ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    -ночь- NighTime' รับวิจารณ์นิยาย

    ลำดับตอนที่ #32 : SENT :: แคลิฟอร์เนียที่รัก [คุณเมย์]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 106
      0
      12 มิ.ย. 60

    แคลิฟอร์เนียที่รัก

    สวัสดีครับ คุณเมย์ ก่อนอื่นก็ต้องขอบคุณที่ไว้ใจให้ผมทำการวิจารณ์นิยายให้นะครับ หลังจากปิดร้านมานาน ไม่รู้ว่าจะยังวิจารณ์ได้เหมือนเดิมรึเปล่า ตรงนี้ก็ต้องขออภัยไว้ล่วงหน้านะครับผม เรื่องที่สอง ผมไม่ค่อยถนัดแนวรักสักเท่าไหร่ ตรงนี้ก็ต้องขออภัยอีกเช่นเดิมครับ เรื่องที่สาม ในส่วนของภาษาผมขออนุญาตวิจารณ์ถึงตอนที่สาม(+บทนำ) หรือก็คือตอนความสัมพันธ์นะครับ เนื่องจากเห็นรีไรท์ถึงแค่ตอนนี้ สุดท้ายนี้ การวิจารณ์นี้เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัวของบุคคลบุคคลหนึ่งเท่านั้นครับ ไม่ใช่ไม้บรรทัดวัดผลงานของคุณเมย์แต่อย่างใด เป็นเพียงความเห็นหนึ่งจากนักอ่านคนหนึ่งเท่านั้นครับ หากทำให้รู้สึกไม่พอใจอะไร ก็ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ครับผม

              ปล.ตอนอ่านเรื่องนี้แอบนึกถึงคอนเสิร์ต Guns N’ Roses ที่ผ่านมาไม่ได้เลย เพราะเป็นความเสียดายที่ตัวเองไม่ได้ไป TwT

     

    1.ชื่อเรื่อง (7 คะแนน/10 คะแนน) ชื่อเรื่องก็ตรงตามเนื้อเรื่องดีนะครับ กับการวนเวียนของชีวิตในเขตฮอลลีวู๊ด แต่ผมว่ามันยังไม่ค่อยดึงดูดเท่าไหร่ครับ มันเรียบๆ ไปหน่อย แล้วก็ยังไม่ค่อยสะท้อนกับความ 90 ของเรื่องและยังไม่ค่อยครอบคลุมเนื้อเรื่องเท่าไหร่ เหมือนอ่านแล้วจะเป็นแนวรักโรแมนติกทั่วๆ ไป ประมาณนั้นน่ะครับ

     

    2.เนื้อเรื่อง (22 คะแนน/30 คะแนน) ผมขอเริ่มในส่วนนี้ด้วยการดำเนินเรื่องก่อนแล้วกันนะครับ ในส่วนการดำเนินเรื่องค่อนข้างกระชับดีนะครับ ไม่เวิ่นเว้อ แต่ผมรู้สึกว่ายังไม่ค่อยไหลลื่นเท่าไหร่ เหมือนกระชับจนกลายเป็นการบอกเล่าทีละย่อหน้า แต่ละย่อหน้าไม่ค่อยเชื่อมกัน ประมาณนั้นครับ อธิบายไม่ค่อยถูกเหมือนกัน

