คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่7
***เนื้อหาตอนไปนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของไรต์ มีบางเหตุการณ์ที่อิงจากหนัง***
ตัวเอียงคือคำพูดในใจนะ
"ไงเกล ตื่นเต้นไหมลูก"
เจนหันมาถามลูกสาวที่นั่งอยู่เบาะหลัง
"ตื่นเต้นค่ะ ตื่นเต้นมากเลยค่ะ"
เกลส่งยิ้มตาหยีให้แม่ของเธอ แม่ของเธอจะได้สบายใจ แต่ในใจเกลนั้นกำลังหงุดหงิดสุดๆ เธอจำได้ว่าขอหนัง 2 เรื่อง แต่ไม่ได้ขอให้อยู่ในเรื่องเดียวกันสะหน่อย แล้วทีนี้ Timeline เรื่องมันจะเหมือนเดิมหรอ เธอไม่ชอบการที่เธอคาดเดาอะไรไม่ได้แบบนี้
'เจอกันแน่ตาแก่ ถ้าเรียกแล้วไม่มา ฉันออกจากโลกนี้เมื่อไรโดนแน่'
"ถึงแล้วลูก Forks High School โรงเรียนของลูก"
เกลรีบขยับไปนั่งข้างหน้าต่างทันทีเพื่อดูโรงเรียนจากหนังเรื่องโปรดของเธอ ที่นี่เป็นสถานที่ถ่ายทำในหนังเรื่องVampire twilight
'นั่นไงชัดเลย เราอยู่ในเรื่องTwilight แล้ว'
"ไปเถอะลูก ไปสมัครเรียนกัน"
"ค่ะ"
สามพ่อแม่ลูกลงจากรถที่จอดไว้ที่ลานจอด แล้วเดินเข้าไปในตัวอาคาร เกลสังเกตเห็นว่ามีรถยนต์ของครอบครัวเธอเพียงคันเดียว ดูแล้วโรงเรียนน่าจะยังไม่เปิดเทอม
เธอเดินตามพ่อกับแม่เข้าไปในห้องที่เขียนว่า"ธุรการ" ที่นี่คงเป็นที่รับสมัครนักเรียน เกลให้เจนกับทอมทำหน้าที่พ่อแม่ ทำเรื่องสมัครเรียนให้เธอ ส่วนเธอสำรวจรอบๆโดยมองผ่านกระจกห้องธุรการสำรวจนู่นนี่ไป เธออยากรู้ว่ามันเมื่อในหนังไหม จากที่ดูสรุปว่ามันเหมือนแป๊ะเลย
'ฉันควรดีใจหรือเสียใจเนี่ย'
สิ่งที่เกลกังวลก็คือเธอไม่แน่ใจว่าเรื่องมันรวมกันถึงไหน ตรงไหนที่รวมกัน เธออาจจะมาเรียนช้าหรือเร็วกว่าตัวละครในเรื่องนี้ก็ได้ ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นก็อดสนุกสิ (ห่วงแต่เล่นสนุก555:ไรต์)
"อบิเกล ใช่ไหม มานี่เร็ว''
''ค่ะ"
เกลที่ได้ยินชื่อของเธอจากเจ้าหน้าที่ธุรการหรืออาจจะเป็นครูคนหนึ่ง ก็เดินเข้าไปหาซึ่งเจนกับทอมก็ยืนอยู่ตรงนั้นด้วย
‘อบิเกล เวทเทอร์’ คือชื่อและนามสกุลใหม่ของเกล ชื่อที่เจนกับทอมตั้งให้ซึ่งเธอก็ชอบมันมาก เพราะยังมีชื่อเก่าของเธอรวมอยู่ในนั้นด้วย ส่วนนามสกุลเป็นของทอมซึ่งเจนก็ใช้ ทั้งคู่ตั้งชื่อให้เธอใหม่ในวันที่มีคนมาที่บ้าน เขาเป็นเจ้าหน้าที่สังคมสงเคราะห์เด็ก มันเป็นวันที่เจนกับทอมรับเธอเป็นลูกอย่างถูกต้องตามกฎหมาย
"น่าตาน่ารักดีนะ ไปยืนตรงนั้นเลยฉันจะถ่ายรูปให้"
"ขอบคุณค่ะ"
เกลขอบคุณเจ้าหน้าที่ที่ชมเธอแล้วเดินไปยืนบริเวณที่จะถ่ายรูป
