คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : มาเเว้ว>>ไอ้บ้า~~ ช้านเกลียดแก๊
ไอ้บ้า~~ ฉันเกลียดแก
แล้ววันนี้ก็เป็นอีกวันที่ฉันมาสาย
ฮึบๆๆ
อะฮ้า เรามาดูวิวบนกำแพงได้แล้ว ว่าแต่จะลงยังไงวะเนี่ย ยิ่งใส่กระโปรงอยู่ T_T
“นี่ ยัยบ้า รีบลงไปซะทีซิ -*-”
บอกใครวะ มีฉันอยู่คนเดียวนี่หว่า (-_-)
“เธอนั้นแหละ ไม่ต้องทำงง รีบลงไปซะทีสิ”
“นายอีกแล้วเหรอ” นึกว่าใคร ไอ้บ้าข้าวผัดกุ้งนี่เอง ทำไมฉันต้องมาเจอแกด้วยวะเนี่ย เซ็งเลยเรา ฮวู้~~
“นายเป็นพ่อฉันรึไง” อยากลงอยู่นะ แต่ไม่รู้จะลงยังไง TT^TT
“เฮ้ย ไอ้เวสต์ทำไรอยู่วะ ทำไมไม่ลงซะที พวกฉันจะได้ขึ้นมั่ง” เสียงตะโกนดังมาจากข้างล่างกำแพง
“เดี๋ยวดิ ไอ้บาส ติดยัยบ้านี่อยู่”
อุ๊ย หนุ่มหน้าใสนี่ ชื่อบาสรึนี่ น่ารักชะมัดเลย น่าเอามาทำพันธุ์ คึคึคึ (นางเอกเราน่ากลัวมาก)
“ยัยบ้านี่ก็ไม่ลงซะที” ฉันไปนังทับหัวแกรึไงฟะ
“อ๊ายยย” หมอนี่ผลักฉัน แม่จ้าช่วยด้วย มือฉันรีบคว้าของที่อยู่แถวนั้นทันที
ได้แล้ว เสื้อใครวะ ดึงมันตกลงมาด้วยกันเลย หึยย
“เฮ้ยย”
ตุ้บบบ
อะไรนิ่มๆ อยู่ตรงปากหว่า
O.o กรี๊ดดดด นี่ฉันหอมแก้มอีตาบ้าเวสต์เนี่ยนะ อยากจะบ้าตาย
“ลุกซะทีซิ ยัยบ้า”
เสียงกวนประสาทนั่นทำให้ฉันรู้สึกตัว รีบลุกขึ้นนั่งทันที /(-////-)\
“แก เป็นไงมั่งวะ” บาสรีบถามเพื่อนที่นั่งแหมะอยู่กับพื้นทันที
“เจ็บดิวะ ยัยบ้านี่ดันทับลงมาได้”
“ใครบอกให้นายผลักฉันล่ะ =O=”
“ก็เธอไม่ยอมลงฉันก็ช่วยไงล่ะ”ปากดียังงี้ หายเจ็บแล้วซินะ
“ไม่จำเป็น”
“ยัยบ้านี่ ไม่สำนึกอีก” นายนั่นแหละที่ไม่สำนึก
“พอเถอะ เวสต์ เราต้องรีบเข้าเรียน”
“ไอ้ภู วันนี้ฉันต้องชำระแค้นก่อน “
หนุ่มคิ้วเข้มชื่อภูนี่เอง หน้าตาเย็นชาดีพิลึก(ชมหรือด่าฟะ)
“มาเลย ไม่เคยกลัว”แบร่ :Pคิดว่ากลัวรึไง
“ยัยบ้าเอ๊ย เธอหล่นทับฉันนะ”
“แล้วไงล่ะ ก็นายผลักฉันก่อนนี่”
“ก็เธอไม่ยอมลง -_-^”
“ฉันจะลงไม่ลง มันหนักหัวนายรึไง”
“หนักมาก เพราะมันขวางทาง”
“ขวางก็ไปทางอื่นซิวะ -_-++”
“ฉันจะไปทางนี้ ^^”
“ไปซิ ฉันไม่ได้เอาขาพาดคอนายไว้”
“เอามาพาดก็ดีนะ ฉันชอบ หึหึ -v-“
“ไอ้ลามก -////-"
“แล้วทำไม”
“ชิ”
“ฉันไม่สน แต่เธอต้องขอโทษฉันก่อน”
“เรื่องอะไร”
“เมื่อวาน เธอเอาข้าวผัดราดหน้าฉัน”
“เมื่อวานไม่ได้กินราดหน้า”
“ยัยแสบ”
“หนักหัวป้าแกเหรอ”
“ยัยข้าวผัด”
“ไอ้หน้าหม้อ”
“ยัยปลาไหล”
อะ.. ไอ้บ้าเอ้ย ปลาไหลบ้านแกเหรอ ออกจะหน้าเหมือนโบอาขนาดนี้ ไอ้เวงนี่
“ไอ้ภาชนะหุงต้ม”
“ยัยเห่ย”
“ดีกว่านายล่ะกัน”
“ชิ ยัยเตี้ย”
“อ๊ายยย ยอมไม่ได้ แกกล้าว่าฉันเหรอ นี่แน่ะๆๆ” ฉันเอามือไปบิดหูอีตาบ้านั่น ไงล่ะ หูแดงเลย ฮ่าๆๆๆ>O<!!
