[Fic Harry Potter] Love Lily (OCx...)

เรื่องราวฉบับใหม่ที่ไม่มีใครคาดคิดกำลังจะเริ่มต้นที่นี่"ฮอกวอตส์"

I’m Lily Evans.

[Fic Harry Potter] Love Lily (Begin Again)

          ฉัน ลิลี่ ลูน่า พอตเตอร์ ใช้ชีวิตเป็นเด็กสาววัย 21 ธรรมดาๆ หลังเรียนจบจากฮอกวอตส์ถึงแม้พ่อของฉันจะถูกขนานนามว่า เด็กชายผู้รอดชีวิต ผู้ปราบจอมมาร แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะต้องเข้าทำงานเป็นมือปราบมารเหมือนพ่อ และพี่คนโตของฉัน เจมส์ ซีเรียส พอตเตอร์ และไม่ได้ทำงานที่กระทรวงเหมือนพี่ชายคนรอง อัลบัส เซเวรัส พอตเตอร์ 

          ฉันเพียงแค่อาศัยอยู่ในบ้านสมุนไพรที่ไม่ใกล้ไม่ไกลกับบ้านโพรงกระต่ายมากนัก กำลังทดลองเกี่ยวกับพืชสมุนไพรที่เอามาปลูกเมื่อปีกลาย ได้มาจากแถบเอเชีย ฉันเป็นนักสมุนไพรวิทยาละ คนส่วนมากมักรู้จักฉันในนามปากกา L.L. ก็ฉันไม่ได้อยากใช้นามสกุลของพ่อเป็นใบเบิกทางซะหน่อย อย่างน้อยหนังสือที่ฉันรวบรวมและเขียนขึ้นมันก็เข้าตาอาจารณ์ใหญ่คนปัจจุบัน จนถูกนำมาใช้เป็นแบบเรียนที่ฮอกวอตส์เลยนะ เป็นความสำเร็จก้าวแรกที่ฉันภูมิใจมากเลยแหละ แล้วก็นะชีวิตของฉันไม่ได้มีเรื่องราวของความรักมากมายเหมือนคู่ของพี่โรสกับพี่สกอร์เปียสหรอก จริงๆเรียกว่าไม่มีเลยซักนิดเลยจะดีกว่า

          แต่ใครมันจะไปคิดละว่าฉันจะถูกกลุ่มของผู้เสพความตายที่ยังกวาดล้างไม่หมด แม้โวลเดอมอร์จะหมดอำนาจและสิ้นชีพไปนานแล้วก็ตาม ลักพาตัวมา เพื่อสังเวยชีวิตในการคืนชีพของลอร์ดมืด แน่นอนมือปราบมารมาช่วยฉันไว้ได้ทันแต่ระหว่างการต่อสู้ เวทมนตร์ที่ฉันร่ายคาถามันดันย้อนกลับมาหาตัวเอง ทำให้ฉันกระเด็นเข้าไปในวัตถุศาสตร์มืดที่พวกนั้นเตรียมไว้จนย้อนเวลามา ในร่างของคุณย่าของฉัน ลิลี่ เอฟเวนส์

          แต่มันก็น่าแปลกที่โลกที่ฉันย้อนกลับมามันมีหลายๆอย่างที่มันไม่เหมือนเดิม แม้แต่ข้อมูลของคุณย่าที่ฉันเคยอ่านในบันทึกเมื่อนานมาแล้ว มันก็แตกต่างออกไป แต่ที่ผิดปกติสุดๆเลยก็คือ! ไม่มีเจ้าแห่งศาสตร์มืดตั้งแต่ เกลเลิร์ต กรินเดลวัลด์ หมดอำนาจไปเพราะถูก อัลบัส ดัมเบิลดอร์ ปราบไปนั่นแหละ และอีกอย่างคนที่ควรจะเป็นเจ้าแห่งศาสตร์มืดคนปัจจุบันดันมาอยู่ตรงหน้าฉันนะสิ 

          ศาสตร์ตราจารย์วิชาป้องกันตัวจากศาสตร์มืด ตรงหน้าฉันชื่อ ทอม มาโวโล่ ริดเดิ้ล ไม่รู้ว่าการที่ฉันข้ามเวลามาอยู่ที่นี่มันจะสอดคล้องกับทฤษฎีผีเสื้อขยับปีก the butterfly effect ทำให้คนที่ตอนนี้ควรเป็นเจ้าแห่งศาสตร์มืดอย่างลอร์ดโวลเดอมอร์ กลายมาเป็นศาสตร์ตราจารย์วิชาป้องกันตัวจากศาสตร์มืดไปได้ แต่มันก็ดีแล้วละนะ

          "พอจะบอกผมได้ไหมว่าอะไรอยู่ในตู้นี้"

