ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เกิดใหม่พร้อมกระเป๋าสุดวิเศษ[Yaoi](มีอีบุ๊ก)

    ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่10 ปลูกและปลูก

    • อัปเดตล่าสุด 21 ก.ค. 66


     

    โม่ฟินตื่นเช้าด้วยแสงที่สาดส่องเข้ามาในห้อง วันนี้ก็เป็นอีกวันที่มีงานใหญ่รออยู่ แต่ตอนนี้เขาไม่รีบแล้วเพราะต้นไม้ที่รับพลังของเขาไปจะไม่ตายง่ายๆ

    เด็กชายเดินมาคัดแยกต้นไม้ที่ซื้อให้เป็นพวกเดียวกัน เช่นไม้ผลให้เอาไว้ด้วยกัน ซึ่งส่วนใหญ่จะมีแต่ไม้ผล จัดหมวดหมู่เสร็จแล้วก็โบกมือไปข้างบนต้นไม่ที่วางอยู่ที่พื้น พริบตาเดียวต้นไม้ก็หายไป เขาเก็บต้นไม้ลงกระเป๋าไปเพื่อให้มีจำนวนมากขึ้น เพราะจะนำไปปลูกที่ภูเขาและเปลี่ยนตีนเขาให้เป็นป่าที่มีต้นไม้เยอะๆ ด้วย เขาไม่กังวลเรื่องต้นไม้จะปลูกรอดไหม เพราะพลังพฤกษาที่มี ยังไงต้นไม้ที่ปลูกจะต้องเติบโตแน่นอนและอาจจะโตเร็วมากกว่าปกติด้วย เพราะตัวเขาเป็นปุ๋ยชั้นดี

    โม่ฟินวางแผนการปลูกต้นไม้โดยช่วงแรกจะลุยงานปลูกต้นไม้บนภูเขาและตีนเขาก่อน แล้วค่อยมาปลูกรอบๆ บ้าน วันนี้เขาก็จะเริ่มที่ตีนเขาก่อน เตรียมตัวเพียงแค่กินอาหารเช้าอย่างเต็มที่เพื่อสะสมพลังงาน นำหมวกที่ซื้อมาในเมืองออกมาใส่ แล้วออกเดินทางไปยังตีนเขาที่อยู่ไม่ไกลเลย

    เด็กชายยืนมองสำรวจไปข้างหน้า พื้นที่ตีนเขาของภูเขาทั้งสามลูกติดกัน เป็นพื้นที่ที่กินระยะตั้งแต่ภูเขาทางซ้ายมาจนถึงทางขวา ไม่มีรอยแบ่งชัดเจนเหมือนลักษณะภูเขา มองต้นไม้ที่ได้รับน้ำจากบนเขาทำให้มีความชุ่มชื้นมากขึ้น ต้นไม้บางต้นเริ่มมีใบเขียวแล้ว ที่พื้นก็มีหญ้าอ่อนขึ้นบ้างบางที่ เขากำหนดจุดที่จะปลูกต้นไม้แล้วลงมือปลูกต้นไม้ทันที แต่การปลูกของเขาไม่เหมือนคนอื่น เขาไม่มีอุปกรณ์ใดๆ มีเพียงสองมือเท่านั้น เพราะเขาจะใช้พลังในการปลูกต้นไม้ เขาไม่กลัวเรื่องการใช้พลังเกินขีดอีกแล้ว และมีความเชื่อว่าการใช้พลังก็คือการฝึกฝนพลัง

    โม่ฟินทำมือเหมือนกำลังขุดดินกลางอากาศแล้วดินที่พื้นก็ขยับตามมือของเขาทันที เขายิ้มดีใจจนแก้มปริเพราะจินตนาการของเขาได้ผล แบบนี้จะไม่เหนื่อยมากแถมไม่เจ็บตัวจากการขุดดินด้วย ขุดดินเสร็จก็นำต้นไม้ออกมาจากกระเป๋าผ่านจิตแล้วจับใส่ลงหลุมที่ขุดไว้และกลบหลุมด้วยพลังธาตุอย่างง่ายดาย

    “เจ๋ง ต้นแรกผ่านไปด้วยดี แบบนี้ร้อยต้นก็ไม่คณามือหรอก!!!”