เมื่อถ่ายรูปเสร็จ เธอก็กลับไปนั่งรอเหมือนเดิม ส่วนเจนกับทอมก็ยืนคุยและจ่ายค่าเข้าเรียน สักพักก็เดินมาหาเธอแล้วบอกให้เธอบอกลาเจ้าหน้าที่แล้วก็พากันเดินออกมา
"โรงเรีนจะเปิดเทอมสัปดาห์หน้านะ มีเวลาให้ลูกวิ่งเล่นอีกสี่วันเลย"
"พ่อทอม หนูโตแล้วไม่วิ่งเล่นเป็นเด็กแล้วนะ"
"จริงหรอ"
"พ่อทอมอ่ะ แม่เจนพ่อทอมแกล้งหนู"
"นี่แน่ะ แม่ตีให้เเล้ว"
"โอ้ยเจ็บจัง"
"โห่พ่อ มดยังกัดเจ็บกว่าแม่ตีเลย พ่อโอเวอร์อ่ะ"
"ฮ่าฮ่าฮ่า ไปเหอะ กลับบ้านกัน"
เสียงหัวเราะของชายคนเดียวของบ้านดังขึ้นอย่างมีความสุข เขาดีใจที่ลูกของเขาจะเข้าโรงเรียน
"พ่อไปขับรถเล่นรอบเมืองได้ไหม หนูอยากสำรวจเมือง"
"ได้สิ"
ของรถยนต์ของบ้านเวทเทอร์ขับไปตามถนนรอบเมืองที่ไม่ค่อยมีอะไรมากส่วนมากมีแต่ป่าสองข้างทาง กับบ้านคนที่นานๆทีจะเจอ แต่มีบ้านหลังหนึ่งที่เกลแถบจะวิ่งลงจากรถเข้าไปดูใกล้ๆ มันคือบ้านสวอนบ้านของชาร์ลีกับเบลล่าตัวละครหลักของเรื่อง ใช่แน่นอน เพราะมีรถตำรวจจอดอยู่หน้าบ้านด้วย เธอชอบชาร์ลีมาก เขาเป็นพ่อที่รักลูกมากถึงจะแสดงออกไม่เก่ง เหมือนกับทอมเมื่อก่อนนี้ แต่ตอนนี้พ่อทอมของเธอเหมือนกินอะไรที่ทำให้มีความสุขตลอดเวลาเขาทั้งพูดเก่งขึ้น ยิงมุขเก่งขึ้น หัวเราะเก่งขึ้น ไหนจะชอบแกล้งภรรยาสาวของตัวเองทุกวัน เธอก็ไม่อยากจะคิดว่าเป็นเพราะเธอหรือทอมเป็นแบบนี้มานานแล้วก็ไม่รู้
ใช้เวลาขับรถเล่น1ชั่วโมงเต็มก็ถึงบ้าน เกลขอพ่อกับแม่ขึ้นไปเล่นบนห้องทันที ซึ่งเจนกับทอมก็ไม่ได้ขัดอะไร เจนไปเตรียมมื้อเย็น ส่วนทอมไปให้อาหารสัตว์
เกลอยากจะตะโกนเรียกเทพบนฟ้าอย่างสุดเสียงแต่ก็เกรงใจเจนกับทอม กลัวพวกเขาจะตกใจนึกว่าเธอเป็นบ้าไปแล้ว เธอจึงเลือกนั่งสมาธิบนเตียง กำหนดจิตเรียกหาเทพบนฟ้าแทน เวลาผ่านไปเพียงอึดใจร่างของเกลก็ล้มตัวลงนอนบนเตียง เพราะตอนนี้วิญญาณของเธอลอยขึ้นไปตามคำเรียกของเทพบนฟ้า ที่ตอบรับคำขอของเธอที่อยากเจอเขาแล้ว
"เป็นไงบ้างนังหนูเอ้ย"
เกลลืมตาขึ้นมาทันทีที่ได้ยินเสียงแหบๆของชายชรา และพบเจอกับเป้าหมายของเธอพอดี เธอลุกขึ้นเดินด้วยอารมณ์หงุดหงิดเข้าไปหาเทพชราอย่างเร็ว แต่เมื่อเห็นใบหน้าที่งงงวยของเทพชรา ก็ได้สติ ดับอารมณ์ของตัวเองลง
"ท่านทำแบบนี้ทำไม ทำไมไม่ปรึกษาฉันเลย"
เกลยิ่งคำถามใส่เทพชราทันที เธอไม่ได้ขอให้รวมหนังให้เธอ ตามจริงที่เธอขอ2เรื่องเพื่อที่เธอจะได้มีโอกาสเริ่มใหม่อีกครั้ง ถ้าเธอตายจากเรื่องthe witch เธอก็จะไปเกิดใหม่ในเรื่องtwilight หรือถ้าเกิดในtwilightก่อนถ้าตายหรือเรื่องจบค่อยไป the witchต่อ เป็นการสนุกสนานระยะยาวของเธอ แต่รวมเรื่องแบบนี้มันก็จบเร็วขึ้นสิ
