[Fic D.Gray-man] TNB 2: The Dawn Goddess บุ๊คแมนของเหล่าโนอา ภาค เทพธิดาแห่งรุ่งอรุณ (ฟิคแปล)

ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 5: Chasing a rabbit (ตามล่ากระต่าย)

Title: The Noah’s Bookman 2: The Dawn Goddess บุ๊คแมนของเหล่าโนอา ภาค เทพธิดาแห่งรุ่งอรุณ

Story: Saturnalius

Translator: KITDS

Chapter 5:  Chasing a rabbit (ตามล่ากระต่าย)

บุ๊คแมนหนุ่มได้เผชิญหน้ากับคนที่เขาไม่ได้เจอมานานหลายปี สูทสีน้ำตาล ผมสีบลอนด์ที่ถักเป็นเปียเดี่ยว ไฝสองจุดน่าสงสัยบนกลางหน้าผาก ราวี่นิ่งไป แต่มันไม่ใช่เพราะความตกใจที่ได้เจอพ่อสองไฝอีกครั้ง แต่เพราะลิงค์พาเพื่อนมาด้วย แถมมากันไม่น้อยเลย มันมีความแตกต่างเล็กน้อยที่ดาดฟ้าไม่ไกล บรรยากาศรอบตัวที่แปลกไป คนธรรมดาคงแทบไม่สังเกตเห็น แต่สำหรับบุ๊คแมนแล้วมันชัดเจนมาก เอ็กโซซิสท์สองคนนั่นต้องพล่ามออกไปแน่ เขาเชื่อว่าเธอพูดความสัตย์ แต่พวกเขาก็หักหลังความเชื่อใจเขา บอกที่อยู่และเรื่องตัวตนของเขาในเวลาเพียงแค่สามวัน ไม่มากไม่น้อยไปกว่านั้น

“ฉันแค่อยากจะคุยด้วย”ลิงค์เริ่มเปิดบทสนทนา                            

ราวี่หรี่ดวงตาเพียงข้างเดียวของเขา “ทำไมฉันถึงไม่อยากเชื่อเลยล่ะ พ่อสองไฝ นายพาเพื่อนมาด้วยนี่”

ลิงค์ขยับด้วยความตกใจกับการสังเกตอันเฉียบแหลมของราวี่ แต่ก็อีกนั่นแหละ ทำไมเขาถึงแปลกใจกันนะ? เขาเคยเห็นฝีมือการสังเกตของบุ๊คแมนคนก่อนมาแล้ว มันก็ถูกแล้วที่ลูกศิษย์เขาจะเก่งไม่แพ้กัน

“ห้าคนทางซ้าย และมากกว่านั้นฝั่งขวา”ราวี่นับ ผ้าคาดตาบดบังวิสัยทัศน์เขาทางฝั่งนั้น แต่นั้นไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ทันสังเกตว่ามีคนอยู่ คนที่แปลกแยกออกไป

“เฉียบมาก บุ๊คแมนจูเนียร์”ลิงค์เอ่ยชมออกมา

“ตอนนี้แค่บุ๊คแมนแล้ว”ราวี่แก้

ลิงค์เก็บข้อมูลที่น่าสนใจ เขารู้เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อห้าปีก่อนน้อยมาก แถมในตอนนั้นราวี่ก็ถูกจัดว่าเสียชีวิตไปแล้ว แต่ตอนนี้เขารู้ว่าบุ๊คแมนของโนอากำลังยืนอยู่ตรงหน้าเขา ยังหายใจอยู่

ชาวบ้านสังเกตเห็นทั้งสองคนและแอบฟังบทสนทนาด้วยความสนอกสนใจ พวกเขารู้เรื่องเกี่ยวกับราวี่น้อยมาก ยกเว้นแต่เรื่องที่เขาเป็นนักประวัติศาสตร์ที่พร้อมจะสอนทุกอย่างแลกกับของประทังชีวิต

“งั้นก็บุ๊คแมนแล้วกัน”ลิงค์แก้ที่พูดไป “เราก็ยังต้องคุยกันอยู่ดี”