     แล้วก็เวลาข้ามช่วงเวลาหรือขึ้นเนื้อเรื่องช่วงใหม่ (เช่นระหว่างตอนที่ฟ้าใสเพิ่งได้งาน กับย่อหน้าถัดไปที่ผ่านไปแล้วสามเดือน) ผมแนะนำว่าเคาะเว้นวรรคสักสองสามบรรทัดหรือทำสัญลักษณ์คั่น(เช่น ---- / ++++ / …. ) หรือไม่ก็ใช้การบรรยายคั่น(อิงจากตัวอย่างก่อนหน้า เช่น สามเดือนผ่านไปเธอก็ยังต้องอาศัยห้องเก็บของหลังร้านเป็นที่ซุกหัวนอน จานกะละมัง...ฯลฯ เป็นต้น) มันจะทำให้คนอ่านรู้ว่า อ๋อ นี่ขึ้นช่วงใหม่แล้วนะ ไม่ใช่การกระทำต่อจากย่อหน้าก่อน (อิงจากตัวอย่างเดิม ก็จะทำให้รู้ว่าเวลาผ่านไปสามเดือนแล้วนะ ไม่ใช่ล้างจานในคืนนั้น)

    ในเรื่องของการดำเนินเรื่องสุดท้ายคือ ความละเอียดของเรื่องครับ เหมือนคุณเมย์ใส่แต่รายละเอียดสำคัญ จนบางทีน้ำมันหายไป ยิ่งเฉพาะเรื่องของความสัมพันธ์ เราจะไม่ค่อยได้เห็นพัฒนาการเท่าไหร่นัก จู่ๆ สนิทกันได้ยังไง มันเป็นการตัดข้ามที่แอบงงๆ ว่าพระเอกแนะนำให้รู้สึก ย่อหน้าถัดมา โอเค สนิทกันแล้ว ประมาณนั้นน่ะครับ แล้วเหมือนพออ่านหลังๆ เรื่องมีการกระโดดข้ามเวลาไปมาระหว่างอดีตกับปัจจุบันอะไรแบบนี้ด้วยใช่มั้ยครับ เรื่องความละเอียดก็ค่อนข้างสำคัญอยู่ เพราะงั้นก็อยากให้ระวังตรงจุดนี้ด้วยครับ อารมณ์แบบว่ามีเนื้อก็อยากให้มีน้ำพอขลุกขลิกไม่แห้งไปประมาณนั้นครับผม

                ในส่วนของตัวเนื้อเรื่องนั้น เรื่องค่อยๆ เดินไปเรื่อยๆ อ่านเพลินดีครับ แต่ก็จะมีบางจุดที่ทำให้ผมรู้สึกแปลกๆ อย่างตอนที่เกิดเหตุวุ่นวาย แล้วพอฟื้นขึ้นมา เหตุการณ์ทุกอย่างมันปกติยกเว้นที่ตัวของฟ้าใสเอง แต่เหมือนฟ้าใสไม่ได้รู้สึกถึงความผิดปกติตรงนี้ หรือ อย่างตอนที่ฟ้าใสรู้ว่าตัวเองย้อนเวลามา ปฏิกิริยาก็ค่อนข้างนิ่งน่ะครับ มันเลยทำให้ผมรู้สึกแปลกๆ เหมือนเหตุการณ์มันน่าจะทำให้ตัวฟ้าใสตกใจกว่านี้หน่อย หรือเรื่องมันสามารถดึงอารมณ์คนอ่านได้มากกว่านี้น่ะครับ เหมือนแปปๆ ก็ปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นน่ะครับผม ยิ่งดูจากตัวละครของฟ้าใสที่ดูเป็นสาวทั่วไปที่มีความอารมณ์ร้อนอยู่ในระดับหนึ่งด้วยแล้ว แต่ถ้าตัวคุณเมย์ตั้งใจให้เป็นแบบนี้อยู่แล้วก็ไม่มีปัญหานะครับ

    แต่สรุปโดยภาพรวมแล้วสำหรับตอนแรกๆ ค่อนข้างดีนะครับ อย่างที่บอกไปว่าอ่านเพลินได้เรื่อยๆ มีกลิ่นอายความ 90’s ยิ่งเปิดเพลงR&Rยุค90ฟังคลอไปด้วยยิ่งได้ฟีล 5555 อาจจะมีข้อติอย่างข้างต้นบ้าง แต่จัดเป็นนิยายที่ดีเรื่องหนึ่ง แล้วยังมีการสอดแทรกเกร็ดประวัติศาสตร์เข้าไปด้วยก็ยิ่งดีเข้าไปใหญ่เลยล่ะครับผม