"ข้าทำอะไรรึเด็กน้อย"
เทพชรายังงงว่าตนทำอะไรผิด
"ก็ท่านรวมหนังสองเรื่องเข้าด้วยกันอ่ะ ฉันไม่ได้ต้องการแบบนี้สะหน่อย"
"โอ้ เด็กน้อย เรื่องนี้เอง จริงๆแล้วข้าไปถามเจ้ามาแล้ว"
"ตอนไหน ฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลย"
"ก็เมื่อ2ปีก่อน (5ปีหลังจากเข้ามาในหนัง) ข้าไปหาเจ้าแต่เจ้าหลับใส่ข้า ข้าจะถามความเป็นอยู่ของเจ้ากับเรื่องหนังอีกเรื่องที่เจ้าขอ แต่เจ้าไม่ตื่นมาคุยกับข้า ข้าเรียกเท่าไรก็ไม่ตื่น ผิดที่เจ้านั่นแหล่ะ ข้าเลยรวมหนังอีกเรื่องให้เจ้าเลย เพราะข้าคงไม่ได้ลงไปคุยกับเจ้าอีก"
"โธ่ แล้วทำไมท่านไปถีบฉันตกเตียงไปเลย ฉันจะได้ตื่น"
"ข้าไม่ทำร้ายมนุษย์นะหนูน้อย"
"เฮ้ออ เหนื่อยใจ แลัวทีนี้ฉันจะทำยังไงอ่ะ เนื้อเรื่องจะยังเป็นเหมือนในหนังไหม"
"มันยังเป็นเหมือนในหนังเหมือนเดิม เจ้าใช้ชีวิตต่อได้เลย ข้าจะไปรับเจ้าขึ้นมาเมื่ออายุขัยเจ้าสิ้นในโลกนั้น"
"แล้วมันนานไหมคะ"
"นั่นก็ขึ้นกับการใช้ชีวิตของเจ้า ตอนนี้เจ้ากลับไปได้แล้วเวลาล่วงเลยมานานแล้ว"
เทพชราพูดแล้วโบกมือขึ้นกลางอากาศเพื่อส่งวิญญาณของเกล กลับเข้าร่าง
"ห้ะ เดี๋ยวสิ ฉันมีเรื่องจะถามอีกเยอะเลยนะ"
เกลที่รู้สึกถึงแรงดูด ก็ตกใจ เธอยังคุยไม่จบเลย
"เกล เกลลูก เกล"
เสียงเรียกจากหน้าห้องทำให้เกลสะดุงลุกขึ้นมาจากเตียง พร้อมกับเสียงเปิดประตูเข้ามา
"พึ่งตื่นหรอลูก ไปล้างหน้าล้างตาเถอะ อาหารเย็นพร้อมแล้ว แม่รอข้างล่างนะ"
เจนที่เห็นเกล บนเตียงก็เดินเข้าไปจัดผมให้แล้วให้เกลล้างหน้า เธอจะรอข้างล่าง
เกลที่ยังสับสนอยู่หันไปมองนาฬิกาที่หัวเตียงที่บอกว่า18.30แล้ว นี่เธอไปคุยกับตาแก่นั่น3ชั่วโมงเลยหรอ มันเหมือนแค่ 3 นาทีเอง
“โอเค ใช่ชีวิตต่อไป timelineของหนังเหมือนเดิมกับที่เรารู้ เอาว่ะเกล ใช้ชีวิตให้สนุกสุดเหวี่ยงเหมือนที่ตั้งเป้าไว้ เรื่องอื่นช่างมัน อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด เคยตายมาแล้วจะกลัวอะไร”
เกลลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำ ระหว่างเดินก็คุยกับตัวเอง ปลอบใจตัวเอง และปลุกใจตัวเองไปด้วย
“แต่เดี๋ยวนะ จะว่าไปเราก็ยังไม่รู้นี่หว่าว่าเราจะขึ้นสวรรค์หรือลงนรก ถ้างั้นก็ต้องใช้ชีวิตนี้ให้คุ้มสุดๆจะได้ไม่เสียใจภายหลัง ได้ทำอะไรที่อยากทำทั้งที”
.
