>๐<รักแสบซ่า~ กับคนบ้าอย่างนาย>๐<

ลำดับตอนที่ #1 : Chap 1 : ในคืนนั้น~ เรื่องมันส์ๆได้เริ่มขึ้น (Rewrite)

Chapter 1 : ในคืนนั้น~ เรื่องมันส์ๆได้เริ่มขึ้น

 "เฮ้! มิน เฮ้ย! ไอ้มินโว้ยยย หัดฟังคนอื่นเค้าพูดมั่งได้ม๊ายยยยยย!!!" ชายที่ถูกเรียกเดินเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น  ในขณะที่ใบหน้าบ่งบอกถึงความเอือมระอา

"ไอ้เมนนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!!" เมื่อคนเรียกเห็นว่ามิน เพื่อนสนิทของตนไม่ยอมฟังจึงเพิ่มระดับเสียงขึ้นอีก

"เออๆ กูรู้แล้วๆ มึงจะตะโกนหาพระแสงอะไรนักหนาฟะ" เขาหันมาแว้งอย่างอดไม่ได้กับระดับเสียงที่รำคาญหูอย่างยิ่ง

"มึงก็หัดฟังคนอื่นเค้าพูดมั่งสิ"

"อ้อ แล้วนี่ไม่ได้ฟังอยู่หรอ ไม่เห็นมีใครปิดหูกูไว้ซักหน่อย"

"เออๆ กูแพ้ เถียงกับมึงเคยชนะที่ไหนล่ะ เอาล่ะ เมื่อกี้กูจะบอกว่าอะไรนะ" ชายหนุ่มหันกลับไปคิดแป๊ปเดียวก็ต้องรีบพูดต่อ เพราะเพื่อนสนิทกำลังจะเดินหนี

"อ้อ ใช่ คืองี้ เมื่อกี้ กูดูดวงให้มึงมา แล้วมันบอกว่าอะไรรู้มั้ย"

"กูไม่ใช่มึงหนิ จะได้รู้ว่าไปดูอะไรมา" นายมินขัด

"เออ น่า กูแค่ถามเล่นๆ มึงอย่าขัดกูได้มะ"

"เออๆ บอกมาซะทีสิวะ"

"อืม มันบอกว่า วันนี้มึงจะเจอเนื้อคู่ว่ะ"

"ฮ่าๆๆ มึงมั่วเก่งเสมอเลยว่ะ กูเนี่ยนะ เนื้อคู่เนี่ยนะ หึหึหึ อย่างกูน่ะหรอจะมี" มินพูดแววตาดูเศร้าลงชั่วครู่แล้วก็กลับมาเป็นปกติ

"แล้วกูจะคอยดู ฮ่าๆๆๆๆๆ"

"เออ....... ดูถูกนักนะ การดูดวงของกูแม่นนะเว้ย"

"กูว่ามึงเลิกเหอะว่ะ ไอ้ก๊อต ดูดง ดูดวงอะไรของมึงน่ะ มั่วตลอดเลย" มินหันมาพูดกับก๊อตก่อนจะเริ่มเดินหนี

"เดี๋ยวได้รู้กัน เฮ้ย! ไอ้มิน รอกูด้วยสิวะ มึงก็เป็นงี้ทุกที เวลากูทำนายดวงให้ มึงก็เดินหนีกูทุกที เฮ้ย! รอด้วยเด้!!!" ก๊อตจ้ำอ้าวตามเพื่อนสนิทไปทันทีพร้อมเสียงตะโกนอย่างน้อยใจตามหลัง

ในยามราตรีของคืนคืนหนึ่ง เมื่อดูแล้วก็เป็นเหมือนปกติทั่วๆไปที่สงบเงียบ แต่ไม่ใช่ที่สถานที่เที่ยวกลางคืนใจกลางเมืองอย่างที่นี่ เสียงเพลงที่เปิดดังกระหึ่มอยู่ตลอดเวลา ใจกลางฟลอมีผู้คนมากมายที่เต้นอยู่จนแน่นเอียดจนบางทีฉันยังกลัวว่าจะถูกบีบเป็นปลากระป๋องซะแทน แสงสีต่างๆและไฟดิสโก้ถูกเปิดและสาดไปรอบๆอย่างน่าเวียนหัว ฉันนั่งจิบค็อกเทลอยู่ที่บาร์อย่างที่ทำเป็นประจำเวลาคิดไม่ออกว่าจะไปไหน

ในขณะที่ฉันนั่งมองอะไรเพลินๆอยู่นั้นเอง สายตาของฉันก็ไปสะดุดอยู่กับเด็กผู้ชายรุ่นราวคราวเดียวกับฉันที่กำลังเดินนำเข้ามาในผับแห่งนี้ ข้างๆมีเพื่อนตามเข้ามา เพราะอะไรฉันถึงดูออกว่าเป็นเพื่อนน่ะหรอ? ก็แล้วมันมีลูกน้องคนไหนกล้าเอาศอกพาดบ่าหัวหน้าล่ะ -0- และตามมาด้วยผู้ชายอีกเป็นกลุ่มใหญ่ ซึ่งดูจากท่าแล้วฉันว่าพวกนั้นมันก็เป็นลูกสมุนของนายนั่นนั่นแหละ เขายกมือขึ้นกระดิกนิ้วชี้เล็กน้อยเหนือไหล่ ให้คนข้างหลังมองเห็นได้ เป็นอันเข้าใจว่าแยกย้ายกันได้ สมุนก็มีตั้งแต่รุ่นเก๋ายันรุ่นวัยละอ่อน นี่มันไปเก็บสมุนมาจากไหนเยอะแยะนะ ทั้งที่กลุ่มก็ออกจะใหญ่ขนาดนี้ฉันน่าจะรู้จักนี่นา แต่ทำไมฉันถึงไม่เคยเห็นหน้าพวกนั้นมาก่อนเลยซักคนเลยนะเนี่ย

ฉันยังคงจ้องมองดูหัวหน้าตั้งแต่หัวจรดเท้า หน้าตาดี สูง ขาว  เอ่อ... พอรับได้ นี่ฉันคิดอะไรของฉันเนี่ย -*- กิ๊กเป็นโขยงแล้วยังไม่พออีกรึไงนะ -0- ฉันมองเพื่อนของเขาซึ่งก็ดูดีไม่แพ้กัน แต่ฉันว่าหัวหน้ามันหล่อกว่า -.,- ฉันละสายตาจากไอ้หน้าหล่อนั่นมาจิบค็อกเทลต่อไป ในขณะที่หูของฉันก็ได้ยินเสียงของเขาเข้ามาในโสตประสาทอย่างไม่ได้ตั้งใจ

