ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ v.0
บทนำ
เบื้องหน้าของผมมีแผนที่โฮโลแกรมและหน้าจอวงกลมสีฟ้าอ่อนที่ตอนนี้ปรับความสว่างต่ำสุดลอยอยู่ด้านข้าง ในแผนที่นั้นแสดงจุดสีฟ้าอยู่ 2 จุดและจุดสีแดง 3จุด จุดสีฟ้าที่กระพริบอยู่นั้นหมายถึงตำแหน่งที่ผมอยู่ตอนนี้ และอีกจุดนั่นคือเพื่อนร่วมทีมที่เหลืออยู่ของผม ส่วนจุดสีแดงคือทีมผ่านตรงข้าม ซึ่งตอนนี้กระจุกกันอยู่ระหว่างจุดสีฟ้าทั้ง2จุด ใกล้ๆกันนั้นมีร่างๆหนึ่งนอนอยู่พร้อมมีบาเรียสีฟ้าคลุมร่างนั้นไว้บ่งบอกว่าเอ้าท์ไปแล้ว (ตำแหน่งของฝ่ายตรงข้ามจะไม่แสดงถ้าคนใดคนหนึ่งในทีมไม่ได้เห็นตำแหน่งที่อยู่ของศัตรู ไม่นับสมาชิกที่เอ้าท์แล้ว)
(Out เอาท์ = หมายถึงหมดสภาพต่อสู้โดยจะมีบาเรียคลุมตัวอยู่และจะไม่สามารถติดต่อกับสมาชิกที่ยังไม่เอาท์ได้)
"เฮ้ พร้อมยัง? เพื่อน" เสียงของเด็กผู้ชายดังมากจากหน้าจอวงกลมสีฟ้าอ่อน ซึ่งตอนนี้ถูกปรับไว้เป็นโหมด pivate ทำให้มีเพียงผมที่สามารถได้ยินเสียง
"พร้อมมานานแล้ว นับ 1 ถึง 3 เริ่มได้เลย" ผมตอบกลับไป
"จัดให้นับ 1 ถึง 3" เสียงปลายสายตอบกลับแบบกวนๆ
"นี่ใช่เวลามาเล่นไหมเอาดีๆ 1" ผมดุกลับไปเล็กน้อย
"โอเคๆ 2"
"3 จัดเลย!!" ทันใดนั้นอุณภูมิรอบๆเริ่มลดลงผมจึ่งต้องรีบจัดการงานส่วนของผมบ้าง
"ข้าแต่เทพแห่งสายฟ้าผู้เกรี้ยวกราด โปรดประทานสายอสุนีบาตอันบ้าคลั่งมาสู่ข้าเพื่อลงทัณฑ์เหล่าคนบาปผู้เป็นอริ" ผมชี้นิ้วไปที่กลุ่มของศัตรูซึ่งตอนนี้กลายเป็นก้อนน้ำแข็งไปครึ่งตัว "พยุหะสายฟ้าพิโรธ (Rage Thunder Hordes)"
เกรียวสายฟ้าอันบ้าคลั่งโหมกระหน่ำเข้าใส่ศัตรูทั้ง 3 คนนั้นไม่ยั้งจนหลอดสีแดงเหนือหัวทั้ง 3 กลายเป็นศูนย์ ร่างทั้ง 3 ก็ล้มฟุ่บลงไปพร้อมกับบาเรียสีแดงปรากฎขึ้นมาคลุมร่างทั้ง 3
ตัวอักษรคำว่า Winner ปรากฎขึ้นบนฟ้า บาเรียที่คลุมร่างที่นอนอยู่ค่อยๆหายไป เด็กชายคนหนึ่งเดินออกมาจากหลังก้อนหินแล้วตรงมาทางผม
"เวทย์สายฟ้าของนายนี่แรงเสมอต้นเสมอปลายจริงๆเลย อาซ" เด็กคนนั้นเดินเข้ามาตบมือกับผม
