ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : งานเทศกาล(100%)
"ทะ..ท่านเปง..เป็นใคร..."นารุโตะกล่าวในตอนแสดงละคร ในตอนที่เจ้าหญิงเต้นอยู่กับสัตว์ป่าแล้วเจ้าชายเข้ามาเต้นด้วย(เอาบทความของดิสนีย์มาใช้)
"ข้าเป็นชาวบ้านสามัญ ว่าแต่แม่หญิงอยู่ป่าคนเดียวรึ?"อิทาจิเล่นได้สมบทบาทมาก
"ข..ข้า........อะไรแล้วอ่ะ?"นารูโตะถาม ทุกคนหงายท้องหมด
"ต้องบอกว่าข้าอยู่ในปjาคนเดียวสิ!"นัตสึตะโกน เธอ่านบทของนารูโตะมานิดหน่อยขอย้ำนิดหน่อย แต่เพราะมันเป็นเรื่องที่เธอชอบดูตอนเด็กๆ เธอเลยจำบทได้หมด
"นารูโตะนี้มันหกวันแล้วน่ะ นายยังจำบทไม่ได้อีก อีกแค่วันเดียวก็จะถึงเวลางานแล้วน่ะ...."ซากุระเทศนารุดตะเป็นชุด เธออยุ่ที่โคโนะฮะมาร่วม7วันแล้ว เธอเริ่มเบื่อแล้วที่ต้องมาคุมนารูโตะฝึก
จนมาถึงวันงาน
ในงานเต็มไปด้วยสีสันของอาหารและแสงไฟจากโคมไฟสวยงามเกลื่อนตาไปทั่ว ผู้คนต่างออกจากบ้านมาดูงานกันมากหน้าหลายตา จุดเด่นของงานก็คงเป็นการแสดงต่างๆที่อยู่ ณ ลานหมู่บ้าน งานแสดงเริ่มขึ้นด้วยดี ในชุดแรก เป็นการแสดงการร่ายรำในชุดกิโมโนโดยผู้แสดงคือครูคุเรไน ต่อมาคือการแสดงมายากลโดยชิกามารุ ต่อมาก็เป็นการแสดงแห่รำกลองของพวกผู้ชาย ซึ่งได้แก่ คาคาชิ ลี ไก นารูโตะ จิไรยะ(คนนี้ขอร่วมแจมามาแบบไม่มีใครขอ) ฮีรุกะและคนอื่นๆสุดท้ายก็การแสดงละครเรื่องเจ้าหญิงนิทรา
30นาทีก่อนการแสดง
"จึย~~จึย~~~"เสียงท้องนารุโตะดังขึ้นเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ เขาอาการโทรมมากจนทุกคนเป็นหว่ง
"นารูโตะนี้นายเป็นไรไปอ่ะ?"ซากุระถามผ่านประตูห้องน้ำ นัตสึเดินเข้ามาหา
"คือ แบบว่า...."นัตสึเดินมาเล่าเรื่องข้างหูซากุระ
15นาทีก่อนถูกดึงตัว นารูโตะซัดของกินไปยกใหญ่เยอะมากซะจนเห็นแล้วยังอิ่มแบบ นารูโตะยังไม่หยุด จนกระทั่งมาถึงเมนูใหญ่ที่เขาสั่ง ราเม็งสูตรพิเศษ สูตรใหญ่ที่ลุงเจ้าขงร้านยังไม่ให้ใครกินที นารูโตะรายแรก นัตสึก็กินด้วย รสชาติมันออกเผ็ดหน่อยๆ ก็อร่อยดีอยู่หรอก แต่นารูโตะกินเยอะเกินไป ราเม็งชามสุดท้ายนั้นก็เลยการเป้นอาหารกดสวิท นารูดตะวิ่งเข้าห้องน้ำแทบไม่ทัน ส่วนนัตสึเธอไม่เป็นไร เพราะในงาน เธอเพิ่งกินรางเม็งเป็นอาหารจานแรก
"แล้วแบบนี้นารูโตะจะแสดงไหวรึค่ะ?"ฮินาตะเข้ามาถาม นัตสึเก้าหัวกึกๆ แบบเธอก็ไม่รู้ว่าไงดี
"แบบน้ต้องหาคนเล่นแทน"ซึนาเดะกล่าว ทุกคนก็เห็นด้วย แต่ใครจะเล่นล่ะ?
