^ก็ไดอารี่อ่ะนะ^

ลำดับตอนที่ #10 : เฮ้อ ทำไงดีล่ะเนี่ย

เฮ้อ ทำไงดีล่ะเนี่ย

07/06/2005



พรุ่งนี้ วันเกิดพี้กี้แล้วววว เด๋วคืนนี้ต้องเตรียมตัว

แล้วจาอวยพรว่าไรบ้างดีอ่ะ เรากะจะแต่งเรื่องๆนึงให้เค้าอ่ะนะ

แต่เราไม่รุจาเริ่มยังงัยอ่ะดิ พูดเรื่องราวของเค้าดีป่ะ

ไม่ๆๆๆ แล้วจาให้พูดถึงอะไรอ่ะ ..ความรู้สึกของเราที่มีต่อเค้าหรอ

ดีป่ะๆ เริ่มจากวันแรกที่รู้จักกัน จนถึงปัจจุบัน โอมั้ยๆ

น่าจะเนอะ ลองร่างก่อนดีก่า เด๋วพูดม่ะออก

รู้มั้ย อายน่ะนะ ได้รู้จักกับคนๆนึง ไม่เอาๆๆๆๆ

เปลี่ยนๆ อะไรดีอ่าาา กลอนไงกลอนๆๆๆ

แล้วจาแต่งว่ารายอ่ะ คิดม่ะออกเยยนะเนี่ย

______________________________



จะขอ ให้มีความสุข ก็ง่ายไป

จะบอก รักและอาลัยก็ใช่ที่

อยากขอ เธอรักษาตัวให้ดีๆ

อยากบอกเธอคนดี Happy Birth Day



อ๊ะๆๆเด๋วก่อนยังไม่จบ

ยังไม่ครบคำอวยพรที่ใจหวัง

เอาน่ะทนฟังหน่อยไม่คิดตังค์

อยากตะโกนให้ดังๆ “I Love You”

______________________________

______________________________



เย้ๆๆๆๆๆๆๆ แต่งจบแล้ววววว

ว่าแต่กลอนสุนทรภู่แกยังไม่ได้เริ่มเลยนะยะ

- -“ แหะๆ ต้องเริ่มแล้วล่ะนะ



สุนทรภู่ครูศรีกวีแก้ว            ชื่อเสียงแพรวเพริดพริ้งดั่งเกสร

ฟังจับจิตทั้งบุรุษและบังอร        กลิ่นกรุ่นกลอนอุ่นไปให้ภิรมย์

จะร่ายกาพย์โคลงฉันท์ มีมากหลาย                    ใครสดับรับไว้ไม่ขื่นขม

แม้ผู้ผิดบ่คิดได้ในโคลนตม        ยังชื่นชมคำท่านลั่นวาจา