ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    NaRuTo นารูโตะมี...มี!! พี่สาว ๐_o!!!

    ลำดับตอนที่ #10 : ฝึกวิชา(100%)

    • อัปเดตล่าสุด 17 มี.ค. 50





                           "ให้ตายสิทำไมหมอนี้ต้องมาด้วยเนี้ย?"เราบ่นกระปอดกระแปด แอบนินทาอิทาจิกับนารูโตะและเทมาริ

                           "ทำไมล่ะ?"เทมาริถามเรา

                           "ก็หมอนี้ ขี้เก็กโคตรขี้เก็กหน้าถีบจะตายชัก อีกอย่างถ้ายังเกิดเรื่องอีกแล้วหมอนั้นเข้ามาช่วยล่ะก็ ฉันติดหนีบุญคุณเป็นครั้งที่ห้าแน่ ครั้งก่อนๆยังไม่ได้ลบเลย"เราบ่นพยายามบ่นเสียงเบาแล้วน่ะ เราแอบหันไปดูหมอนั้นนิดๆ เหอะๆ ไม่ใช่ว่าชอบน่ะ แต่หันไปดูว่ามันยังอยู่รึป่าวเห็นเงียบๆ นึกว่าไม่อยู่

                          "งั้นเราไปกินทาโกยากิกันมั้ย?"เราชวนเทมาริ รู้สึกว่าเราลืมคาเซะคาเงะไปน่ะเนี้ย

                          "ท่านคาเซะคาเงะจะไปมั้ยค่ะ?"เราถาม

                          "อืม ยังไงก็ได้"

                          "ซากุระจัง นารูโตะ ซาซึเกะคุง ไปกินทาโกยากิกัน"ทุกคนรีบวิ่งไปหาที่นั่งทันที ทุกอย่างสนุกหมด งานนี้เราซี้กับเทมาริอย่างแรง โอ้ยชอบใจ

                          "ทามาริจังไปเล่นไอนั้นกัน"เราชวนเทมาริใหญ่เลย เทมาริก็ตกลงได้สนุกกันใหญ่

                          "นารูโตะพี่สาวนายร่าเริงดีจัง"คันคุโร่บอก

                          "ตอนแรกเห็นหน้าไม่ยักจะเหมือนนาย แต่พอมาเห็นแบบนี้แล้วเหมือนนายเด้ะเลย"คันคุโรบอกต่อ ฉันได้ยินน่ะโว้ย

                          "ก็เป็นพี่สาวฉันนิ"

                          "ฉันหมายถึงนัตสึกินเยอะเหมือนนาย นี้ผ่านมาไม่กี่นาที ซักเรียบไปตั้งเยอะ"นินทากันนิฟ่า เดียวโดน

                          "นึกออกแล้ว!!!"คันคุโร่พูดเราหันไปมอหมอนั้น นึกไรออก

                          "ว่าอยู่ว่าอะไรหายไป ผ้าคาดหัวสัญลักษณ์โนะฮะไม่มี"อาว เพิ่งรู้รึ?

                          "ก็ใช่น่ะสิ ฉันไม่ใช่นินจา"เรายอมรับไปเต็มๆ

                          "แต่การโจมรในตอนนั้น.."ย้อนไปตอนที่โดนคิซาเมะโจมตี เราหลบได้เฉยๆ

                          "แล้วทำไม?"เราถามต่อ

                          "แค่หลบได้มันถึงกับต้องอึ้งเลยหรอ?"เราถาม ก็คันคุโร่ทำหน้างง

                          "การโจมตีในตอนนั้นมันเร็วมากขนาดจูนินบางคนยังหลบไม่ได้ แต่เธอซึ่งไม่ใช่นินจากลับหลบได้แถมยังรับมือกับแสงอุษาได้อีกตางหาก"กาอาระวิเคราห์ได้น่ากลัวจัง

