♢ Mission complete ภารกิจตามหารักของนายวายร้าย!!! ♢

ลำดับตอนที่ #12 : Spacial chapter การพบเจอครั้งแรกของทั้ง4สาว

Spacial chapter การพบเจอครั้งแรกของทั้ง4สาว 

Cute'talk 

สวัสดีค่ะฉันชื่อคิวส์ตอนนี้อยู่ในช่วงเวลาสเปเชี่ยลต้องมีอะไรพิเศษซักหน่อยดังนั้นฉันจะมาเล่าเรื่องที่ทำไมฉันถึงมาเป็นเพื่อนกับแก๊งค์เพื่อนสาวเอ็มม่า วีนัสและชาร์ล็อตถ้าอยากรู้ก็ต้องย้อนไปเมื่อ8ปีก่อน...

ตอนนี้สาวๆของเรายังอายุ10ปี

ในยามรุ่งเช้าที่สดใสกลับมีร่างบางร่างหนึ่งนั่งร้องไห้อยู่ในซอยที่เปล่าเปลี่ยว ไร้ผู้คนเด็กคนนั้นมีผมและดวงตาสีท้องทะเลที่ถูกทอดทิ้งอยู่เพียงผู้เดียวใช่แล้วเธอคนนั้นคือ...คิวส์...ที่พึ่งเสียทั้งแม่และยาย(อ้างอิงจากตอนที่ 8)

คิวส์: คุณแม่กลับมาหาหนูหน่อยสิหนูกลัวฮือๆๆๆๆ 

??: นี่เธอนะ มีเงินไหม 

เสียงของชายร่างใหญ่ที่เป็นหัวหน้าแก๊งค์อันธพาลที่เดินมาพร้อมกับลูกน้องอีก2คนตะโกนเรียกคิวส์ที่นั่งร้องไห้อยู่เพียงลำพัง

คิวส์: ฮือๆๆๆๆ

หัวหน้าแก๊งค์: หูตึงหรือไงว่ะแกมีเงินหรือเปล่าเอามาให้พวกพี่ชายใช้หน่อยสิ

คิวส์: หะ..หนูไม่มะ..มีค่ะ   

ลูกน้อง1: ซ้อมมันเลยไหมลูกเพ่

หัวหน้าแก๊งค์: เด็กนี่ดูไปดูมาก็สวยดีนะ งั้นมากับพวกพี่มาเดี๋ยวพาไปทำอะไรสนุกๆกันซักหน่อย 

คิวส์: ตะ..แต่แม่บอกไม่ให้ไปกับคนแปลกหน้า  

ลูกน้อง2: น่ารำคาญว่ะ ลูกพี่เอาไงดี

หัวหน้าแก๊งค์: งั้นเอามันไปขายเลย่ะกัน 

ลูกน้อง1: จัดให้ลูกพี่

คิวส์: อย่านะค่ะ หนูกลัว 

??: เฮ้พวกนายนะกล้ามากเลยนะที่มาทำอะไรในที่สาธารณะแบบนี้ 

จู่ๆก็มีเสียงเด็กผู้หญิงที่มีผมสีทองและดวงตาสีม่วงที่น่าหลงใหลพูดขัดขึ้นมาซะก่อนซึ่งแน่นอนไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นวีนัสที่กำลังเดินออกมาซ้อมยิงปืน(ลืมบอกการพกปืนของวีนัสถูกกฎหมายนะ)   

หัวหน้าแก๊งค์: เเกเป็นใครว่ะ 

ลูกน้อง2: ลูกพี่ไอเด็กนี่มันเป็นลูกมาเฟียแถวนี้ครับ

หัวหน้าแก๊งค์: แสดงว่ามันรวยซินะเป็นแค่เด็กแท้ๆกล้ามากนะจับมันเลย 

ลูกน้อง: ได้ครับลูกพี่ 

ปัง!!ๆ 

วีนัสหยิบปืนขึ้นมายิงที่ใต้หว่างขาของลูกน้องทั้งสอง 

วีนัส: ถ้าเข้ามาแม้แต่ก้าวเดียวไอนั่นของพวกนายไม่ได้ใช้แน่ 

ลูกน้อง: ลูกพี่ครับทำไงดี 

หัวหน้าแก๊งค์: ฉันลุยเอง  

หัวหน้าแก๊งค์ถอดเสื้อคลุมออกเยให้เห็นกล้ามเนื้อที่เป็นมัดและมีขนาดใหญ่มาก 

หัวหน้าแก๊งค์: เข้ามาเลยไอเด็กน้-อ้าก

กร๊อบ!!