"อืม... วันนี้มึงอยากได้แบบไหนล่ะ"

"อืม... นั่นดิ" เขาคิดอยู่ชั่วครู่ ก่อนที่สายตาทั้งคู่จะมาหยุดอยู่ที่ฉัน ฉันไม่ได้หันไปมองหรอกนะ แต่ความรู้สึกมันบอกว่ามีคนจ้องอยู่น่ะ

"อืม คนนั้นไง" ไอ้หน้าหล่อกอดคอ เอ่อ.. ฉันขอเปลี่ยนคำพูด เขาลากคอเพื่อนของเขามานั่งข้างๆฉัน

 "หวัดดี สาวน้อย นั่งด้วยคนนะ" ฉันชายตาไปมองเขาเล็กน้อย แล้วหันกลับมากระดกค็อกเทลที่อยู่ในแก้วจนหมด

"อยากจะนั่งก็นั่งไปสิ นั่นไม่ใช่เก้าอี้ฉันสักหน่อย" ฉันตอบอย่างเรียบเฉยที่สุด ดูท่ามันจะหน้าเสียด้วยล่ะ^^ ทำไม? ไม่เคยเจอผู้หญิงพูดกวนๆมาก่อนเลยรึไง จ้องอยู่ได้  --__--^

"เอ่อ... ไอ้มิน กูไม่ค่อยชอบน้องคนนี้เท่าไหร่เลยว่ะ" เพื่อนของเขากระซิบให้เบาที่สุด แต่ด้วยความดังของผับทำให้เขาต้องพูดเสียงดังขึ้น ซึ่งหูฉันก็ทำงานดีเหมือนเคย -.,-

"อ่า...อืม เธอชื่ออะไรล่ะ" เขายังคงเซ้าซี้ถามต่อไป เข้าใจมั้ย ฉันอยากอยู่คนเดียว  มายุ่งกับฉันทำไมเนี่ย วันฉันยิ่งไม่มีอารมณ์เล่นอยู่ --__--^^

"ฉันจะชื่ออะไรแล้วเกี่ยวอะไรกับนายด้วยล่ะ" คำถามนี้ทำให้เขาหน้าเสียอีกครั้งจนเขาเริ่มฉุน หึ! สมน้ำหน้า  

"เกี่ยวที่ฉันจะได้เรียกเธอได้ถูกๆไงล่ะ" เขากู้สถานการณ์ รู้อะไรมั้ย? ฉันเกลียดผู้ชายพูดมาก แล้วก็ชอบตื๊อที่สุด -- --+

"เฮ้ย! ไอ้มินกูว่าอย่าไปยุ่งกับน้องเค้าเลยว่ะ" เพื่อนมันยังคงกระซิบต่อไป ใช่ อย่ามายุ่งกับฉัน ฉันชักจะชอบนายนี่แล้วสิ มาเป็นกิ๊กฉันอีกคนมั้ย? หึหึหึ (ใกล้บ้าละ - -")

"แล้วจะเรียกฉันไปทำไมล่ะ ฉันไม่ได้เป็นญาตินายซักหน่อย"

"เอ่อ... ไอ้มิน"

"เฮ้ย! มึงอย่ายุ่งกับกูได้มะ? จะไปไหนก็ไปเลยป่ะ" เขาหันไปไล่เพื่อนเสียงดัง อ๊ะ นายนี่มันยังไงนะ เพื่อนนายเตือนด้วยความหวังดีแล้วนายยังจะไล่เพื่อนอีก -- --++  

"เออ... กูก็กำลังบอกว่า กูจะไปนั่งโต๊ะโน้น เชิญมึงสนุกไปละกัน" แล้วเขาก็เดินหนีไปโต๊ะกลุ่มหญิงล้วนอย่างหัวเสียทันที ปัดโธ่ ที่แท้ก็เจอคนถูกใจ แต่ก่อนแกไป มาลากคอเพื่อนแกไปก๊อนนน >O<

"ขอโทษที ถึงไหนแล้วนะ อ้อ มันก็จริงที่ฉันไม่ใช่ญาติเธอ แต่ฉันอยากเรียกเธอนี่นา... ก็เธอน่ารักหนิ" ฉันหันไปมองอย่างสมเพช เพราะฉันมีลางสังหรณ์ว่านายคงจะไม่เหลือชีวิตรอดออกไปจากผับนี้แล้วล่ะ -- --+++

"มันแน่อยู่แล้ว ไม่เหมือนนายหรอก"

"อ่ะ คร๊าบ คนสวย แล้วตกลงบอกผมบอกผมได้รึยังครับ ว่าชื่ออะไร" 

"หึ แถวนี้คงไม่ค่อยรู้จักฉันจริงๆสินะ ถ้าเป็นถิ่นเดิมคงไม่ต้องบอกเลยล่ะ" ฉันพึมพำกับตัวเองเบาๆ

"อ้าวคนสวย บ่นอะไรคนเดียวจ๊ะ บ่นมากระวังแก่นะ" เหอะ! อย่างฉันน่ะหรอจะแก่ง่ายๆ ฉันว่านายนั่นแหละ จะแก่ก่อนฉัน!        เอ๊ะ! ไม่สิ... มันต้องตายก่อนฉันโดยที่ยังไม่ทันแก่เลยล่ะ ^O^

"อืม ขอบคุณที่หวังดี แต่ไม่จำเป็น… - -"

"น่านะ บอกผมซักทีสิ รอนานแล้วนะ"

"เออ อืมๆ" ขอบอก รำคาญอย่างแรง! ฉันจึงตัดสินใจตอบไปซะ เพื่อว่ามันจะได้ไปๆซะที

"นายรู้จัก Venus Violence มั้ย" ฉันถามแล้วจึงหันไปสั่งค็อกเทลเพิ่มอีกแก้ว แก้วนี้เป็นแก้วที่ 8 แล้วนะสำหรับวันนี้

"เอ่อ... ก็เคยได้ยินชื่ออ่านะ ทำไมล่ะ"

