ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ♢ Mission complete ภารกิจตามหารักของนายวายร้าย!!! ♢

    ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 2 การต่อสู้ครั้งแรก

    • อัปเดตล่าสุด 8 มิ.ย. 59


    Chapter 2 การต่อสู้ครั้งแรก

    วีนัส: เอ็มแกพูดถึงเรื่องอะไรอ่ะ แม่แกไม่น่าจะมาอยู่ในโลกเกมเหมือนพวกเราได้นะ   

    เจ้าของร้าน: เก่งจริงเลยน่าลูกรัก ว่าเเต่รู้ได้ไงเนี่ย

    เอ็มม่า: ไม่รู้สิค่ะ คงเป็นสัญชาตญาณล่ะมั้งค่ะ   

    คนอื่น(ยกเว้นเอ็มม่ากับริน): คุณป้า O[]O!!!!!!!      

    แม่เอ็มม่า: เรียกคุณน้าจะดีกว่านะจ๊ะ 

    เอ็มม่า: ว่าแต่แม่มาอยู่ที่นี่ได้ไงค่ะ  

    แม่เอ็มม่า: ก็ทางกระทรวงเกมเสมือนจริงที่แม่ทำงานอยู่ส่งแม่มาตรวจสอบเกมนี้น่ะสิ เห็นว่ามันน่าสงสัย แต่ก็ไม่รุ้ว่ามันจะเป็นเงี้ย นี่ก็ติดเหง็กอยู่ที่นี่มาจะ 2 เดือนละยังออกไปไหนไม่ได้เลยลูกรัก TT_TT     

    เอ็มม่า: งั้นหรอค่ะไม่น่าล่ะ ว่าแต่แม่พอรู้เกี่ยวกับโลกนี้บ้างไหมค่ะ 

    เเม่เอ็มม่า: ก็พอรู้อยู่นะ เห็นว่ามันเป็นเกมโลกเสมือนเป็นเกมผจญภัยทั่วไปแต่แค่เท่าที่แม่รู้นะทางกระทรวงบอกว่าคนที่เล่นเกมนี้มักจะหายไปทีละคนสองคนรวมถึงแม่กับพวกลูกด้วยเหมือนกัน  

    เอ็มม่า: งั้นหรอค่ะ 

    จ๊อก~~~~

    ชาร์ล็อต: วีแกอีกแล้วหรอ 

    วีนัส: ไม่ใช่ฉัน

    ริน: โทษทีเสียงท้องฉันเองนะ 

    คิวส์: นั่นสิเรายังไม่มีอะไรตกถึงท้องตั้งแต่เข้ามาในเกมแล้วอ่ะ TT^TT   

    แม่เอ็มม่า: งั้นก็เอาเงินไปซื้อขนมปังร้านนั้นสิอร่อยมากเลยนะแม่รับประกันได้    

    เอ็มม่า: งั้นเราลอองไปกินเถอะแม่รออยู่นี่นะ เดี๋ยวหนูกลับมา 

    แม่เอ็มม่า: จร้า แล้วก็หนูวีระวังของที่อยู่ในกระเป๋ากระโปรงหน่อยนะจ๊ะ  

    วีนัส: เออ ค่ะ    

    ริน: อะไรอยู่ในกระเป๋ากระโปรงหรอวี 

    วีนัส: ไม่มีอะไรหรอกน่า   

    คนอื่น(ยกเว้นวีนัส): ....(คิด//น่าสงสัยสุดๆ)   

    ร้านขนมปัง 

    คิวส์: ทั้งหมดกี่บาทค่ะ

    พนักงาน: 7 แซงค์แล้วก็รีบไปได้แล้วนะมันเกะกะหน้าร้านฉันยืนเลือกอยู่ได้

    เอ็มม่า: อ้าว!!หาเรื่องนี่หว่- 

    ชาร์ล็อต: หยุด!! เอ็มม่าสงบสติลงก่อนคิวส์จัดการเองได้    

    คิวส์: ทำไมคุณพูดอย่างนี้ล่ะ คนทุกคนมันจะต้องเลือกสินค้าอย่างมีคุณภาพนะ  

    พนักงาน: เลือกอะไรหนักหนามันก็เหมือนๆกันหมดนั่นแหละ 

    คิวส์: ไม่ใช่!!จากที่ฉันเช็คดูแล้วขนมปังส่วนใหญ่ของคุณมีส่วนที่ทำให้เกิดโรคอ้วน

    ชาร์ล็อต: เริ่มแล้วไง การเทศนาที่สามารถทให้คนช็อกจนเขาโรงพยาบาล

    คิวส์: ซึ่งเป็นอัตราเสี่ยงต่อการเสียชีวิตถ้ากินเข้าไปมากๆเข้าหรือบางทีอาจจะตายไปเลยก็ได้ 