.
.
.
.
.
.
“แม่คะ วันนี้เราจะไปไหนกันหรอคะ”
เกลตามเจนที่กำลังนั่งทานอาหารเช้าอยู่บนโต๊ะข้างๆมีทอมนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ เจนขึ้นไปปลุกเกลตั้งแต่เช้า บอกให้อาบน้ำแต่งตัวสวยๆแค่นั้น ไม่บอกอะไรเพิ่มเติมให้คนกำลังเมาขี้ตาเลย ปล่อยให้เกลนั่งงงแต่เธอก็อาบน้ำแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าดีๆที่เจนเคยซื้อให้ ถ้าปกติเธอคงใส่เสื้อยืดกับกางเกงยีนขาสั้นเหนือเข่าขึ้นมาหน่อยกับรองเท้าผ้าใบพร้อมทำงานและเข้าป่า แต่วันนี้เจนให้แต่งตัวดีๆเธอเลยใส่เสื้อเชิ้ตลายทางกับกางเกงสแลคสีดำ ก็ดูดีขึ้นมาอีกระดับเป็นเหมือนวัยรุ่นทั่วไป
“วันนี้ลูกพ่อดูเท่ไปอีกแบบนะเนี่ย เหมือนได้ลูกใหม่เลย”
“แน่นอนค่ะ ลูกพ่อใส่อะไรก็ดูดี”
เกลที่ได้ยินทอมเอ่ยแซวการแต่งตัวของเธอ จึงตอบแบบกวนๆกลับไปเป็นการขอบคุณอีกแบบของเธอ
สองพ่อลูกยิ้มมุมปากแล้วมองหน้ากัน แล้วก็เผลอยิ้มขำออกมาทั้งคู่ เป็นภาพที่น่ารักในสายตาคนเป็นแม่ที่เห็นพ่อลูกหยอกเล่นกัน
“วันนี้เราจะไปช็อปปิ้งกัน แค่แม่กับลูก คุณพ่ออยู่เฝ้าบ้าน”
“ได้จ้า เชื่อมือพ่อได้เลย บ้านเราจะไม่มีเหตุร้ายอะไรเกิดขึ้นแน่นอน”
“ดีมากค่ะ เดี๋ยวซื้อขนมมาฝาก”
เกลเห็นพ่อกับแม่คุยตรงลงกันอย่างว่าง่ายพ่อของเธอไม่ได้ตื้อขอไปด้วย เกลว่ามันจะต้องมีอะไรแน่ ทำไมพ่อเธอถึงว่าง่ายขนาดนี้ แต่เกลก็เก็บความสงสัยไว้ในใจแล้วลงมือทานมื้อเช้าไป
เมื่อทุกคนทานมื้อเช้ากันเสร็จหมดแล้ว เกลก็นำจานอาหารไปล้าง ส่วนเจนก็เก็บโต๊ะ ทอมออกไปทำงานในฟาร์มตั้งแต่กินมื้อเช้าเสร็จก่อนเธอแล้ว
“โอเคไปกันจ้ะ”
พอเก็บทุกอย่างเสร็จหมดแล้ว เจนก็ขึ้นไปเอากระเป๋าเงินข้างบนห้อง ส่วนเกลก็มาเลือกรองเท้าที่จะใส่ เธอเลือกรองเท้าผ้าใบสีขาว ที่ใหม่ที่สุดที่จะหาได้ในตู้รองเท้า รองเท้าของเกลส่วนใหญ่จะเป็นผ้าใบเพราะมันทะมัดทะแมงที่สุด สะดวกกับทุกสถานการณ์แต่ส่วนใหญ่ก็มักจะเปื้อนไปด้วยเศษดินเศษโคน คู่ที่เธอเลือกมาถือว่าสะอาดสุดใช้งานน้อยสุดเพราะมันเป็นสีขาว เธอกลัวมันพังตั้งแต่ครั้งแรกถ้าพามันเข้าป่า
