ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : CHAPTER IV : Where is my wallet?
CHAPTER IV : Where is my wallet?
' กระเป๋าสตางค์ของฉันอยู่ไหน? '
Kagura POV ::
เมื่อวานหลังจากที่รู้ตัวว่ากระเป๋าสตางค์หาย เธอกับโซโยะเดินก้มหน้าก้มตาหาวนรอบมหาลัยอย่างบ้าคลั่งจนดึกดื่นแต่ก็ยังหาไม่เจอ เลยต้องถอดใจกลับมายังอพาร์ทเม้นท์ของตน
" โอ้ยยยยยยย! ทำไมตั้งแต่แพ้พนันยัยโซโยะถึงได้ซวยซ้ำซวยซ้อนขนาดนี้เนี่ย!.....ทั้งเรื่องไอ้เกย์เถื่อนนั่น! ไหนจะเรื่องกระเป๋าสตางค์หายอีก! "
คางุระโอดครวณกับเรื่องที่เธอได้พบเจอออกมาอย่างหงุดหงิด พลางกลิ้งไปมาบนเตียง
ในกระเป๋าสตางค์ก็มีแต่พวกของจำเป็นทั้งนั้นเลยด้วย จะทำยังไงดีเนี่ย.............จะโทรไปบอกพ่อก็ไม่อยากโดนพ่อดุว่าไม่รักษาของ เพราะเธออยากที่จะย้ายมาอยู่อพาร์ทเม้นท์ด้วยตัวคนเดียว เลยสัญญากับพ่อเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะดูแลและจัดการเรื่องของตัวเองทุกอย่าง!
โอ้ย คิดแล้วน้ำตาจะไหลอ่ะ.......จะเอาไงต่อดีเนี่ย!
" จริงสิ!....ต้องรีบไปอายัดบัตรที่สถานีตำรวจก่อน! " เมื่อตั้งสติได้ดังนั้นจึงรีบเดินไปแต่งตัว และเตรียมเดินทางไปสถานีตำรวจ
ครืดๆ∽ ครืดๆ∽
แรงสั่นสะเทือนของสมาร์ทโฟนจากในกระเป๋ากางเกงยีนส์ทำให้เธอชะงักไปชั่วครู่ก่อนจะรีบหยิบมันออกมากดรับสาย และแนบไปกับไปหูทันที เพราะความรีบร้อนเลยไม่ทันได้ดูว่าเป็นเบอร์แปลก.........
" ฮัลโหล! " เธอตอบกลับปลายสายไปอย่างรีบร้อน พลางรีบก้าวเเดินออกจากห้องไปทางลิฟท์
( เธอคือ ยาโตะ คางุระ ใช่หรือเปล่า? ) เสียงทุ้มต่ำของผู้ชายจากปลายสายตอบกลับมา
ร่างบางหยุดชะงักอยู่กับที่ทันที เมื่อได้ยินเสียงที่ไม่คุ้นเคย
" ใช่....แล้วนายเป็นใคร? "
( .............ฮิจิคาตะ ) ปลายสายเงียบไปสักพักก่อนจะตอบ
" ห๊า! นะ นายมีเบอร์ฉันได้ไง!? " เธอตกใจเมื่อรู้ว่าปลายสายเป็นใครจนเผลอพูดออกมาเสียงดัง
( เธอเขียนเบอร์โทรเอาไว้ใต้ขวดน้ำที่เอาให้ฉันไม่ใช่หรือไง? )
" ...................... " เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูดออกมา พลันในหัวก็ปรากฏหน้าของยัยเพื่อนตัวแสบขึ้นมาทันใด
ฝีมือยัยโซโยะแน่ๆ!!!........
" ละ....แล้วนายโทรมาทำไมไม่ทราบ! ไหนบอกไม่ชอบผู้หญิงไง? " เปลี่ยนเรื่องคุยสิคะรออะไร.....