    พนักงาน: เธอชักจะพูดมากไปแล้วนะมาให้ฉันตบหน่อยเถอะ(กระชากคอเสื้อคิวส์ขึ้นมา)  

    ริน: แย่เเล้ว ทำไงดีล่ะ O[]O    

    พนักงานเริ่มสังเกตุไปตรงที่กระเป๋าเสื้อกราวด์ของคิวส์ทีเป็นลายสัญลักษณ์โลโก้องค์กรอาหารและยาที่ใหญ่ที่สุดในโลกหรือที่ผู้คนเรียกว่าอย. ซึ่งใครที่อยู่ในองค์กรนี้จะสามารถฟ้องร้องคนที่ทำอาหารเป็นอันตรายต่อชีวิตจนเข้าคุกได้เลยซึ่งคิวส์เป็น1ในนักวิทยาศาสตร์อัจฉริยะที่อยู่องค์กรวิทยาศาสตร์350กว่าองค์กรที่มีอยู่ทั่วโลก              

    พนักงาน: นี่เธอคือ.. 

    เพี๊ยะ!! 

    คิวส์ปัดมือของพนักงานออกแล้วแสยะยิ้มอย่างมีเลศนัยที่แม้แต่เพื่อนๆของเธอยังไม่ค่อยได้เห็น

    คิวส์: ใช่ ฉันคือคนที่จะทำให้เธอตกงาในโลกแห่งความจริงนได้อย่างง่ายดายเลยไงล่ะ    

    พนักงาน: แต่ก็ไม่มีหลักฐานนี่น่า   

    วีนัส: ถ้าหลักฐานล่ะก็..  

    ริน: อยู่นี่แล้วไง  

    รินหยิบกำไลข้อมือสุดไฮเทคที่แอบถ่ายภาพวีดีโอเอาไว้ฉายเป็นภาพโฮโลแกรมให้พนักงานกับคิวส์และลูกค้าดู 

    (*คั่นนิดนึงกำไลข้อมือจะสามารถใช้แทนโทรศัพท์ได้ และถ้าเซฟเอาไว้มันจะย้ายเข้าไปในโทรศัพท์อัตโนมัติ)

    "ไม่ใช่!!จากที่ฉันเช็คดูเเล้วขนมปังส่วนใหญ่ของคุณมีส่วนที่ทำให้เกิดโรคอ้วนซึ่งเป็นอัตราเสี่ยงต่อการเสียชีวิตถ้ากินเข้าไปมากๆเข้าหรือบางทีอาจจะตายไปเลยก็ได้ เธอชักจะพูดมากไปแล้วนะมาให้ฉันตบหน่อยเถอะ "     

    คิวส์: เอาล่ะ คุณพนักงานไม่สิ..คุณลูกน้องขุนนางสีขาว  

    พนักงาน: แก!ตายซะเถอะฉันจะขยี้สมองเธอแน่  

    ลูกน้องขุนนางสีขาวรีบหยิบมีดที่แอบซ่อนเอาไว้และพุ่งตรงไปที่วีนัสที่กำลังยืนกินกาแฟสบายใจเชิบโดยที่ไม่รู้ว่าวีนัสคือตัวอันตราย!!ที่สุดในกลุ่ม   

    วีนัส: สาวๆเตรียมกระโดดนะ 

    เอ็มม่า: เฮ้ย!!เดี๋ยวก่อนดิ 

    วีนัส: 1! 

    เอ็มม่า: โดดก็โดดว่ะเตรียมโดด

    คนอื่น(ยกเว้นวีนัสกับเอ็มม่า): ไม่บอกก็รู้ 

    วีนัส: 2! 3! โดด!! 