"เเหงละ Coin สายฟ้าระดับยูนิค เลเวล 11 ไม่แรงก็แย่แล้ว แถมเมื่อกี้เป็นอันติเมทสกิลขั้น 2 ด้วยนะเว้ย " อาซตอบพร้อมชูมือข้างที่สวมถุงมือรูปร่างแปลกๆ โชว์เหรียญที่อยู่ตรงหลังมือ เหรียญใสๆเรืองแสงสีเหลืองอ่อนๆมีประกายไฟฟ้าเล็กน้อย ตรงกลางเป็นสัญลักษณ์รูปสายฟ้ามีเลข 11 เล็กๆอยู่ตรงมุมขวาล่าง
(Coin คอยล์ = เหรียญทักษะที่ใส่ใน Brave Glove ทำให้สามารถใช้ทักษะต่างๆตามประเภทของเหรียญได้ แบ่งออกเป็นหลายระดับ และสามารถเก็บเลเวลได้โดยการใช้งาน คอยล์สามารถเปลี่ยนได้อย่างอิสระ แต่จะมีช่วงเวลาในการรีโหลดเล็กน้อยหลังการเปลี่ยนที่จะทำให้ใช้งานไม่ได้ โดยคอยล์จะสามารถหาได้จากกล่องสมบัติในโหมด Dungeon ของเกมส์ Brave Art หรือซื้อต่อจาก Player คนอื่น)
(Ultimate Skill อันติเมทสกิล = หมายถึงท่าไม้ตายประจำคอยล์ โดยจะได้รับตอนคอยล์มีเลเวล 6 11 16 และ 21)
(Brave Glove เบรฟโกฟ = ถุงมือประดิษฐ์ไว้ใส่คอยล์ทำให้สามารถใช้ทักษะต่างๆของคอยล์ได้ และเป็นตัวบันทึกประวัติทั้งหมดของผู้เล่นด้วย โดยจะทำงานแค่ในอาณาเขตของเกมส์ Brave Art)
(Brave Art เบรฟอาร์ต = เกมส์กีฬาประเภทหนึ่งที่ได้รับความค่อนข้างนิยมมากในยุคนี้ โดยเกมส์จะมี 2 โหมดให้เล่นได้แก่ 1.ดันเจี้ยนโหมด เป็นการตะลุยไปในดันเจี้ยนทำภารกิจหรือปราบบอส ในโหมดนี้จะมีโอกาศได้รับสมบัติต่างๆและมีโอกาศได้คอยล์ด้วย 2.แบทเทิ้ลโหมด เป็นโหมดต่อสู้กับผู้เล่นด้วยกันเอง โดยจะแบ่งเป็นแบบทีมและแบบดวลเดี่ยวและแบบฝึกซ้อม มีการแข่งปีละ 2 ครั้งในโหมดนี้ ลักษณ์การเล่นคือจะให้ผู้เล่นสวมถุงมือที่เรียกว่าเบรฟโกฟและติดตั้งคอยล์เข้าไป เบรฟโกฟและคอยล์จะสามารถใช้งานได้เฉพาะในฟิลด์ที่เรียกว่า Brave Zone เท่านั้น)
(Brave Zone เบรฟโซน = พื้นที่พิเศษที่ทำให้เบรฟโกฟและคอยล์สามารถทำงานได้)
"เฮ้ย เลเวล 11 แล้วหรอแสดงว่าเลเวลอัพตอนเล่นอยู่สินะ"
"ฮ้าวววว หลับสบายจัง จบแล้วหรอ" ร่างที่เคยนอนอยู่ใต้บาเรียลุกขึ้นมาพลางบิดขี้เกียจ
"ไอ้อีส เขาให้มาเล่นไม่ใช่มานอน" ผมกับเด็กอีกคนตะโกนใส่พร้อมกัน
"แหม ก็นิดหนึ่ง" อีสขยิบตาข้างหนึ่งพร้อมแลบลิ้นให้ช่างดูน่ารักน่าถีบ...
