ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 2 การต่อสู้ครั้งแรก
Chapter 2 การต่อสู้ครั้งแรก
วีนัส: เอ็มแกพูดถึงเรื่องอะไรอ่ะ แม่แกไม่น่าจะมาอยู่ในโลกเกมเหมือนพวกเราได้นะ
เจ้าของร้าน: เก่งจริงเลยน่าลูกรัก ว่าเเต่รู้ได้ไงเนี่ย
เอ็มม่า: ไม่รู้สิค่ะ คงเป็นสัญชาตญาณล่ะมั้งค่ะ
คนอื่น(ยกเว้นเอ็มม่ากับริน): คุณป้า O[]O!!!!!!!
แม่เอ็มม่า: เรียกคุณน้าจะดีกว่านะจ๊ะ
เอ็มม่า: ว่าแต่แม่มาอยู่ที่นี่ได้ไงค่ะ
แม่เอ็มม่า: ก็ทางกระทรวงเกมเสมือนจริงที่แม่ทำงานอยู่ส่งแม่มาตรวจสอบเกมนี้น่ะสิ เห็นว่ามันน่าสงสัย แต่ก็ไม่รุ้ว่ามันจะเป็นเงี้ย นี่ก็ติดเหง็กอยู่ที่นี่มาจะ 2 เดือนละยังออกไปไหนไม่ได้เลยลูกรัก TT_TT
เอ็มม่า: งั้นหรอค่ะไม่น่าล่ะ ว่าแต่แม่พอรู้เกี่ยวกับโลกนี้บ้างไหมค่ะ
เเม่เอ็มม่า: ก็พอรู้อยู่นะ เห็นว่ามันเป็นเกมโลกเสมือนเป็นเกมผจญภัยทั่วไปแต่แค่เท่าที่แม่รู้นะทางกระทรวงบอกว่าคนที่เล่นเกมนี้มักจะหายไปทีละคนสองคนรวมถึงแม่กับพวกลูกด้วยเหมือนกัน
เอ็มม่า: งั้นหรอค่ะ
จ๊อก~~~~
ชาร์ล็อต: วีแกอีกแล้วหรอ
วีนัส: ไม่ใช่ฉัน
ริน: โทษทีเสียงท้องฉันเองนะ
คิวส์: นั่นสิเรายังไม่มีอะไรตกถึงท้องตั้งแต่เข้ามาในเกมแล้วอ่ะ TT^TT
แม่เอ็มม่า: งั้นก็เอาเงินไปซื้อขนมปังร้านนั้นสิอร่อยมากเลยนะแม่รับประกันได้
เอ็มม่า: งั้นเราลอองไปกินเถอะแม่รออยู่นี่นะ เดี๋ยวหนูกลับมา
แม่เอ็มม่า: จร้า แล้วก็หนูวีระวังของที่อยู่ในกระเป๋ากระโปรงหน่อยนะจ๊ะ
วีนัส: เออ ค่ะ
ริน: อะไรอยู่ในกระเป๋ากระโปรงหรอวี
วีนัส: ไม่มีอะไรหรอกน่า
คนอื่น(ยกเว้นวีนัส): ....(คิด//น่าสงสัยสุดๆ)
ร้านขนมปัง
คิวส์: ทั้งหมดกี่บาทค่ะ
พนักงาน: 7 แซงค์แล้วก็รีบไปได้แล้วนะมันเกะกะหน้าร้านฉันยืนเลือกอยู่ได้
เอ็มม่า: อ้าว!!หาเรื่องนี่หว่-
ชาร์ล็อต: หยุด!! เอ็มม่าสงบสติลงก่อนคิวส์จัดการเองได้
คิวส์: ทำไมคุณพูดอย่างนี้ล่ะ คนทุกคนมันจะต้องเลือกสินค้าอย่างมีคุณภาพนะ
พนักงาน: เลือกอะไรหนักหนามันก็เหมือนๆกันหมดนั่นแหละ
