^ก็ไดอารี่อ่ะนะ^

ลำดับตอนที่ #5 : ปฏิบัติการล่ากิ๊กส์

ปฏิบัติการล่ากิ๊กส์

25/04/2005



ไม่ได้เขียนมากี่วันแล้วน๊า ...1..2...5..6..7..8..11..อ้อ 4 วันนี่เอง

คงไม่มากหรอกเนอะ (ไม่รอชาติหน้าค่อยเขียนต่อล่ะ) - -“

เมื่อวานนี้วันเกิดพี่ชายสุดที่ร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก

พี่ฮวก อายุครบ 18 กรมแล้ว .. ขวบๆ แหะๆ (ขำกันหน่อยดิวะ)

ใครเป็นเพื่อนฉัน จงขำเด๋วนี้นะ ไม่ขำเด๋วแม่สั่งฆ่าหมดเรย เอิ๊กส์ๆ

ล้อเล่นน่า ไม่ฆ่าหรอก ก็ออกจาร๊ากกกกก (รังสีอำมหิตออกมาแร้ว *-*)

อิอิ ม่ะวานเราโทรไปแฮปปี้เบิร์ดเดย์ พี่เค้าด้วยนะ ไม่สิ ไม่ใช่เมื่อวาน

ต้องตั้งแต่เมื่อวัน ที่23เรย ก็รอ เค้าดาวน์น่ะ หุหุ

อวยพรไปซะเยอะเลย อื้มมมมม เมื่อวาน แมนยูชนะด้วยนะ

แต่ที่ไม่เข้าใจอยู่อย่างนึง คือ ทำไมทั้งพี่ฮวกแร้วก็เพื่อนพี่ฮวก

ต้องเกลียด เชลซี สุดที่รัก ของเราด้วยนะ ~ ~” ไม่เข้าจายยยยย

ตอนแรกก็นึกว่าพี่ฮวกเป็นคนเดว พอไปถามพี่แนท ที่ไหนได้

เกลียดเหมือนกันเรย บอกเกลียดมากด้วย .. ฉันรักของฉัน

เชลซีก็ลุ้นแชมป์เข้าไปทุกทีแล้ว เย้ๆ ดีจายมากๆเลย

ขอให้ได้แชมป์นะจ๊ะ เชค ที่รัก อิอิ (ว่าไปนั่น ที่รักแกเมื่อไหร่เนี่ย)

เอาเหอะๆ ฉันถือว่าเป็นที่รัก ให้สิทธิพิเศษเรยนะเนี่ย 55+

คิดถึงเพื่อนๆจังเลย เด๋วเปิดเทอมก็ไม่ได้อยู่ห้องเดวกันแล้ว

คิดแล้วก็ใจหายนะ (ไปหาเชคอ่ะ อิอิ) ยังอยากอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมจัง

แต่มันก็คงไม่ได้ เราก็ดันไม่ชอบวิชาที่เค้าเรียนๆกันซะด้วย

(ไม่ได้หรอก ต้องไปหาหนุ่มๆที่เยอรมัน ซะงั้น - -“)

วันนี้เล่นเนตไปมากก่าที่คุนแม่กำโหนด เง้อ เนตหมดด้วย

แต่เราก็ได้ปฏิบัติการเรียบร้อย ..ก็ปฏิบัติการ โหลด QQ อ่ะดิ

ก็แหม ตอนนั้นอ่ะ ถามปุ้ย มีกิ๊กปล่าว มานก็บอก ไม่รุ

ฉันรุนะว่าแกมี แล้วแกก็เล่นที่ QQ 55+ ฉันตามแกไปแล้ว

แต่ไม่ได้ตามไปคุยนะ ไปเฝ้านะ ตามไปหากิ๊กเหมือนกัน อิอิ

ก็มานมีได้ ฉานก็มีได้ ไม่สนหรอก มานจิงจัยกะฉานปล่าว

ก็ม่ายรุ แล้วฉันจาไปสนไรล่ะ คบเล่นๆ คบเรื่อยๆ

จาได้ไม่ต้องเจ็บ (เห็นแก่ตัวไปป่ะเนี่ย) - -“ ยังงัยก็เพื่อนพวกแกแหระ

วันนี้ก็ได้เหยื่อมาอย่างรวดเร็ว ไม่ต้องเสียเวลาออกหาด้วยนะ

แมร่งโค-ตะ-ระ รวดเรวเรย คุยคำเดว แมร่งขอเบอแระ

เรื่องไรล่ะ แหะๆ แต่ขอสารภาพ ให้ไปคนนึงแร้วอ่ะ

อีกคนยังไม่ให้แต่เอาเบอเค้ามาเป็นตัวประกันไว้ก่อง

เผื่อยิงไป อิอิ ที่ให้เบอปายอ่ะ อยู่ยโส โห จอร์จ

ดวงฉันถูกกะคนภาคปลาร้า หรือนี่ ช้านม่ายกิงปลาร้าอ่ะ

เอาเหอะๆ (โบว์แกไม่ต้องแช่งฉันให้เจอคนภาคนี้นะ)

