_облаки_

ลำดับตอนที่ #34 : [Room no :13] Soran Westend

Application

Role

Student

♦ パート1 ︱ Part 1

รูป  ◢ อิมเมจมาจากสเปนจากเฮตาเลีย(รูปแรก) ส่วนรูปที่เหลือคือเซซิลจากอุตะปุริครับ

อิมเมจรูป ◢ เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลซอยสั้นระต้อคอ รูปร่างสูงโปร่งสมส่วนมีกล้ามเล็กน้อยพอประมาณ ผิวสีแทนอย่างชาวตะวันออกกลางตัดกับดวงตาคู่คมสีเขียวมรกต(เขียวน้ำทะเลกรณีเลือกรูปสุดท้าย)ที่มักฉายประกายร่าเริงอยู่เป็นนิตย์ ใบหน้าได้รูปจัดว่าดูดีมักจะมีรอยยิ้มประดับอยู่บ่อยๆ

ชื่อ ◢ โซรัน (Soran)

นามสกุล ◢ เวสต์เอนด์ (Westend)

ชื่อเล่น  ◢ โซ (So)

           สัญชาติ ◢ อิรัก-เมริกัน
 

อายุ ◢ 16

เพศ ◢ ชาย (ไบ(?))

BD  ◢ 20/08

น้ำหนัก ◢ 65 kg.

ส่วนสูง ◢ 178 cm. (คาดว่ายังสูงได้อีก)

 ♦ パート2︱ Part 2

นิสัย ◢ เด็กหนุ่มแสนร่าเริง มีมนุษย์สัมพันธ์ดีมาก สามารถคุยกับทุกเพศทุกวัย ตั้งแต่เด็กยันชรา และเป็นคนที่มองโลกในแง่บวกอย่างมีเหตุผล หรือก็คือ ไม่บวกแบบโลกสวยนั่นแหละ ไม่ว่าจะเจอเรื่องร้ายๆอะไรเขาก็สามารถก้าวข้ามผ่านมันและมองตรงไปข้างหน้าเสมอ เกลียดการยอมแพ้ยิ่งกว่าอะไร รักอิสระ ไม่ชอบการยึดติดกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งนานๆ เป็นคนที่ใจเย็นยิ่งกว่าน้ำ ถึงบางครั้งจะหงุดหงิดบ้างอะไรบ้างแต่ก็ไม่เคยโกรธอะไรจริงจัง เขามักจะเป็นคนสร้างสีสันให้คนรอบข้าง มักจะมีท่าทางสบายๆชิลๆไปวันๆ ทำให้หลายๆคนสบายใจที่จะอยู่กับเขา เขาเป็นคนที่ยิ้มบ่อย แต่ก็ไม่ได้ยิ้มตลอดเวลา เพราะบางครั้งเขาก็จะเผยสีหน้าอมเศร้ายามที่ไม่มีใครเห็น บางครั้งก็ทำหน้าเหนื่อยกับภาระหน้าที่ที่ต้องทำ เขาเป็นคนที่ตื่นง่าย นอนยาก เป็นคนที่พูดเก่ง แต่ไม่ได้ความว่าพูดมากนะ เป็นคนที่รู้จักพูดว่าคนนั้นคนนี้ต้องพูดยังไงต่างหาก และเขาก็เป็นคนที่จะไม่พูดโกหกเป็นอันขาด หากจะต้องโกหกเขาเลือกที่จะไม่พูดอะไร หรือบอกตรงๆว่าบอกไม่ได้ซะมากกว่า และเขายังเป็นคนที่จริงจังกับงานหรือหน้าที่มากด้วย ถึงเขาจะชอบทำตัวว่างหรือชิลกับทุกอย่างก็ตาม เพราะเขาคิดว่าถ้าเครียดไปคนอื่นก็เครียดตาม แล้วจะเครียดไปทำไม? นอกจากนี้เขายังหลงตัวเอง(?)อีกเล็กน้อยพอแกล้มนิสัยอื่น(??) แต่ก็จะหลงเฉพาะในสิ่งที่เป็นจริงนะ (เช่นประมาณว่า แน่นอน ฉันซะอย่าง อะไรแบบนี้)

