[คลังเก็บประวัติ]

ลำดับตอนที่ #4 : Profile :: ลุงเมฆ [Male / Age : 50]

1. ชื่อ-นามสกุลของตัวละคร – เมฆา หิมาลัย

2.ชื่อเล่นของตัวละคร – เมฆ หรือลุงเมฆ

3.อายุ  - 50 ปี

4.เพศ  – ชาย 

5.เชื้อชาติ (ไม่จำกัดครับ) – ไทย

6.ลักษณะของตัวละคร (สีผม สีตา เครื่องประดับ ชุดเสื้อผ้า ฯลฯ เอาละเอียดยิบ ๆ ไปเลย) – ลุงเมฆเป็นชายวัยกลางคนที่มีรูปร่างดี ไม่อ้วนและไม่ผอมจนเกินไป เนื่องจากการออกกำลังกายอยู่บ่อยๆ ทำให้การเคลื่อนไหวยังคล่องตัว แต่เจ้าตัวบอกว่าไม่สามารถไปบู๊ล้างผลาญเหมือนตอนหนุ่มๆ ได้อีกแล้ว  

ส่วนสูง / น้ำหนัก / กรุ๊ปเลือด – 172 / 76 / เอ

ลักษณะหน้าตาของลุงเมฆเป็นใบหน้าของคนวัยกลางคนที่มีรอยยิ้มอบอุ่นทุกเวลา มีริ้วรอยของความแก่เหมาะสมกับวัย มีแผลเป็นโดนดาบฟันที่ใบหน้าข้างซ้าย (เฉียงบากตา) ซึ่งตาของลุงเมฆจึงบอดกลายเป็นสีขาว เขาสวมแว่นสายตาเลนส์ขาว น่าแปลกที่เด็กไม่กลัวแต่ผู้ใหญ่เข้าใจผิดว่าเป็นยากูซ่า หรือมาฟียไปซะอย่างนั้น

ผมของลุงเมฆเป็นสีขาวทั้งหัว มักเสยไปด้านหลัง ยาวระปะมาณตนคอ ดูยุ่งเหยิง มีหนวดเคราสีขาว แต่ผิวของลุงเป็นสีแทน การแต่งตัวของลุง เขาชอบชุดเป็นทางการมากๆ ประมาณว่าเสื้อเชิ้ตสำหรับผู้ชายแขนยาว และมักใส่การเกงสูทเป็นกิจวัตร ในเวลาการทำงานร้านดอกไม้ลุงเค้ามักผูกผ้ากันเปื้อนสีแดงเลือดหมูประจำ คล้ายพนักงานออฟฟิคที่มาดูแลบ้านอย่างไรอย่างนั้น

7. นิสัยตัวละคร (ละเอียดยิบ)  – ลุงเมฆเป็นคนจริงจังกับงานมากครับ แต่มักไม่มุ่งหวังความเสำร็จแบบหนึ่งร้อยเปอเซ็นต์ เนื่องจากงานที่ผ่านๆ มาของลุงเขาเป็นการต้อนรับขับสู้คน หาข่าว และเก็บข้อมูลซึ่งผลสำเร็จมักไม่แน่นอน จึงเป็นพวกหาทางหนีทีไล่ดี และทำใจเก่ง ลุงเมฆเป็นพวกชอบใช้เหตุผลมากกว่าความรู้สึกเพราะงั้นการกระทบกระทั่งเล็กๆไม่สามารถกระตุ่นต่อมโกรธลุงเค้าได้เลย และที่สำคัญลุงเค้าถือความรับผิดชอบมาก ในนิสัยนี้เขาเอาใจกับงานมาก ในบางครั้งจึงมักลืมเรื่องของตัวเองไปบ่อยๆ(เรื่องนี้เป็นสาเหตุให้ลืมลูกเมียมาแล้ว)