    เด็กชายตะโกนเสียงดังไปบนฟ้า ทำเหมือนคนกำลังตะโกนเบ่งพลัง เมื่อตะโกนบอกใครไม่รู้ไปแล้ว เขาลงมือปลูกต้นไม้ต่อโดยไม่สนใจจะนับว่าปลูกไปมากน้อยแค่ไหน เขาปลูกอย่างสนุกสนานและเมามัน พอถึงเที่ยงก็พักกินข้าวกินน้ำ เมื่ออิ่มก็นั่งเล่นหยิบหนังสือมาอ่านจนเผลอหลับไป

     

    เด็กหนุ่มตัวน้อยหลับใหลโดยไม่รู้ถึงบางสิ่งที่มหัศจรรย์เกิดขึ้นกับตัวเขา ต้นไม้รอบๆ ที่อยู่ข้างเขาพร้อมใจกันขยับกิ่งก้านบดบังแสงอาทิตย์ให้กับร่างของเขาที่นอนอยู่ แต่ด้วยต้นไม้ยังไม่มีใบเยอะมากพอที่จะบดบังแดดได้หมด แม้จะมีหลายต้นช่วยกันแต่ละต้นก็ไม่ต่างกัน สายลมบนท้องฟ้าที่รักและเอ็นดูเด็กชายตัวน้อย ได้พัดพาก้อนเมฆมาช่วยบดบังแสงอาทิตย์ที่สาดส่องลงมา ถึงแม้จะเป็นเพียงต้นไม้หรือสายลมแต่ในโลกนี้พวกเขามีจิตรู้ทุกสิ่งอย่าง และรู้ว่าเด็กน้อยคนนี้คอยช่วยให้พื้นที่ที่กำลังจะตายกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง แม้ไม่จำเป็นที่จะต้องทำก็ตาม

     

     

    เด็กชายนอนหลับสบายโดยมีสิ่งต่างๆ รอบตัวคอยปกป้องเขาอยู่ตลอด ก่อนตื่นขึ้นมาเมื่อหลับไปประมาณสองชั่วโมงได้

    “หาวววว เราเผลอหลับหรอนี่”

    เด็กชายลุกขึ้นนั่งแล้วบิดร่างกายไปมาไล่ความปวดเมื่อย ไม่นานเขาก็ลุกขึ้นยืน เก็บหนังสือที่ปิดหน้าตอนนอนเข้ากระเป๋าแล้วเอาน้ำออกมากิน เขารู้สึกว่าไม่ได้กระหายน้ำมากแต่ก็ต้องกินเข้าไป

    “ลุยงานต่อกันเรา”

    โม่ฟินลงมือปลูกต้นไม้ต่อ เหลืออีกประมาณครึ่งป่าเขาก็จะปลูกเสร็จแล้ว เขาเดินไปยังพื้นที่ที่ยังว่างอยู่แล้วลงมือปลูกต้นไม้ต่อ

    “ดีจังมีร่มด้วย แดดไม่ร้อน ขอบคุณนะพี่เมฆ”

    เด็กชายที่ก้มหน้าอยู่รู้สึกถึงเงาของบางสิ่งกำลังบดบังลงมาจึงเงยหน้าขึ้นไปมองก็เจอก้อนเมฆก่อนไม่ใหญ่มากลอยอยู่ข้างบนพื้นที่ที่เขาอยู่ จึงเอ่ยปากขอบคุณออกไปไม่ได้คิดอะไร แต่ก็ทำให้ใครที่ได้ยินดีใจและเอ็นดูเด็กชายมากขึ้น

     

     

