♢ Mission complete ภารกิจตามหารักของนายวายร้าย!!! ♢

ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 4 ออกเดินทาง!!!

Chapter 4 ออกเดินทาง!!! 

Emma'talk    

อันยองจร้าเอ็มม่าเจ้าเก่าเอง ตอนนี้ฉันกำลังจะเล่าตอนที่ฉันไปห้องน้ำกับเพื่อนสาวฉันให้ฟังเรื่องมันก็เป็นอย่างนี้  

ย้อนอดีตจากตอนที่แล้ว 

เอ็มม่า: ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆหยุดได้ฮ่าๆๆๆแล้ว 

สภาพของฉันในตอนนี้คือถูกจับล๊อกด้วยกุญแจมือแล้วถูกท่าฝ่ามืออรหันต์ของเพื่อนสาวจับอยู่ในจุดต่างๆนะสิTT^TT  

*ท่าฝ่ามืออรหันต์นั้นคือท่าที่จะใช้ฝ่ามือของอีกฝ่ายมาจั๊กจี้ในจุดต่างๆที่อ่อนไหวง่ายจร้า~~  

วีนัส: งั้นจะยอมไปไหม    

เอ็มม่า: ไม่มีทาง  

คิวส์: งั้นเพิ่มระดับซักหน่อย  

ริน: นี่จร้าขนนก  

เอ็มม่า: เฮือกฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   

ชาร์ล็อต: จะยอมยัง  

เอ็มม่า: ไม่ฮ่าๆๆๆๆๆยอมย่ะ   

คิวส์: งั้นเลเวลสุดท้ายเอ็กซ์ตร้าไทยแลนด์ฟู้ด!!!! 

*ขออธิบาย เอ็กซ์ตร้าฟู้ดไทยแลนด์คืออาหารี่เหม็นที่สุดที่รวบรวมมาจากประเทศไทยอย่างเช่น ปราร้า กะปิ ทุเรียน ฯลฯมามิกซืรวมกันจนกลายเป็นเอ็กซ์ตร้าไทยแลนด์ฟู้ด!!!!  

วีนัส: ทุกคนเตรียมพร้อม   

คิวส์: เยสเซอร์  

เอ็มม่า: เฮ้ยๆขอเวลานอกนี่เล่นขนาดนี่เชียวหรอ   

ริน: เอ็มม่าซัง พร้อมนะค่ะ 

เอ็มม่า: stop stopก่อน  

วีนัส: เริ่มได้!!

เอ็มม่า: กรี้ด!!!!!!!!!!   

ผ่านไปซักพัก 

วีนัส: ยอมยัง  

เอ็มม่า: ยอมจร้า ฉันไปเรียนก็ได้  

คิวส์: โอเค เดี๋ยวแกะกุญแจมือให้ 

เอ็มม่า: โอเค 

คิวส์: เสร็จแล้ว ไปหาลีโอกันเถอะเดี๋ยวโทรบอกแม่เอ็มด้วยเพราะถ้าเอ็มไปได้พวกเราก็ไปได้ 

เอ็มม่า: ไม่อ่ะ พวกแกไม่มีหลักฐานนี่ทีนี้แกก็บอกกแม่ฉันไม่ได้แล้ว   

ชาร์ล็อต: ว่าแล้วว่าแกต้องพูดแบบนี้ 

ชาร์ล็อตพูดแล้วเปิดโหมดกำไลข้อมือเป็นบันทึกเสียงแล้วเปิดให้ฉันฟัง 

"ยอมจร้า ฉันไปเรียนก็ได้"  

เอ็มม่า: งั้น....เผ่นก่อนนะ-โอ๊ย!!

วีนัส: จะไปไหนจ๊ะมาเคลียกับฉันก่อน   

ตอนที่ฉันกำลังวิ่งหนีวีนัสก็ขัดขาฉันแล้วมานั่งทับฉันไม่ให้ลุกหนีได้  

เอ็มม่า: โนวววว  

กลับมาปัจจุบัน

ลีโอ: เอาล่ะจะเอาไง 

คนอื่น(ยกเว้นเอ็มม่า): ไปอยู่แล้ว 

ลีโอ: เอางั้นก็ได้ว่าแต่ยัยป้าไปโดนอะไรมานะโทรมเชียว     

เอ็มม่า: ใครยัยป้าไม่ทราบย่ะ ก็โด-

วีนัส: เอ็มม่า~~  

เอ็มม่า: ไม่มีอะไรหรอก

ลีโอ: ตกลงไปเรียนใช่ไหม  

ชาร์ล็อต: ใช่แล้วจะเริ่มเรียนเมื่อไร 

ลีโอ: วันนี้ ตอนนี้ ณเวลานี้  

ทั้ง5สาว: ห๊ะ!!? 

