-ночь- NighTime' รับวิจารณ์นิยาย

ลำดับตอนที่ #19 : SENT :: Tiararina เรื่องเล่าของเจ้าหญิง [คุณwhite glass]

Tiararina เรื่องเล่าของเจ้าหญิง

ก่อนอื่นเลยต้องขออภัยด้วยครับที่หายหน้าหายตาไปนาน ขนาดบอกว่าจะกลับมาทำให้ก็ยังหายตัวไปอีก ตั้งแต่ช่วงต้นปีชีวิตผมค่อนข้างวุ่นวายทีเดียว เลยส่งงานได้ล่าช้าขนาดนี้ ไม่มีอะไรจะแก้ตัวจริงๆ ครับ (แต่วันหลังก็อย่าลืมดูสถานะของนักวิจารณ์ด้วยนะครับ ^ ^) และเนื่องจากผมห่างหายการวิจารณ์มานานพอสมควร คุณภาพงานอาจจะดรอปบ้างอะไรบ้างนะครับ ขออภัยในข้อนี้ด้วย แหะๆ

1.ชื่อเรื่อง (8.5 คะแนน/10 คะแนน) – ชื่อเรื่องเข้ากันเนื้อเรื่องดีครับ แต่ผมว่ามันยังเรียบไปนิด แต่โดยรวมถือว่าดีครับผม

2.เนื้อเรื่อง (21 คะแนน/30 คะแนน) – เนื่อเรื่องถือว่าอ่านได้เรื่อยๆ ดีครับ ไม่น่าเบื่อ แต่ก็ไม่ได้ดึงดูดเท่าไหร่นัก ยังมีหลายส่วนที่ดูขาดๆ เกินๆ บ้าง แต่โดยรวมก็โอเคครับ

บทนำ  มีจุดหนึ่งที่ผมอ่านแล้วขัดใจครับ คือตรงส่วนในสวนสาธารณะที่หมอกปกคลุม แต่แสงจันทร์กลับส่องผ่านหมอกเหล่านั้นลงมาได้

บทที่ 2 เปิดมา เป็นเทียร่าที่ชวนทุกคนทานอาหาร ซึ่งในความเป็นจริงเป็นอะไรที่ดูเสียมารยาทมากครับ เพราะเธอเป็นแขก คนแปลกหน้าที่เขาช่วยไว้ แต่กลับชวนในลักษณะที่ว่า ตัวเองหิวข้าวแล้ว กินกันเถอะ ซึ่งดูไม่เหมาะไม่ควรเท่าไหร่ครับ

            แล้วก็ตอนที่ออกไปเดินเล่น ก็เสียมารยาท แล้วตรงที่อยู่ดินแดนเวทมนต์ความสามารถในการจับจิตสัมผัสเพิ่มขึ้นเป็นพันเท่าด้วยประสบการณ์ คือสงสัยครับ ว่าประสบการณ์มาจากไหน? เพราะเทียร่าเพิ่งมาถึงเมื่อวาน ได้สติไม่นาน คือถ้าบรรยายแบบนี้แสดงว่าเธอต้องมาอยู่ดินแดนเวทมนต์มานานมาก จนความสามารถเก่ามันเพิ่มขึ้นครับ ไม่ใช่ของเดิมที่มีอยู่แล้ว

บทที่ 3 ตรงเนื้อเรื่อง ตอนแรกผมงงว่าเทียร่ารู้ได้ยังไงว่าริชาร์ดไม่ดูแลลีโอตั้งแต่เด็ก อ่านใจหรอครับ? หรือดูความทรงจำ? แต่หลังจากนั้นพอเทียร่าพูดถึงเรื่องอ่านความทรงจำ ความสามารถที่ได้มาจากพีระมิด ผมนี่งงหนัก คือมันขัดครับ มันตงิดๆ เหมือนพยายามให้นางเอกมีความสามารถเก่งกล้าจนเกินไป คือ นางเอกดูไม่รู้เรื่องของเวทมนต์ แต่พอตอนนี้ตัวเองกลับมีความสามารถพิเศษก่อนที่จะมาถึงโลกเสียอีก ถ้าอย่างนั้นทำไมในตอนแรก นางเอกถึงไม่รู้ล่ะครับ ว่าไอกิระมีคนอื่น?  แล้วก็อยู่ดีๆ ย้อนอดีตไปเป็นมุมมองของเซริวซะดื้อๆ ตอนนี้คนอ่านก็งงได้ครับ ว่าเซริวคนนี้มาจากไหน คือจู่ๆ ก็ตัดบทมาทางตัวละครที่ถูกพูดถึงดื้อๆ เลย อะไรประมาณนั้นครับ

