้นมาอย่างกับมันสงสัยอะไรนักหนา แต่ก็ต้องเปลี่ยนความสนใจมาทางเขาทันที เมื่อได้ยินประโยคที่เขาจะพูด

" ฉันจะอุ้มไปเอง " 

" แกเนี่ยนะ! ตั้งแต่แกเลิกกับ-- " ไม่ทันที่กินโทกิจะได้พูดจบประโยค ก็ถูกสายตาของเขาปรามไม่ให้พูดอะไรมากไปกว่านี้ทันที ก่อนจะเอื้อมแขนไปช้อนตัวยัยหัวแดงจากกินโทกิขึ้นมาอุ้มในท่าเจ้าสาว

" โอเค ก็ได้ๆ ตั้งแต่เกิด เรื่องตอนนั้น ฉันก็เห็นแกขยาดผู้หญิงมาตลอดเลยหนิ แล้วตอนนี้ทำไมถึงกล้ายุ่งกับยัยนี่ล่ะ? " ดวงตาสีแดงเข้มมองดวงตาสีน้ำเงินเข้มของเขาอย่างคาดคั้นเอาคำตอบ

" หุบปากแล้วรีบไปใส่เสื้อผ้า ยิ่งแกเปลื่อยแล้วยิ่งเหมือนโรคจิตเข้าไปใหญ่ " เขารีบพูดตัดบทกินโทกิไป เพราะรู้ว่าถ้ายังคุยเรื่องนี้กันอยู่คงไม่จบง่ายๆ เขาอุ้มยัยหัวแดงที่สลบเหมือดออกมาจากห้องน้ำแล้วไปยังโซฟาที่โซนห้องรับแขก......พลางในสมองก็มีแต่ภาพในอดีตผุดขึ้นมาเต็มไปหมด.......

เรื่องในอดีต......ไม่อยากจำให้มันรกสมองหรอก......

ก็แค่เรื่องน่าเบื่อที่ตามหลอกหลอนมาตลอด....ก็เท่านั้นเอง.........

TO BE CONTINUED..........