คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : แรกพบ กับ เฌอแตม
ในระว่าที่เินมาที่รถนั้น
เนส : พี่ว่า
มัน้อมีอะไรแน่ๆเลยนะฝน
ฝน: ไม่มีหรอ
เนส : ไม่มี แล้วทำไมเราไ้ินฟรี
ฝน : ็เาบอแล้วไ ประเิมอ่ะ
เนส : มันใ่เหุผลหรอวะ
ฝน : แล้วพี่ะสสัยทำไม
เนส : ็ไม่ไ้อยาสสัย
แ่เาอ่ะ ทำให้สสัยเอ
ฝน : หรอ ฝนว่าเา็ไม่ไ้ทำไรนะ
เนส : หร่าๆๆๆ
ฝน : เออ ไปเถอะพี่ ะบ่ายแล้วเนี้ย
เนส : อุ้ย ริ้วย เร็วๆเลยฝน
เนสพูพร้อมวิ่ึ้นรถทันที
แล้วทั้สอ็เินทามาหาลู้ารายสำั
ึ่ฝนพาเนสมาถึรีสอร์ทุเอแม ่อนบ่าย 10 นาที
ฝน : นี่หรอ รีสอร์ทุเอแม
เนส : ร่ายย
ฝน : ให่เนอะ
เนส : ไม่ใ่แ่ให่ บริารระับห้าาวและิอันับ้นๆรีสอร์ทน่าพั้วยนะ
ฝน : (ยิ้ม) อื้อ
และเหุผลที่เอแมเป็นลู้ารายสำัอบริษัทฝนนั่น
เพราะรีสอร์ทอเาเอมีลู้าเ้าพัแบบไม่มีห้อว่าสัวัน
ไม่ว่าะเป็นนไทยหรือ่าาิ…และที่สำัอใ่ทุอย่าที่เี่ยวับผิวายล้วนมาาบริษัทฝนทั้นั้น
ึ่อใ่แ่ละอย่า ะมีสูรเพาะที่เอแมเป็นนิไว้ ว่าอยาไ้แบบนี้ๆ
ึ่มัน่อน้าะละเอีย และไม่มีบริษัทไหนทำถูใเธอ
นอาบริษัทที่ฝนทำานอยู่นั่นอ
และที่สำันะ เธอไม่ไ้สั่อเหล่านั้นมาไว้ให้ลู้าใ้อย่าเียว
แ่สั่มาำหน่ายที่อป้วย… และอปอเธอเอ็ายีเป็นเทน้ำเทท่าเพราะลู้าแ่ละนที่มาพั
ะื้อหิ้วลับไปเป็นอฝาบ้าไรบ้า โยเพาะาว่าาิ…ยิ่ายีเท่าไร็ะยิ่ทำให้ยอารสั่ผลิไปที่บริษัทฝนมีเยอะึ้น
นั่นเอ
เนส : ป่ะ เ้าไป้าในไ้แล้ว
ฝน : นำิพี่
แล้วเนส็นำเินฝน เ้าไปในรีสอร์ท
พนัานอนรับ : สวัสี่ะ
ฝน เนส : สวัสี่ะ
พนัานอนรับ : ทำไมวันนี้มาสอ่ะุนเนส
เนส : พาผู้เี่ยวามาอบำถามุเอแม่ะ
พนัานอนรับ : (ยิ้ม) นั่รอรนี้่อนนะะ
เี่ยวแุ้เอแมให้
เนส : ้า
พูันบพนัานอนรับ็เินลับไปโทรศัพท์ที่เ้าเอร์ทันที
เนส : สวยไหม
ฝน : หมายถึน หรือรีสอร์ท
เนส : หื้มมม รีสอร์ทสิสามีาๆๆๆ
ฝน : (ยิ้ม) รีสอร์ทอ่ะสวยยยยอยู่แล้ว
เนส : แล้วน?