( กระเป๋าสตางค์ของเธออยู่ที่ฉัน...... ) เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
" ได้ไง!? นายล้วงกระเป๋าสตางค์ฉันเหรอ!! " เธอตะโกนถามปลายสายเสียงดัง จนป้าแม่บ้านที่ทำความสะอาดอยู่แถวทางเดินตกใจทำไม้กวาดหลุดมือ เธอจึงหันไปยิ้มแหยๆให้เป็นการขอโทษที่ทำให้ตกใจ
( ยัยบื้อ! เธอทำมันหล่นเอง....ฉันเจอ เลยเก็บเอาไว้ให้ ) ปลายสายตอบกลับมาน้ำเสียงเริ่มหงุดหงิด
ไม่อยากจะเชื่อ! ว่าไอ้เกย์เถื่อนจะทำดีกับเขาเป็นด้วย.......
" แล้ว....ฉันจะไปเอากระเป๋าสตางค์ได้ที่ไหน? "
( อพาร์ทเม้นของฉัน ) ปลายสายตอบกลับมา
" ตลกล่ะ! ฉันจะไปรู้ได้ไงว่าอพาร์ทเม้นของนายมันอยู่ที่ไหน!? " เธอเองก็เริ่มหงุดหงิดแล้วเหมือนกัน
" งั้นนายเอามาให้ฉันที่มหาลัยได้ไหม? ตอนนี้เลยยิ่งดี! "
( ไม่ได้....ฉันทำงานส่งให้อาจาร์ยอยู่ ถ้าเธออยากได้ตอนนี้ก็มาเอาเอง ) พลางมีเสียงกดแป้นพิมพ์คอมพิวเตอร์ดังรอดออกมาจากปลายสาย
" ไอ้.......ได้! บอกที่อยู่มา! ฉันจะเข้าไปเอาเอง " เธอตอบกลับไปอย่างหัวเสีย
( อพาร์ทเม้นท์ xxx ชั้น 5 ห้อง 505 ) เขาพูดจบก่อนจะวางสายไป
ทำไมเขาถึงยอมบอกที่อยู่ให้เธอง่ายๆล่ะ ชักรู้สึกตะงิดๆแล้วสิ............
..........ณ อพาร์ทเม้น xxx.........
เมื่อเดินทางมาถึงอพาร์เม้นท์ของเกย์เถื่อน? มือเล็กก็เอื้อมมือไปกดกริ่งข้างๆประตูทางเข้าทันที รอได้ไม่นานประตูก็เปิดออกพร้อมกับใบหน้าบอกบุญไม่รับของเจ้าของห้อง
" กระเป๋าสตางค์? " เธอยื่นมือออกไปแล้วแบเหมือนต้องการสิ่งของจากเขา
" คำขอบคุณล่ะ? " เขาตอบกลับมาเหมือนกวนประสาท
" นี่! รีบๆเอาให้ฉันเถอะน่า ฉันมีนัดกับเพื่อนนะ! "
เธอโกหกไปงั้นแหละ............
" ฉันไม่ให้ " เขาพูดเสียงเรียบก่อนจะบังเกิดรอยยิ้มปีศาจขึ้นมา ถ้าไม่สังเกตให้ดีคงไม่เห็น
" อะไรของนายอีกเนี่ย!? แล้วจะให้ฉันมาหาเพื่อ? " เริ่มโมโหแล้วนะเว้ย......
" ถ้าเธออยากได้คืน........เธอต้องทำความสะอาดอพาร์ทเม้นให้ฉัน ถือซะว่าเป็นค่าตอบแทน " ริมฝีปากของเขายกยิ้มขึ้นอย่างสะใจ
" ไอ้............บ้า เอ้ยยยยยยย! " เธอตะโกนอัดหน้าเขาไปทันทีหลังฟังเขาพูดจบประโยค
ไอ้เกย์ปีศาจ!! เธอขอถอนคำพูดที่ว่าเขาก็เป็นคนดีเหมือนกัน!..........ก็ว่าทำไมมันถึงได้ง่ายนัก!
ตอนนี้อยากจะใช้มือเปล่าบีบคอเขาให้ตายๆไปซะ!
เธอตัดสินใจแล้ว!
ในเมื่อเขาเกลียดผู้หญิงนัก...ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป เธอจะตามราวีเขาให้อกแตกตายกันไปข้างหนึ่งเลย คอยดู!!
TO BE CONTINUED..........
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น