คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : มันเป็นเเผน
หลัาไุ้ยับแพรวไปเมื่อืน ทำให้เฟลมื่นมาในเ้านี้แบบแฮ๊ปปี้มา
เฟลมนอนยิ้มบนเียพร้อมิไปว่า ที่ัวเอเป็นในอนนี้ ือรัแพรวริๆหรือแ่หลใน่วแรๆันนะ
แ่ไม่ว่าะ้วยเพราะเหุอะไร็ามแ่ สิ่เียวที่เฟลมรับรู้ไ้แ่อนนี้ือ เฟลมอยาเอเาบ่อยๆ ึ่เฟลมเอ็ไม่รู้เหมือนันว่า แบบนี้เาเรียว่าอะไร เพราะที่ผ่านมาัวเอ็เยมีแฟนมาแล้วหลาย่อหลายน แ่็ไม่เยรู้สึับใรเ่นแพรวเลย
“ ทำไมพี่ถึทำให้เฟลมรู้สึว่าพี่่าานทั่วไปัเลยแฮะ”
เฟลมพูนเียวพร้อมยิ้ม ่อนะหยิบโทรศัพท์ไลน์หาแพรวทันที
เฟลม : มอนิ่พี่แพรววว ื่นยัเอ่ย?
ส่ไปไ้สัพัแพรว็อ่าน
แพรว : ื่นนานแล้วย๊ะ
เฟลม : ทำไมื่นเ้า
แพรว : ็มีเรียนเ้า เราอ่ะ ไม่มีเรียนอ่อ?
เฟลม : อ๋อ มี่ะ มีสายๆ
แพรว : อ๋อ
เฟลมนั่อ่าน้อวามอแพรว่อนะทำท่าิ แล้วยิ้ม
เฟลม : แล้วพี่ะไปมหาลัยี่โม
แพรว : อีสัพั็ะออไปแล้ว ทำไมหรอ?
เฟลม : ป่าว แ่ะถามว่า ปิไปิน้าวเ้าที่ไหน?
แพรว : โรอาหารหน้าึนิิอ่ะ
เฟลม : หรอ
แพรว : ทำไมะ ถามนี่ือะไปิน้วยหรอ?
เฟลม : ป่าว
แพรว : เอ้า ถามเพื่อ
เฟลม : ถามเยๆไม่ไ้ไ
แพรว : วนีนแ่เ้าเนอะ
เฟลม : (ส่ิเอร์)
แพรว : แล้วเราอ่ะ ไปินที่ไหน?
เฟลม : ็โรอาหาร้าึวิทย์อะ่ะ
แพรว : อ๋อ ็ไม่ไลันนิ
เฟลม : อื้อ ไม่ไล ห่าแ่ึเียว
แพรว : แล้ว..ับ้าวอร่อยไหม ึวิทย์อ่ะ
เฟลม : ็อร่อยนะ แ่น้อยว่าเฟลม ฮ่าๆๆ
แพรว : เหอะ
เฟลม : โอเรพี่ ไม่วนล่ะ ไปเรียนเถอะเี๋ยวนอน่อ่อน ่ว
แพรว : อะไรือลุมาไลน์หาแ่นี้แล้วไปนอน่อ
เฟลม : ็ลุมามอนิ่ไ
แพรว : ่า อะเร มอนิ่ เ่นัน และ็ฝันีนะ ^^
เฟลม : ่ะ
หลัาุยับเเพรวเสร็เฟลม็ไม่ไ้นอน่ออะไรามที่บอแพรวหรอ แ่เฟลมลับลุไปอาบน้ำเยเลย
เฟลมอาบน้ำแ่ัวเสร็แ่เ้า ทั้ๆที่ัวเอมีเรียนสาย
เฟลม : พวมึ ูไปมหาลัย่อนนะ ถ้าพวมึไปถึ ไลน์บอูล่ะ
เฟลมนั่บนเียแล้วไลน์เ้าลุ่มหาเพื่อน
