ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : II [45%]
Chanyeol’s part
หลัาที่ไปส่แบฮยอนที่หน้าอนโผม็ยัไม่ไ้ออรถลับบ้าน นั่อยู่ในรถสายา็มอไปที่แบฮยอนำลัเินเ้าอนโ แบฮยอนนี้ัวหอมน่าิมริๆนี่ถ้าแบฮยอนไม่ยอมลรถ่อน้ออีนาน แ่แปปนึ็เหมือนมีผู้ายหน้าาียืนอยู่หน้าอนโ แบฮยอน็เินไปยืนรหน้าผู้ายนนั้น ผมเห็น 2นนั้นเ้าอัน ับมือัน หัวเราะัน
“หึ...ใรมันล้ามายุ่ับอเล่นอู”เอื้อมมือไปำพวมาลัยหน้ารถไว้แน่นสายา็มอ2น
“นายไ้เอีแน่แบฮยอน”ผมทนไม่ไหว ออรถลับบ้าน้วยวามเร็ว
ถ้อยำที่ออมาาปาานยอลมันะ่อยๆทำลายีวิอแบฮยอนหรือเปล่า?หรือมันะลายเป็นวามรั?
วันนี้านยอลออาบ้านเร็วว่าทุรั้เพื่อะไปหาใรบ้าน
พอถึมหาลัยผม้าวลรถเินเ้าไปที่ึะวิวะเอไอ้ฮุนนั่อยู่เล่นโทรศัพท์อยู่ผมเินเ้าไปใล้ๆไอ้ฮุนเเล้วนั่ลร้าม
“วันนี้มึะไปหาลู่ฮานป่ะ”
“มาๆ มึะทำไม”ไอ้ฮุนทำหน้าวนีน “มึอย่ามายุ่อูนะ ไอสาสส”
“ูไม่เอาอมึหรอ ูมีอีว่านี้ว่ะ”านยอลหัวเราะในลำอ
“มึเออเล่นใหม่อีแล้วหรอ ระวันะมึ มันะทำร้ายัวมึเอ”ไอ้ฮุนมันพูแล้ว้มหน้าลเล่นโทรศัพท์่อ ไม่สนใผม
เมื่อถึเวลาเรียนานยอลเินเ้าห้อเรียนนั่ลรริมหน้า่า้าไอ้ฮุน ผมหยิบโทรศัพท์ออมาแล้วเ้าไปที่ไลน์ ็เห็นมันึ้นเพื่อนใหม่
ผมูรูปิสเห็นผู้ายร่าบาู2นิ้วยิ้มนาเป็นรูปสระอิเห็นแล้วทำให้ผมใเ้นเเร
“แบฮยอนนี่หว่าา”ไอ้ฮุนะโหน้ามาูบนอโทรศัพท์ “เี๋ยวนี้มีไลน์้วยหรอ ไม่ธรรมาน่ะเนี้ย ไปไ้อนไหนว่ะ”ไอ้ฮุนทำหน้าเสืออยารู้
ผมไม่ไ้อบแ่เพียยิ้มมุมปา เ็บโทรศัพท์ลแล้วฟัที่อาารย์สอน
~บลาส~
“มึะไปับูปะไอ้าน”ะลาึไอ้ฮุนมัน็ถามผม
“ไปไหน ไปหาลู่หานหรอ”มันไม่อบเพียแ่พยัหน้าลอย่าเียว แล้วเินนำไปผมัสินใสัพั ่อนะเินามไอ้ฮุนไป านนี้มีไรสนุๆทำ
Baekhyun’s part
ึะอัษร
“ที่ร้า รอเ้านานมั้ย”เสียะโนที่ัมาแ่ไลไม่้อถามว่าใร เฮุน เรียลู่หานส่วนนที่เรีย็ำลัวิ่เ้ามาหา
แ่้าหลัเฮุนผมเห็นนที่ทำให้ผมใเ้นแรเินามมา้วย
“เฮุน!ะเรียเสียัทำไม”ลู่หานุเฮุนเบาๆ
“ปะ ไปห้าัน” ลู่หานเินับมือับเฮุนไปที่รถLamborghiniสีาว
ผมเินามหลั2นนั้นไปึ้นรถ ่อนที่ะถึรถ ็รู้สึมีมือให่ับมือแล้วึามไป ผมหันไปเห็นแผ่นหลัอานยอลที่เินนำหน้าแล้วุมือรไปที่รถLamborghiniสีแอานยอล