นิสัยเสียของลุงเมฆคือการถืออายุ เค้าชอบดูแลคนที่อายุอ่อนกว่าตัวเอง อีกทั้งชอบเปรียบเทียบคนอื่นกับลูกของตัวเองอีกต่างหาก แต่ในกรณีที่อยู่ในกลุ่มเค้าจึงให้ความเอ็นดูต่อเด็กรุ่นลูกเสมอ จนบางครั้งก็ห่วงจนเกินเหตุ แทบจะบ่นทุกครั้งที่ใครทำอะไรเสี่ยงจนเกินตัว

ยามว่างๆ ลุงมักมาพรวนดินปลูกต้นไม้เสมอ เรียกได้ว่านิสัยคนแก่ๆ เป็นไงเค้าก็เป็นแบบนั้นครับ แต่ด้านประสบการณ์ความฉลาดต้องยกให้กับลุงเค้าเลย เรื่องการติดต่อคนหรือการเข้าหาคนอื่นอย่างเป็นการเป็นงานเนี่ย ตรงจุดนี้จึงคล้ายเป็นหน้าที่เขาต้องทำประจำอย่างการติดต่อผู้ร้าย หรือติดต่อสำนักงานใหญ่เป็นต้น

ลุงเมฆติดปล่อยมุกแป๊กนะครับ หรือมุกคุณลุงที่สมัยนี้คนไม่เข้าใจ

8. อาวุธ (ละเอียด !) –  ปืนพกธรรมดาๆ ครับ ไม่ค่อยได้ใช้อาวุธ (ส่วนใหญ่เป็นสมอง)

9.ลักษณะพิเศษทางกายภาพของตัวละคร  -  ไม่มีครับ ถ้าแค่คล่องตัวกว่าคนแก่ทั่วไปละก็นะ...

10.คำพูดติดปาก (ถ้ามี) – ทำตัวอย่างนี้มันไม่ดีนะ!! /ปล่อยๆ ลุงไปเหอะ แก่แล้ว....

11.ชอบ – หนังสือพิมพ์ ข่าวทุกช่อง ผู้ประกาศข่าวที่มีความคิดเจ๋ง

12. เกลียด – ตัวเอง ความรู้สึกที่ลบไปไม่ได้เมื่อตอนที่ลืมครอบครัวตัวเอง

13. หวง – ไม่มีเลย

14. กลัว – การเจอหน้าลูกชายตัวเองอีกครั้ง

15. สิ่งที่มักทำเป็นประจำ – สวดมนต์ก่อนนอน ก่อนกินข้าว ก่อนทำงาน รดน้ำปลูกผักสวนครัว ฟังข่าว อ่านหนังสือพิมพ์

***16. ความสัมพันธ์กับคนในกลุ่ม – สนิทกับใครมากที่สุด รู้สึกอย่างไร คิดอย่างไร ต่อคนในกลุ่ม ตัวละครของคุณปฏิบัติตัวเช่นไรกับคนนั้นๆ เอาให้ละเอียดยิบไปเลย แจงไปทีละคน

                16.1 ตัวเอง คิดว่าเป็นคนที่คอยส่งข้อมูลให้กับทุกคนนะ คอยเป็นคนที่ช่วยทำข่าวลวงแก้ตัว และติดต่อกับพวกหน่วยต่างๆ และมีหน้าที่เบื้องหลังในงานต่างๆ เป็นคนคอยวางแผนร่วมกับฟง

                16.2 กับฟง – ฟง / เป็นเหมือนทั้งเพื่อนร่วมงานและหลานในบางเวลา แต่ก็ให้ความรู้สึกที่นับถือเด็กสาวเหมือนกัน

                                16.3 กับมรรคา – มัค/ลูก...หลาน...เอ็นดูเพราะอายุเกือบเท่าลูกตัวเอง และเจ้ามัคก็เป็นคนไทยเหมือนกัน

                                16.4 กับยิปซี – เจ้าหยิบ / เอ็นดูก็เอ็นดูอยู่หรอก....แต่ความอยากเตะมันมีมากกว่า....อย่าก่อเรื่องที่โรงเรียนนักเซ่!!
                                 16.5 กับเจน - เจน ผมคิดว่าคุณควรรักษาความเป็นกุลสตรีหน่อยก็ดีนะ...แล้วก็...อย่ารื้อทีวีบ่อยๆ เซ่!!