    พอเพื่อนสาวทั้งหมดกระโดดวีนัสโยนกาแฟขึ้นไปแล้วรีบหยิบดาบสั้นที่พกติดตัวไว้ปาไปที่ขาของลูกน้องขุนนางสีขาวทำให้สะดุดแล้ววีนัสก็ใช้จังหวะนี้ใช้ท่า สามเหลี่ยมมรณะ รัดคอของลูกน้องขุนนางสีขาวแล้วรับกาแฟที่โยนขึ้นไปมากินต่อ

    (*ขออธิบายท่าสามเหลี่ยมมรณะเป็นท่าที่ไรต์เคยลองใช้กับเพื่อนไรต์จริงๆแล้วเพื่อนไรต์ตั้งชื่อให้โดยท่านี้เป็นท่าที่เอาขาทั้ง2ข้างรัดคอศัตรูเอาไว้เป็นรูปสามเหลี่ยมห้ามทำตามเพราะมันอันตรายนะจ๊ะ-^-)   

    ซุบซิบ! ซุบซิบ!   

    เสียงซุบซิบของลูกค้าที่อยู่ในร้านดังกึกก้องไปทั่วแต่ทั้ง5สาวก็ไม่สนใจ

    ริน: สุโค่ย!! ยอดไปเลยล่ะวีเหมือนแข่งมวยปล้ำที่เห็นในทีวีเลย  

    ชาร์ล็อต: แล้วก็คุณลูกค้าที่กำลังถ่ายคลิปกรุณาลบคลิปด้วยนะค่ะไม่งั้นคุณจะเป็นรายต่อไป   

    ลูกค้า: ชิเป็นแค่เด็กจะมาพูดห้ามผู้ใหญ่ไม่ดูสารรูปตัวเองเลย   

    ริน: เฮ้ย!พูดอยู่ได้ว่าเด็กสองคำก็เด็กยังกับป้าแก่ตายเลยล่ะ แล้วก็ลบคลิปด้วยไม่ได้หรือไงหรือว่าอยากตายก่อนแล้วค่อยรู้

    ลูกค้า: หนอย กล้าดียั-ลบแล้วค่ะ   

    เพราะอะไรป้าถึงยอมลบนะหรอก็เพราะว่ารินค่อยๆเดินไปที่โต๊ะแล้วหยิบกระป๋องน้ำเปล่าๆขึ้นมาแล้วบีบไม่สิกดด้วยแรงเพียงเล็กน้อยมันก็บี้ยังกับเเรงของนักมวยเลยทีเดียวแล้วมองมาที่ลูกค้าด้วยสายตาที่ว่า"ถ้าไม่อยากตายลบซะ"แล้ว5สาวก็ค่อยๆเดินออกไปจากร้านแห่งนั้นโดยที่ยังมีรังสีอมหิตอยู่เต็มไปหมด    

    ชาร์ล็อต: แล้วจะทำยังไงกับยัยลูกน้องขุนนางนี่ดีล่ะ

    เอ็มม่า: เอาไปให้แม่ฉันจัดการล่ะกัน น่าจะได้ข้อมูลอะไรบ้าง    

    เอ็มม่า: นั่นสิ แต่ยังอารมณ์เสียไม่หายเลยอ่ะ 

    ริน: งั้นเเวะร้านไอศครีมก่อนดีไหมป้ายน่ารักฟรุ้งฟริ้งมากเลยอ่ะ 

    คิวส์: เอาสิ 

    วีนัส: งั้นฉันกลับก่อนน-เฮ้ย!ทำไรเนี่ย    

    วีนัสที่กำลังจะเดินกลับไปที่ร้านของแม่เอ็มม่าแต่ก็ถูกเอ็มม่าและคิวส์ลากเข้าไปอยู่ในร้าน ice-cream cafe ซะก่อน 2ชั่วโมงผ่านไป 

    เอ็มม่า: วีแกเลิกโกรธพวกเราได้ป่ะT_T  

    วีนัส: ไม่!!! 

    คิวส์: นร้าเลิกโกรธนร้าพวกเราสำนึกแล้วTT^TT

    ชาร์ล็อต: ก็เพราะแกไปทำอย่างนั้นแท้ๆเลย  

    ย้อนอดีตที่ร้าน  ice-cream cafe

    วีนัส: ฉันไม่กินแกกินไปเถอะ 

    เอ็มม่า: งั้นหรอดูนี่สิน่ารักป่ะล่ะ  

    คิวส์: น่ารักไหมเอ่ย    

    วีนัส: น่ารักๆแต่ชาร์แกอย่าดึงเสื้อฉันได้ป่ะ

    เอ็มม่ากับคิวส์หยิบไอติมรูปสัตว์แสนน่ารักไปใกล้วีนัสแต่ก็มีบางอย่างดึงแขนวีนัส

    ชาร์ล็อต: ฉันเปล่านะฉันนั่งตรงข้ามแกจะไปดึงได้ไงล่ะ 

    ริน: เสื้อติดอะไรหรือเปล่า ลองก้มไปแกะซิ     

    วีนัส: เอางั้-กรี้ด!!!  

