ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : นายปีศาจร้าย ชองซอง!
Love Twins
<9>
\"ผมจะนั่งหลังธัญรินทร์ครับ\"
กรี๊ด...อะไรกันนี่ >O< อยู่ดีๆก็จะมีคนหล่อมานั่งข้างหลังฉัน อ้าย...ยอมตายค่า...อาจ้า อาจ้า! >O
ฮือฮา ฮือฮา
ชิ อิจฉาฉันล่ะสิท่า ยัยพวกนี้หนิ ช่วยไม่ได้นะ ก็คนมันมีเสน่ห์เหลือล้นนี่หน่า ^.^ (เพิ่งโดนทิ้งมาเนี้ยนะ/Fingz)
อย่าพูดถึงมันได้มั้ย ยัยนี่หนิ- -^
(ฉันว่าเปลี่ยนนางเอกดีกว่ามั้ง^-^/Fingz)
ขอประทานอภัยค่า...TT/l\\TT
ตึก ตัก ตึก ตัก
ว้าย...ทำไมฉันต้องใจเต้นดเวยล่ะ แต่ว่าถ้าเป็นคุณล่ะ คุณจะทนไหวเหรอ? ก็นายสุดหล่อเล่นจ้องฉันตาไม่กระพริบเลย ฉันก็ตื่นเต้นน่ะสิ แต่ว่า...พอดูหน้าเค้าใกล้ๆแล้ว ฉันรู้สึกว่าหน้าเค้าคุ้นๆนะ แฮะๆ
สำหรับฉัน คนหล่อๆไม่ว่าใครก็โมเมว่าคุ้นหน้าหมดแหละ เหอๆ ^-^
ชื่อของเค้าเป็นภาษาเกาหลีนี่หน่า ชื่ออะไรน้า...อะไรที่อองออง หือ? ชองออง...เอ้ย! >O< พึมพัม พึมพัม ไรหว่า?
\"อะแฮ่ม\"
\"ว้าย >O<\"
\"อะไรของเธอน่ะ- -\" \"
\"ก็ฉันตกใจนี่>.<\"
\"ธัญรินทร์ เธอชื่อกัสสินะ\"
\"O.O รู้ได้ไงอ่ะ\"
\"ก็รู้ล่ะกัน\"
\"แล้วรู้ได้ไงเล่า >O<\"
\"จำเป็นต้องรายงานด้วยงั้นเหรอ?\"
อะไรของนายนี่นะ - -^ ทำไมกวนทีนอย่างนี้เนี้ย หมดกันความหล่อที่มี มีคนเคยบอกว่า \'คนเราต้องมีข้อเสียบ้าง ไม่มีใครดีพร้อมไปซะทุกอย่างหรอก\' อืม...คนที่เห็นสัจธรรมข้อนี้เนี้ย เยี่ยมจริงๆ - -
\"นั่งซะทีเซ่ ยืนค้ำหัวอยู่ได้ - -^\"
\"เธอสั่งฉันงั้นเหรอ! - - ^^ \"
\"ก็ฉันนั่งอยู่นายไม่เห็นเหรอ ชิ - -\"
\"ถึงเธอไม่นั่ง ฉันก็ยืนค้ำหัวเธออยู่ดีนั่นแหละ ฮูวว์~ \"
\"ฮึ้ย ตาบ้า >O< \"
ชิ อะไร อะไร อะไรกันเนี้ย จะพูดกับคนอื่นเค้าดีๆมั่งได้ม่ะ - -^
\"ว้าว~ ชองซองพูดภาษาเกาหลีได้ใช่มั้ย >.<\"
\"ได้สิ ^-^\"
\"แล้วสวัสดีน่ะ พูดว่าอะไรเหรอ\"
\"ง่ายๆ อันยองฮาเซโย ^-^\"
\"แล้ว...ฉันรักเธอล่ะ >/ / /<\"
อะไรฟะ - -\" ทีกับยัยพวกนี้พูดดีเชียว ยิ้มแป้นเลยนะ ทีพูดกับฉันน่ะทำหน้าเหมือนตู-ดเลย เชอะ ยัยพวกนี้ก็เหมือนกัน ร้อยวันพันปีไม่เคยอยากรู้หรอกไอ้ภาษาเกาหลีเนี้ย แต่พอนายนี่มานะ เกิดอยากรู้กันขึ้นมาเชียว
\"คำว่ารักน่ะเหรอ จะให้บอกง่ายๆได้ไง ^-^\"
\"ว้า~ เสียดายจัง บอกหน่อยไม่ได้เหรอชองซอง\"
\"^-^\"
หมับ!!!
