คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : SENT :: The Black Lady ปริศนาสตรีถือตะเกียง [คุณพิม]
มาต่อกันกับงานชิ้นที่สองครับ ใช้เวลาทำนานเพราะหาคำมาวิจารณ์ไม่ถูกครับ พูดเลย เป็นงานหนึ่งที่ผมยอมรับว่ายาก เพราะผมอธิบายไม่ถูกว่าจุดพร่องในนิยายเรื่องนี้สำหรับผมมันอยู่ตรงไหน ผมอาจจะดูโหด เหมือนหาเรื่องเอาแต่หักคะแนน แต่ทั้งหมดก็เป็นความรู้สึกของผมที่มีต่องานชิ้นนี้ครับ แถมงานนี้ยอมรับว่าทำได้ไม่ดี ถึงทำเต็มที่ แต่งานออกมาค่อนข้างแย่ครับ ดูพูดแต่น้ำอย่างไรอย่างนั้น สาเหตุก็ตามเหตุผลข้างต้นครับ ขอรับผิดแบบไม่มีข้อแม้อะไรเลย อย่างที่บอกครับ สามารถติชมได้เลยครับ ไม่มีแค้นอะไรกันแม้แต่น้อย คราวนี้ผมผิดเต็มประตูจริงๆ
1.ชื่อเรื่อง (8 คะแนน/10 คะแนน) – ชื่อภาษาอังกฤษน่าสนใจครับ แต่ชื่อภาษาไทยยังแปลกๆ และยังขาดความน่าดึงดูดไปหน่อย มันดูเรียบไปครับ แต่ตรงกับเนื้อเรื่องดี ตรงนี้ก็ไม่มีอะไรติไปมากกว่านี้ครับ
2.เนื้อเรื่อง (28 คะแนน/30 คะแนน) – เนื้อเรื่องดีครับ สนุก มีความน่าติดตามในระดับหนึ่ง แต่มันยังเอื่อยๆ ในช่วงแรกครับ ตรงนี้อาจจะเพราะในตอนหนึ่งๆ สั้น ทำให้กว่าจะมีเหตุการณ์อะไรให้ลุ้นระทึกบ้างก็ปาเข้าไปตอนที่ห้าตอนที่หกแล้ว แต่เข้าประเด็นไวดีครับ ชวนให้ผู้อ่านที่สนใจติดตามได้ไม่ยาก ทิ้งปมเรื่องหลักไว้ตั้งแต่บทแรก แต่พออ่านๆ ไป เรื่องนี้ความเร็วไม่สม่ำเสมอครับ บางช่วงเอื่อย บางช่วงเร็วยังไงไม่รู้ครับ แล้วก็พล๊อตเรื่องบางครั้งปมปริศนาที่ทิ้งไว้มันเชื่อมโยงอะไรได้ง่าย จนพอเดาๆ ได้ครับ ถึงจะไม่แน่ใจ แต่ก็พอเดาทิศทางเรื่องได้ ประมาณนั้นครับ คือนี่ในใจผมก็เดาสาเหตุที่เซราฟิน่าตายกลายเป็นวิญญาณไว้ลางๆ เลยไปเปิดอ่านเฉลย และมันก็ใช่ ดังนั้นจะบอกว่าเรื่องนี้เดาทางง่ายจึงไม่ผิดนักสำหรับผมน่ะ (แต่นักอ่านท่านอื่นไม่ทราบนะครับ)
ในบทแรกเจอจุดขัดเรื่องปราสาทครับ ในนั้นบรรยายหอคอยที่หินสีดำเป็นเงางาม คือ ถ้าเกิดมันสร้างมานานแล้ว น่าจะไม่เงางามแล้วนะครับ เว้นเสียแต่ว่าจะบูรณะใหม่ตลอด?