17. คุณเข้าองค์กรมาได้อย่างไร – เข้ามาด้วยตนเอง ด้วยเพราะฟอร์จูนเป็นองค์กรที่ใหญ่และเป็นความลับที่สุดองค์กรหนึ่งที่ไว้ใจได้ เขาเข้ามาด้วยการติดต่อกับผู้ก่อตั้งระดับสูงของฟอร์จูนฝ่ายทำลาย แต่เนื่องจากร่างกายและความสามารถของเขาไม่ได้อยู่ในข่ายของฝ่ายทำลาย เขาหรือเธอคนนั้นจึงมอบเขาให้แก่หัวหน้าฝ่ายป้องกันแทน

                ประวัติย่อ – ลุงเมฆแต่งงานแล้ว ภรรยาชื่อว่าแพรดาว (45 ปี – เสียชีวิต) และมีลูกชาย 1 คน (18 ปี – ไม่ทราบชะตากรรม หายตัวไป 2 ปีกว่าแล้ว) เขาเคยเป็นตร.ตำแหน่งร้อยตำรวจเอก (แค่นั่นจริงๆ) ซึ่งเป็นตำแหน่งที่ไม่ได้สำคัญอะไรเลย เพียงแต่หน้าที่ของเขาไม่ธรรมดาเพราะเขาทำงานเป็นคนสื่อสารต่อเหล่าตำรวจลับทั่วโลก ซึ่งเป็นงานที่ไม่เชิงว่าหนักและไม่ใช่ว่าเบา คือเขามีหน้าที่คล้าบหน่วยข่าวกรอง ไปรับข่าวสารกลั่นส่วนที่มีเหตุผลและนำกลับมายังประเทศของตน ซึ่งอาจเป็นในถิ่นของคนร้ายหรืออยู่ในช่วงสงคราม เขาไม่ได้เป็นคนหาข่าวเนื่องจากคนสืบข่าวนั่นหาให้แล้วแต่เขาไปรับมาเท่านั้นเอง หรือถ้าเป็นอย่างอื่นก็คือการรับรองแขกบ้านแขกเมืองที่เคยมาเยือน (จากงานที่เขาทำนั่นเองที่ทำให้เขารู้ความลับมากมายของคนระดับสำคัญๆ ต่างๆ)

                สาเหตุหลักที่ลุงเมฆเข้ามา เป็นเพราะว่าเขารู้สึกผิดต่อการรับผิดชอบในฐานะคนเป็นพ่อ เนื่องจากเขาทำงานหนักมาก และรู้สึกรับผิดชอบต่อหน้าที่ของตน จนไม่รู้เลยว่าลูกชายของตนเองนั่น ติดยาเสพติด และถูกศัตรูที่เขารู้ความลับนั่นหลอกใช้อยู่ (ศัตรูไม่รู้ว่าใครเขาจึงสืบ) เพื่อที่จะได้ฆ่าปิดปากเขา แต่อาจเป็นได้ทั้งโชคดีและร้ายที่ในตอนที่เกิดเรื่อง ลุงเมฆไม่ได้อยู่บ้าน เขาออกไปเก็บข้อมูลที่เมืองจีน เวลาผ่านไปนานสามวันเขาจึงรู้ว่าภรรยาตนเองโดนฆ่าตายแล้ว ด้วยฝีมือลูกของเขานั่นเอง และเป็นในวันเกิดของลูกชายของเขาเองที่สัญญาว่าจะกลับมาให้ทันงานวันเกิดอีต่างหาก

ท้ายที่สุดความรู้สึกผิดจึงถาโถมตัวเขา การ์ดวันเกิดที่เขาจะเอามาให้ลูกชายถูกพับเก็บติดตัวไว้ตลอด ลูกชายเขาหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย เขาลาออกจากการเป็นตำรวจและออกตามหาลูกทันทีที่งานศพของภรรยาเสร็จสิ้น เขาหาอยู่นาน 3 ปี จนหมดกำลังใจและฟอร์จูนจึงเป็นโอกาศเดียวที่จะคว้าได้!!