คิวส์: ไม่ใช่!!จากที่ฉันเช็คดูแล้วขนมปังส่วนใหญ่ของคุณมีส่วนที่ทำให้เกิดโรคอ้วน
ชาร์ล็อต: เริ่มแล้วไง การเทศนาที่สามารถทให้คนช็อกจนเขาโรงพยาบาล
คิวส์: ซึ่งเป็นอัตราเสี่ยงต่อการเสียชีวิตถ้ากินเข้าไปมากๆเข้าหรือบางทีอาจจะตายไปเลยก็ได้
พนักงาน: เธอชักจะพูดมากไปแล้วนะมาให้ฉันตบหน่อยเถอะ(กระชากคอเสื้อคิวส์ขึ้นมา)
ริน: แย่เเล้ว ทำไงดีล่ะ O[]O
พนักงานเริ่มสังเกตุไปตรงที่กระเป๋าเสื้อกราวด์ของคิวส์ทีเป็นลายสัญลักษณ์โลโก้องค์กรอาหารและยาที่ใหญ่ที่สุดในโลกหรือที่ผู้คนเรียกว่าอย. ซึ่งใครที่อยู่ในองค์กรนี้จะสามารถฟ้องร้องคนที่ทำอาหารเป็นอันตรายต่อชีวิตจนเข้าคุกได้เลยซึ่งคิวส์เป็น1ในนักวิทยาศาสตร์อัจฉริยะที่อยู่องค์กรวิทยาศาสตร์350กว่าองค์กรที่มีอยู่ทั่วโลก
พนักงาน: นี่เธอคือ..
เพี๊ยะ!!
คิวส์ปัดมือของพนักงานออกแล้วแสยะยิ้มอย่างมีเลศนัยที่แม้แต่เพื่อนๆของเธอยังไม่ค่อยได้เห็น
คิวส์: ใช่ ฉันคือคนที่จะทำให้เธอตกงาในโลกแห่งความจริงนได้อย่างง่ายดายเลยไงล่ะ
พนักงาน: แต่ก็ไม่มีหลักฐานนี่น่า
วีนัส: ถ้าหลักฐานล่ะก็..
ริน: อยู่นี่แล้วไง
รินหยิบกำไลข้อมือสุดไฮเทคที่แอบถ่ายภาพวีดีโอเอาไว้ฉายเป็นภาพโฮโลแกรมให้พนักงานกับคิวส์และลูกค้าดู
(*คั่นนิดนึงกำไลข้อมือจะสามารถใช้แทนโทรศัพท์ได้ และถ้าเซฟเอาไว้มันจะย้ายเข้าไปในโทรศัพท์อัตโนมัติ)
"ไม่ใช่!!จากที่ฉันเช็คดูเเล้วขนมปังส่วนใหญ่ของคุณมีส่วนที่ทำให้เกิดโรคอ้วนซึ่งเป็นอัตราเสี่ยงต่อการเสียชีวิตถ้ากินเข้าไปมากๆเข้าหรือบางทีอาจจะตายไปเลยก็ได้ เธอชักจะพูดมากไปแล้วนะมาให้ฉันตบหน่อยเถอะ "
คิวส์: เอาล่ะ คุณพนักงานไม่สิ..คุณลูกน้องขุนนางสีขาว
พนักงาน: แก!ตายซะเถอะฉันจะขยี้สมองเธอแน่
ลูกน้องขุนนางสีขาวรีบหยิบมีดที่แอบซ่อนเอาไว้และพุ่งตรงไปที่วีนัสที่กำลังยืนกินกาแฟสบายใจเชิบโดยที่ไม่รู้ว่าวีนัสคือตัวอันตราย!!ที่สุดในกลุ่ม
วีนัส: สาวๆเตรียมกระโดดนะ
เอ็มม่า: เฮ้ย!!เดี๋ยวก่อนดิ
วีนัส: 1!
เอ็มม่า: โดดก็โดดว่ะเตรียมโดด
คนอื่น(ยกเว้นวีนัสกับเอ็มม่า): ไม่บอกก็รู้
วีนัส: 2! 3! โดด!!