“อ๊ากก ปล่อยฉันนะ”
“ไม่ปล่อยเฟ้ย” หึหึ สมน้ำหน้า
“ไม่ปล่อย เหรอ ยัยเปี๊ยก”
“อ๊าก แกบีบแก้มช้านนน” p)=O+(q
“ไอ้บ้า”
“ยัยบ๊อง”
“ไอ้ห้อย”
“ยัยโหน”
“นายแย้” ฮ่าๆๆ แย้ คิดได้สะใจมาก
“ยัยตะกวด” อ๊ากกกก ยอมไม่ได้ มากไปแล้วนะยะ
“โธ่ ไอ้จิ้งเหลน”
“ยัยจิ้งจก”
“เมื่อไหร่นายจะปล่อยแก้มช้านนน”
“แล้วเมื่อไหร่เธอจะปล่อยหูช้านน”
“ปล่อยก็ได้วะ” ฉันปล่อยหูนายนั่น ฮ่าๆๆๆ หูแดงหมดเลย
“หึ”
“วันนี้ฉันไม่มีอารมณ์เสวนากับนาย ไปล่ะ” ฉันพูดพลางเก็บกระเป๋า
“เออ ไปไกลๆเลย”
“ย่ะ” คิดว่าอยากอยู่ใกล้นักรึไง
“เดี๋ยว” นายนั่นเรียกฉันไว้ เรียกทำบ้าอะไรวะ
“อะไรอีกล่ะ”ฉันหันกลับมามองหน้านายนั่น
“หนี้ที่เธอหอมแก้มฉัน ฉันเอาคืนแน่”
“อะ..ไอ้บ้าเอ๊ย -////-“ ฉันรีบวิ่งออกมา แต่หูยังไม่วายได้ยินเสียงนายนั่นหัวเราะ อยากจะบ้าตาย
“นายเวสต์ จำไว้เลยนะว่าฉันเกลียดนาย มากที่สุด อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก” ฉันตะโกนออกไป
“ฉันก็เกลียดเธอไม่แพ้กันหรอกยัยขนุนเน่า”
อีตาบ้า ซักวันฉันจะเอาหมาออกจากปากนาย คอยดู หึย -_-^^^^^^^
……………………………………………………………………………
มาแล้วจ้า มาแล้ว
เป็นไงมั่งค่ะ นางเอกของเราทะเลาะกับนายเวสต์ได้ใจเหลือเกิน ตอนหน้ามันแน่นอนค่ะ เพราะนายจิ้งเหลนกับยัยปลาไหลของเราดันต้องไปเข้าค่ายรับน้องด้วยกันซะนี่ คอยอ่านด้วยนะค่ะ
ป.ล. เราฝากเม้นด้วยนะค่ะ ถ้าใครเม้นขอให้สวยที่สุดในโลกเล้ยยย ฮิๆๆๆ
บะบายขอร้าบบบบบบ
ความคิดเห็น