18. ใน 4 คน คุณทำหน้าที่อะไร – คนติดต่อ สื่อสาร คอยเป็นแบ็กอัพ คลังข้อมูล

19.เข้ามาในสาขากี่ปี่แล้ว – 2 ปี ตอนอายุ 48 ปี /ใช้เวลาหาลูกอยู่สามปี

20.ตัวละครคุณมีความลับอะไรซ่อนอยู่รึเปล่า!! – ไม่มีเลย ลุงเมฆตรงไปตรงมาเพียงแต่เขาลบประวัติส่วนตัวออกจากแฟ้มข้อมูลของกรมตำรวจและที่อื่นมากมายด้วยการแฮ็กกิ้ง(จ้างคนอื่น)  เพื่อตัดการตามหาจากพวกศัตรูอื่นด้วย ทำให้เขาไร้ประวัติ แต่ตามจริงก็ตาแก่ธรรมดาๆ นั่นละ

21. นิยามสำหรับตัวเอง และ ขอฟอร์จูน - หน้าที่มาคู่กับความรับผิดชอบ และ ความรับผิดชอบต้องมาคู่กับจิตวิญญาณของตนเอง หากขาดสิ่งใดไปแล้ว สิ่งที่เหลืออยู่ก็คือความว่างปล่า

(อันนี้ได้มาจากประสบการณ์ของลุงที่รักหน้าที่ตำรวจมากเกิน แต่ไม่มีความรับผิดชอบต่อการเป็นพ่อ ผลที่ตามมาก็อย่าที่รู้)

1. ชื่อ-นามสกุลของตัวละคร – เมฆา หิมาลัย

2.ชื่อเล่นของตัวละคร – เมฆ หรือลุงเมฆ

3.อายุ  - 50 ปี

4.เพศ  – ชาย 

5.เชื้อชาติ (ไม่จำกัดครับ) – ไทย

6.ลักษณะของตัวละคร (สีผม สีตา เครื่องประดับ ชุดเสื้อผ้า ฯลฯ เอาละเอียดยิบ ๆ ไปเลย) – ลุงเมฆเป็นชายวัยกลางคนที่มีรูปร่างดี ไม่อ้วนและไม่ผอมจนเกินไป เนื่องจากการออกกำลังกายอยู่บ่อยๆ ทำให้การเคลื่อนไหวยังคล่องตัว แต่เจ้าตัวบอกว่าไม่สามารถไปบู๊ล้างผลาญเหมือนตอนหนุ่มๆ ได้อีกแล้ว  

ส่วนสูง / น้ำหนัก / กรุ๊ปเลือด – 172 / 76 / เอ

ลักษณะหน้าตาของลุงเมฆเป็นใบหน้าของคนวัยกลางคนที่มีรอยยิ้มอบอุ่นทุกเวลา มีริ้วรอยของความแก่เหมาะสมกับวัย มีแผลเป็นโดนดาบฟันที่ใบหน้าข้างซ้าย (เฉียงบากตา) ซึ่งตาของลุงเมฆจึงบอดกลายเป็นสีขาว เขาสวมแว่นสายตาเลนส์ขาว น่าแปลกที่เด็กไม่กลัวแต่ผู้ใหญ่เข้าใจผิดว่าเป็นยากูซ่า หรือมาฟียไปซะอย่างนั้น

