_облаки_

ลำดับตอนที่ #84 : Alexander 'Sasha' Luminov

REGISTER.

()

"(สวนสนุกก็ต้องการตัวละครที่ทำให้ลูกค้ายิ้มแย้มได้แม้ในยามหวาดกลัวใช่มั้ยล่ะ?)"

บท : พนักงานสวนสนุก

ชื่อ นามสกุล : อเล็กซานเดอร์ (ซาช่า) ลูมินอฟ (Alexander 'Sasha' Luminov)

ชื่อเล่น : ซาช่า (Sasha) แต่ส่วนมากถ้าไม่ได้สนิทจริงๆ เจ้าตัวชอบให้เรียกอเล็กซ์มากกว่า

โค้ดเนม : Masquerade 

สังกัดอยู่โซนอะไร : Dark 

เพศ : ชาย

อายุ : 432 ปี

เผ่าพันธุ์ : Nightmare ปีศาจความฝัน

รูปร่างหน้าตาโดยสังเขป : ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง (ราวๆ180) ผิวขาว ค่อนไปทางผอมนิดๆ ผมสีเงินตัดกับดวงตาสีแดง ใบหน้าจัดว่าดูดีที่มักจะเเย้มยิ้มในเวลาทำการ และเบื่อหน่ายในยามอยู่บ้าน 

รูปร่างหน้าตาของชุดมาสคอตที่ใส่ : -

วิธีการพูด : 

ในเวลาทำการจะเป็นคนพูดจาด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร และชื่นชอบการพูดคุยกับคนอื่น แต่ก็จะไม่พูดสุภาพกับใคร อาจจะมีกับลูกค้าบางคนที่เจ้าตัวเรียกว่า "คุณลูกค้า" และแทนตัวเองว่า "ผม" แต่ก็จะไม่มีครับอยู่ดี

- "สวัสดี ฉันอเล็กซ์ ยินดีที่ได้รู้จัก"

- "วันนี้อยากจะเข้าเครื่องเล่น(?)ไหนล่ะ บอกมาได้เลยนะ"

- "เป็นยังไง สนุกรึเปล่า? หวังว่าจะชอบการบริการของพวกเรานะ"

- "คุณลูกค้าเพิ่งมาเป็นครั้งแรกสินะ เดี๋ยวผมจะพาทัวร์เอง"

นอกเวลาทำการ จะกลายเป็นน้ำเสียงเบื่อๆ พูดน้อยลง และมักจะตอบคำถามที่ไม่อยากตอบหรือเมินบทสนทนาด้วย "..." หรือความเงียบ และจะไม่ค่อยสนใจอะไรเท่าไหร่ แต่ก็จะมีสีหน้าที่เปลี่ยนไปยามเจอเรื่องสนุกตื่นเต้น

- "...แล้วไง?"

- "เรื่องสนุกมาได้สักที" (แสยะยิ้ม)

- "ใครจะไปก็ได้ ฉันไม่อยากไป"

แต่โดยรวมแล้วจะเเทนตัวเองว่า "ฉัน" เรียกคนอื่นว่า "นาย/เธอ" ไม่ว่าจะรู้ชื่อหรือไม่ แต่ถ้าสนิทหน่อยถึงจะเรียกชื่อ

สัญชาติ : รัสเซีย

นิสัย : ซาช่าเป็นชายหนุ่ม(?)ที่ดูร่าเริงแจ่มใสตลอดเวลา  เขาเป็นคนช่างเจรจา ชวนผู้คนคุยเก่งและเข้าหาคนง่าย เป็นคนที่ใจเย็น ใจเย็นมากขนาดที่ต่อให้ใครพูดจาไม่ดี กวนประสาทหรือดูถูกดูแคลนใส่ก็สีหน้าไม่เปลี่ยนราวกับหนังหน้าตายด้าน ใบหน้ายิ้มแย้มไร้พิษภัยและเป็นมิตรคือสิ่งที่ผู้คนเห็นแทบจะตลอด และนั่นก็ทำให้เขาเป็นหนึ่งในพนักงานที่ลูกค้าหลายคนชื่นชอบ เขาอาจจะไม่ใช่คนที่พูดจาสุภาพขนาดผม-ครับ แต่คำพูดของเขาก็น่าฟังและน้อยครั้งที่เขาจะพูดจาเสียดสีหรือกวนประสาทใครด้วยสีหน้ายิ้มๆ 

          ถึงเขาจะชอบชวนคนอื่นคุยและรู้เรื่องของชาวบ้านเขาไปทั่ว(?) แต่ซาช่ากลับไม่ชอบการพูดเรื่องของตัวเองมากๆ ไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่คิด หรือประวัติของตัวเอง เอาง่ายๆ คือเรื่องที่เป็นของเขาเขาจะไม่ชอบพูดถึง (ชื่อกับอาชีพอาจจะเป็นข้อยกเว้น?) และเขายังมีนิสัยหวงของ(บางอย่างที่สำคัญสำหรับเขา)อย่างไม่น่าเชื่อ อย่างเช่นสร้อยคอที่เขามักจะสวมไว้ตลอดนั้น จะถึงขั้นที่ว่าของของข้าใครอย่าแตะเลยทีเดียวเชียว นอกจากนี้ เขายังมีความสามารถในการสวมบทบาทเข้าหาคนอื่น อย่างความไม่มีพิษภัยและความเป็นมิตรเองก็เป็นส่วนหนึ่งของหน้ากากที่เขาสวม ซึ่งมันเป็นหน้ากากหลักที่เขาใช้ในชีวิตประจำวัน