ฝน : สวยว่ารีสอร์ท
เนส : ูว่าแหละ
ฝน : หึ้ย พูเพราะๆหน่อยไ้ไหม
เนส : วนิบ
สัพัพนัานอนรับ็เินมาที่เนสับฝน
พนัาน้อนรับ : นั่รอ่อนไ้ไหม่ะ
ุเอแมิลู้าอยู่
เนส : ไ้่ะ
ฝน : อะไรัน บ่ายโมแล้วนะ
เนส : สามี อย่าเสียมารยาทสิ
ฝนหันไปมอหน้าเนสพร้อมเอนัวลที่เ้าอี้
ฝน : นอนรอเลยล่ะัน
เนส : เออ นอนไปเลย
พนัานอนรับ : (ยิ้ม) ยัไเี๋ยวมาเรียนะะ
เนส : ้า
พอพนัานอนรับเินพ้นไป
ฝน : อะไรัน ไหนบอเปะไ เลทนะนิ
เนส : เาิลู้าป่ะ
ฝน : ถ้ารู้ว่าิลู้า
ะนัมาทำไมบ่ายโม
เนส : แล้วะบ่นทำไมเนี้ยยย
วุ้ย
ลำแนั่รอไ้สัพั
ฝน : เี๋ยวไปเ้าห้อน้ำแปปนะพี่
เนส : เออ รีบมาละ…
ฝน : รู้แล้วววน๊า
แล้วฝน็แยัวไปเ้าห้อน้ำ และพอไปถึห้อน้ำ ฝน็ยืนมอรอบๆ
อย่านาน
ฝน : สสัยะเปะรินะเนี้ยย
เนียบทุอย่าเียว
ฝนพูพร้อมเินวนในห้อน้ำที่สะอาสะอา หอมนนอนไ้อ่ะ
พอเ้าห้อน้ำเสร็ ฝน็เินลับไปทีุ่เิม แ่…ลับมาราวนี้ับไม่เอเนส
ฝนหัน้ายวาสัพั ่อนะเินไปที่เ้าเอร์
ฝน : เอ่อ พี่เนสไปไหนอะะ
พนัานอนรับ : (ยิ้ม)
เ้าพบุเอแมแล้ว่ะ
ฝน : อ้าววว แล้วนี่ล่ะ
ฝนพูพร้อมทำหน้าเ็ๆ ่อนะเห็นเนสเินออมาาห้อผู้บริาร
เนส : นี่สามี เี๋ยวสามีเ้าไปุยับุเอแมนะ ส่วนพี่ะไปูานับน้อเาที่อป
ฝน : ฝน…นเียวหรอ
ฝนพูพร้อมี้นิ้วเ้าหาัวเอ
เนส : ทำไม ลัวหรอ
ฝน: ป่าวนิ ทำไม้อลัว
เนส : แล้วไป นึว่าลัว
ถ้าลัวะไ้ไป้วย
พนัาน : (ยิ้ม) ะลัวทำไมะ
ุเอแมแน่ารั
ฝน : (ยิ้ม) แล้วใรลัว
วุ้ย…พี่เนสแ็พูไป นอย่าฝนลัวใรที่ไหน
เนส : นอาแฟน
ฝน : (ยิ้ม)
เนส : ไป…รีบไป
ุเอแมรออยู่ เสร็แล้ว็โทรหาพี่นะ
ฝน : ่า
พูุยันบ ฝน็เินไปยัห้อผู้บริหาร
“ ็อๆๆๆ”
ฝนเาะประูพร้อมเปิเ้าไป
พอเปิเ้าไปปุ๊ป ็เอเอแม
นั่ไว่ห้ามอมาที่ัวเออยู่
อนนั้นฝนเอ็เผลอไปสบาเอแม แล้วนิ่ไปพร้อม ับมีวามินึลอยึ้นมาในหัวว่า
“ ทำไม สวยั”
วามิอฝนอนนั้นือเอแมสวยมา สวยนทำให้ฝนเอ
นิ่ไปเลย
เอแม : ะยืนอยู่รนั้นนานไหมะ
ฝน : อ๋อ..อโทษ่ะ
(ยิ้ม)
ฝนพูพร้อมเินไปนั่เ้าอี้รหน้าโ๊ะเอแม
พอนั่ลปุ๊ป เอแมเอ ็นั่้อหน้าฝน นฝนเอรู้เลยว่าโน้ออยู่
ฝน : มี …อะ ไรไหมะ
เอแม : นี่ือเ่สุในบริษัทแล้วหรอ?
พอไ้ยินแบบนั้น ฝน็ทำหน้าแบบเอ่อๆนิหน่อย
ฝน : (ยิ้ม) ทำไมอะะ
เอแม : ็ูหน้าเหมือนะไม่ลาเลย
ฝน : หื้ออออ
ฝนอุทานให้ับำพูเอแม พร้อมับเริ่มหุหินิหน่อย
และเปลี่ยนวามิแรๆาที่เ้ามาเอแล้วสวยส่า ลายเป็นเริ่มะไม่่อยโอเรแล้ว
“ ท่อไว้ ลู้าๆๆ”
นั่นือวามิอฝนในอนนั้น
ฝน : (ยิ้ม) สมัยนี้เาใรเาใหู้ันที่ภายนอละะ
เอแม : แ่เปลือนอือสิ่ที่นเรา้อศึษาัน่อนนิ….ถูไหม
ฝน : ็ถู….