พอเพื่อนสาวทั้งหมดกระโดดวีนัสโยนกาแฟขึ้นไปแล้วรีบหยิบดาบสั้นที่พกติดตัวไว้ปาไปที่ขาของลูกน้องขุนนางสีขาวทำให้สะดุดแล้ววีนัสก็ใช้จังหวะนี้ใช้ท่า สามเหลี่ยมมรณะ รัดคอของลูกน้องขุนนางสีขาวแล้วรับกาแฟที่โยนขึ้นไปมากินต่อ
(*ขออธิบายท่าสามเหลี่ยมมรณะเป็นท่าที่ไรต์เคยลองใช้กับเพื่อนไรต์จริงๆแล้วเพื่อนไรต์ตั้งชื่อให้โดยท่านี้เป็นท่าที่เอาขาทั้ง2ข้างรัดคอศัตรูเอาไว้เป็นรูปสามเหลี่ยมห้ามทำตามเพราะมันอันตรายนะจ๊ะ-^-)
ซุบซิบ! ซุบซิบ!
เสียงซุบซิบของลูกค้าที่อยู่ในร้านดังกึกก้องไปทั่วแต่ทั้ง5สาวก็ไม่สนใจ
ริน: สุโค่ย!! ยอดไปเลยล่ะวีเหมือนแข่งมวยปล้ำที่เห็นในทีวีเลย
ชาร์ล็อต: แล้วก็คุณลูกค้าที่กำลังถ่ายคลิปกรุณาลบคลิปด้วยนะค่ะไม่งั้นคุณจะเป็นรายต่อไป
ลูกค้า: ชิเป็นแค่เด็กจะมาพูดห้ามผู้ใหญ่ไม่ดูสารรูปตัวเองเลย
ริน: เฮ้ย!พูดอยู่ได้ว่าเด็กสองคำก็เด็กยังกับป้าแก่ตายเลยล่ะ แล้วก็ลบคลิปด้วยไม่ได้หรือไงหรือว่าอยากตายก่อนแล้วค่อยรู้
ลูกค้า: หนอย กล้าดียั-ลบแล้วค่ะ
เพราะอะไรป้าถึงยอมลบนะหรอก็เพราะว่ารินค่อยๆเดินไปที่โต๊ะแล้วหยิบกระป๋องน้ำเปล่าๆขึ้นมาแล้วบีบไม่สิกดด้วยแรงเพียงเล็กน้อยมันก็บี้ยังกับเเรงของนักมวยเลยทีเดียวแล้วมองมาที่ลูกค้าด้วยสายตาที่ว่า"ถ้าไม่อยากตายลบซะ"แล้ว5สาวก็ค่อยๆเดินออกไปจากร้านแห่งนั้นโดยที่ยังมีรังสีอมหิตอยู่เต็มไปหมด
ชาร์ล็อต: แล้วจะทำยังไงกับยัยลูกน้องขุนนางนี่ดีล่ะ
เอ็มม่า: เอาไปให้แม่ฉันจัดการล่ะกัน น่าจะได้ข้อมูลอะไรบ้าง
เอ็มม่า: นั่นสิ แต่ยังอารมณ์เสียไม่หายเลยอ่ะ
ริน: งั้นเเวะร้านไอศครีมก่อนดีไหมป้ายน่ารักฟรุ้งฟริ้งมากเลยอ่ะ
คิวส์: เอาสิ
วีนัส: งั้นฉันกลับก่อนน-เฮ้ย!ทำไรเนี่ย
วีนัสที่กำลังจะเดินกลับไปที่ร้านของแม่เอ็มม่าแต่ก็ถูกเอ็มม่าและคิวส์ลากเข้าไปอยู่ในร้าน ice-cream cafe ซะก่อน 2ชั่วโมงผ่านไป
เอ็มม่า: วีแกเลิกโกรธพวกเราได้ป่ะT_T
วีนัส: ไม่!!!
คิวส์: นร้าเลิกโกรธนร้าพวกเราสำนึกแล้วTT^TT
ชาร์ล็อต: ก็เพราะแกไปทำอย่างนั้นแท้ๆเลย
ย้อนอดีตที่ร้าน ice-cream cafe
วีนัส: ฉันไม่กินแกกินไปเถอะ
เอ็มม่า: งั้นหรอดูนี่สิน่ารักป่ะล่ะ
คิวส์: น่ารักไหมเอ่ย
วีนัส: น่ารักๆแต่ชาร์แกอย่าดึงเสื้อฉันได้ป่ะ
เอ็มม่ากับคิวส์หยิบไอติมรูปสัตว์แสนน่ารักไปใกล้วีนัสแต่ก็มีบางอย่างดึงแขนวีนัส
ชาร์ล็อต: ฉันเปล่านะฉันนั่งตรงข้ามแกจะไปดึงได้ไงล่ะ
ริน: เสื้อติดอะไรหรือเปล่า ลองก้มไปแกะซิ
วีนัส: เอางั้-กรี้ด!!!