“ฝันไปเถอะ”ราวี่ส่ายหัว “อีกอย่าง ข้อมูลทุกอย่างเป็นความลับภายใต้กฎของบุ๊คแมน ถึงจะอยากก็บอกนายไม่ได้อยู่ดี”และเขาก็ไม่อยากด้วย

ลิงค์ขมวดคิ้วแน่น เขามีคำสั่งที่ต้องทำตาม วาติกันต้องการข้อมูลและมันก็เป็นหน้าที่เขาที่จะได้มันไป เขาเป็นคนของวาติกัน มันเป็นหน้าที่เขา ตอนที่โนอาสังหารอะโพครฟิส พวกนั้นก็ลบหลักฐานว่าเขาทรยศศาสนจักรและช่วยปิดบังภารกิจลับที่ต้องคอยไล่ตามอเลน วอล์กเกอร์และพาเขากลับไปด้วย ถึงแม้ว่าลิงค์จะจำทุกรายละเอียดไม่ได้เพราะอะโพคริฟอสปรับเปลี่ยนความทรงจำเขาไปบ้างบางส่วน

บุ๊คแมนตรงหน้าเขาเป็นแค่นักประวัติศาสตร์ เป็นแค่มนุษย์คนหนึ่ง หลังจากที่ถูกอาคุม่าเข้าโจมตีไปเมื่อไม่กี่วันก่อนหน้า แผลที่แขนเขาก็ยังคงชัดเจนใต้ผ้าพันแผลที่พันอย่างเรียบร้อย และยังไม่เห็นแม้แต่วี่แววว่าโนอาจะโผล่มาช่วยเขา ลิงค์ได้ยินเรื่องการโจมตีครั้งนั้นแล้ว แต่ก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมบุ๊คแมนถึงไม่โดนไวรัสอาคุม่าเล่นงานจนเสียชีวิต

แต่นี่ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องแบบนั้น เขามีงานต้องทำ ลิงค์กางแขนออกไปด้านข้าง แผ่นยันต์ปรากฏด้านหน้าเขา “ฉันอยากจะคุยมากกว่าสู้กันนะ แต่เหมือนฉันจะไม่มีทางเลือก”

“นายจะสู้ในที่ที่มีคนแบบนี้น่ะนะ?”ราวี่ถาม มือล้วงไปหยิบไม้พลองยืดหดได้จากกระเป๋าและยืดมันเป็นด้ามยาว ในเมื่อเขามีเศษเสี้ยวของค้อนอาคุม่าฝังอยู่ในข้อมือ สิ่งที่เขาต้องการก็มีเพียงอาวุธ ธาตุต่างๆ มันจะมาตามบัญชาเขาเอง

ลิงค์มองราวี่ด้วยสายตาเรียบเฉย “นายเองก็เหมือนกันนี่”

“ฉันสู้เพื่อป้องกันตัวเท่านั้น”ราวี่นิ่วหน้า เขาสะบัดไม้พลองจากข้างตัวไปยังไหล่ฝั่งตรงข้าม เมื่อเขาขยับเขาก็เหมือนจางหายไปเมื่อความว่างเปล่าเข้าบดบังตัวตนของเขา เขาไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา แต่เลือกจะหันหลังกลับแล้ววิ่งหนีแทน ชายชราไม่ได้หลอกคนอื่นว่าราวี่ตายเพื่อจะให้เขามาตายไม่กี่ปีให้หลังแน่นอน

หน่วยอีกาที่ซ่อนตัวอยู่ปรากฏกายขึ้นข้างลิงค์

“ฉันต้องการจับเป็น”ลิงค์สั่ง บุ๊คแมนที่ตายแล้วบอกอะไรเขาไม่ได้

อีกาพุ่งออกไปตามหา การเคลื่อนไหวของพวกเขารวดเร็วยากจะมองเห็น แต่ก็ชัดเจนพอจะหลอกชาวบ้านจนพากันเชื่อว่าเป็นผีสางหรือสิ่งเหนือธรรมชาติ

......