ในบทที่สิบ นางเอกจู่ๆ ก็เรียกตัวเองว่าลิเซีย ผมรู้สึกสงสัยน่ะครับ
3.การใช้ภาษา (29 คะแนน/35 คะแนน) – อย่าแปลกใจที่ผมไม่เขียนแยกครบทุกตอนนะครับ เหตุเพราะคำผิดและประโยคแปลกๆ คุณพิมน้อยมาก ซึ่งเป็นเรื่องน่าชม แต่ยังไงการบรรยายก็ยังมีจุดให้ติอยู่ครับ
เรื่องแรกคือการใช้ภาษาครับ ด้วยความที่เป็นการบรรยายมุมมองบุคคลที่หนึ่ง ผมรู้สึกว่ามันจะต้องออกมาอีกลักษณะหนึ่ง (อารมณ์เรื่องI’m dancing beyond deathครับ) คือเป็นการบรรยายจากความรู้สึกของนางเอกมากกว่านี้ครับ คือการบรรยายของคุณพิมยังดูปนๆ กันระหว่างบุคคลที่สามกับบุคคลที่หนึ่งมากกว่า ซึ่งผมแนะนำให้โฟกัสไปทางใดทางหนึ่งเลยจะดีกว่าครับ แล้วก็เรื่องภาษานี่ ยังมีการใช้สำบัดสำนวนในเรื่องนี้ที่ดูโบราณเกินยุคสมัยอยู่บ้างครับ
อืม... ผมต้องสารภาพเลยครับว่างานของคุณพิมเป็นงานที่วิจารณ์ยาก เพราะผมอธิบายไม่ถูก คือพวกคำผิดหรือประโยคแปลกๆ ของคุณพิมแทบไม่มีเลย ภาษาก็สวย แต่ผมอ่านแล้วยังขัดๆ ครับ ตามที่แจ้งไปข้างต้น เหมือนมันยังขาดอะไรสักอย่างไป... งานแทบจะไร้ที่ติแต่ไม่สมบูรณ์แบบครับ จะว่าแบบนั้นก็ไม่ผิดนัก แต่ไอ้ตรงความไม่สมบูรณ์แบบนั้น ผมว่าผมหาทางสื่อไม่ค่อยถูกจริงๆ ครับ มันเป็นบางอย่างที่ผมพูดไม่ถูก แต่อ่านแล้วมันตงิดในใจ
อืม... ผมไม่ค่อยอยากเอ่ยถึงเรื่องนี้นะ เพราะมันฟังดูตลก แต่ยกเหตุผลอื่นมาอธิบายไม่ได้จริงๆ ถ้าผมบอกว่าที่มันตงิดๆ เพราะภาษามันสวยไปครับ แปลกสินะครับที่พูดแบบนี้? แต่มันสวยและขาดความเป็นธรรมชาติไปราวๆ 60% ของการบรรยายทั้งหมด (ไม่ใช่ทั้งหมดนะครับ) สำหรับการแต่งมุมมองที่หนึ่งน่ะครับ คือใช้ภาษาที่สวยได้ แต่ไม่สวยแบบหรูน่ะครับ งงมั้ย?
คือคนเราเวลาเล่าเรื่องน่ะ ภาษาจะถูกกลั่นกรองอยู่แล้ว แต่การที่เราจะเล่าเรื่องแล้วพูดว่า “ฉันเห็นหยาดน้ำใสเริ่มหลั่งริน” มันก็คงฟังดูไม่เป็นธรรมชาติเท่าไหร่ถูกมั้ยครับ? มันเป็นอารมณ์นั้นแหละ คือมันเกี่ยวพันกับพื้นเพตัวละครด้วยครับ นี่คือความยากของการบรรยายมุมมองที่หนึ่ง ว่าภาษาจะต้องดี แต่อยู่ในเกณฑ์ของตัวละครและยุคสมัยด้วยน่ะครับ เพื่อความเป็นธรรมชาติของการบรรยายครับ ไม่ใช่ว่าสวยไม่ได้ครับ แต่สวยเกินก็แปลกไปน่ะ แต่ผมก็ทราบครับว่าตรงนี้เป็นหนึ่งในจุดเด่นของงานเขียนของคุณพิม แต่ผมก็รู้สึกแบบนั้นจริงๆ ครับ
บทที่5
- ...ผู้ครองเมืองร็อคฟอร์ดเมื่อหลายศตวรรษล่วงผ่านมาแล้ว...