ผมของลุงเมฆเป็นสีขาวทั้งหัว มักเสยไปด้านหลัง ยาวระปะมาณตนคอ ดูยุ่งเหยิง มีหนวดเคราสีขาว แต่ผิวของลุงเป็นสีแทน การแต่งตัวของลุง เขาชอบชุดเป็นทางการมากๆ ประมาณว่าเสื้อเชิ้ตสำหรับผู้ชายแขนยาว และมักใส่การเกงสูทเป็นกิจวัตร ในเวลาการทำงานร้านดอกไม้ลุงเค้ามักผูกผ้ากันเปื้อนสีแดงเลือดหมูประจำ คล้ายพนักงานออฟฟิคที่มาดูแลบ้านอย่างไรอย่างนั้น

7. นิสัยตัวละคร (ละเอียดยิบ)  – ลุงเมฆเป็นคนจริงจังกับงานมากครับ แต่มักไม่มุ่งหวังความเสำร็จแบบหนึ่งร้อยเปอเซ็นต์ เนื่องจากงานที่ผ่านๆ มาของลุงเขาเป็นการต้อนรับขับสู้คน หาข่าว และเก็บข้อมูลซึ่งผลสำเร็จมักไม่แน่นอน จึงเป็นพวกหาทางหนีทีไล่ดี และทำใจเก่ง ลุงเมฆเป็นพวกชอบใช้เหตุผลมากกว่าความรู้สึกเพราะงั้นการกระทบกระทั่งเล็กๆไม่สามารถกระตุ่นต่อมโกรธลุงเค้าได้เลย และที่สำคัญลุงเค้าถือความรับผิดชอบมาก ในนิสัยนี้เขาเอาใจกับงานมาก ในบางครั้งจึงมักลืมเรื่องของตัวเองไปบ่อยๆ(เรื่องนี้เป็นสาเหตุให้ลืมลูกเมียมาแล้ว)

นิสัยเสียของลุงเมฆคือการถืออายุ เค้าชอบดูแลคนที่อายุอ่อนกว่าตัวเอง อีกทั้งชอบเปรียบเทียบคนอื่นกับลูกของตัวเองอีกต่างหาก แต่ในกรณีที่อยู่ในกลุ่มเค้าจึงให้ความเอ็นดูต่อเด็กรุ่นลูกเสมอ จนบางครั้งก็ห่วงจนเกินเหตุ แทบจะบ่นทุกครั้งที่ใครทำอะไรเสี่ยงจนเกินตัว

ยามว่างๆ ลุงมักมาพรวนดินปลูกต้นไม้เสมอ เรียกได้ว่านิสัยคนแก่ๆ เป็นไงเค้าก็เป็นแบบนั้นครับ แต่ด้านประสบการณ์ความฉลาดต้องยกให้กับลุงเค้าเลย เรื่องการติดต่อคนหรือการเข้าหาคนอื่นอย่างเป็นการเป็นงานเนี่ย ตรงจุดนี้จึงคล้ายเป็นหน้าที่เขาต้องทำประจำอย่างการติดต่อผู้ร้าย หรือติดต่อสำนักงานใหญ่เป็นต้น

ลุงเมฆติดปล่อยมุกแป๊กนะครับ หรือมุกคุณลุงที่สมัยนี้คนไม่เข้าใจ

8. อาวุธ (ละเอียด !) –  ปืนพกธรรมดาๆ ครับ ไม่ค่อยได้ใช้อาวุธ (ส่วนใหญ่เป็นสมอง)

9.ลักษณะพิเศษทางกายภาพของตัวละคร  -  ไม่มีครับ ถ้าแค่คล่องตัวกว่าคนแก่ทั่วไปละก็นะ...

10.คำพูดติดปาก (ถ้ามี) – ทำตัวอย่างนี้มันไม่ดีนะ!! /ปล่อยๆ ลุงไปเหอะ แก่แล้ว....