ส่วนวีนัสเห็นดังนั้นก็ทิ้งปืนแล้ววิ่งเข้าประชิดขึ้นไปนั่งอยู่บนคอแล้วใช้แรงทั้งหมดบิดจนกระดูกดังกร๊อบแล้วก็สลบลงไป 

ลูกน้อง: ลูกพี่เสร็จมันแล้วรีบไปกันเถอะเอาลูกพี่ไปด้วย 

ลูกน้องรีบมาแบกหัวหน้าตัวเองแล้ววิ่งหายไป 

วีนัส: น่ารำคาญชะมัด เธอเป็นไรไหม 

คิวส์: แงๆๆๆๆๆ

วีนัส: เฮ้ยใจเย็น!! 

ผ่านไปซักพัก 

วีนัส: เอ้านี่น้ำ 

คิวส์: ขอบคุณนะ 

วีนัส: สรุปคือเธอไม่มีที่ไปแล้วหรอพ่อเเม่เธอล่ะ 

คิวส์: ไม่อยู่แล้วนะ 

วีนัส: โทษทีนะ

คิวส์: ไม่เป็นไรหรอก  

วีนัส:อื้ม~~งั้นมาอยู่บ้านฉันก่อนก็ได้นะแล้วค่อยไปหาญาติที่เหลือของเธอ 

คิวส์: เธอนี่เข้มแข็งจังเลยนะ  

วีนัส: ไม่ขนาดนั้นหรอกว่าแต่เธอชื่ออะไรล่ะจะได้เรียกถูกฉันชื่อคริสติน่า คาโสโมนิก้าเรียกว่าวีนัสก็ได้ 

คิวส์: ฉันชื่อโนเบล มารีเอน่าเรียกว่าคิวส์ก็ได้

วีนัส: งั้นยินดีที่ไดรู้จักรีบไปบ้านของฉันเถอะ 

คิวส์: นั่นสินะ 

นั่นเป็นครั้งแรกที่ฉันได้พบกับวีนัสลูกสาวมาเฟียสุดโหดที่เข้มแข็งทั้งกายและใจเพื่อนคนแรกของฉัน  

ณ คฤหาสน์ของวีนัส

คิวส์: บ้านเธอใหญ่จังเลยนะ 

วีนัส: แฮะๆนั่นสินะรีบเข้าไปเถอะ    

พ่อบ้าน: ยินดีต้อนรับกลับครับคุณหนุท่านพาใครมาขอรับ 

วีนัส: เพื่อนใหม่ฉันเอง 

คิวส์: ชื่อคิวส์ค่ะยินดีที่ได้รู้จัก 

พ่อบ้าน: เช่นกันครับ 

วีนัส: รีบไปหาพ่อฉันกันเถอะ 

คิวส์: โอเค 

วีนัส: พ่อค่ะกลับมาแล้ว

พ่อวีนัส: กลับมาแล้วหรอพาใครมาด้วยนะ

วีนัส: เพื่อนหนูเอง เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยเพื่อนหนูก็เลยไม่มีที่ไปก็เลยชวนมาบ้านเราแล้วค่อยหาญาติให้เจออ่ะค่ะได้ไหมค่ะ 

พ่อวีนัส: ถ้าเป็นเพื่อนก็ไม่ว่าอะไรหรอกว่าแต่หนูชื่ออะไรล่ะ 

คิวส์: โนเบล มารีเอน่าเรียกว่าคิวส์ก็ได้ค่ะ 

พ่อวีนัส: เชิญตามสบายเลย 

คิวส์: ขอบคุณมากค่ะ 

วีนัส: มานอนที่ห้องฉันก่ออนก็ได้นะมันเป็นเตียง2ชั้น

คิวส์: ขอบใจนะ 

วีนัส: อ๋อแล้วก็ฉันมีเพื่อนอีก2คนอ่ะเดี๋ยวพาไปรู้จักตามมาเร็ว

 

บ้านหลังหนึ่ง

วีนัส: รอก่อนนะเดี๋ยวฉันไปกดกริ่งก่อน

ติ๊งต่อง!! 