ก็คุยไปเฉยๆอ่ะนะ รู้สึกว่าจาหลงช้านมากมายเรย

ก็งี้แหระ เสียงมานมีเสน่ห์ (ทำไมหน้าตากุไม่มีเสน่ห์มั่งวะ)

เพราะท่าทางแมร่งจะแย่งกันจีบทั้งพี่ทั้งน้องเรย

โทรมาทั้งวัน เด๋วพี่เด๋วน้อง บอกตามตรงไม่สนอ่ะ

ไม่ชอบของที่ได้มาง่ายๆ ต้องเลือดอาบก่อง มันจะภูมิใจ เง้อ

กรุต้องไปฆ่าฟันกะคายรึงาย ไม่อาวน๊า ถ้าเปนงั้น นู๋ขึ้นคานดีก่า

ก็แค่ผู้ชาย อยู่เป็นโสดดีก่าว่ะ ไม่ต้องมานั่งระแวง กังวล

อยู่สุขสบายแบบนี้ก็ดีแล้ว ตั้งใจเรียน ทำงาน หาเงินให้พ่อแม่

หาซื้อของให้ตัวเอง ..ว่าแต่คนนั้นอ่ะ หล่อมากเรยเนอะ - -“

แหะๆ บ้าๆไปแบบนี้มันก็ดีไปอีกแบบ เจ็บก็ไม่ได้เจ็บไรจิงจัง

เฮ้ย วันนี้ฉันไข้ขึ้นป่ะแก รู้สึกไม่เหมือนฉันยังงัยไม่รุ

(แกเป็นใครน่ะ บอกมานะ แกเอาไออายไปไหน บอกมา) - -“อย่างแรง

วันนี้ปุ้ยหายปวดแขนแล้วนะ ก็ดีจายกานปาย

ที่รู้สึกดีขึ้นเกี่ยวกะมานก็คงจะเป็น มันเข้ามาทักฉันก่อนแร้ว

แต่ก็ไม่ใช่ว่าเมื่อก่อนไม่ทักก่อนเรยนะ

คือช่วงนี้เจอกันตอนกลางวันน่ะ มันเรยทักก่อน แหะๆ

ก็ตอนกลางคืน แมร่งเจื๊อกนอน ทั้งๆที่ออนอยู่อ่ะดิ

เฮ้อ มีแฟนคนนี้แล้วกลุ้ม ผักก็ม่ายกิง แมร่งไม่หร่อยตงหนายวะ

ออกจาหร่อย (แต่มานเหม็นเขียวน่ะ) ฉันก็ยังรุจักต้มมานเรยนะ

จริงมะซันนี่ อาหารบางเมนูที่ควรจาเป็นผักสด

กรุกลับจับมันต้มซะเปื่อยหมดเรย อิอิ ก็ ขนมจีนน้ำเงี้ยว น่ะ

ขนมจีนก็ไม่เจื๊อกกิน ผักสด ก็ไม่แดรก เรื่องมากจาแดรก ผักต้ม

คอยดูนะปุ้ย ถ้านายกะฉัน ยังคบกันอยู่ นานนนนนนนนน

จนกระทั่งฉันได้ทำกับข้าวให้นายกินจิงๆล่ะก็

จะไม่มีเมนูไหน ไม่มีผักเลย จะจับยัดให้กินให้หมด

ฉันทนไม่ได้หรอก ถ้าแฟนฉันไม่กินผักน่ะ - -“

ก็ไม่ได้อยากบังคับนายหรอกนะ แต่ช่วยไม่ได้

มีฉันเป็นแฟน ประหนึ่งเหมือนมีแม่ ไม่เชื่อฟัง มีด่า - -“

กัวแมร่งด่ากลับอ่ะ แงๆๆๆ นู๋กัวคนเวลาด่าที่สุดเรย

คนทะเลาะกันพูดกันด้วยคำดีๆไม่ได้หรือไง

เกลียดจัง อีนั่นอย่างนั้น อีนี่อย่างนี้ พ่อขุนรามฯ

ท่านก็สิ้นไปนานแล้ว ยังจะใช้กานอยู่ด้าย