    คนอื่น(ยกเว้นวีนัส): เกิดอะไรขึ้น!!! 

    พนักงาน: คุณลูกค้าค่ะเกิ-อ้าว!!จัสตินมาอยู่นีเองตามหาซะแทบแย่ไปกัดเสื้อลูกค้าไม่ได้นะ

    เอ็มม่า: จัสติน!!?? 

    ริน: เออ จัสตินนี่เด็กหรอค่ะ  

    พนักงาน: เปล่าค่ะ จัสตินเป็นลูกหมาที่จะมาบริการพิเศษในวันนี้ที่ป้ายหน้าร้านก็ติดแล้วนะค่ะ   

    คิวส์: เอาแล้วไง ตื่นมาโดนเทศน์แน่ 

    เอ็มม่า: รีบหนีกันเถอะ 

    วีนัส: จะหนีไปไหนจ๊ะเอ็มม่า คิวส์   

    เอ็มม่า: เอ่อ จะไปซื้อน้ำไง  

    วีนัส: หยุดสตอเบอรี่ซะ มาให้ฉันเทศน์เดี๋ยวนี้นะหรือว่าจะ..เจ็บเจียนตายเลยล่ะ... 

    วีนัสหักมือดังกรีอบๆเพื่อเป็นสัญญาณที่ว่าตอนนี้วีนัสกำลังโกรธจัด 

    วีนัส: นั่งคุกเข่าเดี๋ยวนี้!!!  

    เอ็มม่า&คิวส์: ค่ะ 

    วีนัส: ทำไมแกทำแบบนี้แก.....

    @&*S#$+   

    คิวส์: พอเถอะวีนี่ก็ปาไป2ชั่วโมงแล้วนะตะคริวกินหมดแล้ว  

    เอ็มม่า: Please เห็นใจเพื่อนผู้น่าสงสารหน่อย 

    วีนัส: งั้นพอก่อนแต่ฉันยังไม่หายโกรธกลับ!ได้เเล้ว  กลับมาปัจจุบัน    

    วีนัส: เฮ้อ!!เลิกโกรธก็ได้แต่อย่าส่งสายตาแอ๊บแบ๊วอย่างนั้นได้ไหม 

    คิวส์&เอ็มม่า: ฮูเร่!!!  

    ริน: ฮิๆๆ เอ๊ะนี่ตรงนั้นมุงอะไรกันนะ   

    เอ็มม่า: ไปดูกันเถอะ           

    ทั้ง5สาวรีบเดินไปดูสิ่งที่มีไทยมุงกันอยู่อย่างใจจดใจจ่อ และก็็พบว่าเป็นขบวน เอ่อ ขบวนขนสิ่งที่พวกเอ็มม่าเรียกว่า ปีศาจ ตอนแรกพวกเอ็มม่าก็ยืนดูเฉยๆนี่แหละ แต่แล้วก็เกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น

    เปรี๊ยะ!!

     ฮาาาาส์ 

    เชือกและกรงที่จับตัวเจ้าปีศาจเหล่านั้นเกิดข้อผิดพลาดทำให้มันขาดและหลุดออกมาป้วนเปี้ยนข้างๆ และทำร้ายผู้คุมด้วย ชาวบ้านพาต่างกันแตกตื่น 

    ชาวบ้าน: กรี๊ดด! ปะ ปีศาจ หลุดออกมาอีกแล้ว

    พวกเอ็มม่า: อีกแล้ว?  

    แว๊บ!!!