    โม่ฟินปลูกต้นไม้จนทั่วตีนเขาเสร็จตะวันก็ตกดินพอดี เดินกลับบ้านพร้อมลูกไฟในมือคอยส่องทางให้ ทำกิจวัตรเดิมอาบน้ำ กินอาหารเย็น อ่านหนังสือก่อนนอน แต่วันนี้เพิ่มมาอีกอย่างก็คือ นั่งสมาธิตรวจดูแก่นพลัง พลังสองจุด ธาตุกับพฤกษาขยายตัวเพิ่มขึ้นมาแล้วจนเทียบเท่าลูกแอปเปิลแล้ว และพลังไหลเวียนอยู่ในร่างกายอย่างสมดุล ไม่มีพลังไหนขัดกันหรือต่อต้านกัน คงเป็นเพราะเป็นพลังที่เกิดจากพรเทพ

     

     

     

    เช้าวันใหม่มาถึง เด็กชายยังขยันเหมือนเดิมเขาขึ้นไปปลูกต้นไม้บนภูเขาตั้งแต่เช้า ปลูกต้นไม้บนภูเขาทางซ้ายของบ้านก่อน ตอนขึ้นไปบนภูเขาก็ทำให้ยิ้มไม่หุบตลอดทางเมื่อเห็นว่าสิ่งที่เขาทำไปได้ผล ต้นไม้ที่เคยยืนต้นตายกลับมามีชีวิตอีกครั้ง ใบสีเขียวแตกเต็มต้น ที่พื้นก็ไม่ใช่ดินแตกๆ อีกแล้วแต่มีหญ้าเขียวและไม้เล็กขึ้นมากมาย เขาลงมือปลูกต้นไม้ทั้งภูเขา เดินไปสำรวจอีกด้านของภูเขาด้วย ก็ทำให้รู้ว่าภูเขาหลังบ้านของเขาห่างจากภูเขาลูกอื่นๆ ประมาณหนึ่งกิโลเมตรได้ เหมือนพื้นที่ที่เขาอยู่เป็นเกาะส่วนตัวเลยก็ว่าได้ รอบๆ ไม่มีอะไรนอกจากดินและหญ้าที่อยู่บนดิน มองออกไปไกลๆ ถึงจะเห็นสีเขียวของต้นไม้ที่อยู่ห่างไกลมาก แต่ไม่ได้รู้สึกกลัวหรือมีความรู้สึกแปลกใหม่อะไร

    “ก็ดี ส่วนตัวดี”

    เขามองรอบๆ อีกครั้ง แล้วละความสนใจออกมาปลูกต้นไม้ต่อ ในอนาคตข้างหน้าจากภูเขาดินแห้งแล้งต้นไม้บางเบาที่ยืนต้นตายจะต้องกลายเป็นภูเขาดินสีเขียวที่อุดมสมบูรณ์มากที่สุดในแถบนี้แน่ๆ

    ใช้เวลาอยู่ในป่าทั้งวัน เขาไม่รู้สึกเหนื่อยหรือไม่อยากจะทำสักนิด ไม่รู้สึกเหงาด้วย เพราะไม่ได้รู้สึกว่าอยู่คนเดียวแม้จะไม่เห็นแต่ก็รู้สึกได้ว่ามีใครกำลังมองดูเขาอยู่ เดินไปหยุดที่บ่อน้ำที่เป็นต้นน้ำของภูเขาลูกนี้และลูกอื่นๆ ลงไปแช่น้ำพร้อมโคจรพลังในร่างกายปลดปล่อยออกมา พลังพฤกษาเยียวยาต้นไม้ลงไปในน้ำ ใช้พลังน้ำเรียกน้ำจากใต้ดินขึ้นมาและส่งออกไปยังแหล่งอื่นๆ

    เด็กชายนอนแช่น้ำแล้วเล่นน้ำไปด้วย พอนั่งแช่เฉยๆ ไม่มีอะไรทำ เขาก็ใช้พลังควบคุมน้ำให้เป็นรูปร่างต่างๆ ดู ใช้จินตนาการจากหนังที่เคยดูสมัยก่อน ไม่นานบ่อน้ำที่เขาเล่นก็มีบรรดาปลาตัวน้อยๆ เป็นฝูงว่ายอยู่รอบตัว มีทั้งโลมา วาฬ ฉลาม และโมซาซอรัส ไดโนเสาร์ตัวใหญ่ในหนังดังเรื่องหนึ่งที่อาศัยอยู่ในน้ำ ใช้เวลานานมากกว่าจะสร้างเจ้าตัวนี้ขึ้นมาได้ พอสร้างขึ้นมาได้ก็ยิ้มดีใจจนแก้มปริอยู่คนเดียว เด็กชายเล่นกับบรรดาสัตว์น้ำที่เขาใช้พลังสร้างขึ้นมาจากน้ำนานหลายชั่วโมงไม่มีเบื่อ

