ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : เขื่อนวชิราลงกรณ์
ผมไ้รับ่าวาอาารย์ อาารย์วนไปทอินที่วัเื่อนวิราลร์ เ้าอาวาสเป็นรุ่นน้อทหารที่เยไปปิบัิานในประเทศลาว
ผมหนุ่ยน้อยและเพื่อนๆ รวบรวมเินไปทำบุและลันว่าะแบ่ส่วนหนึ่ไว้ให้อาารย์
อาารย์ผมท่านนี้เป็นอี้าราารทหารอาาศ เป็นทหารผ่านศึ สรามอินโีน สรามเาหลี สรามลาวและเวียนาม ทหารรับ้าCIA พนัานบริษัทแอร์ อเมริา อาารย์ผมน่าะเป็นอีทหารที่ยัมีีวิอยู่าไม่ี่นเมืีอเทียบาอายุ
ผมรวบรวมเินาเพื่อนๆและัแแยแยะามวามประส์ที่ไ้ลันไว้ไอ้น้อยนเิม ับรถมาาสุราษธานีมาแวะนอนบ้านผม่อนหนึ่ืน วันถัไปะับันไปที่เื่อนวิราลร์เพื่อที่ะไปทอินัน
น้อยออาสุราษ์ธานีหโมเย็นว่า ือเลิานหโม็ับรถออมาเลย หั่วโม็น่าะมาถึหัวหิน ประมาเือบๆเทึ่ยืนผมไ้รับโทรศัพท์ว่ารถเสียแ่อยู่ใล้เมือหัวหิน ผมถามพิัแล้วับรถออไป เห็นรถมันแล้ว็บอว่า พรุ่นี้เอารถูไปนะ ไอ้น้อยมันับรถ Benz รุ่นุปู่ เรื่อเบนิน ิแ๊แอลพีี อนนี้ับ เพราะแบหม ผมั๊มแบให้นสาเรืีอิแล้วับมานถึบ้าน ผมบอมันว่า ใล้บัานผมมีร้าน่อมไนาโม เี๋ยวพรุ่นี้ให้เ้ามาูให้
เ้ามาผมเอารถไปที่อู่ ่าูแล้วเปลี่ยนฟิวไปสอสามัว ผมสอนิน้าวรอ ่า่อมเสร็บอ 250 บาท โอเรถูี ่ายเินแล้วรีบออเินทาัน บอเอารถผมไป็ไม่ยอม ะ้อับรถเบ๊น์ะโลทั่อมันไปให้ไ้ ื้อเหมือนเิมไม่เยเปลี่ยนแปล
ับรถไปแวไป่าันไปามประสา อพัินาแฟเ็มแ๊ันนิหน่อย ับไป่อันนถึเื่อนวิราลร์ ิ่ออาารย์ไ้แล้ว เี๋ยวอาารย์ะมารับที่วั ผมสอนับไปนถึสันเืีอน ถ่ายรูปันเล็น้อย็้อรีบลมาที่วัเื่อนเพราะอาารย์รออยู่ อาารย์พาไปพบเ้าอาวาสุยันัพึแล้วบอผมสอนว่าืนนึ้ให้ไปพัที่บ้านพัในเื่อนนะ ผมวนอาารย์ไปนอน้วยัน อาารย์อนอนที่วั
หลัาออาวัผม้าเ็อินที่ที่พุัในเื่อนแล้ววนอาารยผ์ไปิน้าวที่ร้านริมน้ำในอำเภอทอผาภูมิ พวผมินเหล้าัน ส่วนอาารย์ไม่ื่ม ุยันเสียัลั่นร้าน เล่าเรื่อราวสารทุ์สุิบ หน้าที่ารานให้อาารย์ฟั อาารย์แื่นมพวผมนะหลัาทึ่เมะเหลเเร เรียน็ไม่่อยะเอา สร้าวามรำาและเบื่อหน่ายให้แบ่อยๆ
บรรยาาศร้านอาหาร อาหารออแนวอาหารป่า มีเมนูปลาเยอะ มีเห็โน สั่มาินันเือบไม่หม ืนนั้นหลัาส่อาารย์เสร็พวผมไปฟันุัร้อร้อเพลัน่อ ไอ้น้อยหิ้วนัร้อลับมา้วย ส่วนผมไปิน่อที่ร้านสวัสิารอเื่อน เมามายเสียั ไุ้ยับวิศวะรสาวสวย ึ่เป็นบริษัทผู้รับเหมาาน้านารบำรุรัษาอเื่อน้วย สวยน่ารั หลัาเมามายันน้อเ้าใีอุส่าห์ับรถมอไมาส่้วยรับ
ผมไปทอินทึ่วัมอบเินให้เ้าอาวาสเสร็แล้วพาอาารย์ไปิน้าวเที่ยัน ่อนมาทอินหนุ่ยไ้เล่าให้ผมฟัว่าอนนึ้แพอาารย๋แรั่ว ้อารเิน่อมแมึ่ไม่ไ้ระบุัวเลไว้ หนุ่ยไ้ฝาเินไว้ำนวนหนึ่รวมับอผม น้อยและเพื่อนๆ้วย โยแอบมอบให้ับหลานอาารย์ ผมบอหลานอาารย์ว่าถ้าผมะมอบให้อาารย๋รๆเลย ผมลัวว่าแะไม่รับ ให้เอาอให้อาารย์อนผมลับแล้วัน ผมร่ำลาอาารย์่อนเินทาลับและทุๆวันรูพวและเพื่อนๆมัะรวบรวมเินโอนให้อาารย์เพราะสำนึในบุุเหมือนพ่อแม่นหนึ่รับ
