ตอนที่ 50 : บทที่ 10/2 (100%)
บทที่ 10/2 (100%)
“เลิกกันหรือยังจ๊ะ” คุณกรองแก้วเคาะประตูแล้วเปิดเข้าไป แม้ภายในห้องที่ทั้งสองคนใช้เรียนกันอยู่นั้นจะเป็นห้องรับแขกแบบมีกระจกใสบานใหญ่ที่สามารถมองทะลุได้ทั้งข้างในและข้างนอกแต่คุณผู้หญิงก็เลือกที่จะเคาะประตูทุกครั้งก่อนจะเข้าไปหาคนทั้งคู่ด้านใน
“ครับ/ค่ะ คุณผู้หญิง” คนที่อยู่ในห้องทั้งคู่หันมาตอบพร้อมกันพร้อมกับยิ้มในแก่ผู้ที่เข้ามาใหม่
“งั้นดีเลย ฉันให้เด็กทำของว่างมาให้ อยู่ทานด้วยกันก่อนนะ” คุณกรองแก้วหันไปเอ่ยชวนชายหนุ่มที่เธอรู้สึกเอ็นดูตั้งแต่ครั้งแรกที่พบหน้า
“งั้นผมไม่เกรงใจนะครับ” แม็คซิมตอบรับคุณกรองแก้วทันทีพร้อมรอยยิ้มโดยไม่ต้องให้คุณผู้หญิงของบ้านชวนซ้ำ ตั้งแต่ชายหนุ่มมาสอนพิเศษที่นี่ไม่ใช่แค่พลอยไพลินเท่านั้นที่ให้ความสนิทสนมกับเขาอย่างจริงใจแม้แต่คุณกรองแก้วเขาก็ยังสัมผัสถึงความเอื้อเอ็นดูและความจริงใจได้ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองยังมีความโชคดีอยู่บ้างที่ได้มารู้จักกับทั้งสองคนนี้
“วันนี้ฉันอยู่ว่างๆ เลยทำอาหารเบาๆ กับขนมไทย แม็คเคยทานบ้างหรือเปล่าจ๊ะ” คุณกรองแก้วเอ่ยถามแม็คซิมระหว่างรอให้เด็กรับใช้ยกอาหารมาเสิร์ฟขึ้นโต๊ะ
“ยังไม่เคยเลยครับแต่ผมได้ยินมาว่าอาหารไทยอร่อยมากๆ” แม็คซิมพูดไปตามที่ได้ยินมาจากคนที่เคยไปเที่ยวประเทศไทยและทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าอาหารไทยนั้นอร่อยมากๆ
“ว้าว” แม็คซิมตื่นตาตื่นใจกับเมนูอาหารที่ดูแปลกตาแต่น่ากินตรงหน้า
วันนี้คุณกรองแก้วลงมือทำ สาคูใส้หมู ขนมจีบกุ้ง และขนมกล้วยโดยมีลูกมืออีกกว่าห้าคนเพราะคนในบ้านนี้ไม่มีใครถนัดทำอาหารไทยเลยนอกจากคุณผู้หญิง ตัวเธอเองและแม่ซึ่งเป็นคนไทย
“อร่อยมากเลยครับ” แม็คซิมกินไปชมไปไม่ขาดปากทำให้คนทำยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
“อร่อยก็อยู่ทานด้วยกันบ่อยๆ ถ้าวันไหนไม่มีสอนต่อ” คุณกรองแก้วยิ้มเอ่ยชวน
“แน่นอนครับ ทานอาหารฝีมือของคุณผู้หญิงแล้วผมคงไปทานอาหารที่อื่นไม่อร่อยแน่เลยครับ” แม็คซิมยังขยันชมคุณกรองแก้วไม่เลิก
“ช่างพูดซะจริงพ่อคนนี้ ไว้ลองทานฝีมือหนูพลอยก่อนแล้วอาจจะไม่พูดแบบนี้ก็ได้นะจ๊ะ”
“น้องพลอยทำอาหารเป็นด้วยหรอครับ” แม็คซิมหันไปถามหญิงสาวที่นั่งอยู่ด้านข้างด้วยความสนใจ
“ก็พอได้บ้างค่ะ” พลอยไพลินตอบยิ้มๆ
“พอได้บ้างอะไรกันจ๊ะ ใครได้ชิมฝีมือหนูพลอยเป็นต้องติดใจทุกราย” คุณกรองแก้วหันไปพูดกับสองหนุ่มสาวที่นั่งฝั่งตรงข้าม
“งั้นสงสัยผมคงต้องมาฝากท้องที่นี่บ่อยๆ แล้วหละครับ เผื่อวันไหนจะดวงดีได้ชิมอาหารฝีมือน้องพลอยบ้าง” แม็คซิมพูดพลางหันไปยิ้มให้คนที่นั่งข้างๆ
“พี่แม็คก็พูดเกินไปค่ะ ถ้าพี่แม็คอยากลองชิมเดี๋ยวครั้งหน้าพลอยทำให้ก็ได้ค่ะ” พลอยไพลินยิ้มตอบ
“พี่จะล้างท้องไว้รอเลยครับ” หลังจากจบคำพูดของชายหนุ่ม ทั้งสามคนก็พากันหัวเราะออกมาเพราะความช่างพูดของชายหนุ่ม
ทั้งสามคนพากันทานอาหารไปพูดคุยกันไปอย่างเป็นกันเองจนกระทั่งเวลาล่วงเลยมาพอสมควรชายหนุ่มจึงต้องขอตัวกลับแม้ว่าใจเขาอยากจะอยู่ที่นี่ต่ออีกสักพักก็ตาม
+++++ทั้งนุ้งพลอย ทั้งคุณหญิง ทำไมแลดูมีความสุขจนลืมเฮียกันไปเลยหละคะ!!!+++++อยากเห็นตอนเฮียกลับมาจังว่าจะทำหน้ายังไง 555+
++++ใครที่คิดถึงเฮีย รอเฮียกลับบ้านก็อดใจรอกันแปปนุงน้า+++++
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

เขามีความสุขกัน ถ้าอิแดนมาก็วงแตกนะซิ 555