♢ Mission complete ภารกิจตามหารักของนายวายร้าย!!! ♢

ลำดับตอนที่ #7 : Chapter 5 เหตุบังเอิญของวีนัส!!!

Chapter 5 เหตุบังเอิญของวีนัส!!!        

10 ชั่วโมงต่อมา 

วีนัส: อ้วก!!!!  

ชาร์ล็อต: ไอวีแทนที่จะอ้วกบนเครื่อง แต่ดันกลั้นอ้วกไว้เนี้ยนะ!!! 

วีนัส: ฉันอายนี่น่า TT^TT   

เอ็มม่า: อายกับอ้วกพุ่งเลือกอันไหน

วีนัส: อาย~~~~  

ลีโอ: ช่างเถอะ มาถึงแล้วสถาบันการศึกษาแห่งเดียวในเกม นั่นคือโรงเรียน Amelester!!    

เอ็มม่า: พูดมากชะมัดรีบไปได้แล้ว 

ลีโอ: ยุ่งน่าป้า 

เอ็มม่า: นี่ยังไม่จบใช่ไหม   

ริน: พอเถอะเอ็ม   

เอ็มม่า: เชอะ    

หมับ!! 

วีนัสที่กำลังยืนล้างหน้าอยู่ก็มีผู้ชายประมาณหนึ่งถึงสองคนเข้ามาชวนคุย แถมยังแตะต้องตัววีนัสอีกต่างหาก

ผู้ชาย 1: เฮ้!! น้องสาวเป็นนักเรียนใหม่หรอ เดี๋ยวพวกพี่พาไปดูโรเรียนไหมจ๊ะ~~~

วีนัส: .....(คิด//ยุบไว้วีนัสๆ ) 

ผู้ชาย 2: เล่นตัวหรือไงถึงไม่ตอบลูกพี่เนี่ย

ลีโอ: นี่พวกนา-    

ฟึ่บ!!

ลีโอที่กำลังเดินไปช่วยก็ถูกพวกเพื่อนสาวที่พามาด้วยลากเข้าไปอยู่ในพุ่มไม้ซะก่อน 

ลีโอ: ทำอะไรเนี่ย 

คิวส์: นายช่วยอยู่เฉยๆไปก่อนละกันถ้ายังไม่อยากตาย!!

ลีโอ: อะไรนะ

เอ็มม่า: อยู่เงียบๆไปเถอะน่า ถ้านายไปยุ่งพวกเราได้ถูกพักการเรียนทั้งๆที่ยังไม่ได้เรียนแน่   

ผู้ชาย 1: ทำไมไม่ตอบล่ะห๊ะ!!   

ตุ๊บ!!!!!

พอพูดจบผู้ชายคนนั้นก็ต่อยไปที่กระเบื้องด้านหลังวีนัสจนเป็นรอยร้าว  

ผู้ชาย 2: กลัวหรอจ๊ะมานี่มาเด่วพี่ช่วยปลอบ

กร๊อบ!!!! 

ในตอนที่มือของผู้ชายที่เข้ามาทักจะไปโดนตัวของวีนัส ก็ถูกวีนัสจับหักข้อมือด้วยมือบางๆเพียงข้างเดียวซะก่อน 

ผู้ชาย 2: อ้าก!!! มือฉันๆๆหักแล้ว 

วีนัส: ไอ้เศษสวะเอ้ย(ขออภัยที่หยาบคาบ.____.)กล้ามาจับร่างของฉันคนนี้เลยหรอ  

ผู้ชาย 1: อีนังสารเลวตายซะ!!! 

โครม!! 

ผู้ชายอีกคนที่ยังอยู่ครบ32ประการพุ่งหมัดเข้ามาที่วีนัสด้วยความเร็วที่เร็วจนมองแทบไม่ทันแต่เจ้าสาวของเราก็จับแขนแล้วทุ่มด้วยความแรงจนทำให้พื้นแถวนั้นบุบเลยทีเดียว  

ผู้ชาย 2: เป็นไปไม่ได้น่าลูกพี่ใช้พลังขนาดนั้นแต่เธอกลับรับได้สบายเนี่ยนะ 

วีนัส: อ๋อแล้วจะบอกเอาบุญให้นะว่าฉันนะแข็งแกร่งกว่าพวกนายหลายเท่าเลยล่ะ 

วีนัสยิ้มอย่างไม่เป็นมิตรแล้วหยิบก้อนหินแถวนั้นที่มีขนาดใหญ่พอๆกับกำปั้นขึ้นมากำด้วยแรงเพียงนิดเดียวจนทำให้หินพวกนั้นแตกเป็นเสี่ยงๆๆ 

วีนัส: โธ่ แตกง่ายจังต่อไปเป็นกะโหลกของพวกนายดีไหมนะ~~~~ 

ผู้ชาย 2: ขอโทษครับไว้ชีวิตพวกเราด้วย จะไม่มายุ่งแล้วครับ 

วีนัส: งั้นก็ไปตายแทนละกัน 

??: พอแค่นั้นแหละ!!! ในกฎของสภานักเรียนข้อที่3 ห้ามต่อสู้กันในโรงเรียนนอกจากการปะลองนั้นถือว่าสิ่งที่พวกคุณทำคือการผิดกฎ!! 

ลีโอ: นายมาช้านะ ดีแลนท์  

ดีแลนท์: จะทำไงล่ะนายเล่นหายไปเลยฉันก็วุ่นไปหมดนะสิ 

ลีโอ: แล้วอีก4คนล่ะ 

ดีแลนท์: อู้นะสิ!!! 