ประวัติ ◢ เด็กหนุ่มลูกครึ่งชาวตะวันออกกลางกับชาวตะวันตกชาวคาทอลิก โดยเริ่มจากที่ว่าพ่อเขาเป็นทหารอเมริกันที่ไปรบที่อิรัก แล้วแม่เขาเป็นหมอชาวอิรักที่ช่วยพ่อเขาไว้ สุดท้ายทั้งสองรักกัน พ่อเขาก็เลยพาแม่เขามาอยู่ที่อเมริกา เขาเป็นลูกคนโตของครอบครัว มีน้องสาวหนึ่งคนชื่อ ซีรีน แต่น้องสาวเขาร่างกายอ่อนแอตั้งแต่เด็กด้วยโรคหอบหืดขั้นรุนแรง ทำให้ครอบครัวเขามีรายจ่ายเดือนๆหนึ่งค่อนข้างสูง แล้วเหมือนเคราะห์ซ้ำกรรมซัด เมื่อเขาอายุได้ประมาณ10ขวบ แม่เขาก็เสียชีวิตจากอุบัติเหตุเครื่องบินตก ส่วนพ่อเขาที่ไม่ค่อยอยู่บ้านก็ต้องลาออกจากงานทหารเพื่อดูแลเขากับน้อง ฐานะที่บ้านถือว่าปานกลางจากเงินเดือนของพ่อเขาที่ไปทำงานเป็นคนสนยิงปืน แต่ก็ยังไม่พอกับค่าใช้จ่ายเท่าไหร่นัก ด้วยความสามารถด้านคอมพิวเตอร์และไอคิวที่ถือว่าดี(จากการที่ไปแฮกนู่นแฮกนี่) เขาเลยได้ทาบทามให้ทำงานFBIเมื่อราวๆสองปีก่อน และมาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนเพื่อช่วยทิศไขคดีในปัจจุบัน (ถ้าจะให้เปลี่ยนประวัติก็บอกได้นะครับ เดี๋ยวจะมาแก้ให้)

โรคประจำตัว ◢ โรคไมเกรน(จะมาเวลาเครียดมาก)

ความสามารถพิเศษ ◢ ความสามารถด้านคอมพิวเตอร์(การเจาะระบบเป็นต้น) , ยิงปืน(จากพ่อสอนมา) , บาสเก็ตบอล

 กลัว / เกลียด ◢  การเสียคนสำคัญที่เหลืออยู่(ช็อคและซึมวันสองวัน ก่อนจะกลับเป็นปกติ)//คนเห็นแก่ตัว(จะไม่ยุ่งด้วย เมินเป็นอากาศธาตุได้เลยทีเดียว)

เพิ่มเติม. ◢ โซรันจะสวมสร้อยไม้กางเขนไว้ตลอดเวลา + ฝากโซรัน(?)ด้วยนะครับ

 ♦ パート3︱ Part 3 

♧ สวัสดีครับ ขอแนะนำตัวก่อนนะผมชื่อ ทิศ ครับยังไงเราก็ได้อยู่ห้องเดียวช่วยแนะนำตัวหน่อยได้ไหมครับ ?

-          สวัสดี ฉันโซรัน จะเรียกว่าโซก็ได้ แต่นายก็น่าจะรู้อยู่แล้วนี่นะ

            ♧ เอ่อ...แล้วทำไมนายถึงอยากมาอยู่ห้องนี้ละ

-    อืม...เหตุผลนั้นนายก็น่าจะรู้อยู่แล้วนี่(ยิ้มแฉ่ง)

♧ นายกลัวผีไหม ?

-          ไม่กลัวหรอก แล้วนายล่ะ?

♧ แล้วเชื่อเรื่องสิ่งที่มองไม่เห็นไหม ?

-          เชื่อสิ อย่างน้อยๆฉันก็เชื่อในพระเจ้าล่ะนะ

♧ หลบหลู่ไหม ?

-          ไม่ล่ะ

♧ วันนี้ถามแค่นี้ละกัน หวังว่าเราคงได้เจอกันอีกนะ
-   แน่นอน ไว้เจอกัน (โบกมือหยอยๆไล่หลัง)