ประโยคมันแปลกๆ ครับ “เมื่อหลายศตวรรษล่วงผ่านมาแล้ว” ให้ความรู้สึกว่ากำลังบรรยายถึงปัจจุบันครับ แต่ที่ต้องการสื่อคือตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบันอะไรประมาณนั้นใช่มั้ยครับ? ถ้าใช่ ผมแนะนำว่าเปลี่ยนเป็น “ตลอดหลายศตวรรษที่ล่วงผ่านมา”ดีกว่าครับ
4.ตัวละคร (9 คะแนน/15 คะแนน) – เรื่องนี้แรกๆ เข้าถึงตัวละครได้ดีครับ หลังๆ นิสัยของนางเอกรู้สึกจะเปลี่ยนไป ดูสดใสและเป็นสาวน้อยขึ้น ให้อารมณ์นางเอกนิยายรักมากขึ้นยังไงไม่รู้สิครับ แต่ผมก็พบความคล้ายคลึงของตัวละครทั้งสองเรื่องที่คุณพิมให้ผมวิจารณ์นะ มันแทบจะลอกแบบกันมาก็ไม่ผิดนัก แต่เรื่องนี้ยังเข้าถึงตัวละครได้ไม่ดีเท่าครับ ยังแสดงเอกลักษณ์ตัวละครได้ไม่ชัดเจนเท่าไหร่ แต่ถ้าโดยรวมจัดว่าโอเคครับ แต่คุณพิมไม่ค่อยบรรยายลักษณะตัวละครอื่นเท่าไหร่ ทำให้ภาพคนอื่นๆ ยังค่อนข้างไม่ชัดเจนในหัวของผมครับ (หากไม่ดูรูปประกอบ)
5.การจัดรูปแบบ (6 คะแนน/10 คะแนน) – ตอนแรกก็ตัวอักษรอ่านง่ายดีอยู่หรอกครับ ตอนหลังๆ กลับเป็นตัวอักษรทาโฮม่า คือ ทาโฮม่าอย่างเดียวไม่เท่าไหร่หรอกครับ ประเด็นคือตัวเล็กปวดตามากครับ คนสายตาไม่ดีอย่างผมนี่ปวดตาเลยทีเดียว =w=” เรื่องถัดมา คือ ในตอนหนึ่งๆ ของคุณพิมยังจัดว่าสั้นไปสำหรับนิยายครับ ราวๆ 7-8 หน้ากำลังพอดีสำหรับงานเขียนทั่วไปครับ แล้วก็ย่อหน้ายังจัดไม่เป็นระเบียบเท่าไหร่ครับ ไม่มีความสม่ำเสมอ บวกกับตัวเล็กๆ ก็ตาลายได้ง่ายๆ เลยครับ
รวมคะแนน 80 คะแนน/100 คะแนน
RECEIVE’
ชื่อของท่าน :
นามปากกา :
วันที่รับงาน :
ความรู้สึกต่องานวิจารณ์ :
รบกวนแปะแบนเนอร์และโหวตให้ด้วยนะครับ :
เพิ่มเติม (คำติชม ฯ) :
ขอบคุณที่ไว้ใจผมให้ทำงานวิจารณ์ชิ้นนี้นะครับ หากมีข้อสอบถามอะไรเพื่อพัฒนาผลงานท่านสามารถสอบถามผมได้ ถ้าผมตอบได้ก็จะช่วยเต็มที่ครับ แล้วก็หากมีผลงานชิ้นใหม่ ยินดีต้อนรับที่ NighTime’ รับวิจารณ์นิยายนะครับ ^ ^
ความคิดเห็น