ลมที่พัดผ่านฟ้า

"พรหมลิขิต ฟังดูล้าสมัยไปแล้วนะไอ้ฟ้า เดี๋ยวนี้เธอชอบใครก็แค่หาชื่อจริงของเขามาให้ได้ ทุกอย่างมันก็เกมส์แล้ว เลือกเอาสักคนเถอะ ให้ตรงสเปคขนาดไหนก็ได้

...อย่ามัวนั่งรอความหวังลมๆแล้งๆอยู่เลย เพื่อนฝูงก็แต่งงานกันไปยกกลุ่มแล้วนะ"

"พอทีมิรา แกจะกดดันฉันทำไมนักหนา แกได้แต่งงาน เจอคนดีดี ฉันก็ดีใจด้วย แต่นี่ชีวิตฉัน ฉันเลือกของฉันแล้ว ถ้าเขาไม่รู้ตัว ฉันก็จะรอไปแบบนี้แหละ ไม่ใครก็ใครต้องแก่ตายลงไปสักวันแล้วกัน... "

"เห้อออ เหนื่อยใจโว้ยยย"

มิรา สาวสวยหน้าคมตะโกนไล่หลัง ฟ้าใส เพื่อนสนิทที่คบกันมากว่าครึ่งชีวิตส่งๆไปอย่างแก้กลุ้ม ดูๆไปแล้วชีวิตช่วงฟ้าหลังฝนของคนชื่อฟ้า ไม่เห็นว่าจะสดใสอะไรสักนิด โดยเฉพาะเรื่องหัวใจ ยังไงๆก็เห็นแต่จะขุ่นมัวกว่าเดิมเสียอีก