         หน้ากากเหล่านั้นส่วนมากแล้วจะหลุดออกก็ต่อเมื่อถึงเวลาเลิกงานและเขากลับถึงที่พัก หรือ ยามที่ต้องจัดการกับดรัมม์ ใบหน้าเหนื่อยหน่ายกับโลกจะหลุดออกมา เขาเป็นคนขี้เบื่ออย่างแอบไฮเปอร์(?)และมักจะเห็นทำอะไรหลายอย่างในช่วงเวลาสั้นๆ อย่างเช่นว่าตอนแรกอ่านหนังสือการ์ตูน สิบนาทีผ่านไปก็ลุกไปเล่นคอม ห้านาทีผ่านไปก็มานั่งถักนิตติ้ง หรือนึกครึ้มจู่ๆก็จะขึ้นมาเต้นแอโรบิก เป็นต้น และเขาก็ยังเป็นคนไม่ค่อนแยแสอะไร แถมด้วยความรักการใช้ความรุนแรงอย่างถูกที่ถูกทาง(?)ของเจ้าตัวทำให้เขารู้สึกชื่นชอบยามได้ออกแรงสู้กับดรัมม์ ที่จะทำให้ใบหน้าเบื่อหน่ายนั้นดูอารมณ์ดีขึ้นมา แล้วก็เขาเป็นคนที่มีสติกับเนื้อกับตัวตลอดเวลา ทำให้ยากที่จะโมโหหรือเศร้าหรืออะไร ยกเว้นจะเป็นเหตุการณ์ที่ฮาร์ดคอ เช่น เพื่อนสนิทโดนทำร้ายบาดเจ็บสาหัสหรือตาย อะไรแบบนี้ 

          นอกจากนี้ซาช่ายังเป็นคนค่อนข้างฉลาดและมีไหวพริบ แม้ปกติเจ้าตัวจะตีเนียนไม่รู้เรื่อง เพราะแอบไม่ชอบความวุ่นวาย(ที่มีข้อยกเว้นเรื่องของดรัมม์ที่เจ้าตัวดันคิดว่าสนุกและตื่นเต้น) แต่ส่วนมากแล้วคนที่เพิ่งรู้จักเขาก็มักจะตกใจกับความเปลี่ยนแปลงจากหน้ามือเป็นหลังเท้าของเขา จนบางครั้งมีคนคิดว่าเขามีฝาแฝดเสียด้วยซ้ำ

อาวุธ : ปากกาแอนด์ดินสอกด

พลัง : เข้าฝันคนอื่น(แน่นอนว่าส่วนมากทำให้ฝันร้าย(?)) - การดึงความฝันของคนอื่นขึ้นมา(ทำให้ตกอยู่ในห้วงฝันที่เคยฝันไว้อีกครั้ง),การเปลี่ยนรูปลักษณ์ของตัวเอง

ประวัติ : ซาช่าเป็นไนท์แมร์ที่อายุค่อนข้างเยอะ เมื่อก่อนสมัยเขายังเอ๊าะ เขาก็เป็นเด็กหนุ่มธรรมดาทั่วไป ร่าเริง เล่นสนุกไปวันๆ ส่วนพ่อแม่เขานั้นเขาไม่มีตามปกติธรรมชาติของไนท์แมร์ที่เกิดมาจากวิญญาณของมนุษย์ที่ตายอย่างไม่เป็นธรรมชาติ เลยไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรกับคำว่าครอบครัว ตอนเด็กๆ อาศัยอยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แต่ก็ออกมาและทำงานหาเลี้ยงตัวเองตั้งแต่16 ก็เลยใช้ชีวิตเรียบง่ายแอบต้องกระเสือกกระสนกับความไม่มีเงิน แต่ด้วยความที่เป็นไนท์แมร์ หลายคนเลยไม่ต้อนรับเขาสักเท่าไหร่ และทำให้ยากมากกับการที่จะอยู่ร่วมห้องกับใครสักคน เพราะเขามักจะทำให้คนเหล่านั้นฝันโดยที่เขาไม่ได้ตั้งใจ ถ้าโชคดีก็จะฝันดี แต่ถ้าโชคไม่ดีก็จะฝันร้าย เขาเลยไม่ค่อยมีเพื่อนและมักจะอยู่คนเดียว และเขาที่เกิดจากมนุษย์ก็ถูกรังเกียจโดยมนุษย์ จากความเจ็บความเหงาก็กลายเป็นเรื่องปกติตามกาลเวลา และนั่นก็เป็นรากเหง้าของความเบื่อหน่ายในนิสัยของเขา พออยู่คนเดียวไปๆมาๆก็เริ่มเบื่อโน่นเบื่อนี่สไตล์คนแก่(?)จนมันกลายเป็นนิสัยของเขาไปโดยไม่รู้ตัว แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น สาเหตุที่เขาไม่ชอบพูดถึงเรื่องของตัวเองเพราะเขาไม่อยากจะนึกถึงอดีตที่ตัวเขารู้สึกไม่เป็นที่ต้องการจากคนรอบข้าง และไม่อยากนึกถึงตัวเองที่อ่อนแอ เจ็บปวดเพราะสิ่งเหล่านั้น แม้ว่าตอนนี้จะก้าวข้ามผ่านจุดนั้นมาแล้วก็ตาม

สิ่งที่ชำนาญเป็นพิเศษ : ทำกับข้าว

คติประจำใจ : เป็นในสิ่งที่เป็น

-------------------------

คุยกับผู้ปกครองค่ะ

สวัสดีค่ะ ทางเราชื่อเดมป์นะคะ คุณผู้ปกครองชื่ออะไรเอ่ย?

- สวัสดีครับ ชื่อพาร์ทครับผม

ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ <3

- ด้วยความยินดีครับ ^ ^