ลีโอ: รีบไปเก็บของได้แล้วเราจะได้รีบไป 

ทั้ง5สาว: ทราบแล้วค่ะ

ปัง!!!

พูดจบทั้ง5สาวก็รีบวิ่งไปเก็บข้าวของทันที  

ผ่านไปประมาณ1นาที

ทั้ง5สาว: เก็บเสร็จแล้วไปกันเถอะ 

ลีโอ: เอ่อ ไปกันเถอะ(คิด//เก็บเสร็จเร็วไปไหม)     

ชาร์ล็อต: ว่าแต่โรงเรียนนี่มันอยู่ไหนอ่ะ

ลีโอ: ทางงทิศเหนือละติจูดที่22องศาเหนือลองจิจูดที่100องศาตะวันออกเข้าใจไหม  

วีนัส: ก็พอเข้าใจนิดหน่อยนะ 

คนอื่น(ยกเว้นลีโอกับวีนัส): เอ็งเข้าใจด้วยหรอ!!!   

คิวส์: แล้วจะไปยังไงล่ะ  

ลีโอ: ปกติฉันจะเทเลพอร์ตไป แต่ฉันคงต้องไปทางเครื่องบินอ่ะ  

ทั้ง5สาว: ...(คิด//เทเลพอร์ต!!!) 

ลีโอ: มัวแต่ยืนอึ้งเดี๋ยวก็ไปซื้อตั๋วแล้วก็เช็คอินไม่ทันพอดี 

ชาร์ล็อต: แล้วเช็คอินเมื่อไรล่ะ 

ลีโอ: อีกประมาณ2ชั่วโมง  

ริน: แล้วสนามบินนี่ไกลไหม

ลีโอ: ก็น่าจะนะ

เอ็มม่า: แล้วจะมาคุยกันทำไมเนี่ยรีบไปได้แล้วเดี๋ยวตกเครื่องพอดีไปๆๆๆขึ้นรถเดี๋ยวฉันขับเอง   

ในรถส่วนตัวของแม่เอ็มม่าที่ไปฉกมา  

วีนัส: เดี๋ยวๆเอ็มนี่แกจะขับจริงหรอ

เอ็มม่า: แล้วมันมีวิธีอื่นไหมล่ะเอ้าเกาะแน่น  

ลีโอ: ป้ามีใบขับขี่หรอ

คิวส์: ไม่น่ามีนะ อีกอย่างโลกจริงฉันยังไม่เคยเห็น     

ลีโอ: อะไรนะ ป้าๆขับเป็นแน่นะ 

เอ็มม่า: ไม่เป็นไรน่าถึงพวงมาลัยจะไม่คุ้นเหมือนตอนเล่นเกมเซ็นเตอร์ก็เถอะ 

ริน: เกมเซ็นเตอร์!!? 

เอ็มม่า: ไปล่ะนะ นี่ดูการดริฟท์ของฉันซะก่อน  

เอี๊ยด! เอี๊ยด! 

ลีโอ: จะไม่เป็นไรแน่นะ  

ลีโอหันไปถามวีนัสที่นั่งอยู่ข้างๆ 

วีนัส: ....

ลีโอ: เฮ้!! 

วีนัส: .... 

ลีโอ: เฮ้!!!!  

วีนัส: เรียกหาใครฉันยิ่งคลื่นไส้ปวดท้องจะอ้วกแตกอยู่แล้วเนี่ย!!!!! 

เอ็มม่า: อย่าเชียวนะไม่งั้นแม่ฆ่าฉันตายแน่   

ริน: ใจเย็นนะวี 

วีนัส: ใครจะทนไหวฟระเนี่ย!!!!   

แหวะ!!!!  เฮ้ย!!!!!

เอ็มม่า: ไอวี!!!!!!! 

Emma'endtalk  

ณ สนามบิน     

วีนัส: โล่งท้องชะมัดไปซื้อตั๋วกันเถอ-เฮ้ย!ทำไมพวกแกสภาพเหมือนซอมบี้เลยอ่ะ 

เอ็มม่า: วีนี่แกไม่รู้ตัวเลยหรอ

วีนัส: ก็ไม่นี่ 

เอ็มม่า: ช่างเถอะ แกกับลีโอไปซื้อตั๋วก่อนเถอะเดี๋ยวฉันนั่งพักก่อน  

คิวส์: ใช่เดี๋ยวเรารอแถวนี้  

ลีโอ: ทำไมฉันต้องไปด้วยล่ะ 

ชาร์ล็อต: ก็นายมีเงินเยอะสุดไม่ใช่หรอพวกเราแทบไม่มีเงินเลย

ลีโอ: เออ เอางั้นก็ได้  

ผ่านไปซักพักใหญ่จร้า   

วีนัส: กลับมาแล้วจร้า  

เอ็มม่า: ทำไมไปนานจังว่ะ 

วีนัส: อ๋อลีโอไปตู้ATMมาไปเบิกเงิน แล้วตู้ค่อนข้างช้านะ 

ชาร์ล็อต: แพงขนาดนั้นเลยหรอ 

วีนัส: ตั๋วใบนึงก็1,870แซงค์ถ้าเป็นเงินไทยก็ประมาณ187,000บาทจร้าแล้วก็ซื้อมา6ใบก็เท่ากับ... 

