คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : (อีบุ๊กลดราคา) ไม่เหลือคำว่าเพื่อน1
“ในานะที่ผมเป็นัวแทนอพนัานทุนออบุท่านรอประธานเพทายที่เปิโอาสให้พวเราไ้มาทำวามรู้ั ไม่ทราบว่ามีพนัานนไหนมี้อสสัย หรือ้อารทราบรายละเอียอื่น ๆ นอเหนือาที่ผมและท่านรอประธานไ้บอไหม สามารถยมือึ้นสอบถามไ้ ท่านรอประธานให้วามเป็นันเอ ยินีอบทุำถาม”
วัลลภพูพลาหันไปยิ้มให้ับเพทายที่พยัหน้ายินีอบทุำถาม วัลลภี้นิ้วไปที่พนัานสาวึ่ยมือึ้น
“เิุวิมล หัวหน้าฝ่ายบัีรับ”
“สวัสี่ะท่านรอ ิันวิมลหัวหน้าฝ่ายบัี ไม่ทราบว่าสอบถามเรื่อส่วนัวไ้ไหมะ” วิมลพูพลาหันไปมอพนัานสาวที่ำลัพยัหน้าแล้วยิ้มถูใำถามอเธอ
“ไ้รับ” เพทายอบยิ้มเล็น้อย
“ท่านรอแ่านหรือยัะ” เมื่อำถามบล พนัานสาว็ พาันส่เสียหวีร้อถูใำถาม แ่เมื่อเพทายอบำถามพนัาน็ยิ่หวีร้อและหัวเราะันัลั่นหอประุม
“ยัไม่แ่านรับ”
“เิุลูน่าพนัานฝ่ายายรับ”
วัลลภี้นิ้วไปยัลูน่าที่ยมือึ้นรอถามำถาม พนัานสาวทุนหันไปที่ลูน่าแล้วรออยฟัำถามอเธอ แ่สำหรับเอรินแล้วนั้นารระทำอลูน่าือหายนะ เพราะนอาทุสายาำลัับ้อไปที่ลูน่าแล้ว เธอ็ลายเป็นเป้าสายาอใรบาน้วย
“สวัสี่ะ ิันลูน่าพนัานฝ่ายรลา่ะ ถ้าท่านรอยัไม่แ่านไม่ทราบว่าท่านรอมีนรัหรือยัะ” ลูน่าส่ยิ้มยั่วยวนโยไม่สนใสายาำหนิอวัลลภที่มอออว่าพนัานสาวใยั่วเ้านายนใหม่
เพทายไม่ไ้อบำถามลูน่าเพราะำลัมอเอรินอีแฟนสาวนที่เยุ้นเยเมื่อสี่ปี่อน แ่ทว่าเป็น เอรินที่หลบสายาเา
เอรินำลัใที่เา้อมอเธอาแทบไม่ะพริบ แ่เพราะอะไรเธอเอ็อ่านสายาอเาไม่ไ้ แม้หลายนำลัื่นเ้นรออยำอบอเ้านาย แ่สำหรับเอรินแล้วเธอไม่ไ้สนใอยาะฟัำอบไร้สาระ
“เอ่อ... อโทษรับอำถามอีรั้” เพทายละสายามอไปที่ลูน่าเาำไม่ไ้ว่าลูน่าถามอะไร
“ผมออนุาถามและอบให้” วัลลภรีบแ้ไสถานาร์ เาเอ็ไม่้อารให้พนัานสาวที่ทั้โสและไม่โสั้วามหวั หรือใฝ่ฝันะเ้าหาเ้านายหนุ่ม
“ท่านรอประธานยัไม่แ่าน แ่ท่านมีว่าทีู่่หมั้นที่บหาันมาหลายปีแล้ว เสียใ้วยรับทุน”
พนัานสาวอุทานออมาเสียั้วยวามเสียาย เพราะวามหวัที่ะพิิใเ้านายหนุ่มพลันพัลมาทันที
วาลมโไหววูบ ลีบปาอวบอ่มแ้ม้วยลิปสิสีแยยิ้ม เ้าใทุอย่า็วันนี้ ารที่เาบอเลิเธอเมื่อสี่ปี่อน แท้ริแล้วไม่ไ้้อารออไปามหาวามฝันและใ้ีวิอิสระ ทั้หมเพราะเาหมใรัเธอและ้อารลิ้มลอรัับผู้หินใหม่
เอรินลุึ้นโ้ศีรษะให้ับวัลลภ านั้น็เินออไปาห้อประุมทันที แม้ะยัมีพนัานยมือรอถามำถามเ้านายนใหม่อยู่หลายน็าม
หัวใที่บอบ้ำถู่อนไว้ำลั่อย ๆ เผยออมา เ็บเมื่อิว่าัวเอถูหลอ ปวเมื่อิว่าวามรัที่เธอเยมีให้มันยัไม่มาพอที่ะหยุเาไว้ไ้ เลียที่ลึ ๆ ยัแอบิว่า เธอและเาะยัมีโอาสลับมาเป็นเหมือนเิม สี่ปีที่พยายามลืมแ่ลึ ๆ ็หวัว่าเาะยัไม่มีใรและลับมาหาวามฝันที่เาเยทิ้ไว้ สุท้ายมีแ่เธอที่ยัหวัว่า วามฝันอเธอะลับมา
‘เอาละเอริน มันบแล้ว ราวนี้็อให้มันบริ ๆ อย่าที่เธอเยั้ใไว้ สี่ปีที่ผ่านมาเธอไม่เยลืมเา แ่นับาวันนี้เธอ้อลืมเา ะไม่เหลือแม้ำว่าเพื่อนอี่อไป’
********
อีบุ๊ลราา
ใโหยหา
https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMzMxMzc5NSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjIyNDk1MSI7fQ
ใหวแหน
ความคิดเห็น