11.ชอบ – หนังสือพิมพ์ ข่าวทุกช่อง ผู้ประกาศข่าวที่มีความคิดเจ๋ง

12. เกลียด – ตัวเอง ความรู้สึกที่ลบไปไม่ได้เมื่อตอนที่ลืมครอบครัวตัวเอง

13. หวง – ไม่มีเลย

14. กลัว – การเจอหน้าลูกชายตัวเองอีกครั้ง

15. สิ่งที่มักทำเป็นประจำ – สวดมนต์ก่อนนอน ก่อนกินข้าว ก่อนทำงาน รดน้ำปลูกผักสวนครัว ฟังข่าว อ่านหนังสือพิมพ์

***16. ความสัมพันธ์กับคนในกลุ่ม – สนิทกับใครมากที่สุด รู้สึกอย่างไร คิดอย่างไร ต่อคนในกลุ่ม ตัวละครของคุณปฏิบัติตัวเช่นไรกับคนนั้นๆ เอาให้ละเอียดยิบไปเลย แจงไปทีละคน

                16.1 ตัวเอง คิดว่าเป็นคนที่คอยส่งข้อมูลให้กับทุกคนนะ คอยเป็นคนที่ช่วยทำข่าวลวงแก้ตัว และติดต่อกับพวกหน่วยต่างๆ และมีหน้าที่เบื้องหลังในงานต่างๆ เป็นคนคอยวางแผนร่วมกับฟง

                16.2 กับฟง – ฟง / เป็นเหมือนทั้งเพื่อนร่วมงานและหลานในบางเวลา แต่ก็ให้ความรู้สึกที่นับถือเด็กสาวเหมือนกัน

                                16.3 กับมรรคา – มัค/ลูก...หลาน...เอ็นดูเพราะอายุเกือบเท่าลูกตัวเอง และเจ้ามัคก็เป็นคนไทยเหมือนกัน

                                16.4 กับยิปซี – เจ้าหยิบ / เอ็นดูก็เอ็นดูอยู่หรอก....แต่ความอยากเตะมันมีมากกว่า....อย่าก่อเรื่องที่โรงเรียนนักเซ่!!
                                 16.5 กับเจน - เจน ผมคิดว่าคุณควรรักษาความเป็นกุลสตรีหน่อยก็ดีนะ...แล้วก็...อย่ารื้อทีวีบ่อยๆ เซ่!!

17. คุณเข้าองค์กรมาได้อย่างไร – เข้ามาด้วยตนเอง ด้วยเพราะฟอร์จูนเป็นองค์กรที่ใหญ่และเป็นความลับที่สุดองค์กรหนึ่งที่ไว้ใจได้ เขาเข้ามาด้วยการติดต่อกับผู้ก่อตั้งระดับสูงของฟอร์จูนฝ่ายทำลาย แต่เนื่องจากร่างกายและความสามารถของเขาไม่ได้อยู่ในข่ายของฝ่ายทำลาย เขาหรือเธอคนนั้นจึงมอบเขาให้แก่หัวหน้าฝ่ายป้องกันแทน

                ประวัติย่อ – ลุงเมฆแต่งงานแล้ว ภรรยาชื่อว่าแพรดาว (45 ปี – เสียชีวิต) และมีลูกชาย 1 คน (18 ปี – ไม่ทราบชะตากรรม หายตัวไป 2 ปีกว่าแล้ว) เขาเคยเป็นตร.ตำแหน่งร้อยตำรวจเอก (แค่นั่นจริงๆ) ซึ่งเป็นตำแหน่งที่ไม่ได้สำคัญอะไรเลย เพียงแต่หน้าที่ของเขาไม่ธรรมดาเพราะเขาทำงานเป็นคนสื่อสารต่อเหล่าตำรวจลับทั่วโลก ซึ่งเป็นงานที่ไม่เชิงว่าหนักและไม่ใช่ว่าเบา คือเขามีหน้าที่คล้าบหน่วยข่าวกรอง ไปรับข่าวสารกลั่นส่วนที่มีเหตุผลและนำกลับมายังประเทศของตน ซึ่งอาจเป็นในถิ่นของคนร้ายหรืออยู่ในช่วงสงคราม เขาไม่ได้เป็นคนหาข่าวเนื่องจากคนสืบข่าวนั่นหาให้แล้วแต่เขาไปรับมาเท่านั้นเอง หรือถ้าเป็นอย่างอื่นก็คือการรับรองแขกบ้านแขกเมืองที่เคยมาเยือน (จากงานที่เขาทำนั่นเองที่ทำให้เขารู้ความลับมากมายของคนระดับสำคัญๆ ต่างๆ)