คนอื่น(ยกเว้นวีนัส): เกิดอะไรขึ้น!!!
พนักงาน: คุณลูกค้าค่ะเกิ-อ้าว!!จัสตินมาอยู่นีเองตามหาซะแทบแย่ไปกัดเสื้อลูกค้าไม่ได้นะ
เอ็มม่า: จัสติน!!??
ริน: เออ จัสตินนี่เด็กหรอค่ะ
พนักงาน: เปล่าค่ะ จัสตินเป็นลูกหมาที่จะมาบริการพิเศษในวันนี้ที่ป้ายหน้าร้านก็ติดแล้วนะค่ะ
คิวส์: เอาแล้วไง ตื่นมาโดนเทศน์แน่
เอ็มม่า: รีบหนีกันเถอะ
วีนัส: จะหนีไปไหนจ๊ะเอ็มม่า คิวส์
เอ็มม่า: เอ่อ จะไปซื้อน้ำไง
วีนัส: หยุดสตอเบอรี่ซะ มาให้ฉันเทศน์เดี๋ยวนี้นะหรือว่าจะ..เจ็บเจียนตายเลยล่ะ...
วีนัสหักมือดังกรีอบๆเพื่อเป็นสัญญาณที่ว่าตอนนี้วีนัสกำลังโกรธจัด
วีนัส: นั่งคุกเข่าเดี๋ยวนี้!!!
เอ็มม่า&คิวส์: ค่ะ
วีนัส: ทำไมแกทำแบบนี้แก.....
@&*S#$+
คิวส์: พอเถอะวีนี่ก็ปาไป2ชั่วโมงแล้วนะตะคริวกินหมดแล้ว
เอ็มม่า: Please เห็นใจเพื่อนผู้น่าสงสารหน่อย
วีนัส: งั้นพอก่อนแต่ฉันยังไม่หายโกรธกลับ!ได้เเล้ว กลับมาปัจจุบัน
วีนัส: เฮ้อ!!เลิกโกรธก็ได้แต่อย่าส่งสายตาแอ๊บแบ๊วอย่างนั้นได้ไหม
คิวส์&เอ็มม่า: ฮูเร่!!!
ริน: ฮิๆๆ เอ๊ะนี่ตรงนั้นมุงอะไรกันนะ
เอ็มม่า: ไปดูกันเถอะ
ทั้ง5สาวรีบเดินไปดูสิ่งที่มีไทยมุงกันอยู่อย่างใจจดใจจ่อ และก็็พบว่าเป็นขบวน เอ่อ ขบวนขนสิ่งที่พวกเอ็มม่าเรียกว่า ปีศาจ ตอนแรกพวกเอ็มม่าก็ยืนดูเฉยๆนี่แหละ แต่แล้วก็เกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น
เปรี๊ยะ!!
ฮาาาาส์
เชือกและกรงที่จับตัวเจ้าปีศาจเหล่านั้นเกิดข้อผิดพลาดทำให้มันขาดและหลุดออกมาป้วนเปี้ยนข้างๆ และทำร้ายผู้คุมด้วย ชาวบ้านพาต่างกันแตกตื่น
ชาวบ้าน: กรี๊ดด! ปะ ปีศาจ หลุดออกมาอีกแล้ว
พวกเอ็มม่า: อีกแล้ว?
แว๊บ!!!
แม่เอ็มม่า: จะมีการขนปีศาจไปที่โรงเรียน Amelester ผู้เล่นที่มีอายุตั้งแต่ 15-20 ปีต้องเข้าไปเรียน แล้วจะมีการขนปีศาจไปที่โรงเรียนทุกวัน และก็หลุดบ่อยมากจนชาวบ้านที่นี่ชินซะแล้วล่ะจ่ะ
เอิ่ม เจ๊คะ เจ๊พูดได้หน้าตาเฉยมากค่ะในสถานการณ์ตอนนี้ที่ชาวบ้านต่างวิ่งไปวิ่งมาและมีปีศาจป้วนเปี้ยนไปมาแบบเน้!!