บทที่ 4 อันนี้ผมรู้สึกเหมือนอ่านข้ามอะไรบางอย่างมา คือ เทียร่ามีเวทมนต์ แต่คนอื่นไม่รู้หรือครับ? แล้วก็ผมรู้สึกว่าปรับความเข้าใจกันง่ายไปหน่อย น่าจะอธิบายหรือให้พูดคุยเปิดอกกันมากกว่านี้ครับ

3.การใช้ภาษา (20 คะแนน/35 คะแนน) – เรื่องแรกเลยที่ผมเปิดเจอในบทนำคือเรื่องการเว้นวรรคครับ การเว้นวรรคค่อนข้างสะเปะสะปะทำให้อ่านยากพอสมควรครับผม แล้วก็ส่วนของรูปประโยคนั้นยังมีประโยคที่ใช้การบรรยายแปลกๆ อยู่ค่อนข้างเยอะครับ ประมาณว่าอ่านแล้วเข้าใจความหมาย แต่รูปประโยคมันชวนสับสนน่ะครับ การใช้ภาษาค่อนข้างสวยครับ แต่การบรรยายต่างๆ ยังอ่านแล้วสั้นห้วนอยู่ อ่านแล้วยังไม่สละสลวยไหลลื่นครับ แล้วก็มีเรื่อง คะ – ค่ะ (เสียงสูง – ต่ำ) ที่ต้องระวังด้วยนะครับ แล้วก็อีกเรื่องที่ต้องระวังคือการใช้คำซ้ำๆ ในการบรรยายครับผม

            ภาษาของเรื่องนี้หากจะให้ประเมินจัดว่ายังไม่สละสลวย ยังเป็นภาษาที่สั้นห้วน ไม่ค่อยบรรยายรายละเอียดถ้าเปรียบกันการแต่งนิยายแนวแฟนตาซีทั่วไป ซึ่งมันสามารถพัฒนาไปได้มากกว่านี้อย่างแน่นอนครับ

บทนำ คำผิด ท่านกลาง – ท่ามกลาง , ต้นไม่ – ต้นไม้ , ไม่ไหวติ่ง – ไม่ไหวติง , นั้น – นั่น , กับมาหา – กลับมาหา

ตัวอย่างประโยคเว้นวรรคแปลกๆ

- สีผมและดวงตา ยิ่งมองก็ยิ่งเย็นชา และทรงเสน่ห์ดวงหน้าของหญิงสาว...

            สีผมและดวงตายิ่งมองก็ยิ่งเย็นชาและทรงเสน่ห์  ดวงหน้า

ประโยคที่(คาดว่า)พิมพ์ตกครับ

- เร็วกว่าความคิดมือของเทียร่าตบเข้าที่หน้าของไอ

            ไอกิระ สินะครับ? แล้วก็ตรงส่วนนี้มีพิมพ์ชื่อไอกิระเป็นไอเฉยๆ อีกครับ ตรงส่วนนี้คงแปลกๆ ถ้าเรียกไอกิระแรกๆ แล้วหลังๆ เรียกแค่ ไอ นะครับ

ตัวอย่างรูปประโยคแปลกๆ

- จะต่างกันเพียงเวลาที่ในตอนนี้เป็นช่วงที่ใกล้จะเช้าแล้วเพียงเท่านั้น

            รูปประโยคอ่านแล้วสับสนครับ คือเข้าใจความหมายครับ แต่ใช้คำได้ซ้อนกันไปซ้อนกันมามากไปหน่อยครับผม อาจจะเป็นประมาณ “จะต่างกันเพียงเวลาของที่นี่เป็นช่วงใกล้จะเช้าเท่านั้น” ก็ได้ครับ มันจะได้ไม่ซับซ้อนจนประโยคอ่านแล้วดูสับสนครับผม

