[NCT] Once upon a time, Love is pain. (DoTen)

ท่ามกลางค่ำคืนที่แสนจะยาวนานในวันปีใหม่นี้ เตนล์รีบวิ่งขึ้นไปบนดาดฟ้าเพื่อที่จะเตรียมถ่ายรูปพลุที่ผู้คนมากมายได้จุดเอาไว้เพื่อฉลองปีใหม่ แต่สายตาเล็กๆกลับดันไปเห็นคนแปลกหน้าร่างกายสูงโปร่งเดินไปที่ขอบดาดฟ้า

"เฮ้! คุณจะทำอะไรน่ะ!"

คนตรงนั้นได้เพียงมองกลับมาและไม่พูดอะไร ถึงแม้จะเป็นตอนกลางคืนแต่กลับไม่มืดเลยสักนิดเป็นเพราะว่าแสงจากงานเลี้ยงที่มีผู้คนนับร้อยมารอเค้าท์ดาวน์ ทำให้เขาพอจะมองคนข้างหน้าได้อย่างเลือนราง

'10'

กำลังจะปีใหม่แล้วสินะ

'9'

"คุณ! อย่าโดดนะครับ!"

'8'

จะได้สบายสักทีนะเรา

'7'

"คุณ! ได้ยินผมมั้ยเนี่ย!!"

'6'

อีกแค่แปปเดียวเท่านั้น

'5'

"เฮ้ย! อย่าขยับนะคุณ! หันมาคุยกับผมก่อน!"

'4

ขอบคุณป๊ากับม๊าที่เลี้ยงผมมานะครับ

'3'

ถึงผมมันจะแย่ จะเลว จะไร้ค่าแค่ไหนก็ตาม

'2'

ขอบคุณจริงๆครับ

'1'

เตนล์วิ่งเข้าไปกอดคนตรงหน้าอย่างสุดชีวิต ถึงตัวเขาจะเล็กแต่เขาก็มีแรงพอที่จะรั้งคนข้างหน้าไว้ได้ เตนล์กอดคนตรงหน้าไว้อย่างนั้นราวกับเคยรู้จักกันมาก่อน

'แฮปปี้นิวเยียร์!'

มีเสียงร้องโห่ฮิ้วกันยกใหญ่ บางคนก็เริ่มจุดพลุกัน อ่า ช่างสวยงามเสียจริง

"คุณ.. กอดผมทำไม"

คนในอ้อมกอดเตนล์ถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เขาหันหลังมามองเตนล์ที่กำลังกอดเขาแน่น ทำไมกัน ทำไมต้องมาทำให้ความตั้งใจของเค้าพังกันด้วย

"ผมเห็นคุณกำลังจะกระโดด ผมไม่รู้จะทำยังไง แม่บอกว่าให้เอาความรักเข้าช่วย"

"ความรักหรอ? อย่ามาพูดพล่อยๆกันหน่อยเลย คนแปลกหน้าที่กำลังจะฆ่าตัวตายงั้นหรอที่คุณรักน่ะ"

คนตรงหน้าเตนล์พูดอย่างใส่อารมณ์ อะไรกัน นี่อุตส่าห์ช่วยชีวิตแถมยังอดถ่ายรูปพลุสวยๆเลยนะเนี่ย

"อะไรของคุณหน่ะ ผมอุตส่าห์ช่วยชีวิตคุณเลยนะ!!"

ไม่ เขาไม่ได้ต้องการ โดยองคนนี้ไม่ได้ต้องการให้ใครมาช่วยชีวิต ชีวิตที่ไร้ค่าแบบนี้ใครจะอยากมีกันล่ะ

"ผม..ไม่ต้องการ"

"นี่ ปีใหม่แล้วนะคุณ ไปหาอะไรกินกันมั้ย"

—

29/12/61

Talk:สวัสดีค่ะทุกคน ห่างหายกับเด็กดีไปนานมากๆ คราวนี้มาแนวดราม่านะคะทุกคน5555555 หวังว่านิยายเรื่องนี้จะไม่น่าเบื่อเกินไป ถ้าชอบหรือไม่ชอบตรงไหนสามารถติชมได้นะคะ รักทุกคนค่ะ<3