อะไรฟะเนี้ย อยู่ดีๆนายนี่มาจับไหล่ฉันทำไมนะ จะทำอะไรเนี้ย
\"อะ...อะไร ของนายน่ะ >/ / /<\"
\"ซา รัง แฮ โย ^.^\"
\"O>/ / /
อ้าย….>O< ทำอะไรของนายน่ะ โรคจิตชะมัด อยู่ดีๆก็มาบอกรักฉันซะงั้น ถึงยัยพวกนั้นถามก็เถอะ แต่ทำไมต้องเป็นฉันด้วยนะ ฮึ้ย! บ้าชะมัดเล้ย >/ / /<
“ว้าย....>O< ชองซองบอกฉันบ้างสิ นะ นะ”
“หึ หึ ^-^”
แน่ะ ยังยิ้มไม่หยุดอีก อะไรของเค้านะ
“ว่ะ ฮ่า ฮ่า นายนี่สุดยอดเลยชองซอง ดูท่าจะปั่นหัวยัยกัสได้นะ ดูดิ หน้าแดง หน้าแดง ^O^\"
“เออใช่ พวกเราชักชอบนายแล้วสิ”
O.O เฮ้ย ไทเปเป็นพวกไม้ป่าเดียวกันเหรอ อื้อ.... >.<
“แนะนำตัวก่อนดีกว่า...ฉันสุดหล่อไทเป ^-^”
“ส่วนฉันหยิน ^^”
“ฉันเท่ห์ที่สุดในกลุ่มแล้ว แฟร์ ^-^”
- -“ ฉันล่ะเบื่อนายนี่จริงๆเลย
“ผมจุนครับ ยินดีที่ได้รู้จัก ^^”
แหม...ดูสิ นายสุดหล่อทำหน้าเอ๋อไปเลยอ่ะ ไม่รู้จะอึ้งอะไรนักหนา
“เอ่อ...ฉันชองซอง เรียกซองเฉยๆก็ได้ ^^”
“เดี๋ยวพักเที่ยงไปกินข้าวด้วยกันนะ ^-^”
รู้สึกว่านายไทเปจะกระดี้กระด้าที่ได้นายสุดหล่อเป็นเพื่อนใหม่นะเนี้ย ฮิ ฮิ ยิ้มแป้นเลย ^^
“ยินดีนะ ขอบใจมาก ^-^”
“อื้อ ไม่เป็นไร ต่อไปนี้นายเป็นเพื่อนของพวกเรา ^^”
พอไทเปพูดจบ เจ้าพวกนั้นก็เดินจากไป ว้าว~ จะบอกว่าไงดีล่ะ ฉันว่ามันเท่ห์ดีนะ ส่วนนายสุดหล่อน่ะเหรอ ฮิ ^^ มองตามตาไม่กระพริบเลยล่ะ เค้าน่ารักออกอย่างเนี้ย ทำไมถึงกวนประสาทจังนะ ไม่เข้าใจ -.-
กิ๋งก่อง ก๋างก่อง
ได้เวลาเรียนแล้วสินะ ก่อนอื่นฉันคงต้องปลุกยัยนี่ก่อน หลับเป็นตายไม่รู้เรื่องอะไรกับชาวบ้านเค้าเล้ย - -“
“คร่อก....ฟี้...Zzz”
“ตื่นเร็ว - -“”
“ฟี้...ฟี้ v-v”
“ฮู่วว์~ ไอ้ลูกหมา!! >O<”
ควับ ควับ ควับ
O.O O.O O.O O.O
เพื่อนในห้องรีหันมามองฉันเป็นตาเดียวเลย รู้สึกอายเหมือนกันแฮะ และหนึ่งในนั้นก็นายสุดหล่อ ชองซอง!
