ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : OS: Love Me Like You Do (LeoN)
LOVE ME LIKE YOU DO
PG-15
เสียแส้หวลบนผิวเนื้อายสีน้ำผึ้เนียนนเิรอยแผลเนื้อแเป็นทายาว..พร้อมับเลือที่ไหลึมออมาาบาแผล
เสียรีร้อ้วยามเ็บปวระนระสัน่านัึ้นอย่า่อเนื่อไม่าสาย..
น้ำแ็้อนเล็ถูลิ้นร้อนลาไล้ไทั่วายบา เสียโ่เหล็อุแือึระทบับหัวเียอย่ารุนแร้วยแริ้นานถูพันธาร
แผ่นอบาสีน้ำผึ้ระเพื่อมึ้นลามัหวะารหายใ
วาหวานถูบบัารมอเห็น้วยผ้าสีำ ไม่สามรถรับรู้ไ้เลยว่านเอะถูทรมาน้วยสิ่ใ่อ..
เ็บนใแทบะา แ่ะใ้ทำอย่าไรไ้..ในเมื่อหลุมรัายนนี้..
ายทีุ่รั้เาออมาานรอันำมืที่สุเท่าที่เาะินนาารไ้ ให้ึ้นมาพบับาานในราบเทพบุรรูปาม..
บทรัอนบนร่ามัะนำมาึ่บาแผลเสมอ แ่็ยอมเ็บัวโยไม่อิออเลยแม้แ่น้อย..
ถึะเ็บปวมาแ่ไหน..า ฮัยอน็รั..รัผู้ายที่ื่อ อ แทอุน..
ายบาเ็มไป้วยรอยรัสีุหลาบมามาย แ่็มีรอย้ำประปรายอยู่ามเนื้อัว้วยเ่นัน
บทรัสิ้นสุลปราวามอุ่นวาบในท้อน้อยพร้อมับผ้าปิาและุแมือที่ถูปลออไป..เผยให้เห็น้อมือบาที่มีรอยแผลแ้ำและรอยถลอนเลือึมาารเสียสีับุแมือรั้แล้วรั้เล่า..
"เ็บมาไหม.."
เป็นำถามที่ไม่้อารำอบ เารู้ีว่าถึถามไปร่าบา็ะอบมาเพียำว่าไม่ แม้ว่าะเ็บมาแ่ไหน็าม
แทอุนเินไปหยิบล่อยาในู้เสื้อผ้าทันทีที่เาใส่เสื้อผ้าอย่าลวๆเสร็ ่อนะลับมาหย่อนายนั่ล้าร่าบาที่ึ่นั่ึ่นอนรออยู่..
แทอุนเป็นนที่มีเ็ส์ที่่อน้ารุนแร ยิ่ในเวลาที่เรียาานยิ่รุนแรเพิ่มึ้นเป็นเท่าัว.. แ่หามันทำให้แทอุนมีวามสุ..ฮัยอนยอม..ยอมทุอย่า แ่ถึระนั้น ร่าสู็ยัเป็นนที่มีวามอ่อนโยนอยู่ในที ถึแม้้านนี้แทอุนะมีไว้ให้ฮัยอนเห็นเพียนเียว็าม..
สำลีทีุ่บ้วยยา่าเื้อถูเ็ไปรอบๆแผลเนื้อแ..รวมถึแผลอื่นๆทีุ่หมอั่วราวเป็นน่อ
ฮัยอนัฟันแน่น่มวามเ็บปวที่ไ้รับ แ่แ่ไ้มอใบหน้าหล่อเหลาและวาสีำสนิทแสนลึลับู่นั้นวามเบปวนั้น็เหมือนะทุเลาล..
"เ็บไหม.."
หลัาที่ปิเียบันมานาน แทอุนถึเป็นผู้เปิารสนทนา..
"ไม่เ็บแล้ว.."
"อยาหนีไปาันไหม?"
เอาอีแล้วำถามนี้..
เป็นำถามที่ร่าบาเอทุรั้หลัามีอะไรัน และำอบ็ยัเป็นำเิม..
"ไม่.."
วาหวาน้อลึลไปในวามหวัให้ถึหัวใน้ำแ็อร่าสูรหน้า..
"ทำไม..ทำไมฮัยอน!!"
แทอุนเย่าไหล่บาระแทับหัวเียอย่าแรนเ็บไปหมแ่็ไม่ปริปา..
