กัปตันร้ายพ่ายรัก (E-book มาแล้วจ้า)

ตอนที่ 85 : บทที่ 14/9 (50)

บทที่ 14/9 (50%)

เวลาแต่ละวันผ่านไปรวดเร็วอย่างเหลือเชื่อ ที่เธอเคยได้ยินว่าเวลาแห่งความสุขมักจะผ่านไปเร็วเสมอจนถึงตอนนี้เธอคิดว่าคำพูดนั้นไม่ผิดเลยสักนิดเดียว

วันนี้เป็นก่อนวันก่อนวันสุดท้ายแล้วที่เธอจะได้นั่งทำงานกับเขาในห้องทำงานแห่งนี้ แม้ว่าเธอจะได้ทำงานอยู่ในตำแหน่งผู้ช่วยเลขาของรองประธานสายการบินต่อไปอีกหนึ่งเดือนแต่สำหรับเขาที่เข้ามาบริหารแบบเต็มตัวเป็นเวลาแค่หนึ่งเดือน และไม่รู้ว่าจะอีกกี่เดือนเขาถึงจะกลับมาทำงานแบบเต็มตัวแบบนี้อีกแต่นั่นจะมีประโยชน์อะไรในเมื่อเธอก็จะต้องไปในอีกไม่นานนี้อยู่แล้ว

การทำงานกับเขาตลอดหนึ่งเดือนมานี้ถือเป็นประสบการณ์ในการทำงานที่ดีมากของเธอ ถ้าไม่คิดถึงเรื่องส่วนตัวแล้วเขาถือว่าเป็น

เจ้านายที่ดีมากๆ คนหนึ่ง วันนี้หลังเลิกงานเธอเห็นเขากลับห้องมาพร้อมๆ กันกับเธอ จึงเดาเอาว่าเขาคงไม่มีธุระที่ไหนต่อ เธอจึงคิดจะทำอาหารที่เขาชอบหลากหลายเมนูคล้ายเป็นการเลี้ยงส่งวันทำงานวันสุดท้ายของช่วงนี้ให้กับเขา ที่จริงแล้วเธอคิดจะเลี้ยงส่งให้เขาพรุ่งนี้ซึ่งเป็นวันสุดท้ายจริงๆ แต่เขาบอกเธอว่าเขามีนัดสำคัญเธอจึงเลื่อนมาเลี้ยงส่งให้เขาวันนี้แทน

จากตอนแรกที่เธอคิดว่าจะทำเมนูอาหารไทยที่เขาชอบแต่ดูจากของสดที่อยู่ในตู้เย็นแล้ว เธอจำต้องเปลี่ยนมาทำอาหารสไตล์อเมริกันแทน

“ทำไมวันนี้ทำอาหารเยอะเป็นพิเศษ” เจ้าของห้องเดินโอบเอวเธอลงมาจากด้านบน เพราะหลังจากเธอทำอาหารและอาบน้ำเสร็จแล้วเธอก็ขึ้นไปตามเขาด้านบน

“เลี้ยงส่งให้คุณไงคะ” เธอหันไปตอบชายหนุ่มที่เขายกเธอนั่งบนตักของเขาตอนที่เดินมาถึงโต๊ะอาหาร

“เลี้ยงส่งฉันทำไม”

“ฉันเห็นว่าวันนี้คุณทำงานที่บริษัทเป็นวันสุดท้ายแล้ว” หญิงสาวตอบเสียงอ้อมแอ่มเพราะเธอก็รู้ว่ามันอาจจะเป็นเรื่องไร้สาระสำหรับเขาที่พนักงานอย่างเธอจะมาเลี้ยงส่งลูกเจ้าของบริษัทอย่างเขา และเขาก็เข้าไปบริหารงานที่บริษัทอยู่เรื่อยๆ อีกต่างหาก

“หืม เดี๋ยวอีกห้าหกเดือนฉันก็เข้าบริษัทอีก เธออยู่กับพ่อแม่ฉันมาตั้งสี่ปียังไม่รู้อีกหรือไง” เขายิ้มมุมปากถามเธอออกไป เพราะตั้งแต่ที่ทำงานมาไม่ว่าจะในฐานะนักบินหรือรองประธานบริษัท ยังไม่เคยมีใครจัดงานเลี้ยงส่งให้เขาสักคน

“ฉันทราบค่ะ เพียงแต่ว่าจนถึงตอนนั้นฉันก็ไม่ได้เป็นเลขาให้คุณแล้วนี่คะ เพราะฉะนั้นฉันก็เลยตั้งใจทำให้คุณวันนี้เลยค่ะ” คำตอบของเธอทำให้คนฟังหัวใจแกว่ง เขาจึงรั้งตัวเธอให้นั่งบนตักเขาเช่นเดิมเมื่อเธอกำลังจะลุกไปนั่งฝั่งตรงข้ามกัน

“นั่งนี่แหละ”

“แต่คุณจะทานไม่ถนัดนะคะ”

“เธอก็ป้อนฉันสิ”

เมื่อเขาพูดแบบนั้นเธอก็ป้อนอาหารให้เขาอย่างเต็มใจ รวมถึงตัวเขาเองก็ป้อนอาหารให้เธอเช่นกัน จนทำให้มื้อนี้เธอทานอาหารอย่างมีความสุขมากกว่ามื้อที่ผ่านๆ มา แม้ว่าเจ้าของตักแกร่งจะมือไม้อยู่ไม่นิ่งก็ตาม******************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************************

“เดี๋ยวค่ะ ขอฉันเก็บของก่อนนะคะ แล้วเอ่อฉันต้องส่งเมลล์เรื่องงานให้คุณอันเดรด้วยน่ะค่ะ” เธอบอกกับคนที่ดูก็รู้ว่าอยากจะกินเธอต่อจากอาหารที่เธอทำจะแย่แล้ว แต่ตอนนี้เธอคงยอมเขาไม่ได้เพราะมีงานด่วนที่ต้องส่งกลับไปให้อันเดร

คนที่อดทนรออยู่นานบนที่นอนของเธอ ตั้งแต่ที่หญิงสาวเก็บโต๊ะ ล้างจาน ไหนจะส่งงานอีก จู่โจมเข้ามาช้อนอุ้มเธอทันทีที่เธอกดปิดโน้ตบุ๊ค

“วันนี้เธอปล่อยให้ฉันรอนาน” เขาพูดขณะที่อุ้มเธอไปที่เตียง

“ขอโทษค่ะแต่ว่าฉันทำงะ” คำตอบของเธอกลืนหายไปกับจูบเร่าร้อนที่เขามอบให้ทันทีที่เธอเอนราบไปกับที่นอน

“เธอต้องทำให้ฉันพอใจโทษฐานที่ทำให้ฉันต้องรอนาน”

+++++อิแดนก็หิวบ่อยเน้อออออออออ+++++