    ทั้งนี้ทั้งนั้น จากที่ลองสุ่มอ่านตอนหลังๆ และคอมเมนต์ เรื่องมีการกระโดดข้ามเวลาไปมา ในส่วนของเนื้อเรื่องผมเลยยังพูดอะไรมากไม่ได้ครับ เพราะแนวนี้ถ้าไม่อ่านจนจบ ดูความลงตัวของเนื้อเรื่อง หรือปมเฉลยต่างๆ ผมก็ยังไม่อยากสรุปอะไรมากเท่าไหร่ เพราะไม่อยากไปเดาความสมเหตุสมผลเอาเอง (อันนี้เป็นด้วยนิสัยผมเอง ก็ต้องขออภัยด้วยครับ) แต่ก็ระวังเรื่องเฉลมปมไม่หมดนะครับผม ผมก็ไม่ค่อยแน่ใจว่าเรื่องนี้จะมีปมอะไรขนาดไหน แต่จากการตัดไปมา บางทีตอนเราเดินเรื่องอาจจะตกบางจุดบางส่วนไปได้

    แรกพบ ในบทนี้มีตอนที่อลาโน่ต้องรีบออกไปจากผับเพื่อไปแข่งต่อทำให้ผมรู้สึกแปลกๆ เพราะปกติแล้วเวลานักดนตรีขึ้นแสดง จะต้องมีอุปกรณ์ที่เตรียมมาด้วยกัน คือตรงนี้ผมเองก็ไม่แน่ใจว่าวงที่อลาโน่ขึ้นเล่นในผับนั้นเป็นวงใหญ่หรือวงเล็ก หรือมีข้อกำหนดกันว่ายังไง แต่ยังไงก็น่าจะมีการกลับมาหลังเวทีเพื่อเก็บของบ้างน่ะครับ หรือถ้าจะมาตัวเปล่า การเป็นนักร้องหน้าใหม่มาแทน การจะมาก็มาจะไปก็ไปไม่บอกไม่กล่าวเป็นเรื่องที่ยากอยู่นะครับ เพราะทางผู้จัดการหรือนายจ้างไม่น่าจะปล่อยอิสระขนาดนั้น(หรือมีการอนุญาตอะไรไว้แล้วอันนี้ก็ไม่เป็นปัญหาอะไรครับ)

    วินนี่ หยาง จากประเด็นไม่ได้คั่นระหว่างช่วง ทำให้ผมงงไปสักพักเลยที่จู่ๆ ฟ้าใสก็สนิทกับคนในวง อย่างตอนที่อลาโน่ขอยืมเงินก็แอบชะงักไปนิดเหมือนกันว่าเพิ่งรู้จักกันยืมเงินแล้วเรอะ แต่พออ่านๆ ไปก็เลยเริ่มเข้าใจว่าเวลาผ่านมาสักพักแล้ว



    3.การใช้ภาษา (26 คะแนน/35 คะแนน) ภาษาที่ใช้ค่อนข้างสละสลวยใช้ได้เลยล่ะครับ คำผิดอาจจะเยอะไปบ้าง แต่เรื่องนี้ก็ปรับปรุงกันไปได้เรื่อยๆ แล้วก็สิ่งที่ผมสัมผัสได้ตั้งแต่ตอนแรกคือ ลักษณะการบรรยายของคุณเมย์จะเป็นการปนกันระหว่างการบรรยายบุคคลที่สามกับบุคคลที่หนึ่ง(มุมมองของผู้เขียนกับมุมมองของตัวละคร) ซึ่งในความคิดผม ผมคิดว่า ใช้เป็นแบบใดแบบหนึ่งไปเลยจะดีกว่าครับ จะทำให้การอ่านไหลลื่นกว่ากันเยอะเลย เพราะเรื่องตัวภาษาคุณเมย์เองใช้ได้ดีอยู่แล้วด้วย (ยกตัวอย่าง เช่น อาจจะใช้การบรรยายแบบมุมมองบุคคลที่สาม แล้วส่วนที่ฟ้าใสคิดก็ให้เคาะลงมาบรรทัดใหม่แล้วใช้ ‘__’ แทนความคิด ประมาณนั้นน่ะครับ) ตามที่บอกไป ทำให้ผมเจอประโยคหรือการใช้ภาษาที่แปลกๆ แต่ขออนุญาตไม่ทำการแก้รายตอนนะครับสำหรับที่แปลกเพราะประเด็นนี้ เพราะมันไม่ต่างกับการบรรยายทั้งเรื่องใหม่ให้