"..."
"ทำไม! ทำไมถึรันแบบัน"
วาม้อมอเ้าไปในวาหวานลับ้วยวามไม่เ้าใ
มือหนายับีบไหล่บาไว้แน่นราวับะให้ระูนั้นแหล..
"เพราะันรันาย.. รันายที่เป็นัวนอนาย.."
มือบาสั่นเทา่อยๆลูบไล้แ้มสาอ"นรั"เบาๆ ่อนะเอื้อนเอ่ย่อ
"ันไม่ไ้รันายที่เป็นเหมือนนอื่น.."
ใบหน้าหล่อเอียบลับฝ่ามือบาที่ยัอบอุ่นเสมอมาั้แ่วันที่พบเอ..
"ถึัน..ะเป็นนทำร้ายนายหน่ะเหรอ?"
เสียทุ้มเอ่ยถามเสียเบาหวิวราวับ้อารระิบถามหัวใอฮัยอน
"ถ้ามันือัวนอนาย.."
"..."
"เ็บแ่ไหน..โนทำร้ายมาแ่ไหน.."
มือหนา่อยๆลายาไหล่บา้าๆ ฮัยอน็ยับายเ้าหาร่าสูแล้วใ้แนเล็โอบอร่าสูไว้ราวับ้อารปลอบโยน
"ัน็รันายแบบที่นายเป็น.."
สิ้นำหวานแทอุน็ระาร่าบาแล้วลนมพื้นเียนุ่มนั้นอย่าแรนมีเสียรวรา้วยวามเ็บแผ่วเบาานใ้ร่า
"ทำามที่ในาย้อาร อ๊า!!!"
มือบาิไหล่แร่แน่น เมื่อแทอุนหยิบยื่นวามรวร้าวส่เ้ามาในร่า
"รัันแบบที่นายอบ..อ้ะ!! แทอุน.."
น้ำาีใสไหลึมออมาาหาา ้วยวามเ็บปวที่ายนรัเป็นนมอบให้ แ่ะให้ทำอย่าไร..
ให้หนีไปทาไหนัน..
ในเมื่อฮัยอนรัทุสิ่ทุอย่าอแทอุน..
แทอุนือยารัษา..
แทอุนือวามเ็บปว..
"สัมผัสันในแบบที่นายอบทำ..อ้ะ!!!"
เสียแส้หวฟาลมาอีราพร้อมับเสียล็อุแมือัึ้น..
นั่นแหล่ะ..ฮัยอนรัมัน..
"ฮัยอน.."
มือหนาลูบไล้ไปามเรียวาบาพลาใ้ริมฝีปาไล้ไปามเรียวาสวยนั้นอย่าหลไหล..
ลิ่นหอมอฮัยอน..
เสียอฮัยอน..
วามเ็บปวอฮัยอน..
น้ำาอฮัยอน..
หัวใอฮัยอน..
ทุสิ่อย่าที่หล่อหลอมรวมนึ้นมาเป็นาฮัยอน แทอุนรัทั้นั้น..
บทรัแสนเ็บปวแ่เ็มไป้วยวามสเน่หาที่ไม่มีใรเ้าใไ้สิ้นสุลพร้อมับูบที่แสนอ่อนหวานอนบนร่า..
"ันรันาย..ฮัยอน.."
ราวับเมฝนอันรึ้มำไ้าหาย เหลือเพียวามสใสที่หวนืนลับมาอีรา แ่ำว่ารัอแทอุน..
ฮัยอน็ไม่้อารอะไรอีแล้ว..
แม้แทอุนะไม่เหมือนนอื่น..แ่ฮัยอน็หลรัในใบหน้าแสนเย็นา หลรัในวามแ่าาที่นอื่นมี..
รัันในแบบที่นายอบ..็เพียพอแล้ว
"รัเหมือนันนะ..แทอุนน่า"
TALK
วัน็อเ่าที่นำมาเิมเล็น้อยถึปานลา อ้า พ่อแทอุนนเถื่อนนนน
เฟบ โหว และอเม้น์ให้ไรท์ รับรอว่าเรื่ออื่นๆะทะยอยามมา อบุที่ิาม้วยนะร้าบ
ระหว่าอ่าน็เปิเพล Love Me Like You Do ้วยนะรับ รับรอว่าถึพริถึิ -.,-
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น