"เทพแห่งความรุนแรง... ชื่อเท่ห์ดีมั้ยล่ะ" ฉันพูดพลางอมยิ้มเล็กๆ ฉันล่ะภูมิใจในชื่อจริงๆเลย ฉันใช้เวลาคิดตั้งคืนนึงแหน่ะ^O^

"อื้ม เท่ห์นะ แต่ของผมเท่ห์กว่า"

"หรอ? ชื่ออะไรล่ะ?o_o" ฉันหันไปถามอย่างสนใจ ชื่อนายจะมาเท่ห์กว่าได้ยังไงยะ

"Resolute Lion ล่ะ" ชายหนุ่มยืดอกพูดอย่างภูมิใจ

"หึ!" ฉันสบถ นี่มันเท่ห์ตรงไหนยะ แกใช้ตาตุ่มฟังรึไง -- --^

"เฮ้! ไม่เท่ห์หรอ... สิงโตผู้แข็งแรง บึกบึนเชียวนะ"

"เออ... เท่ห์" ฉันบอกอย่างเซงๆ

"แน่นอน ขอบคุณ" เขาพูดพลางโค้งเล็กน้อย

"แล้วตกลงเธอบอกได้รึยังว่าเธอชื่ออะไร"

"ก็ฉันนี่แหละ เทพแห่งความรุนแรง Venus Violence" ฉันหันไปบอกหน้าตาย ก่อน0tกระดกแก้วค็อกเทลแก้วสุดท้ายที่พนักงานพึ่งนำมาวางให้ ฉันวางแก้วกระทบกับโต๊ะอย่างรุนแรง วางเงินไว้ที่เค้าท์เตอร์แล้วเดินออกจากผับไป ไอหมอนี่น่ารำคาญมาก!!

"เฮ้! เดี๋ยวสิ เอ่อ... เธอ... เอ่อ... ฉันยังไม่รู้เลยว่าจะเรียกเธอยังไง" มันยังวิ่งตามฉันออกมาอีก -*- ไอ้หน้าด้าน

"เรียกฉันว่าวีก็ได้" ฉันรีบเดิน

"เดี๋ยวสิ ให้ฉันเลี้ยงเธออีกซักแก้วนะ" ฉันหันกลับไปหาเขาทันทีที่มือของเขากระชากมือฉันไป

"รอให้นายเลี้ยง แล้วนายก็จะได้ใส่ยานอนหลับในแก้วฉัน แล้วนายก็จะควงฉันไปนอนด้วยคืนนี้น่ะหรอ... ขอบคุณแต่ไม่เป็นไร ฉันเกรงใจ" ฉันสะบัดมือให้หลุดพ้นจากการจับกุมของนายหน้าด้านนั่น แล้วเดินออกไปทันที เขาชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะออกเดินตามมาอีก

"อ๊ะ! เอ่อ... เฮ้!" ชายหนุ่มวิ่งไปดักหน้าแล้วดันร่างฉันติดกำแพง และด้วยความสูงที่ต่างกันมาก ฉันจึงหยุดยืนอยู่เฉยๆเพื่อดูทีท่าต่อไป ฉันรู้สึกสนใจกับความช่างตื๊อของนายนี่ซะแล้วสิ *-*

"ฉันไม่ปล่อยให้ไปไหนแน่ คืนนี้ถ้าฉันไม่ได้เลี้ยงสาวน้อยน่ารักคนนี้ซักแก้ว จริงมั้ยครับ ^^"

"งั้นหรอ? อืมๆ ที่ไหนดีล่ะ บ้านนายดีมั้ย" ฉันหันหน้าไปถามอย่างท้าทาย

"ที่บ้านไม่ค่อยดี ที่คอนโดฉันดีกว่า" ชายหนุ่มแสยะยิ้ม

"งั้นก็ไปสิ" ฉันเลิกคิ้วพูดอย่างท้าทายโดยไม่สนใจรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของชายหนุ่มตรงหน้าแม้แต่น้อย ยังไงฉันก็เตรียมพร้อมเสมออยู่แล้ว ^^ โอ๊ะ! อย่าพึ่งเข้าใจผิด ฉันเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ ไม่ใช่เตรียมพร้อมเปิดศึกบนเตียงนะ -- --" (ยังไม่มีใครคิดเลยนะ ร้อนตัวนะเนี่ยยย)

เขาพาฉันไปที่มอร์เตอร์ไซค์ของเขา แล้วบึ่งหน้าไปจนถึงที่หมาย เมื่อถึงเขาก็กระโดดลงรถแล้วช้อนตัวฉันขึ้นทันที อ๊ายยยยย กล้าดียังไงยะ หนอย ไม่รู้ฤทธิ์ฉันซะแล้ว เดี๋ยวได้เจอดี หึหึ

"ปล่อย! ฉันเดินเองได้ ปล่อยเซ่!"  ฉันขึ้นเสียงเล็กน้อยให้พอรู้ว่าไม่พอใจ

"อ่ะๆ บอกดีๆก็ได้ ฉันก็เห็นว่าเธออาจจะเมา เดินไม่ไหว เลยช่วยเท่านั้นเอง" มันตอบกลับมาพร้อมกับยิ้มแป้นเหมือนแป๊ะยิ้ม -*- หน้าก็ไม่ได้ตี๋หรอกนะ แต่ไม่รู้จะเปรียบกันอะไรดี

"ไว้คราวหลังละกัน ฉันพูดไปแล้ว ... จะไปก็ไปซะทีสิ ยืนบื้ออยู่ได้-O-" ฉันรีบบอกพลางปัดตามเนื้อตัวพอให้เขารู้ว่ารังเกียจ เขาหันมาตอบรับน้อยๆก่อนจะเดินนำหน้าไป พร้อมกับขำตัวสั่นเทิ้ม นี่ฉันทำอะไรน่าขำมิทราบยะ ดูขำเข้า ขอแช่งให้ชนประตูหัวแตกตาย =O=^

เมื่อถึงห้องของเขา เขาก็ล็อคประตูแล้วดึงฉันเข้าไปด้านใน แล้วบรรจง(?)ผลักฉันลงกับเตียง แล้วเริ่มระดมจูบอย่างรุนแรง จากนั้นจึงไซร้ลงมาเรื่อยๆตามซอกคอ  ฉันส่งเสียงครางอือ ออ ตามเรื่องตามราว ก่อนจะดันหน้าอกเขาขึ้นมาเพื่อนจะคุย

