กัปตันร้ายพ่ายรัก (E-book มาแล้วจ้า)

ตอนที่ 72 : บทที่ 14/2 (100%)

บทที่ 14/2 (100%)

คนที่กำลัง********************กินนมแก้แฮงค์ยามเช้าอยู่เป็นต้องอารมณ์เสียเมื่อมีสายเรียกเข้าจากเลขาส่วนตัวที่น้อยครั้งนักจะโทรมาหาเขาเวลาแบบนี้หากไม่ได้มีเรื่องด่วนอะไรจริงๆ

“สวัสดีครับคุณแดเนียลไม่ทราบว่ายุ่งอยู่หรือเปล่าครับ” ปลายสายเอ่ยถามอย่างเกรงใจเพราะขณะนี้ยังไม่เจ็ดโมงเช้าดี

“มีเรื่องอะไร” คนถูกขัดจังหวะถามออกไปด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ อย่างไม่บ่งบอกอารมณ์อะไร

“มีเรื่องด่วนแจ้งมาจากสาขากรุงมอสโกน่ะครับว่าสายการบินเราน่าจะกำลังมีปัญหากับสายการบินอื่นน่ะครับ” อันเดรรีบตอบเข้าประเด็นเพราะเรื่องนี้ถือว่าเป็นเรื่องด่วนมาก หากดำเนินการหรือตัดสินใจอะไรช้าอาจจะกระทบกระเทือนถึงผลประโยชน์ที่สายการบินอีโวก้าจะได้รับได้

“เดี๋ยวผมเข้าไป” เมื่อรับรู้ถึงปัญหาจากเลขาหนุ่มว่าท่าทางจะมีเรื่องยุ่งยากตามมาแน่ๆ ชายหนุ่มจึงรีบลุกขึ้นแต่งตัวเพื่อจะเข้าบริษัทแต่เช้า
พลอยไพลินและแดเนียลมาถึงบริษัทในเวลาไล่เลี่ยกัน เพราะหลังจากที่แดเนียลวางสายจากอันเดรแล้วเขาก็สั่งให้เธอรีบลุกขึ้นแต่งตัวเพื่อเข้าบริษัทโดยไม่ได้บอกว่าทำไม รวมถึงเธอก็ได้รับสายจากอันเดรเช่นกันหลังจากที่ชายหนุ่มโทรหาแดเนียลแล้วโดยอันเดรก็บอกแค่ว่าที่บริษัทมีปัญหาจำเป็นต้องเรียกประชุมด่วน
สามสิบนาทีต่อมาแดเนียลและอันเดรพร้อมผู้ที่เกี่ยวข้องทั้งหมดจึงได้เข้าไปในห้องประชุมเพื่อหาหนทางการแก้ไขปัญหา โดยการประชุมในครั้งนี้มีคุณอีวานเข้าร่วมประชุมด้วยจนทำให้หญิงสาวที่ไม่ได้เข้าร่วมในการประชุมด้วยพอจะเข้าใจว่าคงจะเป็นสถานการณ์เร่งด่วนและมีผลกระทบต่อบริษัทมากจริงๆ

สองชั่วโมงต่อมาประตูห้องของรองประธานบริษัทที่พลอยไพลินนั่งทำงานอยู่ด้านในก็ถูกเปิดออกโดยร่างสูงของเจ้าของห้อง หญิงสาวจึงละมือจากงานที่กำลังทำอยู่เพื่อสอบถามชายหนุ่มถึงเรื่องด่วนที่เกิดขึ้น

“สาขาที่มอสโกมีปัญหาแล้วฉันจะบินไปดูด้วยตัวเอง” คนที่เพิ่งออกมาจากห้องประชุมบอกหญิงสาวตรงหน้าไปตามตรง

“มีปัญหาอะไรเหรอคะ”
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ยังไม่ทันที่แดเนียลจะได้ตอบคำถาม ประตูห้องที่ถูกเคาะโดยเลขาหนุ่มก็ถูกเปิดเข้ามา

“ผมสั่งให้คนเตรียมเครื่องเรียบร้อยแล้วครับ พร้อมบินในอีกหนึ่งชั่วโมงครับ” เมื่อเข้ามาแล้วอันเดรก็รายงานเรื่องที่แดเนียลสั่งให้เขาไปทำทันทีหลังจากที่ประชุมเสร็จ

“ดีมาก ถ้างั้นคุณ…” แดเนียลยังพูดกับอันเดรไม่ทันจบเสียงโทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น ชายหนุ่มกดรับทันทีเมื่อเห็นว่าเป็นเบอร์โทรของใคร

“ครับคุณพ่อ”

“ได้ครับ”

เจ้าของโทรศัพท์ตอบรับปลายสายไม่กี่ประโยคก็วางสาย แล้วหันไปพูดกับเลขาหนุ่มอีกครั้ง โดยคำพูดครั้งนี้ต่างกับครั้งแรกที่เขาตั้งใจจะพูดออกไปก่อนรับโทรศัพท์