เอแม : (ยิ้ม) มอภายนอยัไ็หาุที่เ่ๆไม่เอ
ฝนมอหน้าุเอแมแรมา
เอแม : นี่เยเ้าไปบริษัทเราบ่อยนะ
เ้าไปที่ไร ็เห็นเราที่ห้อลาบ้า
บัีบ้า โอปเรเอร์บ้า….ถามริ วันๆทำอะไรบ้า
ฝน : เห็นแ่นั้นริหรอ
เอแม : อื้อ
ฝน : (ยิ้ม) ็่วยไม่ไ้
ใรบอให้เ้าไปอนที่นี่ไม่ทำานล่ะ วันหลั็เ้าไปอนที่ฝนทำานสิ
ะไ้ไม่้อมานั่ว่าันแบบนี้
เอแม : นี่ย้อนหรอ
ฝน : ป่าวนิ …..แ่เริ่มะสสัย ว่าเรียมาุยาน หรือเรียมาว่าะ ุเอแมป์นสวยย
(ยิ้ม)
เอแมเริ่มมอแรฝนแล้วเ่นัน
ฝน : นีุ่… เี๋ยวนี้โลเรามันเปลี่ยนไปเยอะมาเลยนะ อะไรๆ็เปิว้าหมแล้ว….อย่ามอนที่ภายนอสิ….. บานภายนอูไร้สาระ แ่ริๆเาเ่เาลานะ… (ยิ้ม) และนเ่ไม่ำเป็น้อเรียบร้อยหรือใส่แว่นเสมอไปนะ
ถูป่ะ
ฝนพูพร้อมหยัิ้วให้เอแม
ฝน : ส่วนบานอ่ะหน่ะ
ภายนออาะูนิ่ๆ สุุมๆ
ใรๆเอ็ เอ่อ สวยนะ น่าะเ่ ะลา…่าๆนาๆ แ่…วามริแล้ว อาไม่ใ่แบบที่หลายๆนิ็ไ้… เพราะบาสิ่บาอย่ามันอาสวนทาับบุลิภายนออเา็ไ้…..ยัวอย่าเ่น….
ฝนพูพร้อมมอไปที่เอแมแบบวนๆ
เอแม : ะมาไปแล้วนะ
เอแมพูพร้อมลุึ้นาเ้าอี้แล้วทุบโ๊ะ
ฝนยิ้มแล้วมอหน้าเอแม
ฝน : เป็นไร่ะ หื้อ….นี่นายัไม่รู้ว่าเป็นใร ยัเือร้อนแทนเานนั้นเลยนะเนี้ย ฮ่าๆๆๆๆ
เอแมมอที่ฝน แบบไม่ระพริบา
ฝน : นั่ลแล้วุยานันแล้วุ….ุยันีๆเถอะนะ เรายั้อร่วมานันอีนาน
เอแม : แล้วใรุยไม่ีล่ะ นี่ไม่อยาหุหินะ…แ่มาทำให้หุหิเอ
ฝน : (ยิ้ม) อ่ะ อโทษ็ไ้….. โอเรไหมะ
เอแม : ถ้าไม่เ็มใอโทษ็ไม่้อ
ฝน : เอ้า ะเอาไอุเนี้ย
เอแม : พอ ุยาน
บนะ
ฝน : เอ้ออ ็ุยสิ ะถามไร ยัไ ว่ามา
เอแม : ไม่มีอารม์ุย
ไปินาเียวแปป เี๋ยวมา
เอแมพูพร้อมลุออาโ๊ะ เินออไป้านอทันที
ฝน : อ้าวว ไรเนี้ย
เอแม : นั่รอรนี้แหละ
ไปสบสิอารม์แปป เี๋ยวมา
เาหันมาบอฝน ่อนะปิประูห้อ
ฝน : แบบนี้็ไ้หรอ
ฝนนั่บ่นนเียว
……….………………..…//………………………….
ทา่านเอแมพอออาห้อ ็เินมาที่เ้าเอร์แล้วเรียพนัาน้อนรับทันที
เอแม : ุ๊
ุ๊ : า ุเอแม
เอแม : าเียวเย็นๆ
ให้ันแ้วหนึ่สิ
ุ๊ : ทำไมไม่โทรออมาละะ
ไม่เป็น้อเินมาเอเลย
เอแม : เินมาผ่อนลายอ่ะ
อยู่้าในเห็นหน้าบานแล้วหุหิ
ะที่เอแมยืนุยับพนัานอนรับ เนส็เินมาพอี
เนส : อะไรหรอ่ะุเอแม สามีา
อุ้ย ไม่ใ่สิ ฝนมันไปทำอะไรใหุ้เอแมหุหิ่ะ
เอแมหันมอหน้าเนส
เอแม : อ๋อ ป่าว่ะ
(ยิ้ม)…. อัวนะะ
เอแมพูพร้อมถือแ้วาเียวหันหลัเินไปที่ห้อ แ่เินไ้ประมาห้า้าวมั่ ็หันลับมาหาเนส
เอแม : อ๋อ ลืมไป…ราวหน้า ถ้าะส่นมาุยาน อแบบทีุ่ยแล้วอยา่อสัาเรื่อยๆ่ะ
ไม่ใ่แบบนี้
เนส : แบบนี้ือ…
เอแม : แบบอยาีสัาะทันหันอะะ
เนส : อุ้ย
เอแมพูบ็หันหลัเินเ้าห้อ่อ
ความคิดเห็น