รักเเสบสะกิดใจ ของยัยเซี้ยวใสกับนายปากจัด

ลำดับตอนที่ #3 : มาเเว้ว>>อ๊ากก~~ รับน้องงั้นเหรอ

อ๊ากก~~ รับน้องงั้นเหรอ

ฉันรีบวิ่งมาที่ห้อง ก่อนที่เจ๊สตาร์มูนจะเฉาะหัวฉัน  อีตาบ้านั่น ฉันล่ะอยากเอารองเท้าตบปากมันจริงเชียว ฉันเกลียดแก-_-++ ถ้าเจออีกที่นี้ฉันจะตแกบให้คว่ำเลย

“เร็วเด้ ดีนะที่อาจารย์แกยังไม่เข้า” นังโอ๋ จะดีมากถ้าแกทักฉันว่า ‘โอ้ เพื่อนเลิฟ ในที่สุดแกก็มา’ แต่แกทำให้ฉันผิดหวัง ม้ากมาก

“แล้วทำไมเจ๊แกเข้าช้าวะ” ปกติเห็นเข้ามานั่งรอตั้งแต่ภารโรงยังไม่เปิดประตูห้องเรียนเลย

“เห็นเค้าบอกกันว่า แกไปเอาใบแจ้งเรื่องการไปรับน้องนอกสถานที่อ่ะ” กระจ่างมากเพื่อน

“ห๊า~~ รับน้องนอกสถานที่ น่าหนุกว่ะ” ตอนเข้าม. 1 สนุกโคตรเลย เสียแต่มันเข้าที่โรงเรียน

“ฉันมีอะไรจะบอกแกว่ะ +O+”

“ว่ามา นังหนู” ก่อนที่ฉันจะหลับลึกแล้วไปเฝ้าพระอินทร์ซะก่อน

“พวกม. 6จัดเองนะเฟ้ย” แล้วไงวะ ไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลย เค้าคงไม่ให้ม.1 มารับเด็กม. 4หรอก

“ฉันจะบอกแกว่า”

“พวกพี่เวสต์อยู่ม.6”อืม...... ห๊า

“ว่าไงนะ ไอ้จิ้งเหลนอยู่ม.6 อ๊ากกกก งั้นมันก็ต้องปรับน้องใช่ไหม งั้นฉันไม่ไป”ไอ้โอ๋ข่าวของแกทำให้ฉันอยากเอาหัวโขกโต๊ะมากมาย ทามายน้า ฉันถึงต้องไปรับน้องบ้าๆนั่นด้วยวะ

“บ้านป้า แกซิไม่ไปรับน้อง”

“ตกลงว่าฉันต้องไป...งั้นซิ”

“อืม”

“ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”

“นัทธนันท์ เอมิกา ออกไปยืนนอกห้อง”

“ค่า~~~~”

 TTOTT T^T T..T ชีวิตนังปูนมันโคตรเศร้า ใครมันเป็นคนคิด เรื่องรับน้องขึ้นมาวะ ฉันจะอีโต้ไปเฉาะหัวมัน -_-^^^ รับน้องธรรมดาจะไม่ว่าเล้ย ดันมีปีศาจจิ้งเหลน พร้อมคณะไปด้วย แค่คิดมันก็ทำให้ฉันขนลุกแล้ว  อ๊ากกกก รับไม่ได้

“ไปรับอีก 3 วันข้างหน้านะจ๊ะนักเรียน” เฮือกกก สามวัน แง้ๆๆๆๆTT^TT ทำไมมันเร็วอย่างงี้วะ ไม่ต้องการอะไรมากมาย แค่ขอเวลาทำใจ เสียงของเจ็ที่ดังจากในห้องทำให้ฉันแทบตาย

“เฮ้อ สงสัยคู่กัด จะกลายเป็นคู่กันซะแล้วซิ” นังโอ๋แกไม่พูดก็ไม่มีใครว่าแกหรอกนะ

“หุบปาก เลยนะเฟ้ย ไม่งั้นคาบหน้า ฉันจะเอาหนังสือกำเนิดอสุจิยัดปากแก สามเล่มพร้อมกันเลย”