บทที่1 คำผิด เวทย์ – เวท (ตรงส่วนนี้ไม่ว่าจะเป็นเวทมนต์ หรือ เวท ธรรมดา ก็ไม่มี ย์ นะครับผม) , ที่นี้ – ที่นี่ , เงามือ – เงามืด , พลางตัว – พรางตัว , ที่นี้ – ที่นี่ , ล่ะมั่ง – ล่ะมั้ง , มั่ง – มั้ง , ซ้อนตัว – ซ่อนตัว

คำที่ใช้บรรยายซ้ำบ่อยๆ ในบทนี้ คือ คำว่า พูดขึ้น ครับ คุณไวท์กลาสใช้บรรยายว่า คนนู้นพูดขึ้น คนนี้พูดขึ้นบ่อยมากครับ เปลี่ยนเป็นคำอื่นๆ บ้างก็ได้ครับ เช่น เอ่ย กล่าว ฯ

ในบทนี้เองก็มีการเว้นวรรคแปลกๆ อยู่เยอะ ยังไงก็ระวังด้วยนะครับ

ประโยคที่พิมพ์ตกครับ

- ไม่นานนักก็มีคนรับใช้เขา

            ไม่นานนักก็มีคนรับใช้เข้ามา

- ร่าเดินลงมา

            ร่างบางเดินลงมา

บทที่2 คำผิด เวทย์ – เวท , พ้อม – พร้อม , แทนที – แทนที่

บทที่3 คำผิด เคี้ยว – เขี้ยว , นางเอก – นางเอง , ใส – ใน , อื้อม – เอื้อม , แววต – แววตา , เยอะเย้ย – เยาะเย้ย , ย้อย – ย้อน , อารยะธรรม – อารยธรรม , สิ่ว – สิ่ง , อียิป – อียิปต์ , หน้ารัก – น่ารัก , องค์รักษ์ – องครักษ์

ในบทนี้เทียร่ามีใช้คำแทนตัวว่า ข้า อยู่ครับ แก้ไขด้วยนะครับ

- พลังที่ปะทุ

            ผมอ่านแล้วขัดๆ ไม่ทราบว่าเป็น “พลังที่ปะทะ” หรือเปล่าครับ?

บทที่4 คำผิด องค์รักษ์ – องครักษ์ , ทาง – ทาน

- อเล็กซ์กับรู้สึก..

            อเล็กซ์กลับรู้สึก

บทที่5 คำผิด ซ้อนเร้น – ซ่อนเร้น ,ชิวิต – ชีวิต

ประโยคตกหล่นครับ

- ถึงเวลาแล้วที่องค์น้อย...

            องค์หญิงน้อยรึเปล่าครับ?

4.ตัวละคร (9 คะแนน/15 คะแนน) – ตัวละครยังดึงออกมาได้ไม่สมบทบาทและนิสัยเท่าไหร่ครับ อย่างเช่น เทียร่าที่เป็นตัวเอก ในบทนำกับตอนแรกผมอ่านนิสัยออกมานึกว่าคนละคน หรืออย่างบทที่บรรยายเสียดิบดีว่าเป็นนักฆ่ามือฉมัง แต่กลับไว้ใจคนแปลกหน้าที่ถึงแม้จะช่วยเธอไว้ หรือกระทั่งดื่มยาบำรุง(ตามที่อีกฝ่ายบอกมา) โดยไร้ซึ่งความหวาดระแวง แล้วก็จากการอ่าน คนอ่านจะไม่ค่อยรู้สึกว่าเทียร่าเก่งเรื่องการซ่อนอารมณ์เท่าไหร่ถ้าเกิดคุณไวท์กลาสไม่บรรยายว่าอย่างนั้น เหมือนอ่านแล้วไม่อินหรือเชื่อตามจริงๆ เท่าไหร่ ว่านิสัยและการแสดงออกของตัวละครเป็นยังไง แล้วก็ด้วยความที่ถูกฝึกมา ผมว่าเทียร่าน่าจะทำตัวได้เหมาะสมมากกว่านี้ อย่างน้อยเธอน่าจะรู้ว่าอยู่ในสถานการณ์ไหนต้องปฏิบัติตัวอย่างไร ผมรู้สึกว่าเธอยโสและเย่อหยิ่งกับคนที่ช่วยเธอไว้มากเกินไป ทั้งๆ ที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับโลกเวทมนต์ แต่กลับทำตัวปีกกล้าขาแข็ง ยิ่งกว่าเจ้าของบ้านเสียอีกครับ (คหสต.) แล้วก็อีกอย่างคือเดี๋ยวก็สุภาพ เดี๋ยวก็สั้นห้วน ตรงนี้ระวังด้วยนะครับ

