♢ Mission complete ภารกิจตามหารักของนายวายร้าย!!! ♢

ลำดับตอนที่ #13 : Chapter 10 อาการเกลียดผู้ชาย

Chapter 10 อาการเกลียดผู้ชาย

'แฮ่กๆๆทำไมทางเดินมันไกลจังปวดขาไปหมดแล้วเนี่ย' ร่างบางของหญิงสาวผมสีน้ำทะเลเอ่ยขึ้นด้วยท่าทางที่เหน็ดเหนื่อย

'สมองมันจะเป็นลมแล้วแฮ่กๆ'

ตึกๆๆ

'นั่นใครนะ' หญิงสาวที่เมื่อกี้กำลังยืนบ่นแต่พอได้ยินเสียงฝีเท้าของใครบางคนเธอรีบหยิบมีดพกที่แอบซ่อนไว้ทันทีพร้อมตะโกนขึ้น

'เฮ้ยใจเย็นซาร่านี่ฉันเองชาร์ล็อตกับรินไง' ในขณะที่หญิงสาวถือมีดพกเตรียมพร้อมสู้หญิงสาวด้านหลัง2คนรีบพูดขึ้นเพื่อไม่ให้ถูกเข้าใจผิดซึ่งหญิงสาวผมสีน้ำทะเลตกใจเล็กน้อยเพราะเจอเพื่อนสาวโดยบังเอิญ 

'คิวส์ซังทำไมสภาพมอมแมมขนาดนั้นล่ะ' หญิงสาวที่ชื่อรินรีบเดินเข้าไปหาคิวส์เพื่อดูอาการบาดเจ็บ  

'ไม่เป็นไรมากหรอกแล้วไอชาร์ลเคียวยักษ์นั่นมันอะไรอ่ะ' คิวส์รีบชี้ไปที่เคียวที่ชาร์ล็อตถืออยู่เหนือหัว

'อ๋อไอนี่หรอไม่รู้ดิ ตอนสู้กันเมื่อกี้พอดีมันได้พลังมาโดยบังเอิญฉันเป็นการแปรธาตุส่วนยัยรินเป็นความสามารถระดับสูง' ชาร์ล็อตตอบพร้อมกับเหวี่ยงเคียวเล่นโดยไม่ได้คำนึงถึงคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆเลยแม้แต่น้อย

'หรอแต่ฉันเป็นเกี่ยวกับธาตุน้ำอ่ะน่ะ แต่ฉันควบคุมพลังไม่ได้นี่สิT^T' คิวส์พูดพร้อมทำหน้าแบบน้ำตาจะไหล

'เออช่างเถอะว่าแต่ไอวีกับเอ็มล่ะ ฉันหาไม่เจอเลยนั่นดิ' ชาร์ล็อตพูดแล้วก็เดินไปตรงหน้าคิวส์นิดหน่อย

'ก็ไม่รู้หรอก แต่ถ้าจะให้ฉันดูที่พื้นมีหลักฐานว่ามีคนเดินก่อนเราอยู่นี่ไงล่ะลอยตะไคร้มันหายไปช่วงนึงอ่ะแสดงว่ามีคนเดินไปทางนี่ก่อนเรา' คิวส์พูดสรุปออกมาเป็นข้อๆตามหลักวิทยาศาสตร์เป๊ะๆๆๆ

'งั้นถ้ารีบวิ่งไปล่ะ' รินรีบเสนอไอเดียให้ทั้ง2คนฟัง

'ก็เป็นความคิดที่ดีนะแต่แนะนำอย่างเลยเดี๋ยวลื่นหัวแตกกันพอดีเพราะรอบเนี่ยมีแต่น้ำขังกับตะไคร้' คิวส์พูดขึ้นมาพร้อมทำหน้าครุ่นคิดอย่างหนัก '

เอ๊ะแต่ไปคิวส์แกควบคุมน้ำได้ไม่ใช่หรอทำไมถึงไม่ลองเอามาใช่ล่ะ' ชาร์ล็อตนึกถึงพลังของคิวส์ได้จึงลองเสนอไอเดียดู

 'เออนั่นดิลองรวมเป็นก้อนน้ำเล็กๆแล้วกัน'   คิวส์พูดเสร็จก็รีบใช้เวทย์รวมน้ำแต่มันดันกลายเป็นคลื่นสึนามิลูกใหญ่แทน 

'เฮ้ยนี่ไม่ใช่ก้อนเล็กๆแล้วมันคือคลื่นแล้วเฟ้ยหนีเร็ว' 

โครม!!

