คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : โดนเพื่อนทิ้ง
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะโลมันลม หรือวามบัเอิที่ทำให้โฟาไ้มาเอเฟลมอี
แ่ารมาเอันในที่นี่ อนนี้ มัน็ูะผิเวลาไปนิ เพราะในะที่ทั้สอมอหน้าันแล้วยิ้มอยู่นั้น มีสายาสามู่าโ๊ะแพรว้อมอแบบไม่ระพริบเลย
เฟลม : นั่สิพี่
โฟา : อื้อ (ยิ้ม)
โฟาพูพร้อมนั่ลร้ามเฟลมแล้วพูุยันระหว่ารอ้าว
ทา้านโ๊ะอแพรว็มอามนิ่ๆ
ปลา : นั่นมัน โฟา าวะนิินิมึ
ี : นั่นสิ…ทำไมูสนิทับน้อเฟลมั
ีพูแล้วหันมอแพรว
แพรวเอ็มอไปที่เฟลม่อนะหันมอเพื่อน
แพรว : ะสนิทหรือไม่สนิท็่าเาสิพวมึ สนใทำไม ็แ่ไอ้เ็ะล่อน นหนึ่
ีับปลาไ้ฟัแพรวพูแล้วมอหน้าัน่อนะหันมอแพรวที่สายาอนนี้อยู่ที่โ๊ะเฟลม
ี : อื้อ …แู่ว่า ูปินะ ไม่ไ้สนใไร มึอ่ะเป็นไระ หึหรอ
แพรวหันวับไปมอเพื่อนแล้วนิ่
แพรว : หึ? เหอะ หึเหี้ยไร ไร้สาระ เล่นเฟสีว่า
แพรวพูบ็หยิบโทรศัพท์มารู
ีับปลาเอ็พอเาไ้ว่าแพรวมีอาารแปลๆเหมือนนำลัหึอยู่ แ่ีับปลา็ทำไ้แ่มอหน้าันแล้วยิ้ม
แพรวเอนัู่โทรศัพท์่อนะไลน์หาเฟลม
แพรว : นัสาววววว…โถ๊ะ แล้ว็บอว่ามานเียว
เฟลม้มมอโทรศัพท์็เห็นว่าเป็นไลน์าแพรว ่อนะมอไปที่โ๊ะแพรว ็เห็นแพรวนั่โทรศัพท์อยู่
เฟลมมอนิ่ๆแ่มอนานนโฟาเอมอาม
โฟา : มอไร…รู้ัโ๊ะนั้นหรอ
เฟลมหันลับมามอโฟา
เฟลม : (ยิ้ม) ็…รู้ัอะะ
โฟา : (ยิ้ม) อื้อ
เฟลมมอโฟาแล้วยิ้ม่อนะ้มมอโทรศัพท์แล้วหยิบเอาโทรศัพท์ึ้นมาอบแทแพรว
เฟลม : ไม่ไ้นั
พอเฟลมอบไป แพรว็อบลับทันทีเ่นัน
แพรว : ะบอว่า บัเอิหรอ?
เฟลม : ็ประมานั้น
แพรว : อื้อ ไม่วนล่ะ ีบัน่อเถ๊อะ
เฟลมมอ้อวามแล้วทำิ้วมว ่อนะมอไปที่โ๊ะแพรว ็เอปลาับียิ้มให้แ่แพรวับหันหน้าหนี
เฟลมเอ็รีบหันลับมา แล้วพิมพ์ไลน์ไปหาแพรว่อ
เฟลม : พี่เป็นไระ อนหรอหรือหึ หรือมีอาารยัไ ไหนมาบอสิ
เฟลมพิมพ์ไปยิ้มไป โยที่มีโฟานั่มออยู่
โฟา : อะไรือนั่มอโทรศัพท์แล้วยิ้ม ุยับสาวอยู่หรอ?