“TTOTTบอกทีซิค่ะ ว่าฉันทนคบมันเป็นเพื่อนได้ยังไง” ปากแกนะนังโอ๋

 อะฮ้าๆๆๆ เจ๊ ออกมาแล้ว เราจะได้เข้าห้องซักกะที มายืนเด่นเป็นนางแบบนานแล้ว ปกติก็สวยกลบรัศมีคนอื่นอยู่แล้วอ่ะนะ -.,- อุอุ

“สำนึกแล้วใช่ไหม”

“ค่า~”

“เข้าห้องได้”

“หนอย นังแก่หนังเหี่ยว เขี้ยวห้อย ซิลิโคลนยาน โธ่เอ้ยย” โอ๋ แกเป็นเพื่อนรักฉันมากเวลาแกด่านี่แหละ( ดีทั้ง 2 คน ด่าครูซะงั้น )  พอพวกเราเข้ามาในห้องก็มีเสียงซุบซิบ พร้อมกับหัวเราะเยาะ หนักหัวพวกเมิงรึไงวะ เดี๋ยวปั๊ดตบร่วง

“ขำทำขนมจีนเหรอวะ “ ถ้าไม่ด่าก็ไม่รู้จักหยุดนะพวกเมิง

เงียบ.................ฉี่

“ใครแหกปากอีกนะ กรูเอามันสลบคาตีนแน่” =b= ดันมาหัวเราะเรา เชอะ อย่างน้อยวันนี้ฉันก็มีเรื่องเครียดมากจนไม่มีเวลามาด่ากับพวกแกหรอก นอนเอาแรงดีกว่า ชิ  zzZZ

“แล้วแกจะเอาไงวะ ปูน เรื่องรับน้องเนี่ย”

...ไม่มีสัญญานตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก....

 วันนี้ก็ผ่านมาอีกวัน ที่มีแต่เรื่องดีดี ทั้งน้านนนน ตั้งแต่เจอกับนายนั่น มีแต่เรื่อง เฮ้อ~ เข้าบ้านไปอาบน้ำดีกว่า

“น้องร้ากกก” ปีศาจผลาญเงินมาแล้ว ออกมาต้อนรับถึงหน้าบ้านเลย

“วันนี้ไม่มีเงิน”บอกก่อนเดี๋ยวมันรีดไถอีก

โป้กก

“ไอ้น้องบ้า แกเห็นฉันหน้าเงินขนาดนั้น” เออเด้ เจอทีไรเป็นร้อยสองร้อยทุกที

“เข้าบ้านเถอะน้องรัก”พี่เป้จูงฉันเข้าไปในบ้าน จูงของแกมันลากของฉันนะเฟ้ย

“นั่งรอตรงนี้ก่อนนะน้องรัก เดี๋ยวพี่ไปเอาน้ำมาให้” พี่ฉันทุกวันนี้ ยังน่ากลัวไม่พออีกเหรอ วันนี้พี่น่ากลัวกว่าเดิมมากค่ะ T.T

“มาแว้ววว” พี่เป้เดินมาพร้อมกับน้ำหวานสีสวย แล้วมันก็วางลงตรงหน้าฉัน

“กินซิ +0+”

เฮือก =O=;; นะ..นะ..น่ากลัวมาก

“ไม่”

“กินซิวะ”

“ม่ายยย..อุ๊บ.เอื๊อกๆๆ”

มันเอาแก้วน้ำหวานยัดปากฉันค่ะ...ไอ้พี่บ้าเอ๊ย T0T ซักวันเต้อ ฉันจะเอาน้ำในส้วมให้แกกิน

(ชักน่ากลัวขึ้นทุกวัน นางเอกเรา)

“อร่อยไหมจ๊ะ +0+”

ยังกล้าถามอีกนะ-_-^^

“อร่อยจ๊ะ..-_-^”

วันนี้..สาบานได้ว่านังปูนตอแหลสุดใจขาดดิ้น มันจะเอาอะไรมาอร่อย จืดยังกะน้ำล้างเท้า

แหยะ.....