                สาเหตุหลักที่ลุงเมฆเข้ามา เป็นเพราะว่าเขารู้สึกผิดต่อการรับผิดชอบในฐานะคนเป็นพ่อ เนื่องจากเขาทำงานหนักมาก และรู้สึกรับผิดชอบต่อหน้าที่ของตน จนไม่รู้เลยว่าลูกชายของตนเองนั่น ติดยาเสพติด และถูกศัตรูที่เขารู้ความลับนั่นหลอกใช้อยู่ (ศัตรูไม่รู้ว่าใครเขาจึงสืบ) เพื่อที่จะได้ฆ่าปิดปากเขา แต่อาจเป็นได้ทั้งโชคดีและร้ายที่ในตอนที่เกิดเรื่อง ลุงเมฆไม่ได้อยู่บ้าน เขาออกไปเก็บข้อมูลที่เมืองจีน เวลาผ่านไปนานสามวันเขาจึงรู้ว่าภรรยาตนเองโดนฆ่าตายแล้ว ด้วยฝีมือลูกของเขานั่นเอง และเป็นในวันเกิดของลูกชายของเขาเองที่สัญญาว่าจะกลับมาให้ทันงานวันเกิดอีต่างหาก

ท้ายที่สุดความรู้สึกผิดจึงถาโถมตัวเขา การ์ดวันเกิดที่เขาจะเอามาให้ลูกชายถูกพับเก็บติดตัวไว้ตลอด ลูกชายเขาหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย เขาลาออกจากการเป็นตำรวจและออกตามหาลูกทันทีที่งานศพของภรรยาเสร็จสิ้น เขาหาอยู่นาน 3 ปี จนหมดกำลังใจและฟอร์จูนจึงเป็นโอกาศเดียวที่จะคว้าได้!!

18. ใน 4 คน คุณทำหน้าที่อะไร – คนติดต่อ สื่อสาร คอยเป็นแบ็กอัพ คลังข้อมูล

19.เข้ามาในสาขากี่ปี่แล้ว – 2 ปี ตอนอายุ 48 ปี /ใช้เวลาหาลูกอยู่สามปี

20.ตัวละครคุณมีความลับอะไรซ่อนอยู่รึเปล่า!! – ไม่มีเลย ลุงเมฆตรงไปตรงมาเพียงแต่เขาลบประวัติส่วนตัวออกจากแฟ้มข้อมูลของกรมตำรวจและที่อื่นมากมายด้วยการแฮ็กกิ้ง(จ้างคนอื่น)  เพื่อตัดการตามหาจากพวกศัตรูอื่นด้วย ทำให้เขาไร้ประวัติ แต่ตามจริงก็ตาแก่ธรรมดาๆ นั่นละ

21. นิยามสำหรับตัวเอง และ ขอฟอร์จูน - หน้าที่มาคู่กับความรับผิดชอบ และ ความรับผิดชอบต้องมาคู่กับจิตวิญญาณของตนเอง หากขาดสิ่งใดไปแล้ว สิ่งที่เหลืออยู่ก็คือความว่างปล่า

(อันนี้ได้มาจากประสบการณ์ของลุงที่รักหน้าที่ตำรวจมากเกิน แต่ไม่มีความรับผิดชอบต่อการเป็นพ่อ ผลที่ตามมาก็อย่าที่รู้)