" - - หยุดก่อน... นายบอกจะเลี้ยงเหล้าฉัน แล้วอยู่ไหนล่ะ เหล้านายน่ะ"

"อ้อ ฮะๆ ลืมไปเลย รอแปปนึงนะ เดี๋ยวไปหยิบให้ ว่าแต่ เธอนี่งกชะมัดเลย" อ้อ หรอ ฉันงกหรอ จุดประสงค์ฉันมาเพื่อเหล้าย่ะ -O- เขาเดินเข้าไปในครัวพลางฮัมเพลงไปด้วย หึหึหึ สุขให้พอเถอะ เดี๋ยวนายได้หมดตัวแน่ หึหึหึ  แต่ก่อนหน้านั้น ขอเข้าห้องน้ำซักหน่อยก็แล้วกัน

ในขณะเดียวกันที่มิน ชายหนุ่มที่ลากไพรินมาที่คอนโดสุดหรูของเขาได้เดินกลับมาจากห้องครัว ก็ไม่พบกับเด็กสาว จึงรีบหาเริ่มจากห้องครัว ห้องนอน ห้องกินข้าว ห้องรับแขก พร้อมๆกับที่ตะโกนไปด้วย จนสุดท้ายเหลือเพียงห้องน้ำ

"เฮ้! อยู่ไหนน่ะ หนีไปก็หนีไม่พ้นหรอกนะ" แล้วเขาก็เดินมาหยุดที่หน้าห้องน้ำ "อยู่ในห้องน้ำใช่มั้ยล่ะ ออกมาเถอะ หนีไม่ได้หรอก" โอ้ยยยยย รำคาญจริงๆเลยตาบ้านี่ ไปตายซะ=O=+ อีกอย่าง ฉันไม่คิดจะหนีหรอกนะจะบอกให้ คิดว่าฉันเป็นใครยะ!

ปัง!!!!

ฉันเปิดประตูเอย่างแรงจนมันเลื่อนไปกระแทกกับขอบเสียงดัง แล้วหันไปมองหมอนี่อย่างท้าทาย

"ไม่ได้หนี ทำไม? ฉันจะเข้าห้องน้ำหน่อยไม่ได้รึไง หรือนายอยากให้ฉันฉี่บนเตียงนาย" แล้วฉันก็ผลักตาบ้านี่ไปชนกับกำแพงอีกด้านหนึ่ง ก่อนจะเดินเลี่ยงไปที่โต๊ะที่เขาวางเหล้าเอาไว้ ก่อนจะหยิบยานอนหลับที่ซ่อนอยู่ด้านในของเข็มขัดด้านหลังฉันมาใส่ลงไปในแก้วใบหนึ่ง

"นี่ใช่มะ เหล้าที่นายจะเลี้ยงฉันน่ะ" ฉันยกขวดเหล้าชูให้เขาดู

"อืม ใช่ มาฉันรินให้"  เขาออกตัว เหอะ ฉันให้แกรินก็บ้าแล้ว

"ไม่เป็นไร ฉันรินเอง ฉันอยากจะมั่นใจ ว่านายไม่ได้ใส่ยานอนหลับลงไปในแก้วฉัน เพื่อนายจะได้ทำอะไรต่อมิอะไรตอนที่ฉันไม่รู้ตัว" ฉันมองหน้าเขาด้วยสายตารู้ทัน เขายักคิ้วก่อนจะยักไหล่เป็นเชิง 'จะทำอะไรก็ตามใจ' จะบอกว่ายังไงฉันก็เสร็จแกอยู่แล้วรึไง -- --+++

"อ่า... อืม ก็ได้ แต่อย่าคิดใส่อะไรลงไปในแก้วฉันละกัน"

"ถ้านายไม่ไว้ใจนักก็มายืนดูฉันรินซะเลยสิ" ฉันพูดเสียงฉุนๆเชิงประชด

"อ่ะ คร๊าบบบบบบบบ" ฉันรินเหล้าใส่แก้วทั้ง 2 ในปริมาณเท่ากัน แล้วส่งแก้วให้เขาไปแก้วหนึ่ง เป็นแก้วที่ฉันใส่ยานอนหลับเอาไว้

"ขอบใจ" เขาหันมายิ้มให้ยิ้มให้ฉัน ยิ้มให้ทำแป๊ะอะไร โปรดรู้ไว้ซะด้วย ว่าแก้วนั่นมันเป็นแก้วเหล้าใส่ยานอนหลับ หึหึ

เขาขมวดคิ้วพลางจ้องแก้วที่ฉันส่งให้

"ทำไม? สงสัยงั้นสิ? จะเอาแก้วนี่มั้ยล่ะ?" ฉันหันไปถามยียวนแล้วยื่นแก้วให้เขา พลางยิ้มแบบมีเลศนัย เขามองสลับกันไปมาระหว่างแก้วตัวเองกับแก้วของฉัน แล้วค่อยตัดสินใจตอบออกมา

"ไม่เป็นไร แก้วนี้ก็ได้" เขาพูดออกมาด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ -*- นายไม่ต้องมาเจ้าเล่ห์ใส่ฉัน นายหลงกลฉันอยู่หรอกย่ะ=O=^^

เขาชนแก้วกันฉัน แล้วเราก็พอกันดื่มรวดเดียวหมด อึ๊ก! อ้า~ เหล้าดีเป็นศรีแก่ปาก ^O^ (ไม่ทราบว่ามีอยู่ในสุภาษิตบทไหน -*-)

"จะให้ดื่มหมดขวดก่อนมั้ย หรือพอแค่นี้"

"อยากจะดื่มต่อก็ตามสบาย แต่ฉันไม่เอาล่ะ"

