กัปตันร้ายพ่ายรัก (E-book มาแล้วจ้า)

ตอนที่ 26 : บทที่ 7/1

บทที่ 7/1

พลอยไพลินกับแดเนียลยังคงทำตัวกันตามปกติในตอนกลางวัน แต่ตอนกลางคืนแดเนียลจะเข้าไปในห้องของพลอยไพลินทุกคืนจนเกือบรุ่งสรางชายหนุ่มจึงกลับออกไป

แดเนียลใช้เวลาในวันหยุดทั้งห้าวันนี้พักผ่อนที่คฤหาสน์โดยไม่ได้กลับไปที่คอนโดมิเนียมอย่างที่เขาเคยพูดไว้ว่าสองวันที่เหลือจะกลับไปพักที่คอนโดมิเนียมเพราะอยู่ใกล้กับสนามบินโดยใช้เวลาขับรถประมาณสิบห้านาที ซึ่งต่างจากคฤหาสน์ไปสนามบินเพราะจะใช้เวลาเดินทางนานประมาณสี่สิบห้านาทีถึงหนึ่งชั่วโมงครึ่งแล้วแต่ช่วงเวลา โดยตลอดระยะเวลาห้าวันมานี้คุณกรองแก้วจะยิ้มหน้าบานเป็นพิเศษเพราะนานๆ ครั้งลูกชายสุดที่รักจะอยู่ติดบ้านนานขนาดนี้ ซึ่งต่างจากบางคนที่นับวันรอให้ชายหนุ่มกลับไปบินสักทีเพราะที่ผ่านมาชายหนุ่มจะพักที่คอนโดมิเนียมตลอดเวลาที่เขามีบินช่วงๆ สั้นๆ ระหว่างเมืองหรือระหว่างประเทศใกล้ๆ

วันนี้เป็นวันพักวันสุดท้ายของแดเนียลแล้ว ซึ่งก็หมายความว่าพลอยไพลินจะไม่ต้องเจอกับแดเนียลอย่างน้องหนึ่งสัปดาห์หรืออาจจะสองสัปดาห์เลยทีเดียว พลอยไพลินที่ตั้งตารอให้ชายหนุ่มกลับไปจึงดูยิ้มแย้มแจ่มใสเป็นพิเศษจนทำให้คนบางคนรู้สึกหงุดหงิดแปลกๆ

“บอกพลอยไพลินให้ยกชามาให้ฉันด้วย” แดเนียลเดินออกมาจากห้องหนังสือหลังจากที่เขาใช้เวลาในนั้นร่วมสามชั่วโมงแล้วเผอิญเห็นสาวใช้คนนึงอยู่ไกลๆ จึงเดินไปสั่ง เพราะเขาโทรศัพท์ไปหาเธอแล้วทั้งเบอร์ห้องพักและเบอร์ส่วนตัวแต่หญิงสาวไม่รับสายจึงคิดจะลงไปตาม

“ค่ะคุณแดเนียล รอสักครู่นะคะ” สาวใช้คนนั้นรับคำและรีบเดินจากไป

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“เข้ามา”

“ชาค่ะ” พลอยไพลินนำชาไปวางตรงโต๊ะหนังสือที่ชายหนุ่มอยู่

“มีอะไรให้ดิฉันรับใช้อีกไหมคะ” พลอยไพลินถามโดยที่ก้มหน้าอยู่ ไม่ยอมสบตากับชายหนุ่มตรงหน้า

“ถ้าไม่มีอะไรแล้วดิฉันขอตัวนะคะ” เมื่อพลอยไพลินเห็นแดเนียลเอาแต่นิ่งเงียบไม่พูดอะไรออกมาเธอก็คิดว่าเขาไม่มีอะไรให้ทำแล้ว และคงอยากอ่านหนังสือต่อเงียบๆ จึงหมุนตัวจะเดินออกไป

“พรุ่งนี้ฉันมีไฟล์ทสิบเอ็ดโมง” อยู่ๆ แดเนียลก็เอ่ยออกมาเสียงเรียบ

“อ๋อ ค่ะ” พลอยไพลินที่ไม่เข้าใจว่าชายหนุ่มจะบอกตนทำไมจึงได้แต่ขานรับไป และหมุนตัวจะเดินออกไปอีกครั้ง ชายหนุ่มมองหญิงสาวที่ไม่เข้าใจอะไรเลยจึงถอนหายใจและลุกขึ้นไปคว้าตัวคนที่กำลังจะเดินออกจากห้องให้มานั่งบนตักเขาบนโซฟาตัวยาว

“อุ๊ย” พลอยไพลินตกใจกับการกระทำของเขา เธอยังไม่ชินกับการกระทำของชายหนุ่มแม้ว่าช่วงห้าวันมานี้เธอกับเขาจะใกล้ชิดกันมากก็ตาม

“ฉันมีไฟล์ทสิบเอ็ดโมงเพราะฉนั้นคืนนี้คงไม่ไปหาเธอ” ชายหนุ่มยังคงบอกเสียงเรียบพร้อมทั้งยังโอบเอวพลอยไพลินไว้เช่นเดิม

“ค่ะ” พลอยไพลินรับคำสั้นๆ ใบหน้าสดใสขึ้นมาทันตาเห็นจนเจ้าของตักแกร่งสัมผัสได้

พลอยไพลินรู้เหตุผลอยู่เเล้วว่าทำไมชายหนุ่มจึงจะไม่ไปหาเธอคืนนี้ เพราะหากเขามีไฟล์ทตอนสิบเอ็ดโมงแล้วชายหนุ่มจะต้องไปถึงสนามบินก่อนอย่างน้อยสี่ชั่วโมงเพราะนักบินมีหลายอย่างที่จะต้องเตรียมตัวก่อนขึ้นบิน เช่น การตรวจเช็คร่างกายโดยทั่วไป เช็คอัตตราการเต้นของหัวใจ เช็คสภาพร่างกายและจิตใจว่ามีความพร้อมในการขึ้นบินหรือไม่ เตรียมเครื่องบินสำหรับเที่ยวบิน วิเคราะห์สภาพอากาศจากข้อมูลกรมอุตุนิยมวิทยาทั้งหมด เตรียมข้อมูลการบินรวมถึงตรวจเอกสารอื่นๆ และทั้งนี้พลอยไพลินยังจำได้อีกว่านักบินนั้นจะต้องพักผ่อนอย่างน้อยแปดชั่วโมงก่อนทำการขึ้นบิน ดังนั้นจึงคิดว่าคืนนี้เธอรอดแบบสบายๆ จะได้นอนเต็มอิ่มสักที ยิ่งคิดก็ยิ่งยิ้มต่างกับคนข้างหลังที่คิ้วขมวดนิดๆ กับท่าทางดีใจจนออกนอกหน้าของคนในอ้อมกอด

+++++มาแล้วววววว มาให้หายคิดถึง+++++เจอกันพรุ่งนี้นะคะ+++++จุ๊บๆ+++++

ฟินน่า