โฟาถามแล้วยิ้ม
เฟลมเอ็วาโทรศัพท์แล้วมอโฟา
เฟลม : ะบอว่าสาวหรืออะไรี…. เพราะเาเป็นนที่เฟลมำลัะีบอยู่อะ่ะ (ยิ้ม)
เฟลมพูแล้วหันไปมอแพรวอี
โฟาเอพอไ้ยินแบบนั้น็นิ่ แล้วหันมอแพรว่อนะหันมามอเฟลม ที่ำลันั่มอแพรวอยู่
“ ับ้าวมาแล้ว่า”
ในะที่เฟลมนั่มอแพรว โฟามอเฟลม ับ้าว็มาส่พอี
เฟลม : (ยิ้ม) ป่ะพี่ ิน้าว
เฟลมพูพร้อมหยิบ้อนส่ให้โฟา
โฟา : (ยิ้ม) อบุ่ะ
แล้วทั้สอ็นั่ิน้าวไป โยที่สายาอโฟา็มอเฟลมบ่อยๆ
ไม่รู้ว่าในอนนี้ โฟาเอิอะไรับเฟลมมาว่าพี่หรือป่าว แ่สำหรับเฟลมเหมือนไม่ไ้ิอะไรเลย
และในระหว่าิน้าว
เฟลม : พี่พัอยู่หอไหนอ่ะ?
โฟา : หอเียวับเราอ่ะ
พอโฟาพูบ เฟลม็มอโฟาแล้วทำิ้วมว
เฟลม : ริหรอ
โฟา : เอ้า แล้วะโหไมอะะ พี่อะเห็นเราออบ่อย
เฟลม : (ยิ้ม) เอ้าหรอ ทำไมเฟลมไม่เยเห็นพี่เลย
โฟา : อาะเห็นแหละ แ่แ่ไม่อยู่ในสายาแ่นั้น
โฟาพูแล้วมอเฟลม เฟลมเอ็ถึับนิ่ ่อนที่โฟาะ้มิน้าว่อ
เฟลมมอโฟาแล้วยิ้ม่อนะเอ่ยถามอี
เฟลม : แล้วทำไมมาิน้าวไลั
โฟา : พี่มาหาเพื่อน ่อนลับเลยแวะิน้าว่อน
เฟลม : อ๋อ
โฟา :เราอ่ะ มาไลั
เฟลม : ็พึ่เลิเรียน เลยับรถมาเรื่อยๆ หาไริน่อน เพราะเวลาึ้นหอแล้ว็ี้เียล
โฟานิ่แล้วมอเฟลม ่อนะยิ้ม
โฟา : (ยิ้ม) ี้เียล็บอสิ พี่เอา้าวไปส่ให้ไ้นะ
เฟลม : พี่าย้าวหรอ
โฟา : หื้อ ฮ่าๆๆ บ้า นี่็ถามะแปล ไม่ไ้าย แ่แ่อบทำับ้าวินเอ
เฟลม : (ยิ้ม) อ๋อ
โฟา : (ยิ้ม)
เฟลม : แล้วเวลาหิว ะบอทาไหนไลน์็ไม่มี เบอร์็ไม่มี เบอร์ห้อ็ไม่รู้
โฟา : อื้อ เี๋ยวเอาให้
เฟลม : (ยิ้ม) ั้น่อไปไม่เรในะะ
โฟา : (ยิ้ม) อื้อ ถ้าล้าอ พี่็ล้าทำให้ินอยู่แล้ว
เฟลม : โถ๊ะ ทำไมะไม่ล้า เฟลม้านอยู่แล้ว(ยิ้ม)
โฟา : หึ (ยิ้ม)
เฟลม : แล้วินเสร็ลับไ ลับพร้อมเฟลมป่าว
โฟา : ไ้้วยอ่อ?