"แล้วใครจะเล่นล่ะค่ะ?"ซึซึนะกล่าวถาม
"นั้นสิค่ะ บทเยอะแยะขนาดนั้นใครจะไปจำทัน"อิโนะถาม และจู่ซึนาเดะก็ชี้ไปที่นัตสึ เธอสะดุ้งแรงยิ่งกว่าแผนดินไหวสักอีก
"หา?....."เธอกล่าวอย่างตกใจ พูดง่ายๆ เธอไม่ได้ฟังที่พวกเขาคุยกันเมื่อกี้เลย
"เธอนั้นแหละที่ต้องเล่น"ซึนาเดะกล่าว นัตสึพยายามหาข้ออ้าง
"แล้วทำไมต้องเป้นฉัน?"นัตสึถามพลางชี้นิ้วไปที่ตัวเอง
"ที่จริงนัตสึจังก็เหมาะสมดีแล้วน่ะ อาจจะสวยขนาดนี้ไม่ต้องแต่งอะไรให้มากก็เสร็จแล้ว"เทนเทนกล่าว
"ใช่เลย! เรื่องบทนัตสึก็ชอบตะโกนบอกนารูโตะอยู่บ่อยๆนาจะจำได้"ซากุระกล่าวทุกคนพยังๆหงึกๆ เป็นอันนัตสึต้องเล่น เธอคอตกปลงทันที
"ณ อาณาจักรแห่งหนึ่งในปราสาทที่สวยงาม ราชาราชินีได้ให้กำเนิดพระธิดาองค์ๆ พระองค์ทรงมีพระเกศาสีดำขลับสวยดั่งแร่นิล นัยน์ตาสีทองสว่างดั่งแสงจันทร์"เสียงคนพากษ์กล่าวโดยซึซึนะ บนเวที เนจิกับเทนเทนกำลังเล่นกับลูก(ตุ๊กตา)มนเปล
"จนมาถึงวันประสูติครบรอบหนึ่งพรรษาของพระธิดา ราชาได้เชิญนางฟ้าทั้งสามมาให้พร ผู้เป็นตัวแทนแห่งพระอาทิย์ พระจันทร์และดวงดาว"ตอนนี้ถึงบทของอิโนะซาซึเกะและและชิกามารุก็ออกมาในคราบของนางฟ้า ทั้งสามสวมกระโปรงบานสีแดงสีเขียวและสีฟ้า(ตามลำดับ) ชุดดูนารักมากทั้งสามถทอคถาที่หัวไม้เป้นรูปพระอาทิยต์(อิโนะ)พระจันทร์(ชิกามารุ)และดวงดาว(ซาซึเกะ) เสียงพวกผู้หญิงกรี้ดกาดกันใหญ่พอซาซึเกะปรากฏตัว เขาดูน่ารักมากว่าตลก ชิการมารุก็ออกจาดดูสวยถ้าไม่ติดอู่ที่ว่าทำหน้าบูดน่ะ ทั้งสามประจำที่ เพื่อให้พร คนแรกอิโนะ
"ข้าผู้เป็นนางฟ้าแห่งแสงตะวันขอให้องค์หญิงมีความงดงามเจิดจ้าเยี่ยงตะวัน"อิโนะพูดเสร็จก็โบกไม้ ต่อมาคือชิกามารุ
"ข้าผู้เป็นนางฟ้แห่งแสงจันทราขอให้องค์หญิงมีความอ่อนโยนเช่นดวงจันทร์"ชิกามารุพูดโดยพยายามให้เหมือผู้หญิงมากที่สุด ซึ่งออกจะแหลมไปนิส
"ข้าขอ...."แต่พอถึงตาซาซึเกะพูด เสียงหัวเราะอันชั่วร้ายก็ดังขึ้น
"555+ คืนนี้มีงานเลี้ยงสังสรรกันด้วยรึ?"แม่ดมกล่าว พลางเดินออกมาให้ทุกคนเห็นโจจิอยู่ในชุดคลุมดำสนิทในมือถือไม้เท้า แต่อีกมือนึงถือซองขนมกำลังเคี้ยวอบ่างมัวมัน ทุกคนหวัเราะกันใหญ่
"แต่ทำไมถึงไม่มีใครชวนข้าไป"โจจิกล่าวด้วยน้ำเสียงอันตุ้ยนุ้ยจนหน้าขำ เขาหันไปมองเนจิที่รับบทราชา