“คุณก็แจ้งเรื่องให้ผู้ช่วยของคุณทราบ แล้วรีบตามผมไปที่สนามบิน เดี๋ยวผมต้องไปคุยธุระต่ออีกแป๊บนึง” คนที่ตั้งใจจะบอกเรื่องที่เกิดขึ้นให้หญิงสาวตรงหน้าฟังเองทั้งหมดหันไปสั่งเลขาหนุ่มของตัวเองให้บอกแทนเพราะว่าเขาโดนพ่อเรียกตัวด่วน

“ได้ครับ”

หลังจากสั่งเสร็จแล้วแดเนียลก็ปรายตามามองหญิงสาวคนเดียวของห้องที่ยังทำหน้าสงสัยไม่หาย แล้วก็รีบเดินออกจากห้องไป

“คุณพลอยครับ” อันเดรเอ่ยเรียกหญิงสาวตรงหน้าที่เอาแต่ทำหน้าสงสัยและมองตามหลังเจ้านายของเขาไม่เลิกแม้ว่าเจ้านายของเขาจะออกไปจากห้องนี้แล้วก็ตาม

“คะ” เจ้าของชื่อที่เพิ่งรู้ตัวว่าเองแต่มองตามชายหนุ่มไปรีบดึงสายตากลับมาอยู่ที่คู่สนทนาทันที

“เดี๋ยวผมกับคุณแดเนียลจะต้องบินไปบริษัทเราสาขาที่กรุงมอสโกในหนึ่งชั่วโมงข้างหน้านี้ครับ”

“มีเรื่องอะไรเหรอคะ ทำไมถึงรีบร้อนกันจัง” คนที่ไม่ทราบรายละเอียดเพราะว่าไม่ได้เข้าประชุมด้วยถามอย่างสงสัย

“สาขาที่กรุงมอสโกมีปัญหาครับ มีคนมาลอบวางระเบิดรอบอาคารสนามบินกับที่ใกล้ๆ บริษัทครับ แล้วเรื่องนี้น่าจะเกี่ยวข้องกับที่มีสายการบินบางสายการบินกล่าวหาว่าเราใช้เส้นสายไปตัดหน้าซื้อเครื่องบินที่พวกเขาสั่งจองน่ะครับ รวมถึงแผนโปรโมชั่นต่างๆ ของเส้นทางการบินของกรุงมอสโกน่ะครับที่คาดว่าน่าจะรั่วไหลเพราะสายการบินอื่นจัดโปรโมชั่นตัดหน้าสายการบินเราอย่างเห็นได้ชัดครับ”

พลอยไพลินได้ฟังจากที่อันเดรบอกเล่ามานั้นอึ้งไปเล็กน้อยเพราะเธอไม่เคยคิดว่าสายการบินยักษ์ใหญ่แบบนี้จะเกิดปัญหาแบบนี้ขึ้นมาได้

“แล้วจับคนร้ายได้หรือยังคะ”

“ยังครับ แต่ผมกับคุณแดเนียลจะไปดูที่โน่นแบบไม่แจ้งทางนั้นล่วงหน้าครับ เพราะคุณแดเนียลคาดว่าในบริษัทสาขาที่โน่นอาจจะมีคนที่ทรยศครับ”

“เข้าใจแล้วค่ะ แล้วพลอยต้องทำอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าคะระหว่างที่รอพวกคุณอยู่ที่นี่”

“เท่าที่ดูก็ยังไม่มีนะครับ คุณก็ทำงานของคุณที่ค้างอยู่เกี่ยวกับโปรเจคของกรุงพริทอเรียนั่นแหละครับ ส่วนถ้ามีงานด่วนอะไรเดี๋ยวเลขาของท่านประธานก็จะมาประสานงานกับคุณเองครับแต่ก็ไม่น่าจะมีอะไรเพราะผมกับคุณแดเนียลก็คาดว่าจะอยู่ที่โน่นไม่นานครับ”

“ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะคุณอันเดร”

“ครับ”

หลังจากอันเดรออกไปแล้ว คนที่ต้องนั่งทำงานคนเดียวเป็นวันแรกก็เริ่มลงมือสรุปผลการประชุมจากการประชุมที่กรุงพริทอเรียใหม่อีกครั้งอย่างตั้งใจและพยายามเลิกคิดฟุ้งซ่านกับอาการที่ตัวเองไม่อยากจะยอมรับว่าตัวเธอเองนั้นแอบน้อยใจเขาอยู่ลึกๆ ที่เขาไปแบบฉุกละหุกแทบไม่บอกอะไรเธอเลย

“แต่ก็อย่างว่าเราไม่ได้สำคัญอะไรสักหน่อย เลิกคิดๆๆๆ ทำงานๆ” หญิงสาวบ่นกับตัวเองเสียงดังพลางสะบัดหัวไล่ความฟุ้งซ่านนี้ทิ้งไป

+++++มาแล้วค่าาาา ขอโทษรี๊ดทุกท่านที่ติดตามนะคะที่หายไปนานเพราะว่าไปปั่นต้นฉบับมานะคะ อยากจะบอกว่าตอนนี้ไรท์แต่งเสร็จเรียบร้อยแล้วนะคะ เหลือแค่รอให้ทาง Meb อัพวางขายให้ ไม่เกินสามวันค่า ได้อ่านกันเต็มๆ กันแน่ๆ+++++