อนหน้าไปเที่ยวเื่อนศรีนรินทร์ันรับ มีวีรรรมสนุๆเหมือนเิม
ผมหนุ่ยน้อยและเพื่อนๆ รวบรวมเินไปทำบุและลันว่าะแบ่ส่วนหนึ่ไว้ให้อาารย์
อาารย์ผมท่านนี้เป็นอี้าราารทหารอาาศ เป็นทหารผ่านศึ สรามอินโีน สรามเาหลี สรามลาวและเวียนาม ทหารรับ้าCIA พนัานบริษัทแอร์ อเมริา อาารย์ผมน่าะเป็นอีทหารที่ยัมีีวิอยู่าไม่ี่นเมืีอเทียบาอายุ
ผมรวบรวมเินาเพื่อนๆและัแแยแยะามวามประส์ที่ไ้ลันไว้ไอ้น้อยนเิม ับรถมาาสุราษธานีมาแวะนอนบ้านผม่อนหนึ่ืน วันถัไปะับันไปที่เื่อนวิราลร์เพื่อที่ะไปทอินัน
น้อยออาสุราษ์ธานีหโมเย็นว่า ือเลิานหโม็ับรถออมาเลย หั่วโม็น่าะมาถึหัวหิน ประมาเือบๆเทึ่ยืนผมไ้รับโทรศัพท์ว่ารถเสียแ่อยู่ใล้เมือหัวหิน ผมถามพิัแล้วับรถออไป เห็นรถมันแล้ว็บอว่า พรุ่นี้เอารถูไปนะ ไอ้น้อยมันับรถ Benz รุ่นุปู่ เรื่อเบนิน ิแ๊แอลพีี อนนี้ับ เพราะแบหม ผมั๊มแบให้นสาเรืีอิแล้วับมานถึบ้าน ผมบอมันว่า ใล้บัานผมมีร้าน่อมไนาโม เี๋ยวพรุ่นี้ให้เ้ามาูให้
เ้ามาผมเอารถไปที่อู่ ่าูแล้วเปลี่ยนฟิวไปสอสามัว ผมสอนิน้าวรอ ่า่อมเสร็บอ 250 บาท โอเรถูี ่ายเินแล้วรีบออเินทาัน บอเอารถผมไป็ไม่ยอม ะ้อับรถเบ๊น์ะโลทั่อมันไปให้ไ้ ื้อเหมือนเิมไม่เยเปลี่ยนแปล
ับรถไปแวไป่าันไปามประสา อพัินาแฟเ็มแ๊ันนิหน่อย ับไป่อันนถึเื่อนวิราลร์ ิ่ออาารย์ไ้แล้ว เี๋ยวอาารย์ะมารับที่วั ผมสอนับไปนถึสันเืีอน ถ่ายรูปันเล็น้อย็้อรีบลมาที่วัเื่อนเพราะอาารย์รออยู่ อาารย์พาไปพบเ้าอาวาสุยันัพึแล้วบอผมสอนว่าืนนึ้ให้ไปพัที่บ้านพัในเื่อนนะ ผมวนอาารย์ไปนอน้วยัน อาารย์อนอนที่วั
หลัาออาวัผม้าเ็อินที่ที่พุัในเื่อนแล้ววนอาารยผ์ไปิน้าวที่ร้านริมน้ำในอำเภอทอผาภูมิ พวผมินเหล้าัน ส่วนอาารย์ไม่ื่ม ุยันเสียัลั่นร้าน เล่าเรื่อราวสารทุ์สุิบ หน้าที่ารานให้อาารย์ฟั อาารย์แื่นมพวผมนะหลัาทึ่เมะเหลเเร เรียน็ไม่่อยะเอา สร้าวามรำาและเบื่อหน่ายให้แบ่อยๆ
บรรยาาศร้านอาหาร อาหารออแนวอาหารป่า มีเมนูปลาเยอะ มีเห็โน สั่มาินันเือบไม่หม ืนนั้นหลัาส่อาารย์เสร็พวผมไปฟันุัร้อร้อเพลัน่อ ไอ้น้อยหิ้วนัร้อลับมา้วย ส่วนผมไปิน่อที่ร้านสวัสิารอเื่อน เมามายเสียั ไุ้ยับวิศวะรสาวสวย ึ่เป็นบริษัทผู้รับเหมาาน้านารบำรุรัษาอเื่อน้วย สวยน่ารั หลัาเมามายันน้อเ้าใีอุส่าห์ับรถมอไมาส่้วยรับ
ผมไปทอินทึ่วัมอบเินให้เ้าอาวาสเสร็แล้วพาอาารย์ไปิน้าวเที่ยัน ่อนมาทอินหนุ่ยไ้เล่าให้ผมฟัว่าอนนึ้แพอาารย๋แรั่ว ้อารเิน่อมแมึ่ไม่ไ้ระบุัวเลไว้ หนุ่ยไ้ฝาเินไว้ำนวนหนึ่รวมับอผม น้อยและเพื่อนๆ้วย โยแอบมอบให้ับหลานอาารย์ ผมบอหลานอาารย์ว่าถ้าผมะมอบให้อาารย๋รๆเลย ผมลัวว่าแะไม่รับ ให้เอาอให้อาารย์อนผมลับแล้วัน ผมร่ำลาอาารย์่อนเินทาลับและทุๆวันรูพวและเพื่อนๆมัะรวบรวมเินโอนให้อาารย์เพราะสำนึในบุุเหมือนพ่อแม่นหนึ่รับ
อนหน้าไปเที่ยวเื่อนศรีนรินทร์ันรับ มีวีรรรมสนุๆเหมือนเิม
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น