“วันนี้ให้ลูกขับนะ ขับได้ไหม”
เจนพูดขึ้น เธอเดินอ้อมไปนั่งฝั่งข้างคนขับโยนหน้าที่ขับรถให้เกลไป
“ได้ค่ะ แต่แม่บอกทางด้วยนะ”
“โอเคจ้ะ”
เจนเปิดประตูเข้าไปนั่ง แล้วคาดเข็มขัดเรียบร้อย เกลก็เข้ามาติดๆ เกลขับรถเป็นโดยที่เจนกับทอมไม่ต้องสอน และไม่คิดจะถามด้วยว่าเกลขับเป็นได้ไง พวกเขาคิดว่ามันคงเป็นอีกเรื่องแปลกแต่เก่งของเกล แต่จริงๆคือเธอขับรถเป็นตั้งแต่โลกก่อนแล้ว และเธอยังจำวิธีขับได้ดี แถมรถมันก็เหมือนกับโลกเก่าของเธอเลย เพราะมันคือหนังที่ถ่ายทำขึ้นที่โลกเธอ เมื่อเธอได้เข้ามามันก็ต้องเหมือนกันอยู่แล้ว เจนกับทอมรู้ว่าเธอขับรถได้ก็เพราะเขาเห็นเธอขับรถไถเตรียมร่องสำหรับปลูกพืชเกษตรให้เมื่อหลายปีก่อน
ณ ห้างสรรพสินค้าแห่งนอกเมือง
พอมาถึงห้าง ลงจากรถ เดินเข้าห้างมา เกลก็ไม่ได้หยุดเดินอีกเลย เจนทำหน้าที่เป็นคนซื้อของต่างๆส่วนเกลแค่ออกความเห็นกับถือของเท่านั้น ซึ่งตอนนี้ในมือเกลมีถุงมากมายจากร้านไม่ต่ำกว่าสิบร้าน เธอเข้าใจแล้วว่าทำไมทอมไม่ขอตามมา
ของส่วนใหญ่ที่ซื้อจะเป็นเสื้อผ้าของเธอ โดยเธอบอกเจนว่าขอเป็นเสื้อผ้าแบบเดิมที่เจนซื้อให้คือแบบที่เธอใส่อยู่ ไม่เอากระโปรงหวานแหววสีชมพูเด็ดขาด ถ้าเชิ้ตชมพูอ่อนก็ยังพอถูไถได้ แต่ชมพูแป๊นไม่เอา โดยเกลให้เหตุผลอีกว่าถ้าซื้อมาเธอก็คงไม่ใส่ แล้วพอไม่ใส่ซื้อไปก็ไม่มีประโยชน์เปลืองตังเปล่าๆอีกตางหาก เจนจึงโอเค หาเสื้อผ้าตามสไตล์ที่เกลชอบ และมันช่างมีเยอะเหลือเกินจนเธอเมื่อยมือไปหมดแล้ว
“โอเค เราพอแค่นี้กันดีกว่า”
และแล้วเสียงสวรรค์ที่เธอรอคอยก็มา เกลแทบอยากจะกระโดดดีใจ แต่ถุงช็อปปิ้งมากมายขนาดนี้เธอคงกระโดดไม่ขึ้นแน่นอน
“หนูว่าเราเอาข้างไปเก็บก่อนแล้วค่อยมาซื้อขนมไปฝากพ่อดีไหมคะ”
“ดีจ้ะ งั้นเราไปกัน”
เจนพูดเห็นด้วย แล้วก็เดินนำออกไป ไม่คิดจะช่วยเกลถือเลย ดีนะเกลมีร่างกายแข็งแรงกว่าคนธรรมดาไม่งั้นเธอคงแขนหักตายแน่