ลีโอ: 11,220หรือ1,122,000บาทไทยพวกเธอติดหนี้ฉันมโหฬารเลยนะเนี่ย 

ทั้ง5สาว: เป็นลมแปป(เข่าแทบทรุด-_-;)   

เอ็มม่า: แล้วเหลือเวลาเช็คอินอีกกี่นาที 

ลีโอ: อีกครึ่งชั่วโมง ไปนั่งรอกันก่อนเถอะ  

ณ จุดใกล้ๆกับที่เช็คอิน 

ลีโอ: ในระหว่างนี้พวกเธอจะถามอะไรฉันก็ได้นะ   

ชาร์ล็อต: งั้นเล่าประวัติเกี่ยวกับโรงเรียนนายหน่อยสิ 

ลีโอ: งั้นตั้งใจฟังให้ดีนะ... 

เรื่องของโรงเรียนฉันนะมันเป็นสมัยที่พ่อของฉันใฝ่ฝันที่จะอาศัยอยู่ในโลกเกมพอพ่อโตขึ้นก็สร้างเกมเสมือนจริงนี้ขึ้นมาแล้วปกติคนที่มาเล่นในนี้จะสามารถlog outออกไปได้แต่เมื่อ2เดือนก่อนระบบเกิดขัดข้องโดยฝีมือของบัคที่เกิดขึ้นในเกมทำให้ดูดคนที่เล่นเกมเข้ามารวมถึงฉันที่ถูกทดสอบให้เล่นเกมก็ถูกดูดเข้ามาด้วยพ่อเลยตามฉันมาแต่โชคดีที่พ่อฉันยังมีเงินในเกมหลงเหลืออยู่บ้างเลยลงทุนเปิดโรงเรียนขึ้นมาส่วนเงินที่เหลือก็นำมาลงทุนเปิดร้ายขายอุปกรณืต่างๆโดยโรงเรียนฉันจะแบ่งออกมาเป็น7เขต เขตที่1จะเป็นเขตที่ใช้สำหรับการปะลองกันของนักเรียนแต่ละชั้นซึ่งจะเกิดขึ้นบ่อยมากเขตที่2กับ3เป็นเขตที่ใช้เรียนหนังสือของพวกเราเขตที่4จะเป็นเขตที่ใช้เป็นร้านค้าต่างๆเขตที่5คือเขตที่เป็นหอพักที่จะเป็นโรงแรมต่างๆ50กว่าโรงแรมส่วนเขต6กับเขต7เป็นเขตหวงห้ามเพราะมันเคยเป็นที่ทดลองอะไรซักอย่างและมันอันตราย!!มากเพราะฉะนั้นพวกเธอห้ามเข้าไปเด็ดขาด!!! 

ริน: แล้วถ้าเผลอเข้าไปจะทำยังไงล่ะ

ลีโอ: ฉันก็ไม่รู้แต่ถ้ารอดออกมาได้ก็จะถูกไล่ออกส่วนถ้าไม่กลับมาอีกเลยจะถูกจัดว่าเป็นบุคคลหายสาบสูญซึ่งที่ผ่านมาล้วนแต่เป็นบุคคลหายสาบสูญ!! 

วีนัส: ฟังแล้วน่าคนลุกชะมัดอ๊ะเราต้องไปเตรียมตัวแล้วรีบไปกันเถอะ

คนอื่น(ยกเว้นวีนัส): งั้นรีบไปเถอะ 

ในตอนนั้นเองวีนัสก็เดินสวนทางกับผู้ชายท่าทางประหลาดๆคนนึงที่สวมเสื้อคลุมบังหน้าเอาไว้แล้วพูดเบาๆว่า

??: มาแล้วสินะว่าที่ภรรยาของฉันฮึ ฮึ  

วีนัส: เมื่อกี้อะไรนะ ท่าทางที่น่าสะอิดสะเอียนนั่น  คิ

วส์: วีมีอะไรหรอ

วีนัส: เปล่าหรอกไปกันเถอะ(คิด//ลางสังหรณ์เริ่มไม่ดีแล้วสิ)  

Fiaona'talk

ขอโทษนะค่ะ ที่ตอนนี้สั้นไปหน่อยพอดีว่าการบ้านเยอะมากพึ่งเคลียเสร็จสดๆร้อนๆแล้วก็ขอบคุณสำหรับ110วิวคร่า~~~~

^[++]^