ที่อีกฝากหนึ่งของเมือง ราวี่หนีพ้นการตามล่าของอีกามาได้ แต่เขาก็มาถึงทางตันที่มีลูกศิษย์เขาหลายคนพากันเล่นบอลอยู่ ราวี่หยุดวิ่งและปล่อยให้ความว่างเปล่าเผยร่างเขาเหมือนหมอกที่จางลง เด็กสาวสะดุ้งตกใจก่อนจะรู้ว่าเป็นคุณบุ๊คแมนที่โผล่มา พวกเขายังคงตื่นตัวจากการโจมตีของอาคุม่าเมื่อไม่กี่วันก่อนอยู่

“ไปหาที่ซ่อนก่อน”ราวี่บอกเด็กๆ ใบหน้าว่างเปล่าเมื่อมองเหลียวหลังไป อีกาคงตามมาในอีกไม่นาน

เด็กสาวมองเขาด้วยความกังวลใจ “คุณบุ๊คแมนคะ-“

เขาตัดบทอีกฝ่าย “ตอนนี้ไม่ปลอดภัย ไปได้แล้ว!”เด็กสาวพากันวิ่งแตกฮือเข้าไปซ่อนในบ้านใกล้ๆ

แล้วก็จริงอย่างที่ราวี่คาก เมื่ออีกาตามคนพร้อมลิงค์โผล่มา ราวี่กัดฟันแน่น มันไม่มีทางที่เขาจะชนะ หนีไปก็เปล่าประโยชน์ สู้เองก็เหมือนกัน ทางเลือกที่ดีที่สุดคือเล่นเป็นฮีโร่และล่อพวกนั้นออกไปจากเมือง ทำให้ชาวบ้านเป็นฝั่งเขา ทำให้พวกอีกากลายเป็นตัวร้าย เขาไม่มีโนอามาคอยปกป้องเขา ตอนนี้เขาพึ่งได้แต่ตัวเอง

“บุ๊คแมน มากับพวกเราเถอะ”ลิงค์บอก

“พวกนายจะได้ฆ่าฉันน่ะนะ? แถมอาจจะคนในเมืองด้วยน่ะนะ?”ราวี่ขมวดคิ้ว “ไม่มีทาง”เขากลับหลังกันและวิ่งไปที่ตึกสุดซอย เขาหมุนไม้พลองในมือและส่งตัวเองขึ้นไปที่ดาดฟ้าด้วยพลังลม เขาเหลียวกลับมามองก่อนจะวิ่งหายไปในป่า

“ไอ้คนอวดดี”อีกาคนหนึ่งสบถขึ้นมา ก่อนพวกเขาจะไล่ตามบุ๊คแมนหนุ่ม

.....

ราวี่รู้จักทางในป่าค่อนข้างดี เขามาที่นี่ก่อนอาคุม่าจะบุกกับช่างทำรองเท้าโรนัลด์พร้อมฟังเรื่องราวที่เขาได้เจอกับเทพธิดาแห่งรุ่งอรุณ ราวี่รู้เรื่องตำนานของเทพธิดาเป็นอย่างดี แต่เขาต้องไปดูด้วยตาของตัวเอง ไปสัมผัสและสำรวจดูว่ามันเป็นเรื่องจริง ราวี่รู้จักด้านหน้าของเนินเขา แต่เขายังไม่มีโอกาสได้ไปสำรวจเนินด้านหลังสุสานที่ประดับรูปปั้นเทพธิดา

ชายหนุ่มผมแดงวิ่งทะลุป่า ผ่านเส้นทางที่รกครึ้มไปด้วยต้นไม้ที่หนาแน่น อย่างน้อยมันก็คงช่วยชะลอความเร็วของอีกาลงจนกว่าเขาจะหาทางรับมือพวกนั้นได้ เขาวิ่งสูงขึ้นไปตามเนินป่า รู้ว่าอีกาอยู่ไม่ไกลจากเขาเท่าไหร่ ชายหนุ่มได้ยินเสียงพวกเขาเคลื่อนไหวเมื่อขยับผ่านตามต้นไม้

เขาวิ่งมาจนถึงสุสานบนยอดเนิน สถานที่ที่เทวดาแห่งชีวิต เทพธิดาแห่งรุ่งอรุณเคยลงมาเยือน ชั่ววูบหนึ่งที่ราวี่อยากให้สิ่งที่โรนัลด์บอกเขาเป็นความจริง ว่าโนอายังมีตัวตนอยู่ ว่าพวกเขาจะมาช่วยราวี่ แต่ถึงพวกเขาจะยังอยู่ แต่ก็คงจำชายหนุ่มไม่ได้อยู่ดี ยังไงเขาก็เป็นแค่มนุษย์สำหรับพวกเขาอยู่ดี

......