หลังจากเก็บของใส่รถไปแล้วรอบหนึ่งสองแม่ลูกก็เข้าไปในส่วนของซุปเปอร์ซื้อของกินของใช้ และของทำมื้อเย็น ก่อนกลับบ้าน หาซื้อขนมของโปรดคุณพ่อที่บ้านสองสามอย่างแล้วก็ขับรถกลับบ้าน
“พรุ่งนี้จะไปโรงเรียนแล้วนะ ตื่นเต้นไหมจ้ะลูก”
“ก็ตื่นเต้นค่ะ แต่ไม่อยากตื่นเช้าเลยค่ะ”
“ฮ่าๆๆ ไม่เป็นไรเดี๋ยวแม่ช่วยปลุก ลูกต้องตื่นเช้าขึ้นเพื่อเผื่อเวลาขับรถไปเรียนนะ หรือวันแรกจะให้พ่อกับแม่ไปส่งก่อน”
“ไม่เป็นไรค่ะ หนูขับไปเองได้”
เจนกับเกลกลับถึงบ้านประมาณบ่ายสองกว่าๆ เกลก็เปลี่ยนชุดแล้วเข้าไปช่วยทอมทำงานในฟาร์มต่อ จนถึงเย็น ก็เข้าบ้านกินมื้อเย็นกัน เมื่อกินมื้อเย็นเสร็จก็กินขนมที่ซื้อมาจากห้างพร้อมกับนั่งดูหนังกัน
“เตรียมของพร้อมไปโรงเรียนแล้วใช่ไหมลูก”
ทอมถามขึ้น ตอนนี้ทุกคนอยู่บนโซฟากำลังดูหนังกัน โดยทอมมีภรรยาของเขานั่งพิงอกอยู่ ส่วนเกล นั่งข้างเจนกอดหมอนดูหนังอยู่
“เตรียมหมดแล้วค่ะ กระเป๋า อุปกรณ์การเรียน ชุดที่ใส่พรุ่งนี้ เหลือหนังสือได้พรุ่งนี้ที่โรงเรียนค่ะ”
“โอเค ดีมาก”
แล้วทั้งหมดก็ดูหนังจนจบ เวลาก็สามทุ่มกว่าแล้ว เจนจึงให้เกลขึ้นไปอาบน้ำเตรียมตัวนอนได้แล้ว เกลก็ไปโดยดี พร้อมกับนมที่ต้มเสร็จพอดี เกลเอาไปตั้งไว้ก่อนพอเธออาบน้ำเสร็จก็อุ่นพร้อมกินพอดี
.
.
.
.
.
.
เกลนอนลืมตาอยู่บนเตียง เธอนอนไม่หลับเพราะรู้สึกตื่นเต้น เธอไม่รู้ว่าพรุ่งนี้เธอจะเจอตัวละครคนไหนบ้างในเรื่องtwilight ไม่รู้ว่าจะได้อยู่ชั้นเดียวกันไหม หรือพวกเขาจะเป็นรุ่นพี่เธอ พวกเขาจะเป็นตัวเด่นในโรงเรียนเหมือนในหนังไหม แล้วหน้าตาล่ะจะเหมือนในหนังเลยรึเปล่า เพราะตัวเธอเองที่มาอยู่ในร่างนางเอกเรื่องthe witch ก็เอาหน้าตาจากโลกเก่ามาด้วยสะ80ส่วนแล้ว ไม่รู้อะไรจะเปลี่ยนหรือไม่เปลี่ยนอีกบ้าง คิดแล้วก็ดูเครียดๆนะ แต่คงสนุกน่าดู
.
.
.
.
.
.
.
TBC
วันนี้มาเยอะหน่อยชดเชยเมื่อวานที่น้อยไป
น้องกำลังจะไปโรงเรียนแล้วนะ
ตอนนี้เข้าสู่หนังเรื่องที่สองอย่างสมบูรณ์แล้ว
ถ้าชอบกดไลค์เป็นกำลังใจให้ไรต์ด้วยนะ
ขอบคู๊ณณณณณ
ตรวจคำผิดแล้ว
ความคิดเห็น