Unknown?

บทนำ

ในความเงียบงันอันไร้สิ้นสุด ไม่มีสิ่งใดดำรงอยู่ ไม่มีแสง ไม่มีเสียง ไม่มีอากาศ ไม่มีแม้แต่ความมืด ทุกสิ่งล้วนไร้คำจำกัดความ เป็นดั่งโครงสร้างที่มองไม่เห็นและไม่อาจสัมผัสได้ มันคือสิ่งที่อยู่เหนือความคิด ความรู้ และการรับรู้ของทุกสรรพสิ่ง

กลางความว่างเปล่าที่ไม่อาจเรียกว่าความว่างเปล่า "เขา" ปรากฏขึ้น ไม่ใช่ด้วยการมองเห็น ไม่ใช่ด้วยการได้ยิน แต่เป็นความรู้สึกถึงการมีอยู่ที่ทะลุผ่านความคิดของทุกสิ่ง ตัวตนที่ไร้รูปลักษณ์ ไม่อาจนิยามได้ ราวกับเป็นทั้งจุดเล็ก ๆ ในห้วงกาลเวลา และเป็นความไม่มีที่ไร้ขอบเขตในคราวเดียวกัน

เขายืนอยู่ใน "สถานที่" ที่ไม่อาจเรียกว่าสถานที่ พื้นเบื้องล่างที่ไม่ใช่พื้น ท้องฟ้าที่ไม่มีฟ้า ทุกสรรพสิ่งรอบตัวเขาดูเหมือนจะประกอบด้วยโครงสร้างอันไร้ที่สิ้นสุด ลำดับที่ซ้อนทับกันไปมาราวกับสายใยแห่งความจริงที่ถักทอขึ้นจากเส้นด้ายของความไร้รูปแบบ มันเหมือนทั้งเป็นจักรวาลและไม่ใช่จักรวาลในคราวเดียว

เขามองเห็นทุกสิ่ง ทุกจักรวาล ทุกชีวิต ทุกดวงดาว ทุกสิ่งเหล่านั้นไม่ได้เป็นเพียงแค่สิ่งมีชีวิตหรือวัตถุ แต่เป็นเหมือนหน้ากระดาษในหนังสือนิยายที่เปิดอยู่ต่อหน้าเขา แต่ละหน้ามีลวดลายซับซ้อน โครงสร้างอันประณีต และชะตากรรมที่ร้อยเรียงกันไป

และด้วยเพียงการสะบัดมือ โครงสร้างเหล่านั้นที่ดูราวกับไม่มีที่สิ้นสุด กลับแตกกระจายเป็นเสี่ยง ๆ ราวกับเศษกระจก ทุกเส้นเรื่อง ทุกชีวิต ทุกจักรวาล ถูกฉีกออกจากกันราวกับไม่เคยดำรงอยู่ ทุกสิ่งกลายเป็นฝุ่นละอองที่สลายไปในห้วงแห่งความไม่แน่นอน

เขาไม่มีข้อจำกัด ไม่มีสิ่งใดขวางกั้น ไม่มีแม้กระทั่งกฏเกณฑ์ที่สามารถผูกมัดตัวตนของเขา ทุกสิ่งที่เขาเห็น ไม่ว่าจะซับซ้อนเพียงใด ล้วนเหมือนภาพเขียนที่ไร้จุดสิ้นสุด แต่ไม่มีภาพใดที่เขาไม่สามารถทำลายได้

นี่คือ "Unknown" ผู้เฝ้ามองโลกและจักรวาลด้วยสายตาที่เหนือชั้นกว่า ตัวตนที่ดำรงอยู่ก่อนทุกสิ่ง และจะคงอยู่แม้ทุกสิ่งจะดับสูญ...