    "อ๊าาาา ไดโนเสาร์โจมตี ตู้มๆๆ ตู้มมมม"

    เด็กชายตัวน้อยกำลังเล่นสนุกตามประสาเด็ก ไม่ผิดอะไรที่จะเล่น ยังไงก็ช่วยให้เด็กน้อยไม่เศร้าเหงาหรือเซ็งที่อยู่คนเดียว

    เด็กชายเล่นน้ำจนหนำใจก็ลุกขึ้นเดินกลับบ้าน ท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นสีส้มแล้ว บ่งบอกว่าใกล้จะมืดอีกไม่นาน เปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่แล้วนั่งลงกินมื้อเย็นพร้อมกับหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน เขาติดนิสัยจะต้องมีอะไรดูหรืออ่านระหว่างที่กินอาหาร ครั้งนี้เอาหนังสือเกี่ยวกับการต่อสู้ขึ้นมาอ่าน หนังสือมีการบรรยายท่าทางและรูปภาพประกอบ คนที่มีสกิลเทพอย่างเขาจึงศึกษาเรียนแบบท่าทางได้อย่างง่ายดาย

    เมื่อกินอาหารเสร็จเขาก็ลุกขึ้นขยับร่างกายเรียบแบบท่าทางที่ดูมาจากหนังสือทันที เป็นไปตามคาดเขามีสกิลจึงสามารถจดจำได้หมดทุกท่าแต่ว่าการออกท่าทางของเขานั้นยังไม่แข็งแกร่ง ต้องฝึกซ้อมบ่อยๆ ให้ท่าแข็งแรงมากขึ้น

    เด็กชายทบทวนท่าการต่อสู้ที่ศึกษาจนครบทุกท่า แล้วก็เข้านอน พรุ่งนี้เขาก็มีไปปลูกต้นไม้ต่ออีก

     

     

     

    เริ่มวันใหม่เด็กชายปลูกต้นไม้ที่ภูเขาอีกสองลูกจนเสร็จก็หมดวันพอดี ตอนนี้เขาจัดการงานปลูกต้นไม้ฟื้นฟูภูเขาหลังบ้านเสร็จแล้ว เหลือแค่รอเวลาให้ต้นไม้โตขึ้นเรื่อยๆ ไม่นานคงออกดอกออกผลให้เขาได้ชื่นชมกับผลงาน

    "เสร็จงานภูเขาแล้ว ที่นี่ก็รอบบ้าน"

    เด็กชายนอนแช่น้ำที่บ่อหลังบ้าน เขาร่างแบบแปลนงานในหัวทันทีว่าจะจัดหลังบ้านให้เป็นแบบไหน

    ขณะนั่งพักแช่น้ำก็ปล่อยพลังพฤกษาเพิ่มลงน้ำไปด้วยและในหัวก็มีความคิดจะทำนู่นนี่เต็มไปหมด เด็กชายจัดเป็นคนที่ขยันมากเป็นทุนเดิมตั้งแต่อยู่โลกก่อน การที่เขาเป็นเด็กกำพร้าจึงไม่สามารถที่จะนั่งๆ นอนๆ หรือเที่ยวเล่นไปวันๆ ได้ เมื่อถึงเวลาเรียนก็ต้องเรียน เวลาว่างต้องหางานหรือหาอะไรทำที่สามารถหารายได้ให้ตนเองและศูนย์ได้ และเมื่อเขามีอายุมากขึ้นเรื่อยๆ จนเป็นพี่ใหญ่ของศูนย์ พูดได้ว่าเขาใช้เวลา18ชม.ของวันไปกับการเคลื่อนไหวร่างกายทำนู่นนี่จนติดกลายเป็นนิสัยไปแล้ว แม้จะออกจากศูนย์มาหลายปีมีงานทำที่ไม่หนักเหมือนก่อน ก็ต้องหาอะไรทำเพื่อให้ไม่ว่างเกินไปตลอด แต่อาจจะเป็นการดูหนังหรืออ่านหนังสือต่างๆ ที่ได้รับการแนะนำมาและที่สนใจ