                          "นัตสึเคยสู้กับคิซาเมะมาครั้งหนึ่ง คิซาเมะใช่เวลาถึงหนึ่งชั่วโมงกว่าจะล้มเธอได้"อิทาจินายจะพูดทำบ้าอะไรเนี้ย

                          "ก็แค่ฟลุ้คเท่านั้นแหละ ไปเที่ยวต่อเถอะ"เราไม่สนยังไงวันนี้เรื่องเครียดๆของทิ้งไปก่อน 555+ แต่พวกนั้นยังจ้องไม่หยุด เชอะ คนมันเก่ง ช่วยไม่ได้555+ หลงตัวเองแฮะเรา- -"

                          "นั้นนัตสึจังไม่ใช่นินจาจริงๆหรอ?"เทมาริถามอีก

                          "อืมก็ไม่ใช่น่ะสิ แต่ฉันเคยฝึกวิชาเหมือนกัน่ะแต่มันไม่ใช่วิชานินจาน่ะ เพราะเหตุนี้ฉันเลยหลบได้"เราก็ร่ายไปว่าเป้นไง

                         "อยากเป็นนินจามั้ยล่ะ? ฉันจะสอนให้"เทมาริสอนหรอ งั้นเอาๆๆๆ>_<!!!

                         "จริงหรอก จะสอนให้ฉันหรอขอบคุณจ้า!!"เราดีใจสุดๆ 

                         "แต่เทมาริจังจะอยู่ที่นี้นานได้หรอ?"เทมาริพยักหน้า

                         "อืม อิอิ"

                         "งั้นเริ่มฝึกต้องแต่พรุ่งนี้เลย"กำหนดเวลา

                         "OK!!"



    ในเช้าวันใหม่ ไวทันใจดีจริง


                         ฉันลุกจากเตียงตั้งแต่ไก่ยังไม่ขัน ก็มันนิสัยนิ เรานัดกับเทมาริไว้ต้องแปดโมง แต่นี้เพิ่งจะตีห้าครึ่ง ชั่งมันไปหาข้าวกินก่อนดีกล่าว เรารีบกิน(ยัด)ข้าว เพราะมันหิวเมื่อคืนซัดไปตั้งเยอะแต่ตื่นขึ้นมายังหิวเหมือนเดิม กำของฉันที่เป็นคนชอบกินซูชิ(เพราะซูชิดิบมีพยาเยอะ เราเลยกิยจุได้เป็นกิโล)

                        "เทมาริจัง!!!!"เราตะโกนเรียกเทมาริ 

                        "ไง!!"เทมาริตะโกนทักทายเรา

                        "เอาล่ะจะเริ่มกันเลยน่ะ"เทมาริพูด ในขั้นแรกเทมาริสอนเราในเรื่องอาวุธต่างๆของนินจา ระดับของนินจา หลังกจานั้นก็ภาคปฏิบัติ สอนให้เราปาดาวกระจาย มีดคุไน ซึ่งเราที่เดียวตรงเปาเปะ เพราะวิชาไทยุทธที่เราเรียนมันสอนปามีดด้วยนี้ 

                        "โห ที่เดียวเป็นเลยนิ"เทมาริยิ้มให้เราประมาณว่าชมนั้นแหละ ต่อมาคือการเรียกจักระมาใช้ แล้วมันจะเรียกไงเนี้ย

                        "แล้วจักะจะเรียกไงอ่ะ?"ฉันถามเทมาริ

                        "ปกติต้องนั่งสมาธิเพื่อให้ช่องทางมันเปิดเอง เท่าที่รู้มาคนที่เรียกได้เร็วสุดในตอนนี้ก็ประมาณ1วันน่ะ"เทมาริ อยากรู้จริงหมอนั้นเป็นใครไงเก่งจังฟะ

                        "ส่วนช้าสุดก็3ปี"- -" งั้นขออธิฐาน ขอให้ข้าพเจ้าเปิดช่องได้เป็นสถิตใหม่ที่เถอะ เพี้ยง