เอ็มม่า: แม่คะ แม่มาอยู่นี่ได้ไงเนี่ย!?
แม่เอ็มม่า: ลูกอย่าเข้าใจผิดสินี่มันภาพโฮโลแกรมนะก่อนอื่นลูกรีบออกมาจากตรงนั้นเร็วนะ
เอ็มม่า: เข้าใจแล้วค่ะ
พรึ่บ!!
วีนัส: รีบไปเถ-เอ็มม่าหลบ!!
วีนัสที่กำลังหันจะไปเรียกเพื่อนสาวของเธอก็ต้องหัวใจเกือบวายที่กำลังเห็นปีศาจจะไปชนเอ็มม่า1ในเพื่อนสาวของเธอโดยที่เจ้าตัวหลบไม่น่าจะทัน
เอ็มม่า: แย่เเล้ว
คิวส์: เอ็มม่าระวัง
ในตอนที่เอ็มม่าจะถูกปีศาจชนคิวส์ก็เอาตัวมาบังไว้ก่อน
ปัง!!
จู่ๆก็เกิดสียงปืนดดังขึ้นและมันเจาะทะะลุหัวใจปีศาจพอดีและเสียงนั่นมันดังมาจากด้านบนหลังคาที่เอ็มม่ายืนอยู่
??: เกือบไปแล้วสิเอ็ม คิวส์ รีบหลบออกมาก่อนหรืออยากม่อง
เอ็มม่า&คิวส์: ริน!!!
ชาร์ล็อต: ยัยคิวส์ตามมานี่่แล้วเอากำไลนั่นมาเป็นเครื่องส่งสัญญาณให้พวกรินซะ
คิวส์: ทำไมล่ะ
ชาร์ล็อต: ช่วยดูสถานการณ์ได้มั้ยปีศาจเยอะขนาดนี้ก็ต้องมีการต่อสู้สิ
คิวส์: แล้วอาวุธล่ะ
ชาร์ล็อต: ดูยัยวีสิ อาวุธเต็มตัวขนาดนั้นไม่ต้องห่วงหรอก
ชาร์ล็อตชี้ไปที่วีนัสที่กำลังใส่กระสุนเข้าไปในปืนทั้งหมด3กระบอกแล้วส่งให้เอ็มม่า2กระบอกให้ริน1กระบอกส่วนตัวเองหยิบดาบสั้นออกมา2เล่มจับเอาไว้ ชาร์ล็อตและคิวส์รีบปีนขึ้นไปบนหลังคาเพื่อวางแผนในการต่อสู้ของเพื่อนสาวอีก3คนที่กำลังเตรียมอาวุธเพื่อต่อสู้กับปีศาจที่ตัวเองไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิต
ทางด้านฝั่งเอ็มม่า
ริน: นี่!พวกเราต้องเปลี่ยนจากกำไลเป็นเครื่องหูฟังสื่อสารนะ
เอ็มม่า: ทำไมอ่ะ
ริน: จะได้ฟังการโจมตีของศัตรูจากคิวส์กับชาร์ล็อตไงล่ะ
เอ็มม่า: เข้าใจเเล้วใส่เอาไว้ที่หูข้างนึงสินะ
(คิวส์: โหลๆๆ)
วีนัส: ได้ยินแล้วล่ะ แผนเป็นไงบ้าง
(คิวส์: จากการวิเคราะห์ของชาร์ลนะ มีปีศาจทั้งหมด2ตัว)
(ชาร์ล็อต: ได้ยินนะ วีกับเอ็มไปจัดการตัวทางด้าน9นาฬิกาส่วนรินไปจัดการตัวทางด้าน12นาฬิกานะเล็งแถวๆหัวน่าจะดีเพราะจากที่ฉันเอ็กซเรย์แล้วจุดตายมันอยู่ทางด้านขวาบนหัวนะส่วนเอ็มกับวีเอ็มแกล่อส่วนวีแกโจมตีจุดตายเพราะแกมีความอ่อนตัวมากสุดในกลุ่ม พยายามโจมตีตรงจุดสีแดงๆที่หลังของมันนะมันคือจุดตาย)
ริน: พร้อมหรือยังล่ะ
คนอื่น: พร้อมอยู่เเล้ว
วีนัส: Let'Go!!