"งั้นหรอ งั้นนายไปอาบน้ำละกัน ตัวนายสะอาดเกินไปน่ะ" ฉันพูดในทางประชด ก่อนจะหยีตามอง ให้เขาพอเข้าใจ เพื่อยืดเวลาให้ยาสลบออกฤทธิ์ ส่วนเขาหลุดขำเล็กๆก่อนจะเดินไปอาบน้ำ ไม่ทราบว่าจะขำอะไร - -^ ฉันพยายามจะไม่สนใจ เพื่อให้พ้นสายตายียวนกวนเบื้องพระบาทา นางเอกสุดสวยคนนี้*O* แล้วหันไปรินเหล้าดื่มต่ออีกหลายแก้ว เพียวๆ ไม่โซดา ไม่น้ำเปล่า ไม่โค้ก ไม่ผสม^O^ ก่อนจะเดินไปนั่งที่เก้าอี้ไม้ริมหน้าต่างบานใหญ่ยักษ์ แหวกมูลี่ออก เพื่อมองวิวของเมืองหลวงตอนกลางคืนเช่นนี้ สวยใช่เล่นนะนี่ ^O^

หลังจากที่เสียงเปิดประตูห้องน้ำดังขึ้น ร่างสูงๆของนายนั่นก็ก้าวย่างมาทางฉัน แล้วช้อนตัวฉันขึ้นวางบนเตียง ฉันไม่อยากให้เหล้าหกบนเตียงโดยที่ฉันไม่ได้ดื่มหรอกนะ - - ฉันดันตัวเขาขึ้นนิดนึงในขณะที่เขาโน้มตัวลงมา สายตาจับจ้องมาที่ปากของฉัน ฉันวางแก้วเหล้าไว้บนโต๊ะหัวเตียงแล้วเป็นฝ่ายดึงตัวเขามาจูบแทน ริมฝีปากหนาของนายนั่นกระตุกยิ้มอย่างพอใจ ก็จะใช้ลิ้นรุกล้ำเข้ามา ก่อนจะเปลี่ยนไซร้ต่ำลงมาเรื่อยๆตามลำคอขาวเนียน ฉันครางเล็กน้อย เสื้อผ้าของฉันถูกปลดลงเรื่อยๆ แต่สายตาของเขาก็ปิดลงเรื่อยๆเช่นกัน การเคลื่อนไหวของเขาช้าลงเรื่อยๆและหยุดลง ดวงตาปิดสนิท..

หนักชะมัดเลย ตาบ้านี่ ฉันดันร่างของตาบ้าที่นอนทับร่างบางๆของฉันอยู่ออกไป ลุกขึ้นกระดกเหล้าในแก้วที่เหลือจนหมด ก่อนจะค้นในร่างของเขา พบเงินเป็นฟ่อนอยู่ในกระเป๋าตังมีตรา ราคาเหยียบหมื่น รวยน่าดูนะนี่ หึหึ ดูท่าฉันจะเล่นกับคนไม่พึงประสงค์ซะแล้ว เอ.... เค้าจูบฉันไปกี่ทีเนี่ย? จูบ 2 ที ครั้งแรกก็ราวๆ เอ... นาทีนึง ครั้งที่ 2 คงราวๆ 2 นาที ครั้งละ 2000 นาทีละ 1000 ก็เป็น 7000 แล้วไหนจะล่วงเกินอีก หลายจุดนะนี่... คิดรวมๆไปเลยแล้วกัน อ่ะ ยกให้ คิดแค่ 9000 ก็แล้วกัน เป็น 18000 ^O^ ฉันหยิบเงินออกมาจากกระเป๋าตังเขา 18000 ก่อนจะโยนส่วนที่เหลือไว้ข้างตัวร่างใหญ่ ฉันจัดแจงใส่เสื้อผ้าให้เหมือนเดิม ก่อนจะเดินจากไปโดยไม่หันกลับมามองอีกเลย นี่ฉันจะโดนแจ้งความมั้ยเนี่ย - -"

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

งืมๆๆ เสียงหมาที่ไหนเอาหัวโขกประตูหว่า  =*=

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

เสียงหมาเอาหัวโขกประตูดังขึ้นอีกครั้งหนึ่ง -*- โวยๆ ตื่นก็ได้วะ ฮึ่ย ใครมันบังอาจมาปลุกผมทั้งที่มันพึ่งจะเที่ยงเอง ผมลืมตาตื่นขึ้นอย่างหัวเสีย

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

"เออๆ ข้ารู้แล้ว!!! ข้าตื่นแล้ว!! หยุดเคาะซะทีเซ่!" ผมตะโกนบอกบุคคลที่อยู่หน้าห้อง พยายามทำให้ผมตื่นด้วยเสียงหมาเอาหัวโขกประตู -0- ลุกขึ้นบิดขี้เกียจนิดหน่อย ก่อนจะเดินไปเปิดประตู ง่วงโว่ย =O=^

"ไงเพื่อน คืนนี้นอนนานจังนะ แฮงค์หรอวะ ^O^" เปิดมาผมก็เจอหน้าแป้นแล้นของเพื่อนสนิทผม "ไอก๊อต" ยืนเต๊ะท่าอยู่หน้าห้อง -*-

"แหนะๆ ไม่ยอมตอบ แบบนี้แปลว่าคำตอบคืออะไรน้าา สงสัยเมื่อคืนมันส์จัดอ่ะดี๊~ ^w^" มันทำหน้าทะเล้นถามผม น่ารักตายหล่ะ เดี๋ยวปั๊ดเจอใต้ตาตุ่ม! อ๊ะ! เมื่อกี้ว่าไงนะ เมื่อคืน มันส์จัด? เมื่อคืน.... ผมจำได้ว่าไปเที่ยวผับตามปกติ แล้วก็ไปเจอเด็กผู้หญิงคนนึง...  สิ่งที่ทำให้ผมสนใจคือผมสีม่วงเข้มๆสะดุดตา ชื่อคุ้นๆหู แต่ผมคิดไม่ออก ผมพาเธอมาที่ห้องได้แม้เธอจะปฏิเสธผมอยู่ในตอนแรก แต่ผมกลับจำไม่ได้ว่าเราได้มีอะไรกันรึเปล่า -*- ชักสงสัยแล้วล่ะสิ

"อ้อ เออ... ไอ้ก๊อต มึงจำได้รึเปล่าว่าเด็กที่เจอเมื่อคืนชื่ออะไร อ้อ... มึงไม่ได้อยู่ฟังด้วยนี่หว่า เอ่อ... อ้อ... ใครนะที่ลูกน้องเราพูดถึงบ่อยๆ ว่า 'สาวเพล์เกิร์ลหน้างาม ลาวทรามชั้นนรก หักอกผู้ชายเป็นว่าเล่น' น่ะ"  เออ นะ ผมจำชื่อไม่ได้ แต่กลับจำฉายาได้อ่านะ -*- มันนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง

"อ่า เอ่อ... รู้สึกจะชื่อ... Venus Violence ใช่ปะ? เอกลักษณ์คือผมสีม่ว...ง หะ...หือ....???? ผมสีม่วง!! หระ...หรือว่า... เด็กคนนั้น!?! OoO" มันหันหน้ามามองผมอย่างตกใจ อืม.... Venus Violence  งั้นหรอ ถึงว่าสิ ชื่อคุ้นๆ มันหันหน้ามาอย่างขอความคิดเห็น สายตาอ้อนวอนราวกับจะบอกว่า'อย่าอย่าตอบว่าใช่นะโว่ย' เออ... นั่นมันคำอ้อนวอนเหรอะ -*- วอนหาเท้าน่ะเซ่ะ -0-

"*0* อืม นั่นล่ะ ใช่เลย แกไปสั่งลูกน้องข้านะ ให้ไปสืบข้อมูลของผู้หญิงคนนี้ให้มากที่สุด" ผมยิ้มอย่างหื่นกระหาย -*- (เอ๊ะ ยังไง?)

"ละ...แล้วนายจะเอามาทำอะไร?" มันคงจะเดาความคิดผมไม่ออก ฮี่ๆๆ ไม่แปลกหรอก ที่มันไม่ เพราะผมเองก็ยังไม่รู้เลย ฮ่าๆๆๆ (- -")

"เออ... น่า... กูบอกไง ก็ไปทำตามนั้น ก็แค่นั้นล่ะ อย่าถามมาก" ผมดันมันออกจากห้องด้วยเท้า=O= ก๊อตหันมามองหน้าผมแปลกๆ ก่อนจำใจเดินออกไปเพื่อลงลิฟต์ ทั้งที่สายตายังไม่เลิกมองผมแบบแปลกๆ - -" ผมถลึงตามองโดยมีความหมายเป็นนัยว่า 'เลิกมองกูซักที ไม่งั้นตาย' มันถึงจะได้ฤกษ์ลงลิฟต์ไปจริงๆซักที

หลังจากก๊อตลงไปแล้ว ผมก็โทรไปหาน้ำฟ้า กิ๊กผม และเคยเป็นแฟนพี่ชายของผมเอง ซึ่งผมไม่ค่อยจะชอบพี่ชายคนนี้ซักเท่าไหร่ ก็เลยแย่งแฟนมันมาเป็นของผมเอง ^^ อ๊ะ! อย่าชมนะว่าผมชั่ว เพราะเป็นธรรมชาติของผมอยู่แล้ว ^^v (เค้าเรียกว่าชมหรือนั่น =_=")

หลังจากผมไปถึง อีกครู่เดียวน้ำฟ้าก็มา เมื่อเธอเห็นผมเธอก็ตรงเข้ามานั่งเก้าอี้ตรงข้ามผมด้วยรอยยิ้มทันที ผมแล้วเธอจัดการสั่งอาหารที่ต้องการ และไวน์อย่างดี 1 ขวด หลังจากพนักงานเดินจากไป ผมก็เริ่มคุยกับสาวร่างบางที่นั่งตรงหน้าผม

"ไงครับคนสวย ไม่เจอกันแป็ปเดียว สวยขึ้นเป็นกองเลยนะเนี่ย"

"แหม.... ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก มินก็พูดเกินไป อิอิ ^///^" ปากก็บอกไม่ต้องพูด แต่ดูท่าคุณเธอกลับดีใจเหลือเกิน ผมไม่ได้พูดอะไรต่อ เพียงแต่ยิ้มน้อยๆพอเป็นพิธี

"เอ่อ... พี่ชายคุณเป็นไงมั่งคะ?" คำถามของน้ำฟ้าทำให้ผมยิ้มไม่ออก

"--__--^ ห่วงมันนักหรอ" ผมถามเสียงห้วน ร่างบางถึงกับสะดุ้ง ที่จริงผมก็ไม่ได้แคร์ ไม่ได้หึงหรอก แต่ผมไม่ชอบให้ใครพูดถึงไอ้วิน พี่ชายผม แต่ตอนนี้ผมไม่รับมันเป็นพี่แล้วก็เท่านั้น

"อ่ะ... เปล่าค่ะ คือ ขอบคุณคุณละกันที่เพิ่มชื่อพ่อของฉันเข้าไปในรายชื่อหุ้นส่วนของบริษัทของพ่อคุณน่ะ"

"อ้อ^^ ไม่เป็นไรหรอก เรื่องแค่นี้เอง"

"อืม...ค่ะ^^"

"อ้อ... งั้นจะว่าไปก็หมดธุระของเธอที่จะมาคบฉันหรือพี่ชายของฉันแล้วสินะ" ผมกัดฟันพูดคำว่าพี่ชายออกไป

"อ่ะ... เอ่อ... เปล่านะคะ"

"งั้นเหรอ? งั้นเธออยากได้อะไรต่อไปล่ะ รถ? บ้าน? หรือสามี"

"เปล่านะ! เลิกดูถูกฉันซะทีเถอะ"

"งั้นแปลว่าฉันดูไม่ผิดสินะ แหม... ฉันจับนิดจับหน่อยทำเป็นหวงตัว ไอ้วินล่ะให้ท่ามันดีนักล่ะ แต่ก็ช่างมันเถอะ ตอนนี้ฉันก็หมดธุระกับเธอแล้วล่ะ แค่แย่งเธอมาจากไอ้วินได้ก็พอใจแล้ว ต่อจากนี้เราไม่เกี่ยวข้องกันแล้ว ตกลงนะ^^" ผมยิ้มให้เธออย่างเย็นชา

"..." ร่างบางตรงหน้าผมพูดอะไรต่อไม่ออก ตาเบิกกว้างอย่างตกใจ ผมพูดอะไรผิดหรอ? ก็ผมไม่จำเป็นต้องยุ่งกับคนที่หวังผลประโยขน์อย่างเดียวอย่างเธอแล้วนี่ ในเมื่อเธอก็ได้ในสิ่งที่เธอต้องการ คือชื่อพ่อเธอได้อยู่ในรายชื่อกรรมการบริษัทพ่อผม แล้วผมก็ได้เธอแล้ว ถือว่าหายกัน