    เหตุผลนั้นเขาจึงสามารถทำงานติดต่อกันได้หลายชั่วโมงไม่พักได้แม้จะอยู่ในร่างเด็กสิบขวบ เพราะยังไงจิตใจของเขาก็เป็นหนุ่มอยู่ยี่สิบกว่าๆ แล้ว

     

    เด็กชายแช่น้ำเสร็จก็เดินเข้าบ้านเปลี่ยนชุดเรียบร้อยก็มานั่งที่เก้าอี้กลางบ้าน เขาหยิบกระดาษกับพู่กันออกมา แล้วลงมือออกแบบสวนรอบบ้านที่เขาจะทำ ต้นไม้ที่ซื้อมามีดอกไม้มาด้วย5ต้น5ชนิดต่างกัน เขาจึงจะจัดให้รอบๆ บ้านปลูกดอกไม้ตกแต่งให้สวยงาม แต่เนื่องจากไม่เคยจัดสวนมาก่อนเพียงแค่เคยเห็นเท่านั้น เขาจึงต้องออกแบบก่อนว่าจะลงต้นไม้ดอกไม้ตรงไหนบ้าง ซึ่งไม่ใช่เรื่องยากเมื่อไม่มีใครมาขัด สามารถออกแบบตามที่เขาชอบได้เลย

    "เสร็จแล้ววววว ใครออกแบบเนี่ย เก่งสุดๆ เลย"

    โม่ฟินชูกระดาษขึ้นฟ้ามองดูฝีมือของตัวเอง แผนผังการจัดสวนรอบบ้านเสร็จแล้วเหลือแค่ลงมือทำให้ได้ ซึ่งคงต้องเป็นงานของพรุ่งนี้วันนี้เขาจะพักผ่อนร่างกายที่ลุยงานหนักมาตลอดหลายวัน วางแผ่นกระดาษไว้ที่โต๊ะแล้วเดินเข้าห้องนอนไป วันนี้เข้านอนแต่หัววันถึงจะถึกทนขนาดไหนแต่ร่างกายก็ไม่แข็งแรงเท่าจิตใจต้องพักผ่อนกันบ้าง

     

    เช้าวันใหม่มาเยือนอีกครั้ง เด็กชายลุกจากที่นอนด้วยใบหน้ายิ้มแย้มเมื่อนึกได้ว่าวันนี้เขาจะได้ลงมือทำอะไรที่เขาไม่เคยทำและอยากจะทำมาตลอด เพราะตัวเขาก็จัดเป็นคนที่ชอบอะไรเขียวๆ เขาชอบต้นไม้มากแต่ตอนที่เขาอยู่ในโลกก่อนเขาไม่มีเวลาที่จะปลูกหรือดูแลต้นไม้ ที่พักของเขาก็เป็นห้องเช่าที่ไม่เหมาะกับการจะปลูกต้นไม้เยอะๆ เมื่อมาอยู่โลกนี้แล้วมีโอกาสได้ทำเขาจึงดีใจมากเป็นพิเศษ

    เด็กชายล้างหน้าล้างตา ทำกิจธุระส่วนตัวจนเสร็จ แล้วเตรียมตัวสำหรับทำสวน ใส่หมวกใบเดิมบนหัวหยิบแผ่นกระดาษที่มีแปลนสวนของเขาขึ้นมาดูแล้วยิ้มออกมา ลงมือทำสวนโดยการเดินไปในแต่ละส่วนแล้วนำดอกไม้หรือต้นไม้ที่เขาคิดไว้ว่าจะปลูกออกมากองไว้ ทำแบบนี้จนครบทุกส่วนของพื้นที่ที่ว่างอยู่ เก็บกระดาษใส่กระเป๋าแล้วดึงพลั่วขุดดินเล็กๆ ที่ซื้อออกมา และเก้าอี้นั่งอันเล็กที่ทำจากไม้ที่เขาไปเจอมาในตลาด