(แต่เมิงก็ช้ายนะ)มานก็ช่าย แต่ใช้กะเพื่อนที่สนิทเท่านั้น

แล้วก็ไม่เคยถึงขนาดขาดสติ อีนั่น อีนี่ น่าฟังตงหนายวะ

เห็นพวกผู้ชายอ่ะ แจกกันจังของลับเนี่ย  เซง

นี่ๆ ถามไรอย่างนะ แกว่าฉันจะมี % ได้เลิกกะปุ้ย สูงแค่ไหนอ่ะ

ทางที่ดี เมื่อไหร่ด้วย อยากรู้  แต่มันก็ไมแน่หรอกเนอะ

ไม่แน่พรุ่งนี้อาจจะเลิก หรือจะคบกานปายเรื่อยๆเรยก็ได้

ไม่มีอะไรแน่นอน ไม่มีอะไรเที่ยงตรง เพราะฉะนั้นฉันก็จะขออะไรพวกแก หน่อยนึง

1.    ถ้าฉันเป็นอะไรไปขึ้นมา ไม่ได้อยู่บนโลกอันโหดร้ายนี้แล้ว เปลืองนิดนึง

    ขอให้ โทรบอกแฟนฉัน และกิ๊กส์ของฉันทุกคนด้วย (เพื่อเพื่อนๆ)

2.    ขอให้ออนเมล์ของฉัน แระบอกคนในเมล์ทุกคนของฉันด้วย

3.    ขอให้พวกแกมาเปิดคอมฯบ้านฉัน เปิดหาข้อมูลทุกอย่างที่ฉันซ่อนไว้

    ไม่ต้องห่วงซ่อนไม่ลึกหรอกนะ เอาไปอ่านกันด้วย ในส่วนที่ฉันเป็นคนเขียนน่ะ

    แล้วก็ให้บุคคลที่ฉันกล่าวถึงอ่านด้วยนะ

4.    ฉันขอให้พวกแกอย่าลืมฉันนะ รักฉันให้มากๆ..ฉันรู้ข้อนี้พวกแกไม่ทำให้ฉันผิดหวังแน่

    เพราะมันคงมากกว่าที่ฉันหวังเอาไว้ด้วย

อย่าเพิ่งคิดว่าฉันจะทำอะไรสิ้นคิด ฉันไม่ใช่คนแบบนั้น

ถึงบางครั้งจะคิดก็เถอะ แต่ฉันไม่ทำแน่อนอน 100%

ฉันกลัวเจ็บนะ พวกแกก็รู้แต่ถ้าจะเจ็บเพราะเรื่อง อื่นๆ

ถ้ามีใครมารังแกเพื่อนฉันละก็ ฉันก็ไม่ยอมนะ ^ ^

เหตุผลที่เขียนแบบนี้ ก็เพราะว่า ชีวิตนี้ไม่มีอะไรแน่นอน

ฉันก็แค่อยากจะเขียนในสิ่งที่ฉันรู้สึก เพราะวันนึง

ฉันอาจจะไม่ได้สื่อความรู้สึกพวกนี้ออกมาก็ได้

ความรู้สึกของฉันทั้งหมด มันจะเปลี่ยนไปตามกาลเวลา

ฉันจะเก็บข้อมูลนั้นไว้ในเครื่องนะ ฉันจะเขียนถึงทีละคน ทีละคน เอาล่ะ

ฉันถือว่าพวกแกรับปากฉัน ใน 4 ข้อนั้นนะ

เรื่องเบอร์ ก็จะให้กับโบว์ไว้ละกัน ฉันว่าฉันไว้ใจแกสุดแระ

ให้เหมี่ยนมีหวังโทรบอกตั้งแต่กรุยังไม่ตายแน่เรย ซันนี่ก็กะเปิ๊บกะป๊าบ

ไอมาย เชคมั่งป่ะเหอะเมล์อ่ะ ฟ้าก็ไม่มีเมล์ โบว์อ่ะดีสุดแระเก็บดีๆนะ

ฉันรักพวกแกนะ Aye สมาชิก MABSYF ที่อายุน้อยยยที่สุด อิอิ