"ว่าแต่ไอ้เชาว์ ไอ้เต้ไปนอนอืดอยู่มุมไหนละนั่นป่านนี้ยังไม่มา..." อุ้บ!! ยังไม่ทันขาดคำก็รู้สึกเหมือนมีวัตถุหนักๆกระโดดขึ้นมาเกาะหลัง
"นินทาพวกกูอยู่เหรอ ไอ้เนม" เด็กชายที่เกาะหลังร้องขึ้น
"ลงไปเลยไอ้เต้ หนักนะเว้ย" เนมที่โดนเกาะหลังอยู่โวยวาย
"ทีมเราขึ้นอันดับ 5 แล้วพวก" เชาว์ที่เดินตามหลังเนมบอกขณะกำลังเปิดจอโฮโลแกรมเช็คอันดับ
"งั้น....ก็ต้อง" ผมเอ่ยขึ้นช้าๆ
"ฉลอง!!!" ทั้ง 5 คนประสานเสียงกันก่อนจะเดินออกจากเบรฟโซนโดยไปลืมลาทีมฝ่ายตรงข้าม
เบื้องหน้าของผมมีแผนที่โฮโลแกรมและหน้าจอวงกลมสีฟ้าอ่อนที่ตอนนี้ปรับความสว่างต่ำสุดลอยอยู่ด้านข้าง ในแผนที่นั้นแสดงจุดสีฟ้าอยู่ 2 จุดและจุดสีแดง 3จุด จุดสีฟ้าที่กระพริบอยู่นั้นหมายถึงตำแหน่งที่ผมอยู่ตอนนี้ และอีกจุดนั่นคือเพื่อนร่วมทีมที่เหลืออยู่ของผม ส่วนจุดสีแดงคือทีมผ่านตรงข้าม ซึ่งตอนนี้กระจุกกันอยู่ระหว่างจุดสีฟ้าทั้ง2จุด ใกล้ๆกันนั้นมีร่างๆหนึ่งนอนอยู่พร้อมมีบาเรียสีฟ้าคลุมร่างนั้นไว้บ่งบอกว่าเอ้าท์ไปแล้ว (ตำแหน่งของฝ่ายตรงข้ามจะไม่แสดงถ้าคนใดคนหนึ่งในทีมไม่ได้เห็นตำแหน่งที่อยู่ของศัตรู ไม่นับสมาชิกที่เอ้าท์แล้ว)
(Out เอาท์ = หมายถึงหมดสภาพต่อสู้โดยจะมีบาเรียคลุมตัวอยู่และจะไม่สามารถติดต่อกับสมาชิกที่ยังไม่เอาท์ได้)
"เฮ้ พร้อมยัง? เพื่อน" เสียงของเด็กผู้ชายดังมากจากหน้าจอวงกลมสีฟ้าอ่อน ซึ่งตอนนี้ถูกปรับไว้เป็นโหมด pivate ทำให้มีเพียงผมที่สามารถได้ยินเสียง
"พร้อมมานานแล้ว นับ 1 ถึง 3 เริ่มได้เลย" ผมตอบกลับไป
"จัดให้นับ 1 ถึง 3" เสียงปลายสายตอบกลับแบบกวนๆ
"นี่ใช่เวลามาเล่นไหมเอาดีๆ 1" ผมดุกลับไปเล็กน้อย
"โอเคๆ 2"
"3 จัดเลย!!" ทันใดนั้นอุณภูมิรอบๆเริ่มลดลงผมจึ่งต้องรีบจัดการงานส่วนของผมบ้าง
"ข้าแต่เทพแห่งสายฟ้าผู้เกรี้ยวกราด โปรดประทานสายอสุนีบาตอันบ้าคลั่งมาสู่ข้าเพื่อลงทัณฑ์เหล่าคนบาปผู้เป็นอริ" ผมชี้นิ้วไปที่กลุ่มของศัตรูซึ่งตอนนี้กลายเป็นก้อนน้ำแข็งไปครึ่งตัว "พยุหะสายฟ้าพิโรธ (Rage Thunder Hordes)"
เกรียวสายฟ้าอันบ้าคลั่งโหมกระหน่ำเข้าใส่ศัตรูทั้ง 3 คนนั้นไม่ยั้งจนหลอดสีแดงเหนือหัวทั้ง 3 กลายเป็นศูนย์ ร่างทั้ง 3 ก็ล้มฟุ่บลงไปพร้อมกับบาเรียสีแดงปรากฎขึ้นมาคลุมร่างทั้ง 3
ตัวอักษรคำว่า Winner ปรากฎขึ้นบนฟ้า บาเรียที่คลุมร่างที่นอนอยู่ค่อยๆหายไป เด็กชายคนหนึ่งเดินออกมาจากหลังก้อนหินแล้วตรงมาทางผม
"เวทย์สายฟ้าของนายนี่แรงเสมอต้นเสมอปลายจริงๆเลย อาซ" เด็กคนนั้นเดินเข้ามาตบมือกับผม