“เธอบ้ารึเปล่า ? - -“”
“ช่างฉันเถอะน่า >.<”
“ฮิ ฮิ ฮิ ^^”
“อะไรยะ - -^”
“เปล่า เธอน่ารักสมคำล่ำลือนะ ^.^”
“อะไรเล่า -/ / /-“
ตาบ้านี่ ฉันชักจะใจเต้นแล้วนะ ชอบปั่นหัวฉันหรือไง
“O.O ไอ้ลูกหมาเหรอ?”
“ตื่นแล้วเหรอ ^-^”
“ฝีมือเธอเหรอกัสจัง! - -“
“^-^”
“แล้วนั่นใครอ่ะ = =”
“นักเรียนใหม่น่ะ ^.^”
“เหรอ อ๋อ เด็กเกาหลี เฮ่! นายเป็นลูกครึ่งเหรอ^^”
เธออย่าตีซี้เค้าสิ ฉันกลัวอ่ะ T^T
“เกี่ยวอะไรกับเธอเหรอ - -“
นั่นไง เอาแล้วมั้ยล่ะ อะไรของเค้านะ อย่ากวนเวลานี้สิ เดี๋ยวเมย์ของฉันก็เดือดกันพอดี >O<
“ไรวะ ถามดีๆ กวนประสาทชะมัด! - -^^”
“....”
ตายแล้ว ทำไงดี >O<
“นี่เมย์ วิชาต่อไปเรียนอะไรเหรอ ^.^;”
“....”
“เรามาเตรียมของรออาจารย์กันดีกว่าเนอะ ^.^;;”
ฮูวว์~ ดีนะ ที่เมย์ทำตามที่ฉันพูดน่ะ แทบแย่เลย - -“
“กัสจัง”
“หือ?”
“ฉันไม่ชอบนายนั่นเลยให้ตายสิ”
‘ฉันก็ไม่ค่อยชอบเค้าเหมือนกันแหละ แต่ว่าเค้าหล่อดีนะ ^.^’
- -“ ได้แต่คิดในใจค่ะ ถ้าพูดไปล่ะก้อ หึ หึ
“อือ ช่างเค้าเถอะนะ เค้าอยู่ข้างหลังเรานะ ^^;;”
เอ้อ แล้วนายสุดหล่อมีหนังสือรึเปล่านะ เค้าเพิ่งมาเรียนวันแรกนี่หน่า...เอ๊ะ แล้วใครสะกิดเอวฉันนะ ฮึ้ย! อย่านะ >O<
“ฮิ ฮิ ฮ่า ฮ่าๆๆ>O<”
ว้าย >O< ตายแล้ว ฉันเผลอหัวเราะออกไปซะดังเลยอ่ะ ก็ใครใช้ให้มาสะกิดเอวฉันล่ะ ก็ฉันบ้าจี้หนิ - -“
“ธัญรินทร์ เก็บอาการบ้างนะ - -“”
“... (_ _)”
โธ่! อาจารย์มาว่าอะไรหนูล่ะคะ อาจารย์ต้องว่าตัวต้นเหตุสิ ไม่เห็นรึไงว่าเค้านั่งกลั้นหัวเราะอยู่ ดูสิ ตัวสั่นเชียว
คนที่แกล้งฉันน่ะเหรอคะ จะใครซะอีกล่ะ ก็นายสุดหล่อน่ะสิ ชิ ยังมีหน้ามายิ้มอีก ตาบ้า! นายนี่มันร้ายกาจจริงๆ
นายปีศาจร้าย >.<
....................................................................................................................................................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น