    เด็กชายลงมือขุดดินแล้วปลูกต้นไม้ดอกไม้อย่างสนุกสนาน ไม่สนใจความร้อนของแสงแดดหรือว่าร่างกายยังไม่ได้กินข้าวเช้า เขาที่ตื่นเต้นมากไปจนลืมว่ายังไม่ได้กินมื้อเช้า แต่ว่าวันนี้เขาไม่ได้ใช้พลังอะไร เพราะเขาลงมือปลูกต้นไม้เองด้วยความสุขและรู้สึกสนุกสนาน

    โม่ฟินทำงานเพลินๆ บางทีก็ฮัมเพลงออกมา หรือพูดคุยกับต้นไม้ที่ตัวเองกำลังปลูกไปด้วย พอเวลาล่วงเลยมาจนถึงเที่ยงท้องก็ร้องประท้วงทันที เขาที่ทำสวนไปได้ครึ่งหนึ่งแล้วก็หยุดมือแล้วหาอะไรขึ้นมากินตามที่ท้องร้องบอก

     

    ใช้เวลาอีกครึ่งวันที่เหลือปลูกต้นไม้รอบบ้านและหลังบ้านจนเสร็จ ยืนมองฝีมือที่ยังไม่เป็นรูปเป็นร่างมากนัก ต้องรอให้ต้นไม้เข้าที่มากกว่านี้ และรอเอาก้อนหินมาลงเพื่อทำเป็นทางเดิน ตอนที่ไปฟื้นฟูภูเขาเขาพบเจอก้อนหินเยอะ ส่วนใหญ่จะอยู่บริเวณทางน้ำ จึงวางแผนไว้แล้วว่าจะไปหามาสักก้อนสองก้อนที่มีรูปร่างเหมาะสมตามที่ต้องการแล้วค่อยส่งไปทำเพิ่มในกระเป๋า ทีนี้เขาก็จะมีก้อนหินใช้ทำทางเดินมากมายไม่มีวันหมด

    แต่วันนี้ใกล้มืดแล้ว เขาจึงต้องหยุดอาบน้ำในบ่ออีกเหมือนเดิมและส่งพลังพฤกษาไปในน้ำด้วย เมื่อน้ำไหลซึมไปทั่วบริเวณสวนของเขาตามสั่ง พลังพฤกษาก็จะช่วยให้ต้นไม้และดอกไม้โตขึ้นอย่างสวยงามตามจินตนาการในหัวที่วางไว้ นั่งแช่น้ำจนท้องฟ้ามืดสนิทแล้วเปลี่ยนชุดเข้าบ้าน กินมื้อเย็น อ่านหนังสือเพิ่มความรู้ที่ยังไม่มีเข้าไปในสมอง พอง่วงก็เข้านอน

    ค่ำคืนตามหลักแล้วต้นไม้ต่างๆ จะต้องหลับใหลหรือหยุดการทำงานซึ่งคือเจริญเติบโต แต่ต้นไม้บ้านนี้ไม่เหมือนที่อื่น แม้กลางคืนจะไม่มีแสงก็สามารถจะเจริญเติบโตได้และรวดเร็วด้วย ต้นไม้และดอกไม้ยืนต้นสวยไม่คอตกเหมือนตอนปลูกเสร็จใหม่ๆ แล้ว กิ่งก้านใบชูขึ้นอย่างสุขภาพดี ไม้ดอกบางต้นก็มีดอกเป็นดอกตูมเล็กขึ้นมาแล้ว ถ้าเจ้าของบ้านที่ลงมือทำมาทั้งวันมาเห็นคงต้องดีใจมากจนแทบหลั่งน้ำตาแน่นอน

     

     

    *******************************

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×