   ชาร์ล็อตพูดแล้วบอกให้เพื่อนสาวอีก3คนเตรียมจะวิ่งหนีแต่ดันหนีไม่ทันแล้วถูกคลื่นน้ำพัดไปแทน(ไรต์//อาแมน)

'เเค่กๆไม่น่าให้ไอคิวส์ใช้พลังเลยไอรินไอคิวส์ตื่นได้เเล้ว' ชาร์ล็อตที่ฟื้นเป็นคนเเรกรีบปลุกเพื่อนสาวทั้ง2 ที่นั่งสลบเหมือดอยู่ข้างๆ

'เเค่กๆที่นี่ที่ไหนเนี่ยนั่นคนนี่น่าเฮ้ย' คิวส์ที่พึ่งฟื้นลุกขึ้นเเล้วมองไปเห็นร่างของใครบางคนจึงรีบตะโกนขึ้นแต่พอเห็นเท่านั้นแหละหล่อยิ่งกว่าเทพบุตรอีกแล้วก็เขาได้แบกร่างบางของใครบางคนอยู่บนหลังซึ่งทั้ง3สาวรู้จักดีอยู่บนหลัง

'ไอวี!!' คิวส์รีบวิ่งไปดูอาการของเพื่อนสาวที่อยู่บนหลังของชายหนุ่ม

'เฮ้วีเป็นไรเปล่า' คิวส์รีบไปดูอาการของวีนัสแต่พอแตะขาของวีนัสเท่านั้นแหละ

'โอ๊ยเจ็บเฟ้ย อ้าวคิวส์เองหรอ' พอคิวส์แตะไปที่ขาของวีนัส วีนัสสะดุ้งตื่นแล้วร้องอย่างเจ็บปวด

'มันเจ็บขนาดนั้นเลยหรอ' รินถามชายหนุ่มที่มากับวีนัส

'ไม่เจ็บก็บ้าแล้วล่ะยัยนั่นเล่นขาข้างนึงหักส่วนอีกข้างข้อเท้าแพลง' ชายหนุ่มตอบด้วยเสียงที่เรียบๆ

'อ้าวอยู่กันครบเลยนะว่าแต่ทำไมฉันถึงได้มาอยู่บนหลังผู้ชายได้ไงเนี่ย ถ้าจำไม่ผิดฉันสู้กับคนบางคนเเล้วฉันก็สลบไป'

   วีนัสพูดขึ้นถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้าที่จะอยู่บนหลังของผู้ชาย

'นี่เธอยังจำได้ด้วยแฮะ' ชายหนุ่มพูดขึ้นพร้อมยืนเก๊กท่ากวนประสาท

'นายเป็นใครกันแน่เนี่ย' คิวส์พูดขึ้นพร้อมหยิบมีดพกขึ้นมา

'อ๋อ ฉันยังไม่ได้แนะนำตัวสินะชื่อของฉันคือ ดีแลนท์เป็นรองประธานนักเรียนโรงเรียนแห่งนี้ซึ่งง่ายๆก็คือฉันเป็นเพื่อนของลีโอที่พวกเธอรู้จักนั่นแหละ' ชายหนุ่มพูดขึ้นมาในท่าทีที่เหมือนเทวดาน้อย

'หรอแล้วไหงยัยวีขาถึงหักล่ะ' ชาร์ล็อตถามดีแลนท์พร้อมมองไปบนหลังของชายหนุ่มที่วีนัสนั่งอยู่ 

'ทำไงได้ล่ะยัยนี่แรงพอๆกับกอริล่าเลยถ้าฉันไม่ป้องกันตัฉันจะมายืนอยู่นี่ได้หรอ'ชายหนุ่มพูดพร้อมโชว์แผลที่วีนัสเป็นคนทำตามร่างกาย

'ฉันไม่เถียงหรอกนะเพราะยัยนี่มันแรงเยอะกว่าผู้ชายอีก' ชาร์ล็อตพูดขึ้นมา

'ว่าแต่เมื่อไรนายจะปล่อยฉันลงเนี่ยฉันเกลียดผู้ชาย!!!' วีนัสรีบดิ้นเพื่อให้พ้นจากหลังของดีแลนท์แต่ดีแลนท์ยังกอดแน่นกว่าเดิมอีก

'โอ๊ย อยู่นิ่งๆสิ' ดีแลนท์ร้องออกมาจนรินเริ่มถามคำถามขึ้น 

'ว่าแต่ว่าทำไมวีซังถึงเกลียดผู้ชายล่ะ' 

..... (เงียบค่ะเงียบครองโลก)

'เฮ้อฉันจะยอมบอกก็ได้นะ คือว่ายัยนี่นะเคย....'

'หยู๊ดก่อนเดี๋ยวฉันเล่าเอง' ชาร์ล็อตที่กำลังจะเล่าเรื่องของวีนัสก็ถูกคิวส์พูดขึ้นมาขัดซะก่อน

Fiaona'talk

ตอนนี้สั้นไปหน่อยนะพอดีการบ้านมันเยอะ ขอตัวไปทำงานก่อนค่ะจะทยอยอัพทีละนิดนะT^T