ฮ่าาาส์
ทางด้านฝั่งเอ็มม่ากับวีนัส
เอ็มม่า: วีแกไปด้านหลัง
วี: โอเค ฝากล่อเอาไว้ด้วย
ปัง!!ๆๆๆ
เสียงปืนดังกระหึ่มไปทั่วส่วนวีนัสรีบวิ่งเข้าไปทางด้านหลังหมายจะทิ่มเข้าไปทางจุดตายแต่มันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด เพราะปีศาจดันหันหลังขึ้นมาก่อนเลยทำให้วีนัสต้องเปลี่ยนแผนโดยตีลังกาขึ้นไปอยู่บนหลังคาแทนแล้วคุยกับเอ็มม่าผ่านทางหูฟังสื่อสาร
วีนัส: เอ็มแกเอาหลังชิดกำแพงฝั่งขวาสิฉันจะได้เล็งมันถูก
(เอ็มม่า: อย่างนั้นมันเสี่ยงตายของแท้นะเฟ้ย)
วีนัส: แกอึดจะตายไม่ตายง่ายหรอก
(เอ็มม่า: เชอะ จะทำรอบเดียวนะ)
เอ็มม่ารีบวิ่งไปทางฝั่งขวาแล้วเอาหลังชิดกำแพงตามที่วีนัสสั่งพอปีศาจเริ่มเข้ามาใกล้เอ็มม่าวีนัสรีบกระโดดหมายจะแทงไปที่หลังของมันแต่สถานการณืกลับพลิกผันเพราะปีศาจหันมาก่อนที่วีนัสจะแทงแล้วเหวี่ยงแขนที่หนักราวๆ10ตันไปที่ร่างบางๆของวีนัสจนปลิวไปกระแทกผนังร้านแล้วปีศาจก็เปลี่ยนเป้าหมายจากเอ็มม่าเป็นวีนัสที่สลบแทน
เอ็มม่า: ไอ้วีตื่นเดี๋ยวนี้นะ
(วีนัส: .....)
เอ็มม่า: ไอวี!!!!!
(วีนัส:Non ti preoccupare, io non muoiono facilmente(ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ตายง่ายๆหรอก))
ปัง!!
ในตอนที่ปีศาจกำลังจะกระแทกร่างของวีนัส วีนัสพูดขึ้นมาเบาๆให้เอ็มม่าฟังแล้วดวงตาสีม่วงก็เบิกโพล่งพร้อมหยิบปืนพกขึ้นมายิงที่กลางหน้าอกของปีศาจอย่างแม่นยำแล้วพูดขึ้นมากับปีศาจเบาๆว่า
วีนัส: ตายไปซะเถอะ ไอสัตว์เดรัจฉาน~~~~~
เอ็มม่า: นี่แกไม่เป็นไรหรอ
วีนัส: ฉันเป็นถึงลูกสาวของหัวหน้าแก๊งค์มาเฟียเชียวนะคิดว่าฉันจะไม่พกปืนสำรองมาหรือไงล่ะ
เอ็มม่า: .....(คิด//เพื่อนฉันนี่ตัวอันตรายของแท้)
(ชาร์ล็อต: วี เอ็มแกรีบไปดูรินด้วยนะว่าเป็นไงบ้างอยู่ดีๆสายก็ขาดหายไปอยู่ไม่ไกลนะแค่หลังหมู่บ้านรีบวิ่งไปดูเร็ว)
Fiaona'talk
ตัดฉึบจะเกิดอะไรขึ้นกับรินเราต้องไปดูเอาเองนะคร่า ขอโทษคร่าที่อัพช้าอีกไม่นานโรงเรียนไรต์จะเปิดเทอมเเล้วคงอัพช้าลงเเต่อย่าทิ้งไรต์นร้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น