ลิงค์เตรียมพร้อมในการไล่ตามทั้งอีกาและราวี่ พร้อมที่จะจบทุกอย่าง ลิงค์แน่ใจตั้งแต่ก่อนออกมาทำภารกิจแล้วว่าบุ๊คแมนคงไม่บอกข้อมูลเกี่ยวกับโนอาและความเป็นไปได้ที่พ่อขุนนางจะกลับมาแน่ ที่อาคุม่าเข้าโจมตีไม่ใช่ที่หมู่บ้านนี้เพียงแห่งเดียว แต่เกิดขึ้นหลายแห่งทั่วโลก

ชายหนุ่มย่อตัวลงเตรียมกระโดดเหมือนอีกาขึ้นไปบนตึกเพื่อไล่ตามลูกน้องเขา แต่จู่ๆ ก็รู้สึกถึงแรงรั้งที่ดึงขาเขาไว้ เขามองไปก็พบกับเด็กสาว ผมสีบลอนด์ถักเป็นเปีย รอยผดประหลาดเต็มหน้าที่อาบน้ำตา

“ได้โปรดอย่าฆ่าคุณบุ๊คแมนเลยนะคะ”เธออ้อนวอน “เขาเป็นคนเดียวที่สอนพวกหนูอ่านเขียน!”

“เขาเป็น...ครูของพวกเธอเหรอ?”ลิงค์จ้องเด็กสาว มันเป็นคำพูดที่เขาไม่คิดว่าจะได้ยิน เขาคิดว่าเด็กสาวต้องกุเรื่องขึ้นมาแน่ๆ แต่แล้วก็เห็นเด็กสาวคนอื่นๆ พยักหน้าตาม

เธอพยักหน้าตอบเขา “หนูอยากเรียนเหมือนพวกเด็กผู้ชายเขา!”

ลิงค์สูดหายใจเข้าลึก นี่มันทำให้งานเขายากขึ้นกว่าเดิม บุ๊คแมนของโนอากำลังสร้างความแตกต่างในเมืองแห่งนี้ ลิงค์ภักดีกับวาติกันมานานหลายปี ฝึกปรือและอุทิศตนให้กับอีกาและศาสนจักร กระทั่งทำภารกิจลับ แต่ตอนนี้เขาเริ่มจะลังเล มันเป็นคำสั่งจากมัลค่อม แต่จู่ๆ เขาก็มองราวี่เป็นคนคนหนึ่งมากกว่าจะเป็นแค่เป้าหมาย

....

เขาต้องทำอะไรสักอย่าง เขาต้องสลัดพวกอีกาให้หลุด ป่าด้านหลังแค่ช่วยทำให้พวกเขาช้าลงเท่านั้น ราวี่หันหลังกลับ หยิบไม้พลองจากกระเป๋าอีกครั้ง เขายกมันพาดไหล่ ก่อนจะฟาดมันลงพื้น สร้างเป็นกำแพงกั้นไม่ให้พวกเขารุกหน้าเข้ามาได้

เขาหันเปลี่ยนเส้นทางและวิ่งลงเนินทางด้านข้างกลับไปยังหมู่บ้าน แต่ก็เสียหลัก เมื่อเท้าสะดุดก้อนหินจนหน้าคะมำไป แรงโน้มถ่วงพาร่างเขากลิ้งลงไปตามเนิน เขาอะไรบางอย่างสงเสียงดังกร็อบ และราวี่หวังว่าจะไม่ใช่แขนของเขา เขาบอกไม่ถูก เขากลิ้งหลุ่นๆ ด้วยความเร็วสูง กระแทกพื้นครั้งแล้วครั้งเล่าจนชนเข้ากับอะไรเย็นๆ

น้ำ มันมีทะเลสาบอยู่ที่ตีนเนินข้างๆ หมู่บ้าน มันเย็นและมีกลิ่นเน่า มันค่อนข้างตื้น เขาเลยลุกขึ้นยืนพาน้ำให้ไหลจากหัวอาบน้ำ