    แม่เอ็มม่า: จะมีการขนปีศาจไปที่โรงเรียน Amelester ผู้เล่นที่มีอายุตั้งแต่ 15-20 ปีต้องเข้าไปเรียน แล้วจะมีการขนปีศาจไปที่โรงเรียนทุกวัน และก็หลุดบ่อยมากจนชาวบ้านที่นี่ชินซะแล้วล่ะจ่ะ

    เอิ่ม เจ๊คะ เจ๊พูดได้หน้าตาเฉยมากค่ะในสถานการณ์ตอนนี้ที่ชาวบ้านต่างวิ่งไปวิ่งมาและมีปีศาจป้วนเปี้ยนไปมาแบบเน้!!

    เอ็มม่า: แม่คะ แม่มาอยู่นี่ได้ไงเนี่ย!?   

    แม่เอ็มม่า: ลูกอย่าเข้าใจผิดสินี่มันภาพโฮโลแกรมนะก่อนอื่นลูกรีบออกมาจากตรงนั้นเร็วนะ   

    เอ็มม่า: เข้าใจแล้วค่ะ   

    พรึ่บ!!    

    วีนัส: รีบไปเถ-เอ็มม่าหลบ!!  

    วีนัสที่กำลังหันจะไปเรียกเพื่อนสาวของเธอก็ต้องหัวใจเกือบวายที่กำลังเห็นปีศาจจะไปชนเอ็มม่า1ในเพื่อนสาวของเธอโดยที่เจ้าตัวหลบไม่น่าจะทัน 

    เอ็มม่า: แย่เเล้ว  

    คิวส์: เอ็มม่าระวัง    

    ในตอนที่เอ็มม่าจะถูกปีศาจชนคิวส์ก็เอาตัวมาบังไว้ก่อน  

    ปัง!! 

    จู่ๆก็เกิดสียงปืนดดังขึ้นและมันเจาะทะะลุหัวใจปีศาจพอดีและเสียงนั่นมันดังมาจากด้านบนหลังคาที่เอ็มม่ายืนอยู่

    ??: เกือบไปแล้วสิเอ็ม คิวส์ รีบหลบออกมาก่อนหรืออยากม่อง 

    เอ็มม่า&คิวส์: ริน!!! 

    ชาร์ล็อต: ยัยคิวส์ตามมานี่่แล้วเอากำไลนั่นมาเป็นเครื่องส่งสัญญาณให้พวกรินซะ  

    คิวส์: ทำไมล่ะ

    ชาร์ล็อต: ช่วยดูสถานการณ์ได้มั้ยปีศาจเยอะขนาดนี้ก็ต้องมีการต่อสู้สิ

    คิวส์: แล้วอาวุธล่ะ  

    ชาร์ล็อต: ดูยัยวีสิ อาวุธเต็มตัวขนาดนั้นไม่ต้องห่วงหรอก 

    ชาร์ล็อตชี้ไปที่วีนัสที่กำลังใส่กระสุนเข้าไปในปืนทั้งหมด3กระบอกแล้วส่งให้เอ็มม่า2กระบอกให้ริน1กระบอกส่วนตัวเองหยิบดาบสั้นออกมา2เล่มจับเอาไว้ ชาร์ล็อตและคิวส์รีบปีนขึ้นไปบนหลังคาเพื่อวางแผนในการต่อสู้ของเพื่อนสาวอีก3คนที่กำลังเตรียมอาวุธเพื่อต่อสู้กับปีศาจที่ตัวเองไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิต     

    ทางด้านฝั่งเอ็มม่า  

    ริน: นี่!พวกเราต้องเปลี่ยนจากกำไลเป็นเครื่องหูฟังสื่อสารนะ    

    เอ็มม่า: ทำไมอ่ะ 

    ริน: จะได้ฟังการโจมตีของศัตรูจากคิวส์กับชาร์ล็อตไงล่ะ  

    เอ็มม่า: เข้าใจเเล้วใส่เอาไว้ที่หูข้างนึงสินะ 

    (คิวส์: โหลๆๆ)   

    วีนัส: ได้ยินแล้วล่ะ แผนเป็นไงบ้าง

    (คิวส์: จากการวิเคราะห์ของชาร์ลนะ มีปีศาจทั้งหมด2ตัว)  

    (ชาร์ล็อต: ได้ยินนะ วีกับเอ็มไปจัดการตัวทางด้าน9นาฬิกาส่วนรินไปจัดการตัวทางด้าน12นาฬิกานะเล็งแถวๆหัวน่าจะดีเพราะจากที่ฉันเอ็กซเรย์แล้วจุดตายมันอยู่ทางด้านขวาบนหัวนะส่วนเอ็มกับวีเอ็มแกล่อส่วนวีแกโจมตีจุดตายเพราะแกมีความอ่อนตัวมากสุดในกลุ่ม พยายามโจมตีตรงจุดสีแดงๆที่หลังของมันนะมันคือจุดตาย)   

    ริน: พร้อมหรือยังล่ะ

    คนอื่น: พร้อมอยู่เเล้ว 

    วีนัส: Let'Go!!   