"เเหงละ Coin สายฟ้าระดับยูนิค เลเวล 11 ไม่แรงก็แย่แล้ว แถมเมื่อกี้เป็นอันติเมทสกิลขั้น 2 ด้วยนะเว้ย " อาซตอบพร้อมชูมือข้างที่สวมถุงมือรูปร่างแปลกๆ โชว์เหรียญที่อยู่ตรงหลังมือ เหรียญใสๆเรืองแสงสีเหลืองอ่อนๆมีประกายไฟฟ้าเล็กน้อย ตรงกลางเป็นสัญลักษณ์รูปสายฟ้ามีเลข 11 เล็กๆอยู่ตรงมุมขวาล่าง
(Coin คอยล์ = เหรียญทักษะที่ใส่ใน Brave Glove ทำให้สามารถใช้ทักษะต่างๆตามประเภทของเหรียญได้ แบ่งออกเป็นหลายระดับ และสามารถเก็บเลเวลได้โดยการใช้งาน คอยล์สามารถเปลี่ยนได้อย่างอิสระ แต่จะมีช่วงเวลาในการรีโหลดเล็กน้อยหลังการเปลี่ยนที่จะทำให้ใช้งานไม่ได้ โดยคอยล์จะสามารถหาได้จากกล่องสมบัติในโหมด Dungeon ของเกมส์ Brave Art หรือซื้อต่อจาก Player คนอื่น)
(Ultimate Skill อันติเมทสกิล = หมายถึงท่าไม้ตายประจำคอยล์ โดยจะได้รับตอนคอยล์มีเลเวล 6 11 16 และ 21)
(Brave Glove เบรฟโกฟ = ถุงมือประดิษฐ์ไว้ใส่คอยล์ทำให้สามารถใช้ทักษะต่างๆของคอยล์ได้ และเป็นตัวบันทึกประวัติทั้งหมดของผู้เล่นด้วย โดยจะทำงานแค่ในอาณาเขตของเกมส์ Brave Art)
(Brave Art เบรฟอาร์ต = เกมส์กีฬาประเภทหนึ่งที่ได้รับความค่อนข้างนิยมมากในยุคนี้ โดยเกมส์จะมี 2 โหมดให้เล่นได้แก่ 1.ดันเจี้ยนโหมด เป็นการตะลุยไปในดันเจี้ยนทำภารกิจหรือปราบบอส ในโหมดนี้จะมีโอกาศได้รับสมบัติต่างๆและมีโอกาศได้คอยล์ด้วย 2.แบทเทิ้ลโหมด เป็นโหมดต่อสู้กับผู้เล่นด้วยกันเอง โดยจะแบ่งเป็นแบบทีมและแบบดวลเดี่ยวและแบบฝึกซ้อม มีการแข่งปีละ 2 ครั้งในโหมดนี้ ลักษณ์การเล่นคือจะให้ผู้เล่นสวมถุงมือที่เรียกว่าเบรฟโกฟและติดตั้งคอยล์เข้าไป เบรฟโกฟและคอยล์จะสามารถใช้งานได้เฉพาะในฟิลด์ที่เรียกว่า Brave Zone เท่านั้น)
(Brave Zone เบรฟโซน = พื้นที่พิเศษที่ทำให้เบรฟโกฟและคอยล์สามารถทำงานได้)
"เฮ้ย เลเวล 11 แล้วหรอแสดงว่าเลเวลอัพตอนเล่นอยู่สินะ"
"ฮ้าวววว หลับสบายจัง จบแล้วหรอ" ร่างที่เคยนอนอยู่ใต้บาเรียลุกขึ้นมาพลางบิดขี้เกียจ
"ไอ้อีส เขาให้มาเล่นไม่ใช่มานอน" ผมกับเด็กอีกคนตะโกนใส่พร้อมกัน
"แหม ก็นิดหนึ่ง" อีสขยิบตาข้างหนึ่งพร้อมแลบลิ้นให้ช่างดูน่ารักน่าถีบ...
"ว่าแต่ไอ้เชาว์ ไอ้เต้ไปนอนอืดอยู่มุมไหนละนั่นป่านนี้ยังไม่มา..." อุ้บ!! ยังไม่ทันขาดคำก็รู้สึกเหมือนมีวัตถุหนักๆกระโดดขึ้นมาเกาะหลัง
"นินทาพวกกูอยู่เหรอ ไอ้เนม" เด็กชายที่เกาะหลังร้องขึ้น
"ลงไปเลยไอ้เต้ หนักนะเว้ย" เนมที่โดนเกาะหลังอยู่โวยวาย
"ทีมเราขึ้นอันดับ 5 แล้วพวก" เชาว์ที่เดินตามหลังเนมบอกขณะกำลังเปิดจอโฮโลแกรมเช็คอันดับ
"งั้น....ก็ต้อง" ผมเอ่ยขึ้นช้าๆ
"ฉลอง!!!" ทั้ง 5 คนประสานเสียงกันก่อนจะเดินออกจากเบรฟโซนโดยไปลืมลาทีมฝ่ายตรงข้าม
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น