                        "แต่ฉันคิดไว้อีกวิธีหนึ่งน่ะที่จะทำให้มันเปิดออกได้เร็วๆ"เทมาริพูด

                        "ยังไง?"เราก็ถามไป

                        "ฉันจะถ่านทอดจักระส่วนหนึ่งให้เธอ เพื่อไปเปิดประตูที่เก็บจักระ ตอนนั้นมีคงจะรั่วออกมาเยอะมาก เพราะฉะนั้น หลังจากที่ฉันถ่ายจักระไปให้แล้ว ให้เธอทำตามที่ฉันบอกน่ะ เราพยักหน้า เทมาริเดินไปข้างหลังกเราก่อนจะปล่อยจักระ รู้สึกร้อนๆยังไงไม่รุ รู้สึกกดดันชะมัดเกิดมายังไม่เคยเจออะไรกดดันได้ขนาดนี้  แม้แต่ตอนสอบเอ็นทียังไม่เทียบเท่า(เพราะเราไม่แตะหนังสือเลย แต่ก็ยังสอบได้555+ไม่มีเครียดด้วย555+)

                        "ร้อนๆหนาวๆยังไงชอบกล"บ่น รู้สึกเหมือนมีอะไรวิ่งทั่วร่างเลยแฮะ

                        "น่าแปลก"เทมาริกล่าว

                        "แปลกยังไง?"เราถาม

                        "ช่องพลังเธอถูกเปิดตั้งนานแล้ว แต่ทำไมถึงไมรู้สึน่ะ?"อาวหรอ เปิดตอนไหนเนี้ย?

                        "แต่ฉันไม่เห็นจะรู้สึกอะไรเลย"เราก็ว่าไป


    (โยนละน่ะ บรรยายต่อแทนที)


                       "น่าแปลกจริงๆ แต่ก็เอาเถอะนั้นไม่ใช่ประเด็น เรามาต่อกันเถอะ"เทมาริกล่าวก่อนจะสอนนัตสึต่อ นัตสึใช้เวลาไม่กี่นาทีการสามารถควบคุมจักระได้แล้ว เธอยังสามารถเดินไปน้ำไปอีกด้วย เธอสามารถพัฒนาฝีมือและเรียนทักษะพื้นฐานของนินจาได้ภายในแค่วันเดียว!!!

                       "เธอนี้ไม่น่าเชื่อจริงๆ ฝึกทักษะนินจาได้ภายในวันเดียว"เทมาริกล่าวอย่างอึ้ง

                       "ไม่รู้สิ แต่ขอบคุณน่ะที่สอนให้"นัตสึกล่าวขอบคุณเทมาริด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

                       "อืม บาย"เทมาริบอกลาก่อนทั้งสองจะแยกทางกัน ในเวลานั้นก็ประมาณ6โมงเย็นแล้ว เธอแอบเหลียวหลังไปมอง ชิกามารุมารับเทมาริด้วย

                       "หวานดีจัง คิคิ"เธอกล่าวก่อนจะตรงดิ่งกลับบ้าน(บ้านอิทาจิ) พอเธอนึกขึ้นได้ว่าต้องไปนอนบ้านอิทาจิ ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว

                       "ให้ตายสิ ไม่อยากเจอเลย!!"เธอกล่าว แต่ว่า

                       "ไม่อยากเจอใครหรอ?"เสียงเรียบเย็นถาม เธอชะงักเธอหันไปมองต้นเสียง อิทาจินั่งอยุ่บนต้นใม้ที่อยู่ใกล้ถนนที่เธอเดิน

                       "คิดเอาเองดิ!"เธอกล่าวอย่างฉุนๆ เจอหน้ากันที่ไหร่ไฟคารมปรากฏออกมาแบบไม่มีชนวนก็จุดได้

                       "นี้ ฉันมีอะไรจะให้เธอดู"อิทาจิกล่าวก่อนจะกระโดดลงมาหาเธอ และจับข้อมือเธอไปยังสถานที่หนึ่ง

                                
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×