                ประเด็นถัดมา คือ ความไหลลื่นของภาษา ภาษาของคุณเมย์จัดว่าสวย แต่อ่านแล้วยังค่อนข้างสะดุด ไม่ค่อยลื่นเท่าไหร่ครับ ผมคิดว่าตรงนี้เป็นปัญหาที่น่าจะเกี่ยวโยงกับการดำเนินเนื้อเรื่องตามที่ผมได้แจ้งไปข้อก่อนครับ พอดำเนินเรื่องไม่ลื่น ทำให้ภาษาที่ออกมาค่อนข้างเป็นย่อหน้าๆ ไม่ค่อยปะติดปะต่อกัน ประมาณนั้นครับ

                แล้วก็ หลังไม้ยมก ( ๆ ) เว้นวรรคด้วยจะดีมากครับผม กับคำว่า ค่ะ-คะ ยังมีใช้ผิดอยู่ประปรายนะครับผม

    บทนำ คำผิด ตาหยี่ - ตาหยี (ผมคิดว่ารุ่นพี่น่าจะชื่อยาหยีสินะครับ เพราะเหมือนจะผิดแบบเดียวกัน?) , พ่อค่ะแม่ค่ะ – พ่อคะแม่คะ , ใช่ - ใช้ , ตัวโกร่ง - ตัวโก่ง , โปรชัวร์ – โบรชัวร์

    - ตรงชื่อเพลงภาษาอังกฤษ ผมว่าเว้นวรรคชื่อเพลงตามภาษาอังกฤษไปเลยจะอ่านง่ายกว่าครับ ไม่เป็นพรืดยาวๆ

    - เสียงเด็กหนุ่มข้างกายดังขึ้นดึงความสนใจจากเธอแต่เจ้ากรรมเธอฟังไม่ค่อยจะทัน

                ตรงนี้เว้นวรรคระหว่าง “เธอ” กับ “แต่” น่าจะดีกว่าครับ (เสียงเด็กหนุ่มข้างกายดังขึ้นดึงความสนใจจากเธอ แต่เจ้ากรรมเธอฟังไม่ค่อยจะทัน) แล้วก็ถ้าเปลี่ยน”แต่เจ้ากรรมเธอฟังไม่ค่อยจะทัน” เป็น “แต่เจ้ากรรมเธอดันฟังไม่ค่อยจะทัน” น่าจะสลวยกว่าครับ

    - ขอบคุณนะคะที่ช่วยฉันไว้นะคะ

                “นะคะ” แค่ท้ายประโยคทีเดียวดีกว่าครับ

    - เริ่มจะสังเกตเห็นว่าทำไมโรงแรมมันดูใหม่ผิดปกติ

                ตรงนี้รูปประโยคแปลกๆ ครับ มันผสมกันระหว่างการบรรยายกับความคิด ผมว่าเป็น “เริ่มจะสังเกตเห็นว่าโรงแรมนั้นดูใหม่ผิดปกติ” หรือเป็น “เริ่มจะสงสัยว่าทำไมโรงแรมมันดูใหม่ผิดปกติ” ประมาณนี้ครับ

