รักแสนยุ่งวุ่นถึงอะดีเลด

ลำดับตอนที่ #6 : Chapter VI

หลังจากเหน็ดเหนื่อยกับการรีบเร่งมาขึ้นเครื่องให้ทันเวลาในที่สุดฉันก็ได้มานั่งพัก ไม่อยากจะบอกเลยว่าระหว่างทางฉันชนเข้ากับหนุ่มอเมริกันคนหนึ่งที่หน้าเหมือนแช็ด ไมเคิล เมอร์เรย์มากๆ เอ...แต่จะว่าไปฉันก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นคนอเมริกันรึเปล่า ภาษาอังกฤษของเขาแค่เป็นสำเนียงอเมริกันเท่านั้น ถ้าไม่ติดว่าต้องรีบขึ้นเครื่องนะ ฉันคงชวนเขาไปนั่งดื่มกาแฟกันสักแก้วแล้ว แต่ไม่ได้หรอก ฉันมีลุคคนเดียวเท่านั้น ถึงแม้ว่าในสายตาฉันแช็ด เมอร์เรย์จะเซ็กซี่กว่าลุคก็ตาม

“พี่ฟิน!” น้องนิชะโงกมาจากเบาะข้างหลัง ฉันกำลังสงสัยอยู่ว่าเธอพยายามทำให้ฉันตกใจหรือไม่

“นินั่งข้างหลังพี่เหรอ” ฉันถามด้วยความสงสัย ก็ไม่ได้ไปเช็คอินพร้อมกันซะหน่อย ทำไมนั่งใกล้กันขนาดนี้ แต่จะว่าไปก็ดีแล้วล่ะ เผื่อเกิดเบื่อขึ้นมาจะได้หันไปคุยเล่น

“สงสัยนิคงไปเช็คอินหลังพี่ฟินกับตั้มไม่นานมั้งคะ” น้องนิสงยิ้มแบบเด็กห้าขวบมาให้ฉันเป็นรอบที่เก้าสิบแปด “แล้วแกได้อะไรมาบ้างอ่ะตั้ม...ได้ข่าวว่าไปในเมืองกับพี่ฟินมา”

“เราว่าแกถามพี่ฟินไม่ดีกว่าเหรอ” ตั้มเอี้ยวตัวกลับไปหานิ “รายนั้นน่ะลากเราเข้าร้านนู้นออกร้านนี้จนเมื่อยเลยแหละ”

น้องนิหันมายิ้มให้ฉัน “ไม่เอา พี่ฟินช็อปกระจายอยู่แล้ว” ประโยคของน้องนิทำเอาตั้มหัวเราะออกมา

อันที่จริงฉันก็ไม่ได้ซื้อของเยอะแยะมากมายอะไรขนาดนั้นสักหน่อย เพียงแค่ลืมไปว่าต้องหาของขวัญไปให้คนที่เป็นโฮสต์ด้วย ฉันเลยต้องเลือกอะไรที่มันดูเหมาะสมนิดนึงแล้วไอ้ของที่เหมาะสมเนี่ยก็เดินตั้งนานกว่าจะเจอ ระหว่างทางเลยได้ของอย่างอื่นติดไม้ติดมือมาด้วย

“แล้วตกลงแกได้ซื้ออะไรรึเปล่าตั้ม” น้องนิถามตั้มอีกที ดูท่าทางเธอต้องการจะรู้ให้ได้ว่าตั้มซื้ออะไรมารึเปล่า

“ซื้อพวกของที่ระลึกกับของกินนิดนึง”

“นิดนึงจริงเหรอ” น้องนิถามพลางทำตาโตเหมือนไม่เชื่อ

“ไม่จริงหรอกนิ” ฉันรีบพูดขึ้นมาก่อนตั้มจะได้เถียงนิ “แต่ตอนนี้เหลือนิดนึงเพราะตั้มกินไปเกือบหมดแล้ว” คำตอบของฉันทำเอานิหัวเราะออกมา

“ตั้ม...แกมีอะไรมาฝากเรารึเปล่า” เสียงของปลาดังขึ้น ฉันนึกว่าหล่อนตายไปแล้วซะอีก นั่งเงียบมาตั้งนาน

“ของแกไม่มี” ตั้มส่งยิ้มกวนอารมณ์ให้ปลา

“แล้วคนอื่นล่ะนิ” ฉันถามเพื่อขัดจังหวะปลาพลางกวาดสายตาไปรอบๆ

“อยู่ถัดไปข้างหลังสี่แถว...ติดหน้าต่างด้านขวาอ่ะ” น้องนิพูดจบน้องตั้มก็ชะโงกหัวไปดู

“ไกลดีจัง” ฉันพึมพำเบาๆพลางหันกลับไปนั่งเหมือนเดิมเพราะเครื่องใกล้ออกแล้ว

พอตั้มเห็นฉันนั่งเขาก็หันกลับมาพลางกระซิบให้ฉันฟังคนเดียว “ดีแล้วเนอะพี่ฟิน” ฉันภาวนาให้เขาเป็นคนเดียวที่ได้ยินประโยคสุดท้ายที่ฉันพูด