เฟลม : ไ้สิ่ะ หอเียวันนิ
โฟา : (ยิ้ม) ั้นไม่เรในะ
เฟลม : (ยิ้ม) ้าๆๆๆ แหม่ พี่นี่ย้อนเ่นะ
โฟา : (ยิ้ม)
แล้วในะที่เฟลมับโฟาิน้าวเสร็ และำลัรอั์ทอนอยู่นั้น สามสาว ี ปลา และแพรว็เินมาหาเฟลม
ี : น้อเฟลมมมม
ีเรียเฟลมนเฟลมลับโฟาหันมอพร้อมัน
พอโฟาหันมอสามสาว็ยิ้มให้ โฟาเอ็ยิ้มให้เ่นัน
ี : อิ่มยันิ
เฟลม : อ๋อ อิ่มแล้ว่ะ รอั์ทอนอยู่
ี : อ๋อ อะเร…พอีพี่ว่าะฝาอีแพรวหน่อย ไปส่มันให้พี่ทีนะ พี่ับอีปลาิธุระ่วนนนนนนมา
พอีพูบ แพรว็หันวับมอเพื่อน
แพรว : ห่ะ…พวมึะไปไหน
ี : ธุระไ
แพรว : ธุระไร
ี : (ยิ้ม) ส่วนัว้า
แพรว : ั้นูลับเอไ้ แท็ี่็มี แ่นี่เอ ลับล่ะ
แพรวพูพร้อมเหมือนะเินหนีไป
แ่แล้ว…………
เฟลม : เี๋ยวสิพี่
เฟลมพูพร้อมว้ามือแพรวไว้
เฟลม : (ยิ้ม) เี๋ยวไปส่
เฟลมพูในะที่ับมือแพรวอยู่
แพรวเอ็มอาเฟลม่อนะ้มมอที่มือ โยมีเพื่อนๆมอาม และนอาเพื่อน็มีโฟาอีนที่มอาม
ปลา : โอเร เอาามที่น้อบอล่ะ เี๋ยวพวูไปนะ
ี : ไว้เอันนะมึ
แล้วีับปลา็รีบเินหนีไป
ส่วนแพรวับเฟลม็ไ้แ่มอาม ่อนที่แพรวะ้มมอมือที่เฟลมับมือัวเออยู่
แพรว : ปล่อย…..ับแน่นอะไรนานนานี้
แพรวพูพร้อมสะบัมือเฟลมออ้วยอาารที่เินๆ
ส่วนเฟลม็ปล่อยแล้วยิ้มเ่นัน
นระทั่….
“ ั์ทอน่ะ”
โฟาหันมอแม่้าพร้อมยิ้ม่อนะยื่นมือไปรับั์
และพอรับั์เสร็ โฟา็หันมอเฟลมแล้วยิ้ม พร้อมๆับลุึ้น
โฟา : เฟลมลับเลยนะ เี๋ยวพี่ไปทำธุระ่อน ส่วน้าวมื้อนี้ พี่เลี้ย (ยิ้ม)
เฟลมหันมอแล้วทำหน้านิ่
เฟลม : เอ้า …ไปทำธุระที่ไหน เฟลมพาไป็ไ้
โฟานิ่่อนะยิ้ม
โฟา : ไม่เป็นไร เรใ อีอย่าเฟลม้อไปส่พี่เา้วย (ยิ้ม) แล้ว็รีบลับไปพัผ่อนล่ะ ะไ้ไม่้อไปหลับที่ห้อสมุอี..พี่ไปนะ
โฟาพูบ็หันมอแพรว
โฟา : (ยิ้ม) ไปนะะ
แพรว : ่ะ (ยิ้ม)
โฟาหันไปพูแล้วยิ้มให้แพรว แพรวเอ็ยิ้มให้เ่นัน
พอยิ้มให้แพรวเสร็ โฟา็หันไปมอเฟลมอีรอบ่อนะยิ้มแล้วหันหลัเิน
แ่พอหันหลัไ้ าแววาที่ยิ้มๆ ็ลายเป็นแววาทีู่เศร้าๆทันที
เฟลม : เี๋ยวสิพี่โฟา
เฟลมพูามหลัโฟาไป นโฟา้อหันลับมามออีที
เฟลม : (ยิ้ม) วันนี้เลี้ยทั้้าวทั้าแฟเลยนะะ เอาไว้วันหลัเฟลมเลี้ยืนบ้านะ
โฟายืนมอเฟลมพู่อนะยิ้มเบาๆ
โฟา : (ยิ้ม) อื้อ
โฟายิ้มแล้วอบสั้นๆ ่อนะหันหลัเิน่อ
โฟาเิน่อไป้วยวามรู้สึที่มันเว้ว้าเหลือเิน และในใอโฟาอนนี้ มัน็ั้ำถามให้ับัวเอล่ะ ว่าอนนี้ัวเอำลัิ และำลัทำอะไรอยู่ ….เหมือนัวเอำลัแอบหวัทั้ๆที่รู้ว่ามัน้อผิหวั เพราะยัไ สุท้ายแล้ว นไม่ใ่ ยัไมัน็ือไม่ใ่อยู่ี และ่อให้โฟาะสวย ะเ่ สูสีับแพรวยัไ เฟลมเอ็เหมือนะปันใไปทาแพรวมาว่า แบบเห็นไ้ั
ความคิดเห็น