านยอลเปิประูรถแล้วให้ผมนั่้าๆนับแล้วเ้า่อยเินอ้อมไปนั่ฝั่นับ
“ยอลึแบมาทำไมหรอ”ผมหันไปถามนที่นั่้าๆ
“นายลืมไปแล้วหรอ รถอย่านี้มันนั่ไ้สอน นายะไปนั่ัลู่หานหรือไ”านยอลไม่ไ้หันมามอผม สายามอที่ถนน
ับามเฮุน”แล้วเมื่อวานที่ันไปส่นายที่อนโ นายไ้ึ้นห้อเลยหรือเปล่า”
“อ๋อ…็พอยอลมาส่ แบ็ึ้นห้อเลย”ผมโหานยอล ไม่อยาให้านยอลรู้เรื่ออผม เลยเลือที่ะโห
ลอในรถมันเียบมา มีแ่เสียเพลเบาๆสัพัเรา็ถึที่ห้า
ห้าKD
ผมเินเ้าไปในห้าแล้วหยุที่ร้านายุ๊า เ้า้าในร้านแล้วหยิบุ๊าที่หลับาแ้มแๆมีไฝที่้าๆปา มีหูลมๆบนหัวัวสีเหลือๆทีู่ล้ายๆผม มันน่ารัมา ผมพิหาราาแล้วเอื่อ ‘แบุ’แ่ มันแพเินไปผมเลยวาุ๊าัวนั้นแล้วเินออาร้าน้วยวามเสียาย
Rrrrrrrrrrrrrrr...
ลู่หาน
( แบอยู่ไหน)
“เราอยู่รั้น2 รที่ายอเล่นอะ”
(เี๋ยวแบึ้นมาั้น4นะ มาิน้าวัน แล้วานยอลหละ)
ผม็ลืมรอ เ้าบอะไปเ้าห้อน้ำแ่ยัไม่เห็นมาเลย
“ไปเ้าห้อน้ำอะ เร เี๋ยวเราามึ้นไป”
ผมำลัหันหลัไปรอานยอลที่เิมแ่็ันนับหน้าอว้าให่มืออเ้า็โอบอ่วเอวผมไว้อยู่
ผม่อยๆเยหน้าึ้นไปูเป็นานยอลนี้เอใผมเ้นแรเป็นบ้า หน้าอเราห่าันแ่นิหน่อยถ้าไม่ิว่าลาห้า
ุิว่ามันะเิไรึ้น………
“ุ่ม่ามริๆเลย”านยอนุผม แล้ว่อยๆปล่อยัวผมออ
“อโทษที แบไม่ไ้ทันระวัอะ”ผมทำหน้ารู้สึผิ้มหน้าล สายาผมเห็นถุที่านยอลถือมาในมือ
“แบฮยอน ันให้อะ”านยอลยื่นถุนั้นมาให้รหน้า
“ให้เราทำไม วันนี้ไม่ไ้วันเิเรา”านยอลไม่ไ้อบ เริ่มทำสีหน้าไม่พอใ ผมเลยเอื้อมมือไปหยิบถุนั้นามือเ้า่อนแล้วหยิบอที่อยู่ในถุออมา
“เห็นยืนมอั้นาน สุท้าย็ไม่ไ้ื้อ เลยื้อมาให้”ุ๊าแบุ ผมมอหน้าานยอลแบบ เ้าื้อให้ทำไมเนื่อในวันอะไร
“แบไม่เอาหรอยอลเอาไปเถอะ”านยอลไม่ไ้ฟัที่ผมพูเลยเ้าเินไปแล้ว ผมเลยรีบวิ่ามานยอลไปหาลู่หานที่ร้านอาหาร
“ทำไมไม่มาอนเราสอนินเสร็เลยละ”พอเินเ้าไปที่โ๊ะ เสียเฮุน็แะานยอล ลู่หาน็หัวเราะเบาๆับำพูวนอแฟนัวเอ านยอลไม่ไ้อบทำเหมือนหูทวนลม
ผมเินลมานั่้าในร้ามลู่หาน ้าๆ็เป็นานยอล เฮุนเรียพนัาน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น