    แรกพบ คำผิด เรดาห์ – เรดาร์ , กะระมัง – กะละมัง , เฮ้ย – เฮ้อ , อยูแล้ว - อยู่แล้ว , กรีดกาย – กรีดกราย , ซักพัก – สักพัก , ปะบ่า – ประบ่า , อั้มอึ้ง - อ้ำอึ้ง , สิ๊ - ซิ , กรอกตา – กลอกตา , ฮิ - ฮึ

    - เวลาใช้จุดไข่ปลาหลังคำ ใช้ประมาณ 3 จุดเป็นมาตรฐานครับ (เช่น นั่นก็คือ... )

    - ทุกวันนี้เธอก็ยังคงอาศัยห้องเก็บของหลังร้านเป็นที่ซุกหัวนอนมากว่าสามเดือนแล้วสุดแสนจะทรมาน

                ประโยคมันแปลกๆ ครับ ผมว่าถ้าไม่เป็น“ทุกวันนี้เธอก็ยังคงอาศัยห้องเก็บของหลังร้านเป็นที่ซุกหัวนอน กว่าสามเดือนที่ผ่านมามันช่างสุดแสนจะทรมาน หรือ “เธออาศัยห้องเก็บของหลังร้านเป็นที่ซุกหัวนอนมากว่าสามเดือนแล้ว มันสุดแสนจะทรมาน” อะไรประมาณนี้ครับ ผมว่าไม่ต้องพยายามยัดขยายประโยคมากเกินไป เพราะมันจะทำให้อ่านแล้วงงๆ ครับ

    - เขาแห้วตอบ

                ผมสงสัยน่ะครับ ว่าแห้วแปลว่าอะไร เป็นคำแสลงใหม่รึเปล่าครับ?

    - เธอหญิงสาวยืนเกาะประตู...

                ตรงนี้เลือกใช้ระหว่าง “เธอ” หรือ “หญิงสาว” ดีกว่าครับ

    วินนี่ หยาง คำผิด ค่าใช่จ่าย – ค่าใช้จ่าย , แมต - แมตช์ , เฮ้ย – เฮ้อ , ขย่ำ – ขยำ หรือ ขย้ำ , เคาเตอร์ – เคาน์เตอร์ , นางนั่น - นางนั้น , หย่าล้าง – หย่าร้าง , รู้หู - รูหู

    - เราสี่คนตัดสินใจดูเรื่อง Married to the Mob แนวคอมเมดี้ท่าทางจะสนุกพึ่งจะเข้าโรงวันนี้เอง

                เราสี่คนตัดสินใจดูเรื่อง Married to the Mob หนังแนวคอมเมดี้ท่าทางจะสนุกที่เพิ่งจะเข้าโรงวันนี้

    ความสัมพันธ์ คำผิด ใช่ - ใช้ , รำรวย - ร่ำรวย , รีดไถ่ – รีดไถ , ค่ะ – คะ , ไม่อย่าง – ไม่อยู่ , ตื่นตัน - ตื้นตัน , ที่ผ่าน – ที่ผ่านมา , ซัก – สัก , หิ - หึ

    - มันเหมือนเรามีส่วนร่วมในฟังเพลง

                ผมว่าคุณเมย์น่าจะตกคำว่า การ ไป เป็น “การฟังเพลง”นะครับ

    - ให้ความรู้สึกที่ต่างกันอย่างมากในด้านความรู้สึก

                ผมว่าไม่จำเป็นต้องต่อด้วยคำว่า “ด้านความรู้สึก” ครับ มันซ้ำซ้อนไป

    - เธอกอดเขาตอบด้วยความรู้สึกดีใจไปตื่นตัน

                “รู้สึกดีใจปนตื้นตัน” รึเปล่าครับ?

    - ชายหนุ่มทอดมองภาพหญิงที่กำลังหัวเราะอย่างมีความสุข

                น่าจะเป็น “หญิงสาว” รึเปล่าครับ?