คิวส์: ว่าแต่คุณ..คือ...

ดีแลนท์: อ๋อผมลืมแนะนำตัวไปเลย ผมชื่อดีแลนท์เป็นเพื่อนของลีโอคร้าบ~~  

ชาร์ล็อต: ยินดีที่ได้รู้จัก 

ดีแลนท์: ช่างมันเถอะ แต่คุณเท่มากเลยนะ 

ดีแลนท์ยิ้มอย่างเป็นมิตรแล้วหันไปพูดพร้อมกับจับมือของวีนัสแทน 

วีนัส: ปล่อยฉันซะ ก่อนนายจะไม่เหลือรอยยิ้มที่นายภูมิใจ  

ดีแลนท์: ถ้าผมขอปฏิเสธละ 

แทนที่ดีแลนท์จะกลัววีนัสเหมือนผู้ชายคนอื่น แต่กลับยืนยิ้มกวนประสาทใส่วีนัสอีก 

วีนัส: ตายซะ!! 

วีนัสยิงหมัดออกไปหมายจะต่อยไปที่ใบหน้าอันหล่อเหลาของดีแลนท์แต่เจ้าตัวดันหลบไปด้านหลังวีนัสได้ซะก่อนวีนัสที่หันหลังตามก็ต้องเจอกับวงเวทย์ประหลาดอยู่ใต้เท้าของวีนัส

วีนัส: นี่มันอะไรเนี่ย 

เอ็มม่า: อะไรนะ 

ลีโอ: เวทย์มนตร์ไงล่ะ ดีแลนท์นะมีความในการเชิญสัตว์อะไรออกมาก็ได้ขอแค่จินตนาการออกซึ่งส่วนใหญ่เขามักจะอัญเชิญสัตว์ที่น่ากลัวอย่าง จระเข้ งูประมาณนั้นแหละแล้ววีนัสจะเป็นไรไหมเนี่ย 

ชาร์ล็อต: นายบอกว่าคนที่ชื่อดีแลนท์จะอัญเชิญงู จระเข้อะไรประมาณนั้นใช่ไหม 

ลีโอ: ใช่แล้วทำไมล่ะ    

ริน: รู้สึกว่าดีแลนท์คุงจะดวงซวยซะเเล้วล่ะ 

ลีโอ: เธอหมายความว่าไง 

คิวส์: ก็หมา-

เอ็มม่า: ก็หมายความว่ายัยวีมันไม่กลัวอะไรเลยในส่งที่นายพูดมาแต่ยัยนั่นกลับชอบด้วยซ้ำ

คิวส์: แย่งหนูพูดTT^TT 

ลีโอ: เอ๊ะ!!?

วีนัส: กรี้ด น่ารักจังเลย 

เอ็มม่า: เอาแล้วไง 

ทางฝั่งของดีแลนท์กับวีนัส

ดีแลนท์: เธอว่าอะไรนะ  

วีนัส: สวยจังเลยฟันของจระเข้อันนี่เนี่ย ดุจกับเหล็กกล้าที่มั่นคงช่างสวยจริงๆๆส่วนงูนี่ก็ช่างเป็นเกล็ดงูที่สวยงามราวกับอัญมณีช่างวิเศษจริงๆที่ฉันยังมีลมหายใจอยู่

คิวส์: วีเครืองติดซะแล้วสิ 

ชาร์ล็อต: ตอนนี้คงไปแอยู่ในภวังค์ตัวเองแน่เลย

ดีแลนท์: เธอบ้้าไปแล้วหรอจระเข้น่ารักเนี่ยนะ 

วีนัส: ถ้าใช่แล้วจะทำไมอ๋อใช่ช่วยเสกกบหรือกิ้งก่ามาให้ฉันด้วยนมันน่ารักดี

ดีแลนท์: เธอกลัวสัตว์อะไรบ้างไหมเนี่ย!!?  

วีนัส: ถึงจะกลัว แต่ฉันก็ไม่บอกหรอกย่ะเตรียมตัวรับมือ ตายซะ!! ลี

โอ: พอได้แล้ว!! ดีแลนท์นายมีเรียนคาบบ่ายไม่ใช่หรอ

ดีแลนท์: นั่นสิงั้นฉันไปก่อนนะ อ๋อแล้วก็เธอมันบ้าชอบไปได้ไงจระเข้เนี่ยแบร่~~  

วีนัส: ถ้าเจออีกแม่จะเฆี่ยนให้ตายเลย

ลีโอ: ตอนนี้สิ่งที่พวกเธอต้องทำคือไปหาที่พักแล้วก็ไปสนามทดสอบพลังซะ 

เอ็มม่า: สนามทดสอบพลัง!!?  

ลีโอ: เดี๋ยวเธอก็รู้เองล่ะ

ริน: แล้วลีโอจะไปไหนหรอ 

ลีโอ: เดี๋ยวจะไปหาพ่อแปปนึงเดี๋ยวกลับมา ส่วนทางไปก็ไมยากหรอกดูที่กำไลข้อมือเอาซะเดี๋ยวก็ไปถูกเอง 

ชาร์ล็อต: โอเคเข้าใจล่ะ เดี๋ยวเจอกัน 

ลีโอ: บาย 

ลีโอพูดจบก็วิ่งไปที่ตึกเรียน และทิ้งสาวๆเอาไว้หน้าทางเข้า