??: ใครค่ะ  

เด็กผู้หญิงที่ออกมาขานรับเป็นเด็กผู้หญิงที่มีผมสีน้ำตาลทองและมีดวงตาสีเขียวมรกต 

วีนัส: โย่วชาร์ล็อตฉันมีเพื่อนใหม่มาแนะนำด้วยล่ะ

ชาร์ล็อต: คนไหนล่ะ 

วีนัส: คนนี้ไง 

คิวส์: ฉันชื่อคิวส์ยินดีที่ได้รู้จักค่า

ชาร์ล็อต: ไม่ต้องสุภาพขนาดนั้นก็ได้รุ่นเดียวกัน 

คิวส์: เอ๊ะแต่...

วีนัส: หน้าอกโตใช่ไหมล่ะ 

ผัวะ!! 

วีนัสที่พูดถึงเรื่องหน้าอกปุ๊บชาร์ล็อตนี่ถึงกับหยิบรองเท้าขึ้นมาฟาดหัวเลย  

วีนัส: เจ๊นี่มันรองเท้าเลยนะ 

ชาร์ล็อต: แกไม่ตายหรอกหัวแข็งจะตายจะไปหาเอ็มม่าด้วยใช่ไหมล่ะ

วีนัส: ช่าย~~ 

ชาร์ล็อต: งั้นก็ไปเลยสิไปปลุกมันด้วย 

วีนัส: นั่นดิ  

บ้านเอ็มม่า 

ชาร์ล็อต: ไอเอ็มตื่นได้แล้วโว๊ย 

เงียบฉี่~~~  

วีนัส: คงต้องเดินเข้าไปปลุกสินะ   

ชาร์ล็อต: ถูกต้อง 

หน้าห้องเอ็มม่า

โครม!! 

เสียงถีบประตูของวีนัสดังซะจนเอ็มม่าที่กำลังนอนฝันดีตื่นเลย

เอ็มม่า: ไรว่ะ 

ร่างบางของเด็กหญิงผมสีชมพูตาสีแดงเลือดที่ตื่นขึ้นมานั่งบนเตียงกำลังเกาหัวพร้อมกับตาปรือๆๆ  

วีนัส: นี่เพื่อนใหม่เราไง

คิวส์: ชื่อคิวส์ค่ะยินดีที่ได้รู้จัก 

เอ็มม่า: โอเคนอนต่อเเล้ว

วีนัส: เดี๋ยวได้เพื่อนใหม่ทั้งทีไปช่วยฉันทำอาหารก่อน 

เอ็มม่า: ให้ชาร์ลไปสิ 

วีนัส: แกก็รู้นี่ว่าถ้าชาร์ลเข้าครัวเมื่อไรได้ระเบิดแน่  

ชาร์ล็อต: เชอะ

เอ็มม่า: ครั้งเดียวนะ

วีนัส: มันต้องอย่างงี้ 

หลังจากเข้าครัวเสร็จ 

วีนัส: เอ้านี่ฉันทำคุ้กกี้ให้

ชาร์ล็อต: ฉันทำช๊อกโกแล๊ต

เอ็มม่า: ฉันทำบราวนี่ให้

คิวส์: จะดีหรอ

เอ็มม่า: ดีสิ เพราะต่อไปนี้แกก็จะเป็นเพื่อนพวกเราตลอดไปนะ 

ชาร์ล็อต: ไม้ต้องเก็บอะไรไว้คนเดียวนะ

วีนัส: พวกเราช่วยได้

คิวส์: อื้มขอบใจนะ 

ทั้ง4สาว: เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป!!    

กลับมาปัจจุบัน  

คิดถึงเมื่อตอนนั้นจังเลยนะหลังจากนั้นเราก็อยู่กับวีนัสมาตลอดกว่าจะหาญาติเจอก็ปาเข้าไป1ปีแต่ก็ยังเป็นเหมือนเดิมแบบนี้ก็ดีแล้วล่ะ

Cute'endtalk  

Fiaona'talk 

ตอนนี้ยาวหน่อยนะอ่านให้จุใจกันไปเลย ^[+++]^ อ๋อแล้วก็เดี๋ยวตอนต่อไปไรต์จะเปลี่ยนวิธีเขียนนะ