เมื่อเฟรินและคาโล......

ลำดับตอนที่ #4 : คิลจ๋า..คาโลขอร้องล่ะ

 
ค้าง ค้าง แล้วก็ ค้าง

(ทั้งคนแต่งค้างและคิลค้าง)

อะไรกันเนี่ย!!!
ความคิดของคิลถึงกับแฮ้งค์ไปเลยทีเดียวเมื่อ ในห้องนอนของเค้าไรวี่แววเพื่อนสาวที่ไม่ยอมรับว่าสาว กับเจ้าชายน้ำแข็ง แต่กลับมี 1ขอทานหวาน กับ 1 เด็กสาวใส่ชุดหลวมโคร่ก 1เด็กชายที่ใส่ชุดตัวเบ้อเริ่มไม่เข้าตัว

"พี่จายป็นอารายย๋อ"เสียงเล็กๆ ถามอย่างไม่เข้าใจสถานการณ์
"คิล..!!!"

คาโลถึงกลับเอามือกุมขมับทำหน้าเคร่งเครียด แม้จะไม่เข้ากันกับร่างเด็กที่แสนน่ารักตอนนี้ก็ตาม ในขณะที่โรถลามาลากคิลมัส ที่เอ๋อไม่รับรู้เรื่องราวเข้าห้อง  

ปัง!!!!!!

เสียงประตูที่ถูกปิดลงดังสนั่นเรียกสตของคิลกลับคืนมาเจ้าตัวสะบัดหัวแรงๆหลายครั้งก่อนทำใจกลับมารับรู้เรื่องที่เกิดขึ้นโดยฝีมือเจ้าตัวแสบ

"เกิดอะไรคิด...ถ้าให้ฉันเดาคิดว่าต้องเป็นฝีมือของเฟริน"แล้วคิดต่อในใจ..คาโลคงไม่ทำตัวติ๊งต๊องอย่านี้หรอก
"คิล นายเดาถูกเป๊ะเลย เฟรินมันร่ายคาถา แล้วมันร่ายคาถาผิดหน้า แล้วมันก็เลยผิดบท คราวนี้จากคาถา เรียกมังกร ก็กลายเป็นคาถาทำคู่รักตัวหดลง..นายอ่านเอา"โรอธิบายเป็นปืนกลเเล้วยืนหนังสือให้คิล เจ้าตัวก้มลงอ่านก่อนนึกขึ้นได้ถึงคำสั่งที่ได้รับมา

"เฮ้ยแล้ว รุ่นพี่เรียพวกนายไปหาอ่ะ"คิลพูดขึ้เสียงดังมากถึงขนาดทำเอาเฟรินที่กระโดดโลดเต้นอยู่บนเตียงหล่นลงมาดัง ปั่ก!!!!
"เฮ้ย!!"โรร้องอย่าตกใจแล้วถลาเข้าหาเฟรินท่ามกลางสายตาเย็นเยียบของคาโล

หวงไม่เข้าท่า

"ไม่เป็นไรคิลฉันมีแผน...เฟรินใช้บ่อยซะด้วย"โรพูแล้วยักคิ้วหลิ่วตาก่อนส่งเฟรินคืน มินิคาโล ที่รับไปกอดแน่น
"นายอย่าบอกน่ะว่า..."คิลพูดขึ้นอย่างไม่แน่ใจกับแผนที่ว่า

"ใช่แล้ว...แผนแกล้งป่วย"
......................................................................


ตายแล้ว

หายไปนานเกิน ข้ามปีทีเดียว
ยังอ่านกันอยู่รึเปล่าเนี่ย

เฟร่าจะมาอัพบ่อยขึ้นแล้วน้า