          "มันคือบ็อกการ์ตครับ" เสียงตอบของ ไซมอน สเพียร์ เพื่อนสนิทคนที่สองของฉันจากบ้านสลิธีรินเอ่ยตอบศาสตราจารย์ แน่นอนตอนนี้ฉันมีเพื่อนอยู่แค่2คน คือ ไซมอน สเพียร์ กับ เซเวอร์รัส สเนป เด็กเลือกบริสุทธิ์ส่วนใหญ่แทบทุกคนจากบ้านสลิธีริน คงไม่มีใครอยากคบเด็กที่เกิดจากมักเกิ้ลหรอกนะ ยกเว้นไซมอนเป็นเลือดบริสุทธิ์จากฝั่งอเมริกาที่ไม่ค่อยแคร์กับเรื่องพวกนี้และเซเวอร์รัสที่เป็นเลือดผสม ทุกคนคงแปลกใจที่หมวกคัดสรรฉันมาอยู่บ้านนี้ แม้แต่ตัวฉันเองเพราะเมื่อก่อนหมวกมันคัดสรรให้ฉันไปอยู่กริฟฟินดอร์ แล้วทำไมตอนนี้กลายเป็นสลิธีรินไปละเนี่ย!

          "งั้นคุณเอฟเวนส์คงมีความสามารถพอที่จะจัดการกับมันนะ" ฉันไม่ได้ตอบนะแต่ทำไมเป็นฉันกันล่ะคะศาสตราจารย์

          ล่าสุดตอนปีสามบ็อกการ์ตของฉันมันคือเศษซากโครงกระดูกของบาซิลิสก์ที่ห้องแห่งความลับ เรื่องที่ฉับเคยแอบเข้าไปในห้องแห่งความลับก็แตก ให้ตายสิตอนนั้นคนสอนวิชาป้อนกันตัวจากศาสตร์มืดคือพ่อฉันเอง แฮรี่ พอตเตอร์ เรื่องที่ฉันเป็นParselmouthมันทำให้ทุกคนวิตกกังวลว่าเจ้าแห่งศาสตร์มืดอาจกลับมาได้ แต่มันก็ยังแปลกที่มีแค่ฉันคนเดียวที่เป็นPareslmouth คนเดียวเพราะอัลบัสกับเจมส์ก็ไม่มีความสามารถนี้ แม้แต่พ่อของฉันหลังปราบจอมมารไปได้ความสามารถนี้ก็หายไปพร้อมกับแผลเป็นนั่น 

          แต่ตอนนี้ก็กังวลว่าบ็อกการ์ตมันจะเป็นสิ่งที่ฉันถวิลหามากี่สุด แต่ก็ไม่มีโอกาสที่จะได้พบอีกแล้ว

          "พร้อมนะคุณเอฟเวนส์" กลุ่มควันสีดำค่อยแปรเปลี่ยนเป็นภาพครอบครัวมีชายหญิงวัยกลางคน ผู้ชายผมสีดำดวงตาสีเขียวมรกต ผู้หญิงผมสีแดง และมีเด็กอีก3คนเป็นเด็กผู้ชาย2คนเด็กผู้หญิง1คน เด็กหญิงดูจะละม้ายคล้ายมารดาของเธอ แล้วภาพนั้นก็ค่อยๆหายไป

           "ริดดิคิวลัส"

           "ริดดิคิวลัส"

           "ริดดิคิวลัส" คาถาที่ร่ายออกไปไม่ได้ผล ไม่ได้ฉันทำไม่ได้ ทำให้มันเป็นเรื่องตลกไม่ได้ น้ำตาของฉันค่อยๆไหลริน

          "ลิลี่!" ฉันได้ยินแค่เสียงเรียกสุดท้ายของเซเวอร์รัสและทุกอย่างก็ดับวูบ

Talk;

สวัสดีค่ะรีดเดอร์ทั้งหลายฟิคเรื่องนี้เราเคยแต่งเมื่อสามปีที่แล้วค่ะแล้วก็หยุดแต่งไป เราได้เปิดมาอ่านก็คิดว่าชอบความคิดของตัวเองเมื่อก่อนเลยนำมารีไรท์ใหม่ความจริงคือเราจำพลอตเรื่องที่เคยวางไว้ไม่ได้แล้วค่ะ ส่วนใครคู่ไหนบ้างก็คงต้องแต่งไปเรื่อยๆก่อนค่ะ แน่นอนว่าตอนนี้ทุกเรือมีสิทธิ์เท่ากันค่ะ จะพยายามอัพเท่าที่มีไฟนะคะ แล้วก็คอมเมนต์มาคุยกันได้นะคะ ทวงฟิคก็ได้ค่ะ แต่ถ้าเราไม่มีไฟก็แต่งไม่ได้อยู่ดีแง เราจะพยายามแต่งให้จบนะคะ อาจจะกินเวลาหน่อยแต่ขอร้องรีดเดอร์โปรดเข้าใจ เจอกันตอนหน้านะคะบะบุย