"ไม่ต้องทำหน้าอึ้งไป... น้ำฟ้า... มื้อนี้ฉันจ่ายให้แน่... แต่ถ้าเธอยังไม่พอใจ กลับไปหาพี่ชายฉันใหม่ก็ได้นะ ฉันไม่ว่ากัน" ผมเผยรอยยิ้มที่เย็นเยียบ พนักงานนำอาหารมาเสิร์ฟ หลังจากนั้นก็ไม่มีบทสนทนาหลุดรอดออกมาอีก

เมื่อกินเสร็จผมก็หยิบกระเป๋าตังออกมา ระหว่างที่ผมกำลังจะหยิบเงินออกมานั้น เงินของผม... หายไป... หายไปได้ยังไง เมื่อคืนก็ไม่เห็นได้ใช้อะไร... เมื่อเช้าล่ะ? ก็เปล่าหนิ... หรือว่า...แม่สาวนั่น? หึหึ ผมชักจะสนใจแม่นี่ซะแล้วสิ ไม่มีใครคนไหนที่โดนผมหิ้วเขาห้องแล้วเคยรอดจากมือผมไปแม้แต่คนเดียว หึ หึ หึ

ผมหยิบเครดิตการ์ดส่งให้พนักงานก่อนจะเดินตามพนักงานไปโดยไม่แม้จะหันกลับไปมองเธออีก

เขารีบเดินออกไปจนไม่ทันที่จะได้ยินหญิงสาวที่ยังคงนั่งอยู่ที่เดิม และพร่ำรำพันซ้ำๆอยู่อย่านั้นว่า 'ก็ฉันรักเธอ... ฉันรักเธอนะ...มิน...ฉันรักเธอ...ได้ยินมั้ย...?' พร้อมกับหยาดน้ำตาที่หลั่งออกมาเป็นสายหลังจากที่เขาเดินจากไป

หลังจากจ่ายเงินเสร็จแล้ว ผมก็มุ่งหน้าไปที่แก๊งค์ของผมทันที

"สวัสดีครับ คุณมิน" ทันทีที่ประตูถูกเปิดออกโดยหนึ่งในสมาชิกแก๊งค์ของผม ก็มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาทักทายพร้อมก้มหัวให้ คนคนนี้เป็นลูกน้องคนสนิทของผม ชื่อนาย

"อืม... ดี ไอ้ก๊อตได้มาบอกหรือยัง เรื่องที่ฉันสั่งให้หาข้อมูลมาน่ะ" ผมถามใบขณะที่ขาก็ก้าวฉับๆนำเข้าไปในห้องส่วนตัวที่มีไม่กี่คนที่ได้รับอนุญาตให้เข้า ซึ่งมีเฟอร์นิเจอร์ดีสะดวกครบครันแล้วสวยงามกว่าจุดอื่นๆในโกดังที่เก็บตัวของแก๊งค์ของผม

"ครับ ผมหามาได้ว่า Venus Violance เป็นเด็กม. 4/8 ของโรงเรียนชัยชนะโยธา เป็นหนึ่งในผู้นำทั้ง 5 ที่นำแก๊งค์นักเลงของพวกเธอ ที่เป็นแก๊งค์เด็กนักเลงไต่อันดับสูงขึ้นเรื่อยๆ ชื่อจริงของเธอคือ แพรวพิกา สารสิน และสีประจำตัวเธอคือสีม่วงครับ" นายรายงานตามสิ่งที่เขาได้หามา ขณะที่ผมนั่งลง เอาเท้าวางพาดไว้บนโต๊ะ ถึงแม้ผมจะไม่ค่อยพอใจนักกับข้อมูลที่น้อยนิด แต่มันก็ทำให้ผมรู้วิธีที่จะจับตัวเธอได้ง่ายขึ้น

"ชัยชนะโยธางั้นหรอ... วันนี้กูจะไปชัยชนะโยธา ฝากดูแลแก๊งค์แทนกูที แล้วอย่าลืมบอกก๊อตด้วยล่ะ" ผมพูดแล้วเดินออกไปจากโกดังมุ่งหน้าไปยังโรงเรียนที่พึ่งได้รู้มาทันที เธอทำฉันไว้แสบนะ เดี๋ยวจะได้เห็นดีกัน

เมื่อผมไปถึงโรงเรียน ถึงแม้คนจะมองผมแปลกๆ เพราะผมไม่ได้ใส่ชุดนักเรียน แต่ผมก็ไม่สนใจ มุ่งหน้าหาห้องของเธอคนนั้นไปเรื่อยๆ แต่หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอซักที ก็แล้วผมจะเดินตามหาเองทำไมเนี่ย - -" ถามเอาซะก็สิ้นเรื่อง แล้วก็ยืนโง่อยู่ตั้งนาน

"เฮ้ย ไอน้อง เออ นายนั่นแหละ มานี่สิ" ผมเรียกเด็กหน้าตาเจี๋ยมเจี้ยมเข้ามาถาม เด็กนั่นมาหาผมอย่างตื่นๆ

 "มะ...มีอะไร..คะ.. ครับ" เฮ่ย ไม่ได้จะจับกินซะหน่อย ทำเป็นกลัว เดี๋ยวปั๊ด!

"จะถามว่า ห้อง 4/8 อยู่ที่ไหน"