ราวี่รู้ว่าเขาควบคุมธาตุต่างๆ ได้ แต่เขาไม่เคยลองกับทะเลสาบ และไม่มีเวลาด้วยเมื่ออีกาพุ่งออกมาจากต้นไม้ ราวี่เอื้อมมือจะหยิบไม้พลอง แต่ก็พบว่ามันหายไป แต่ก็ช่างเถอะ ในเมื่อมันเป็นแค่ไม้พลอง เขาคงหาอย่างอื่นมาประยุกต์แทนได้

เขายกมือข้างที่มีเศษค้อนอาคุม่าฝังอยู่ขึ้นมา ชายหนุ่มหมุนมือเป็นวงกลมในอากาศและน้ำก็พากันขยับตาม ก่อตัวเป็นคลื่นค่อนข้างใหญ่ที่สาดโครมใส่อีกาจนชุ่มโชก ครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขาดันคลื่นน้ำใส่อีกฝ่าย หวังจะผลักให้ถอยไปจนน้ำนิ่งไป เขามองไปยังแผ่นยันต์ที่พันรอบข้อมือเขา ผนึกพลังของเขาโดยสมบูรณ์

“หลุดสิ!”เขาก่นด่าใส่กระดาษ พยายามที่จะแกะมันออก

อีกาเข้าล้อมเขา แปะแผ่นยันต์รอบตัวเขาจนเขาขยับไม่ได้ เขาพยายามดิ้นแต่ก็ไร้ผล อีกาด้านหลังปิดตาราวี่

“เราควรจะฆ่าเขาซะ”หนึ่งในอีกาเสนอขึ้นมา

“แต่ท่านครับ เรามีคำสั่งให้จำเป็นนะครับ”อีกคนแย้งขึ้นมา

“งั้นก็ทำให้เหมือนอุบัติเหตุสิ”คนแรกเถียงกลับอย่างค่อนข้างดุดัน

คงมาได้แค่นี้สินะ? เชื้อสายของบุ๊คแมนคงจบลงตรงนี้ และประวัติศาสตร์ที่เขารู้มาก็จะสูญหายตลอดกาล ราวี่ทำใจ เขารู้ว่ามันไม่ช่วยอะไร แต่ก็ทำอยู่ดี

อะไรบางอย่างระเบิดขึ้นทางข้างขวาเขา ตามด้วยเสียงน้ำกระจายและเสียงกระพือปีกนับร้อย เจ้าของปีกพวกนั้นบินผ่านราวี่จากขวาไปซ้าย เสียงน้ำกระเซ็นตามมา และราวี่ก็สัมผัสได้ถึงการเคลื่อนตัวของน้ำของแรงกระทบรอบตัวเขา อีกา พวกเขากำลังถูกฆ่า

“ทำไมแกยังมีชีวิตอยู่?!”อีกาเจ้าของเสียงแรกตะโกนร้อง

ไม่มีคำตอบ มีเพียงเสียงกระพือปีกและเสียงร่างที่ตกกระทบพื้นน้ำ กระดาษที่พันธการร่างของบุ๊คแมนหนุ่มหลุดออกเมื่อเจ้าของตายลงในเวลาอันสั้น ราวี่ยืนขึ้นจากน้ำและดึงผ้าปิดตาออก เขาหันไปเจอกับทีซที่บินว่อน พวกมันรุมล้อมร่างหนึ่งในชุดสูทตัวสวย

“ทิกี้?”

TBC…

ll TALK WITH TRANSLATOR ll

มาต่อกันครับกับชีวิตของราวี่

เรียกได้ว่ามีเรื่องมาได้ไม่หยุดหย่อนเลยล่ะครับกับบุ๊คแมนคนนี้

แล้วคนที่โผล่มาตอนท้ายจะเป็นทิกี้จริงรึเปล่า?

แล้วทำไมทิกี้ถึงยังมีชีวิตอยู่ทั้งๆ ที่น่าจะตายไปแล้วกัน?

ทั้งหมดติดตามต่อได้ในตอนหน้านะครับผม!!

ชอบก็อย่าลืมไลค์และคอมเมนต์นะคร้าบ~

ปล.ทำโพลให้ผมด้วยน้า~

-          พาร์ท

Killer in the Dark Shadow

TF:)