    - ฟ้าใสเอามือทาบอกด้วยความตกใจแล้วมองชายหนุ่มที่อ้าปากค้างด้วยความประหม่า

                ตรงนี้คนที่อ้าปากค้างน่าจะเป็นฟ้าใสสินะครับ? 

     

    4.ตัวละคร (8 คะแนน/15 คะแนน) สำหรับเรื่องตัวละคร นอกจากวิลเลี่ยม ฟ้าใส และอลาโน่แล้ว ตัวละครตัวอื่นยังไม่ค่อยมีเอกลักษณ์เท่าไหร่ครับ อย่างฟ้าใสที่เป็นตัวดำเนินเรื่องทำให้คนอ่านแยกแยะและคุ้นเคยได้โดยง่าย วิลเลี่ยมเป็นเอกลักษณ์ของตัวเองด้วยความเป็นสาวประเภทสอง ส่วนอลาโน่แม้จะโดดออกมาจากตัวละครอื่น แต่ก็ยังไม่ค่อยชัดเจนมากครับ นอกจากความกรุ้มกริ่ม ยั่วยวนที่มีต่อนางเอก ความหัวร้อนที่มีกล่าวถึงตอนพูดถึงการวิวาทกลับไม่ค่อยแสดงออกมาตามเนื้อเรื่องเท่าไหร่ ภาพลักษณ์ของอลาโน่จะดูเป็นผู้ชายสุภาพ นุ่มๆ แบบแอบกวนและเร้าร้อน ประมาณนั้นครับ ส่วนคนอื่นๆ อย่างที่ได้กล่าวไปว่าไม่ค่อยมีความโดดเด่นของนิสัย แยกแยะยากครับ แล้วก็ขาดเรื่องลักษณะของตัวละครที่มีการกล่าวถึงน้อย มักจะโผล่ขึ้นมาเป็นชื่อมากกว่า ทำให้ยากต่อการจินตนาการหน้าตาตัวละครครับผม

     

    5.การจัดรูปแบบ (10 คะแนน/10 คะแนน) ส่วนนี้ไม่มีปัญหาอะไรครับ

     

    รวมคะแนน  73 คะแนน/100 คะแนน

     

    ผมเป็นนักวิจารณ์ฝึกหัด อาจจะมีผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะครับ ^ ^

    ผมเป็นคนเกณฑ์สูงครับ สารภาพตามตรงเลย แล้วก็ค่อนข้างจู้จี้จุกจิก เรื่องมากอีกหน่อย แหะๆ

    อาจจะยาวไปบ้าง แต่ทุกอย่างผมตั้งใจวิจารณ์ทุกรายละเอียดเท่าที่ผมสามารถทำได้ครับ

    ถ้ามีส่วนไหนก็ผมอ่านแล้วเข้าใจผิดไปก็ต้องขออภัยด้วยเช่นกันครับ

    ขอบคุณที่ใช้บริการร้านวิจารณ์ของผมนะครับ  ^ ^

     

    RECEIVE’

    ชื่อของท่าน :

    นามปากกา :

    วันที่รับงาน :

    ความรู้สึกต่องานวิจารณ์ :

    รบกวนแปะแบนเนอร์และโหวตให้ด้วยนะครับ :

    เพิ่มเติม (คำติชม ฯ) :

    ขอบคุณที่ไว้ใจผมให้ทำงานวิจารณ์ชิ้นนี้นะครับ หากมีข้อสอบถามอะไรเพื่อพัฒนาผลงานท่านสามารถสอบถามผมได้ ถ้าผมตอบได้ก็จะช่วยเต็มที่ครับ แล้วก็หากมีผลงานชิ้นใหม่ ยินดีต้อนรับที่ NighTime’ รับวิจารณ์นิยายนะครับ  ^ ^


     
                  Ⓒ QRD              
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×