 

 

“ให้ตายเหอะ” ฉันสบถออกมาอย่างอารมณ์เสียเพราะดูหนังไม่รู้เรื่อง ก็ไอ้เด็กเวรที่นั่งข้างหน้าฉันมันเอาแต่ร้องไห้ แล้วแม่ของเจ้าเด็กนั่นก็ทำบ้าอะไรอยู่ก็ไม่รู้ ปล่อยให้ลูกที่แสนจะน่าเกลียดน่าถีบของตัวเองแหกปากเหมือนลูกหมาที่ไม่ได้กินนมมาอาทิตย์หนึ่งอยู่ได้

ตั้มเงยหน้าขึ้นมาจากหนังสือที่เขากำลังอ่านอยู่ “ทำไมเหรอพี่ฟิน” เขาถามราวกับไม่ได้ยินเสียงเจ้าเด็กนั่นก่อนจะถอดหูฟังออกอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว

“เด็กบ้านี่น่าจับหักคอแล้วยักชักโครกชะมัด...ร้องอยู่ได้” ฉัยพูดพลางทำหน้าทำตาราวกับจะกินเด็กคนนั้น

ตั้มยิ้ม...ทำให้ตาของเขาเป็นขีดอีกแล้ว “เอาน่า...เปิดเพลงดังๆสิครับ เดี๋ยวก็ชินเอง”

อะไรนะ เดี๋ยวก็ชินเหรอ! ฉันกรีดร้องในใจ ไม่มีทางหรอกน่า ฉันทนมาห้านาทีแล้วนะ “พี่ทนมาห้านาทีแล้ว...น่ารำคาญจริงๆ”

“แล้วพี่จะทำไงอ่ะ”

“พี่จะฆ่า...” ฉันยังพูดไม่ทันขาดคำตั้มก็ยิ้มออกมา

“ใจเย็นน่าพี่ฟิน เดี๋ยวผมจัดการให้” แบบนี้สิค่อยยังชั่ว ค่อยถือเป็นสุภาพบุรุษตัวจริงหน่อย

ตั้มวางหนังสือกับหูฟังก่อนจะลุกขึ้นแล้วชะโงกหน้าไปหาเจ้าเด็กบ้า เขาพึมพำอะไรซักอย่างก่อนจะนั่งลงแล้วหันมาทางฉันทำท่าเหมือนจะพูดอะไรซักอย่างแต่ถูกขัดจังหวะโดยเจ้าเด็กคนเดิมที่โผล่หน้าขึ้นมาจากพนักพิง ตอนนี้เจ้าเด็กนั่นคงยืนอยู่บนเก้าอี้

“It’s none of your business!” เจ้าเด็กบ้าพูดขึ้นพลางมองมาที่ฉัน เด็กนี่ก็ดูน่ารักดีไม่น้อยถ้าไม่ทำตัวน่าถีบ เขาเป็นเด็กผู้ชายผมบลอนด์ที่อายุประมาณเจ็ดขวบ

ฉันงงไปครู่หนึ่งก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าต้องด่าเจ้าเด็กนี่ “You!” ฉันชี้ไปที่เขา “Shut up!”

“Don’t fuck with me.” เด็กนั่นตอบกลับมาทันควันพลางทำน่าตากวนประสาทฉันสงสัยชะมัดเลยว่าทำไมเด็กสมัยนี้ถึงพูดจาหยาบคายอย่างนี้ เขายังไม่ทันสูงพอที่หมาจะเลียก้นไม่ถึงด้วยซ้ำ

“I’m not doing it.” ฉันตอบรัวไปด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงอารมณ์โกรธ “Shut your god damn mouth up or I’ll kick your little ass.” ประโยคที่ฉันเพิ่งจะพูดออกไปทำเอาตั้มหันมามองฉันด้วยท่าทีอึ้งเล็กน้อย ส่วนฉันที่กำลังโกรธได้ที่นั้นไม่ได้สนใจตั้มแล้ว ฉันสนแต่ว่าจะเตะเด็กนั่นยังไง

เจ้าเด็กผมบลอนด์ชะงักไปเล็กน้อย อาจจะเป็นเพราะหน้าฉันตอนนั้นดูหน้ากลัวมากก็ได้ พอฉันรู้ว่าได้ที ฉันจึงรีบทำท่าลุกขึ้นเหมือนจะไปเตะเขา และนั่นก็ทำให้เขารีบนั่งลงทันที

“พี่ฟินโหดชิบเลย” ตั้มพูดทีเล่นทีจริง “ถ้าเกิดแม่ของเด็กคนนั้นเป็นนางยักษ์พี่จะทำไงเนี่ย”