    ฮ่าาาส์

    ทางด้านฝั่งเอ็มม่ากับวีนัส 

    เอ็มม่า: วีแกไปด้านหลัง 

    วี: โอเค ฝากล่อเอาไว้ด้วย   

    ปัง!!ๆๆๆ

    เสียงปืนดังกระหึ่มไปทั่วส่วนวีนัสรีบวิ่งเข้าไปทางด้านหลังหมายจะทิ่มเข้าไปทางจุดตายแต่มันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด เพราะปีศาจดันหันหลังขึ้นมาก่อนเลยทำให้วีนัสต้องเปลี่ยนแผนโดยตีลังกาขึ้นไปอยู่บนหลังคาแทนแล้วคุยกับเอ็มม่าผ่านทางหูฟังสื่อสาร  

    วีนัส: เอ็มแกเอาหลังชิดกำแพงฝั่งขวาสิฉันจะได้เล็งมันถูก  

    (เอ็มม่า: อย่างนั้นมันเสี่ยงตายของแท้นะเฟ้ย) 

    วีนัส: แกอึดจะตายไม่ตายง่ายหรอก 

    (เอ็มม่า: เชอะ จะทำรอบเดียวนะ)        

    เอ็มม่ารีบวิ่งไปทางฝั่งขวาแล้วเอาหลังชิดกำแพงตามที่วีนัสสั่งพอปีศาจเริ่มเข้ามาใกล้เอ็มม่าวีนัสรีบกระโดดหมายจะแทงไปที่หลังของมันแต่สถานการณืกลับพลิกผันเพราะปีศาจหันมาก่อนที่วีนัสจะแทงแล้วเหวี่ยงแขนที่หนักราวๆ10ตันไปที่ร่างบางๆของวีนัสจนปลิวไปกระแทกผนังร้านแล้วปีศาจก็เปลี่ยนเป้าหมายจากเอ็มม่าเป็นวีนัสที่สลบแทน     

    เอ็มม่า: ไอ้วีตื่นเดี๋ยวนี้นะ 

    (วีนัส: .....)   

    เอ็มม่า: ไอวี!!!!!

    (วีนัส:Non ti preoccupare, io non muoiono facilmente(ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ตายง่ายๆหรอก)) 

    ปัง!!

    ในตอนที่ปีศาจกำลังจะกระแทกร่างของวีนัส วีนัสพูดขึ้นมาเบาๆให้เอ็มม่าฟังแล้วดวงตาสีม่วงก็เบิกโพล่งพร้อมหยิบปืนพกขึ้นมายิงที่กลางหน้าอกของปีศาจอย่างแม่นยำแล้วพูดขึ้นมากับปีศาจเบาๆว่า

    วีนัส: ตายไปซะเถอะ ไอสัตว์เดรัจฉาน~~~~~    

    เอ็มม่า: นี่แกไม่เป็นไรหรอ  

    วีนัส: ฉันเป็นถึงลูกสาวของหัวหน้าแก๊งค์มาเฟียเชียวนะคิดว่าฉันจะไม่พกปืนสำรองมาหรือไงล่ะ   

    เอ็มม่า: .....(คิด//เพื่อนฉันนี่ตัวอันตรายของแท้)         

    (ชาร์ล็อต: วี เอ็มแกรีบไปดูรินด้วยนะว่าเป็นไงบ้างอยู่ดีๆสายก็ขาดหายไปอยู่ไม่ไกลนะแค่หลังหมู่บ้านรีบวิ่งไปดูเร็ว)   

    Fiaona'talk 

    ตัดฉึบจะเกิดอะไรขึ้นกับรินเราต้องไปดูเอาเองนะคร่า ขอโทษคร่าที่อัพช้าอีกไม่นานโรงเรียนไรต์จะเปิดเทอมเเล้วคงอัพช้าลงเเต่อย่าทิ้งไรต์นร้า                                                                






    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×