แ่พอไลน์ไปปุ๊ป ็ยัไม่มีนอ่าน ึ่เหุผลที่เพื่อนไม่อ่านนั่นือ มันยัเ้าอยู่และวันนี้มีเรียนสายแ่ละน็เลยยัไม่ื่นัน
เฟลมไลน์ไปหาเพื่อนเสร็็หยิบระเป๋า ุแรถแล้วเินทาไปมหาลัยทันที
เฟลมับรถไปมหาลัยแล้วไปอที่หน้าะวิทย์่อนที่ะเินไปยัโรอาหารที่ึนิิ
เฟลมเินไปหยุที่้าหน้าโรอาหาร ่อนะมอไปทั่วๆบริเวนั้น
เฟลมยืนมอไ้สัพั แล้วสายา็มอไปเอเป้าหมายที่ัวเอำลัหาอยู่
เฟลมมอไปที่โ๊ะๆหนึ่ ที่มีผู้หินั่ันสามน สอนนั่หันหน้ามาทาที่เฟลมยืน ส่วนอีนหันหลั ึ่นที่นั่หันหลั็ือแพรว นั่นเอ
เฟลมยืนมอแล้วยิ้ม ่อนะเินรเ้าไปในโรอหาร แล้วหยุที่โ๊ะนั้นทันที
เฟลม : อนั่้วยนไ้ไหมะ (ยิ้ม)
เฟลมพูพร้อมยิ้ม ่อนที่ ี และ ปลา ะมอแล้วยิ้ม
ึ่ทั้ีและปลา ่า็รู้ัเฟลมแล้วแหละ เพราะวามน่ารัอเฟลม่อน้าั อีทั้ ทั้สอ็เยเอเฟลมแ่แวปเียวในวันที่เฟลมะโนในผับ เพราะวันนั้นทั้ีและปลา็ไปับแพรว้วย และ็ยัมาเออีรั้ในวันที่เฟลมไปูีฬาและโนพิธีรแวเฟลม นั่นเอ
หลัาที่เฟลมพูอที่นั่ ทั้ีและปลา็นั่ยิ้ม แพรว็มอเพื่อน่อนะหันไปมอนที่ยืนอยู่้าๆัวเอ
แพรวมอไปที่เฟลมพร้อมทำิ้วมว
เฟลม : ทำไมมอยัั้นละะพี่แพรว (ยิ้ม) อนั่้วยนไ้ไหม
แพรวนิ่มอแล้วไม่อบอะไรนเพื่อน้ออบแทน
ี : อ่ะร๊ะๆๆ เินั่้าน้อเฟลม (ยิ้ม)
ปลา : นอะไร ูใล้ๆหน้าใสมา น่ารัอ่ะ อิอิ
เพื่อนแพรวสอนพูมเฟลมนเฟลม้อหันไปมอแล้วยิ้ม
ส่วนแพรว็มอเพื่อน่อนะมอเฟลม
แพรว : ไหนบอ…
เฟลม : ะนอน (ยิ้ม)
แพรวพูยัไม่ทันบ เฟลม็พูสวนึ้นแล้วยิ้ม
แพรว : อื้อ ไหนบอะนอน
เฟลม : ็ไม่่วไ เลยลุมาหาไรินีว่า
แพรว : อแหลลลลล
เฟลม : เอ้า ่าันเย
แพรว : ่าที่ไหน ถ้า่ามัน้อเสียัิ นี่แ่ว่าเย
แพรวพูบ็ั้าวิน่อ
ปลา : เอิ่ม เี๋ยวนะะ..อีแพรว เพื่อนอแทรแปป ือมะี้เพื่อนสสัย ทีุ่มึถามน้อว่า ไหนบอะนอน มันือไระ
ี : นั่นสิ มันือไร ไปุยันอนไหน อะไร ยัไ
แพรวมอเพื่อน่อนะหันมอเฟลม
แพรว : ็….