"ท่านราชา ท่านบังอาจมากที่ไม่ชวนข้ามา ฿ จะเอาไงกับท่านดีล่ะ...อ๋อ นึกออกแล้ว"โจจิกล่าวก่อนจะโปยไม้เท้าเรียกกลุ่มขวัญดำ(ซึ่งมันก็เป็นขวัญจากถ่าน)ก่อนจะวิ่งลงเข้าตัวพระธิดา
"ข้าขอสาปแช่งเจ้า ให้ลูกสาวของเจ้าเมื่อนาวอายุครบ17พรรษา นางจะถูกเข็มปั่นผ้าตำนิ้วและหลับไปชั่วนิรันด์กาล 555+"โจจิกล่าวก่อนจะหายไปในกลุ่มควัญด้วยแอฟฟคของนินจา
"โธ่ ลูกหญิงของแม่ เราจะทำยังไงดีเพค่ะ เสด็จพี่"เทนเทนที่รับบทเป้นราชินีกล่าวกับลูกสาว(ตุ๊กตา)ของตัวอย่างเศร้าซึ่งเล่นได้สมบทมาก
"พวกข้าเองก็มิสามารถแก้คำสาปของนางได้ นางแข็งแกร่งเกินไป"อิโนะกล่าว
"พวกข้าก็มิสามารถให้พรพระธิดาได้เกินหนึ่งข้อ"ชิกามารุกล่าว
"แต่ข้ายังให้พรได้อยู่"ซาซึเกะกล่าว
"ถึงแม้ข้าจะมิสามารถแก้คำสาปได้ก็ขอให้พรข้อสุดท้าย"ซาซึเกะกล่าวเสียงหวาน ขนาดเป็นชายแต่ดันเสียงได้หวานมาก
"ข้าผู้เป็นนางฟ้าแห่งดวงดาวขออวยพร เมื่อพระธิดาโดนเข็มตำนิ้วขอให้พวะนางตื่นขึ้นมาด้วยจูมพิตของเจ้าชายรูปงาม"ซาซึเกะกล่าวก่อนโบกไม้คถา ไฟดับลงเป้นการให้ทุกคนออกจากฉากเพื่อเตรียมฉากใหม่ ซึซึนะก็บรรยายต่อ
"หลังจากนั้นพระราชาก็มีคำสั่งให้ทหารนำที่ปั่นผ้ามารวมกันแล้วเผาไฟทิ้ง พระราชากลัวพระธิดาจะถูกคำสาป จึงมีส่งให้พระธิดาอาศัยอยู่กับนางฟ้าทั้งสามในป่าใหญ่ และเวลาการล้วงเลยผ่านมาเป็นเวลา16ปีแล้ว พระธิดาโตขึ้นเป็นสาวชาวป่า พระนางงดงามเหมือนพระอาทิตย์และมีความโอนโยนเหมือนพระจันทร์"ซึซึเว้นวรรคไว้ก่อจะเริ่มอธิบายอีก
"ในวันหนึ่งณ ป่าใหญ่เจ้าชายรูปงามองค์หนึ่งได้แอบพวกทหารมาขี่ม้าเล่นในป่าแห่งนี้"ซึซึอธิบายเสร็จอิทาจิก็ปรากฏตัวเยี่ยงเจ้าชายจริง ดูสงบ สขุม เยือกเย็น ส่วนม้าก็เป็นของจริง อิทาจิอยู่ในชุดเจ้าชายสีน้ำเงินตัดดำดูเท่มาก สาวๆกรี้ดกันยกใหญ่ไม่แพ้เสียงกรี้ดของน้องสาวที่เคยทำสถิติไว้ก่อนหน้านี้
"และในขณะนั้นเองเจ้าชายได้ยินเสียงร้องเพลงของใครบ้างคน"ซึซึนะอธิบายต่อ
"ใครกันทำไมถึงได้มาอยู่ในป่าลึกเยี่ยง''"อิทาจิกล่าวเสียงเข้ม ก่อนก็เดินวนบนเวทีเป็นการแสดง ก่อนจะถึงตานัตสึ เธอนั่งรออยู่ในที่มืดก่อนจะมีสปอร์ทไลท์ส่องมาที่เธอ เธอร้องเพลงอยู่ซึ่งเสียงมันก็เพาะมาก
"ใครกันทำไมเสียงถึงได้ไพเราะนัก"อิทาจิกล่าวตามบทนัตสึที่เล่นละครนั้นแทบอ้วกกับคำพูของอิทาจิจะตายชักแล้ว'ถึงพูดตามบทก็เถอะ แต่มันหน้าหยักแหยงไงไม่รู้'นัตสึคิด
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น