แล้วก็ตัวละครดูเผยไต๋กันง่ายมากเกินไป มันไม่ใช่อะไรที่ดูเป็นธรรมชาติ หากเราจับสังเกตอีกฝ่ายแล้วพูดออกไปโต้งๆ ครับ ไหนจะตัวของลีโอเอง ผมว่ากรณีที่เกรงกลัวพ่อน่าจะออกมาในรูปแบบของความเย็นชาที่แฝงด้วยความหวั่นเกรงมากกว่าจะเผยความกลัวออกไปตรงๆ ครับ

แล้วก็เรื่องความสัมพันธ์ของตัวละคร มันไม่สมเหตุสมผลครับ มันแปลกมากที่จะให้คนที่เพิ่งรู้จักสมัครเป็นองครักษ์ อย่างน้อยถ้าอยู่ๆ กันไปให้รู้จักกันดีกว่านี้ค่อยชวนก็ยังไม่แปลกเท่าครับ นี่ยอมลงทุนถึงขนาดให้เป็นลูกสาวบุญธรรม หากเทียร่าเป็นตัวร้ายแฝงตัวมาเพื่ออะไรบางอย่าง ไม่ตายกันหมดบ้านหรอครับ?

5.การจัดรูปแบบ (8 คะแนน/10 คะแนน) – รูปแบบทุกอย่างโอเคครับ แต่ความยาวของแต่ละบทยังไม่สม่ำเสมอเท่าไหร่นัก แล้วก็ยังมีปัญหาเรื่องการเว้นวรรคประโยค ทำให้ยากต่อการอ่านครับผม

รวมคะแนน 66.5 คะแนน/100 คะแนน

ผมเป็นนักวิจารณ์ฝึกหัด อาจจะมีผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะครับ ^ ^

ผมเป็นคนเกณฑ์สูงครับ สารภาพตามตรงเลย แล้วก็ค่อนข้างจู้จี้จุกจิก เรื่องมากอีกหน่อย แหะๆ

อาจจะยาวไปบ้าง แต่ทุกอย่างผมตั้งใจวิจารณ์ทุกรายละเอียดเท่าที่ผมสามารถทำได้ครับ

ถ้ามีส่วนไหนก็ผมอ่านแล้วเข้าใจผิดไปก็ต้องขออภัยด้วยเช่นกันครับ

ขอบคุณที่ใช้บริการร้านวิจารณ์ของผมนะครับ  ^ ^

RECEIVE’

ชื่อของท่าน :

นามปากกา :

วันที่รับงาน :

ความรู้สึกต่องานวิจารณ์ :

รบกวนแปะแบนเนอร์และโหวตให้ด้วยนะครับ :

เพิ่มเติม (คำติชม ฯ) :

ขอบคุณที่ไว้ใจผมให้ทำงานวิจารณ์ชิ้นนี้นะครับ หากมีข้อสอบถามอะไรเพื่อพัฒนาผลงานท่านสามารถสอบถามผมได้ ถ้าผมตอบได้ก็จะช่วยเต็มที่ครับ แล้วก็หากมีผลงานชิ้นใหม่ ยินดีต้อนรับที่ NighTime’ รับวิจารณ์นิยายนะครับ  ^ ^

Ⓒ QRD