เฟลม : ็เฟลมเป็นนอเบอร์เพื่อนพี่เอ ที่ึมนุษย์เมื่อวาน (ยิ้ม)
แพรวมอหน้าเฟลมที่ิอบเพื่อนัวเอไป
ี : อ๋อ พี่็นึว่าเพื่อนพี่มันีบเราะอี ฮ่าๆๆๆ
เฟลม : ห้ะ เพื่อนพี่ีบนเป็น้วยหรอ
พอเฟลมพูบ แพรว็หันวับไปมอเฟลม
ี : ็ีบไม่เป็นไ ถึไ้ถาม (ยิ้ม)
ปลา : ีบไม่เป็นไม่เท่าไหร่ แ่มันอะีบยานะ(ยิ้ม) ใรอเบอร์็ไม่ให้ แล้วทำไมให้น้อเฟลม็ไม่รู้
แพรวมอเพื่อนพูพร้อมทำหน้าเลิ่ลั่
แพรว : ็…เอิ่มมมม
ี : มันอบยานานั้นเลยหรอ ั้นเ็บไปิสัืนนะ (ยิ้ม) อถามน้อเฟลมีว่า ไ้่าวว่าอบนยานิ นีบเยอะแยะ ทำไมมาอเบอร์เพื่อนพี่ะ
ีพูพร้อมยื่นวน้ำไปทำเป็นไม์
เฟลมมอี ่อนหันมอแพรวแล้วยิ้ม
เฟลม : ็อบอ่ะ่ะ (ยิ้ม)
ี ปลา : หู้ยยยยยยยยยยย
แพรวเอ็ถึับสะั้นให้ับำพูอเฟลมที่อบเพื่อน
ปลา : อบรไปไหมน้อเฟลม?
เฟลม : (ยิ้ม) เป็นนรๆ่ะพี่ อบ็ืออบ
ปลา : หื้มมมมม ถ้าเป็นพี่ พี่เินแย่เลยนะเนี้ยยย
เฟลม : หื้ออออ!! (ยิ้ม) เินทำไมเล่า นาเพื่อนพี่ยัไม่เินเลย
เฟลมพูพร้อมเหลือบมอแพรว
แพรวเอ็นั่มอเพื่อนหยอล้อับเฟลม่อนะเอ่ยถามึ้น้วยวามสสัย
แพรว : อะแฮ่มม อถามอะไรหน่อยไ้ไหมุเพื่อน ทั้สอ
พอแพรวพูึ้นทั้สามน็้อไปที่แพรว
ี ปลา : ว่า…
แพรว : ทำไม? มึสอนและรู้เรื่อน้อเาีัเนาะ
ี : แหม่…็พอรู้บ้าเนอะอีปลา…รู้ว่าน้อเาเิ 27 สิหาม รู้ว่าสู 165 หนั 50 รู้ว่าน้อเาเรียนเ่ และ็เที่ยวเ่ รู้ว่าน้อเาเป็นเบี้ยน รู้ว่า…..
แพรว : พอ เยอะล่ะมึ
เฟลม : (ยิ้ม)
แพรวหันมอเฟลมที่ยิ้มมอเพื่อน ่อนะหันไปหาเพื่อนอีที
แพรว : นี่พวมึเป็น fc มันหรือเปล่านิ ห่ะ
ปลา : โอ๊ยย อีแพรว ไม่ใ่ fc เา็รู้ันทั้มหาลัยป่ะะ มีแ่มึอะที่ไม่่อยรู้ (ยิ้ม) ูเห็นามเพนัอมหาลัยเา็แร์ันสนั่น …แ่ที่พีู่รู้เยอะเพาะพวูเห็นเพนสวยในมอ.แร์มาู็เลยแอบไปิามเฟสน้อเา อิอิ
แพรว : เหอะ ถ้าะนานี้ ิามทำไม ทำไมไม่แอเลย
ี : ริๆูสอน็แอนะ แ่น้อไม่รับ พวู็เลยยเลิไปเลย
ปลา : อื้อ ใร้ายอ่ะ
ปลาับีพูพร้อมมอหน้าเฟลมแล้วทำหน้าบึ้
เฟลมเอ็มอสอน ่อนะ้มไปหยิบโทรศัพท์
เฟลม : ไหนอะะ เฟสพี่สอน เอามาิ เี๋ยวเฟลมแอเอ
ปลา ี : รินะ !!!
ทั้ปลาทั้ีมอหน้าเฟลมแบบีใ ่อนที่ะ้มลไปหยิบโทรศัพท์แล้วเ้าเฟสพร้อมยื่นให้เฟลม โยมีสายาแพรวมอแบบนิ่ๆ
ความคิดเห็น