“พอเหอะ..พี่มีอะไรก็ว่ามาเลย”

“คืองี้นะจ้ะน้องรัก..พอดีครูพี่แกสอนทำขนมเค้กอ่ะ พี่ก็เลยกลับมาทำให้น้องชิม พี่อยากให้หนูปูนชิมอ่ะจ้ะ” ทีงี้ ทำเรียกหนูปูน แต่ก่อนทั้งถีบทั้งยัน ดันไม่เรียกหนูปูน

“ไปเอามาเหอะพี่ เดี๋ยวหนูจะทนยัด ..เอ้ย ชิมให้จ้ะ –0–“

“รอซักครูนะคร้าบบ”

ถ้าฉันตายไป ทุกคนอย่าลืมฉันนะค่ะ  อย่าลืมนางเอกที่น่ารักคนนี้

พรึ่บบ

“กินเลยจ้ะน้องรัก”

ผิดคลาดแฮะ..นึกว่าจะได้กินเค้กที่มีรูปร่างเหมือนอุจจาระซะแล้วนะเนี่ย =O+;;

“พี่ทำเค้กชอกโกแลตเหรอ ถึงดำแบบเนี่ย” กรูจะถามทำไมวะ สีดำแบบรี้มันต้องเป็นชิกโกแลตอยู่แล้ว

“ปล๊าววว...ทำสตรอเบอร์รี่ แต่สงสัยแม่ค้าหยิบสตอเบอรร์รี่สีดำให้พี่มั้ง”

แม่ค้าหยิบไม่ผิดหรอก ผิดที่แกทำมันไหม้นี่แหละ-_-+ กรูกะแล้วว่ามันคงดูดีแต่ข้างนอก  ข้างไหนคง........

“กินซิจ๊ะ+0+”

“ไม่กินไม่ได้เหรอพี่เป้ T^T”

“-_-^^^^^”

“อ้ำ+0+”ยังจะมาทำเสียงอ้ำอีกนะ แง้ๆๆๆ

“แหวะ TTOTT” รสชาติเหมือนไข่ไหม้ ไม่มีผิดเลยอ่ะ T+T

“อร่อยไหมจ้ะ +^+”

“อะ...อะ..อร่อยจ้ะ T.T”

“อร่อยก็กินเยอะๆนะจ้ะ”

“TT+TT”

          ทำไมท้องไส้มันปั่นปวนอย่างงี้วะ นอนไม่หลับเลยกรู  แล้วความรู้สึกที่คุ้นเคยก็มาถึง ความรู้สึกนี้คือ....ปวดขี้ T^T หนอยซักวัน ฉันจะเอาคืนมั่งไอ้พี่เป้บ้า บ้าที่สุด เหอะ แล้วฉันก็ต้องอดหลับอดนอนทั้งคืน เพราะไอ้ข้าศึกบ้ามันแห่กันมาทั้งโขยง  แล้วก็ต้องวิ่งเข้าห้องน้ำทั้งคืน

ปู้ดด~~ ฮ้า...โล่งสบาย -..-

++ตอนเช้า++

“อ้าวว....เป็นไรไปหนูปูน” แม่ที่กำลังใส่รองเท้าอยู่ถามฉันที่เดินหน้าเป็นตูดลงจากบันไดมา

“ไปถามลูกชายแม่นู่น” เชอะ..

“@_@!!???”แม่

“ปูนไง..เมื่อคืนนอนหลับไหมลูก”

“เชอะ”

“@_+!!???”พ่อ

“หนมเค้กอร่อยไหมไอ้ปูน”

ไอ้ปีศาจ วันนี้ทั้งวันฉันจะไม่พูดกับพี่เลย เหอะ...งอนแล้ว

“ชิ”

“-_+!!??” เป้

                แล้ววันนั้นทั้งวันครอบครัว วัฒนไพศาส ก็ต่างลงความเห็นว่า ไอ้ปูนคงจะมีวันนั้นของเดือน  แม้กระทั่งเป้ ผู้ไม่รู้ตัวว่าตัวเองวางยาน้องโดยมิได้ตั้งใจ  ช่างน่าเศร้านัก...............

 ............................................................................................................................
อุอุ เม้นท์ด้วยเน้อออ ~O~