"คะ.. ครับ... อยู่ชั้น 4 ทางซ้ายครับ" เด็กนั่นตอบอย่างกล้าๆกลัวๆ

เมื่อผมได้คำตอบผมก็เดินจากไป ชั้นนี้ชั้นอะไรหว่า... - -" เดาว่าชั้น 2 นะ ขึ้นอีก 2 ชั้น... อืมม... ทางซ้าย... ผมเดินไปตามทางระเบียงเรื่อยๆ จนมาถึงหน้าห้องที่มีป้ายติดเอาไว้ว่า 4/8 อืมมม ห้องนี้แน่ๆ ผมเปิดประตูเข้าไปอย่างไม่เกรงใจ อาจารย์ผู้ชายร่างท้วมเหมือนหมู(?) กับแว่นหนาเตอะยิ่งกว่าส้นตึก(?) ที่สอนอย่างไม่สนใจนักเรียนข้างหลัง ที่หันไปจับกลุ่มคุยกันบ้าง เล่นไพ่บ้าง ปาจรวดกระดาษบ้าง เล่นบอลกระดาษกันหลังห้องบ้าง หันกลับมามองที่เขา รวมทั้งนักเรียนทั้งหมดด้วยเช่นกัน ผมกวาดสายตาไปรอบๆห้อง ก็พบกับเด็กสาวผมม่วงคนที่ผมมองหา นั่งเอาขาพาดโต๊ะริมหน้าต่างแล้วมองออกไปภายนอก สายตาที่อ่านไม่ออกนั่นช่างดึงดูดผมเหลือเกิน ผมเดินเข้าไปหยุดอยู่ที่ข้างโต๊ะของเธอ ในขณะที่อาจารย์หมูใส่แว่น (ตั้งชื่อให้เสร็จสรรพ - -") กำลังโหวกเหวกโวยวายเรื่องกฎระเบียบของโรงเรียนที่ไม่อนุญาตให้บุคลภายนอกเข้ามาในโรงเรียนหากไม่ได้รับอนุญาต ยังไม่ทันที่ผมจะจับแขนเธอเพื่อพาออกไปข้างนอกหรือเรียกชื่อเธอด้วยซ้ำ เธอก็ตบโต๊ะเสียงดังสนั่น ห้องที่เงียบลงตอนที่ผมเข้ามา เงียบเป็นป่าช้าในทันที รวมถึงเสียงอาจารย์ที่สอนอยู่หน้าห้องด้วยเช่นกัน

เธอกวาดตามองเพื่อนๆและอาจารย์ในห้องก่อนจะตวัดกลับมามองผมด้วยหางตาและหยิบกระเป๋าเปล่าจากลิ้นชักออกมาแล้วเดินนำออกไปจากห้อง โดยที่อาจารย์ปากมาก(?)ไม่ปริปากพูดอะไรอีกเลย เขาหันกลับไปสอนเหมือนกับเมื่อกี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งสิ้น ผมรีบตามเธอออกไปในทันที

น้ำพุ เรย์ พิงกี้ ไอริน ผู้นำแก๊งค์ที่เหลือทั้ง 4 คน หันมามองหน้ากันยิ้มๆ

"หึหึ วันนี้มีตามมาถึงโรงเรียนเลย ช่างใจกล้าจริงๆ อีตานี่" น้ำพุเจ้าของผมสีน้ำเงินดำพูดขึ้นทำลายความเงียบทันทีที่ทั้ง 2 เดินออกไปจากห้องแล้ว ก่อนทั้งห้องจะออกจากอาการโดนสายตาหิมะแช่แข็ง กลับมาทำอิริยาบถต่างๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"กรี๊ดดดดด!! หล่อซะด้วย แหม... ยัยวีนะยัยวี ไม่เห็นแนะนำให้รู้จักมั่งเลย" พิงกี้ หนึ่งในผู้นำซึ่งมีฉายาที่ตั้งให้กับตัวเองว่า Beauty Princess เอ่ยขึ้น และส่งสายตาหวานเยิ้มหยอดย้อยพร้อมท่าทางกระหนุงกระหนิงไปให้ชายหนุ่มซึ่งเดินออกไปแล้ว

"พอเลยๆ ยัยพิงกี้ ตาเป็นมันเลยนะยะ นั่นของเพื่อนย่ะ รู้จักหาเองซะมั่งสิ" อีกหนึ่งของสมาชิกผู้นำ ที่มีชื่อว่า ไอริน ผู้มีฉายา Bloody Angel เอ่ยขึ้นขัดท่าทีของเพื่อน ทำให้คนถูกว่าทำท่าทีฮึดฮัดอย่างไม่พอใจ

"หึหึหึ" เสียงหัวเราะในลำคอของเรย์ อีกหนึ่งในกลุ่มสมาชิกที่ดูจะขรึมมากที่สุด(ซึ่งไม่เหมาะกับสีประจำตัวที่เป็นสีเหลืองเอาเสียเลย) ทำให้เพื่อนๆผู้นำแก๊งค์หันมามอง

"ไอ้หัวทอง นายหัวเราะอะไรของนายอ่ะ ห๊า?!?" ไอรินเอ่ยถามพร้อมรอยยิ้มแห่งชัยชนะหลังจากที่ดักคอพิงกี้ได้สำเร็จ

"อืม... ก็นายนั่นน่ะสิ ฉันว่ามันดูเข้ากับวีเป็นพิเศษเลยนะ ว่ามั้ย ? ^^" เรย์เผยรอยยิ้มที่มุมปากเล็กๆ สำหรับคนทั่วไปอาจมองว่าธรรมดา แต่คนที่รู้จักเขาดีอย่างแก๊งค์ผู้นำแล้ว มันช่างน่าขนลุก

"นี่นายจะหมายความว่า..."

"อืม... ถ้าฉันเดาไม่ผิด นั่นล่ะ คือคนที่คู่ควรกับวี (!!!) "

แก๊งค์ผู้นำรับฟังพร้อมทำสีหน้าที่แตกต่างกันออกไป

O_+;;;;;     >> ไอริน 'มาอีกแล้ว วิธีเดาประหลาดๆนายนายเรย์ ฉันล่ะสงสารแกจริงๆ ไพริน'

(TT^TT)o  >> พิงกี้ 'ยัยไพริน แกได้แฟนหล่อชิ่งตัดหน้าเพื่อนT^T อดกินเลยฉัน' แลบลิ้นแผลบแล้วมองตามด้วยตาละห้อย

^O^         >> เรย์ 'เหมาะสมกันดี จังเลย~ พวกหัวรุนแรงเหมือนกัน! ^O^'

*O*           >> น้ำพุ 'โอ้ววว ได้พล๊อตเรื่องของนิยายเรื่องใหม่แล้วววว~' แล้วg-kก็หยิบสมุดแต่งนิยายประจำตัวขึ้นมา แล้วเขียนชื่อเรื่องลงไปว่า "รักแสบซ่ากับคนบ้าอย่างนาย"

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

'โทษนะคะ ที่ต้องทำให้เสียเวลา แต่ตอนนี้ รักแสบซ่าได้Rewriteใหม่แล้วค่ะ
ก็หากใครมีเวลาพอ ก็ลองอ่านใหม่กันดูนะคะ
ขอบคุณคนที่ติดตามหรือจิกให้ดอกหญ้าแต่งต่อนะคะT^To