ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : The Lover Part :: 13
The Lover Part :: 13
ซ่า..อ๊าก..อ๊าก.. ตุบ..ตุบ.. เปรี๊ยง.ๆ. ซ่า.. ขณะเดียวกันฝนก็เทลงมาอย่างหนัก
“ข้าสั่งให้เจ้าคอยดูแลลูกข้า ทำไมเจ้าไม่ดูแล” เสียงชายแก่ดังขึ้นสนั่นไปทั่วบริเวณ
“ข้า..ข้า..ผิดไปแล้วนายท่าน” เค้าตอบรับโทษด้วยความเจ็บปวด
“ดีที่ยอมรับผิด โบยไป โบยไปอีก 30ที”
อ๊าก..
ณ.ห้องหญิงสาว
“อึอ..ฮือ..ๆๆ..” น้ำตาไหลอาบแก้มของเทอ
“คุณหนูเจ้าค่ะ”
“ทามะ..อึอ..ทามะ..เปิดให้ชั้นนะ”
“เจ้าค่ะ”
“ขอบใจทามะ” เดกสาวเพื่อนสนิมเปิดประตูให้เทอ ดังนั้นเทอเลยรีบวิ่งไปที่นั้นที่ๆ นัดพบกับเดกหนุ่มนามโย โดยมีเพื่อนสาวตามไปด้วยเพราะ พวกเค้าทั้ง 3 จะหนีไปด้วยกัน
“ทามะรอนี่ก่อนนะ”
“เจ้าค่ะ”
“โย..โย..” เดกสาวร้องเรียกผู้เป็นที่รัก
“แอนนา ทำไมช้าละ” เดกหนุ่มถามขึ้น
“โย ชั้นบอกเรื่องเรากับท่านพ่อท่านแม่แล้วละ”
“หา..แอนนา..”
ตึง..ตึง.. เสียงฝีเท้าวิ่งมายังบริเวณนั้น
“รีบจับตัวมันไว้” เสียงเหล่าข้ารับใช้ดังขึ้น
“อะ..นี่มันอะไรกัน ทามะๆ” เดกสาวตกใจกับเหตุการณ์ณ์ที่เกิดขึ้นจึงร้องเรียกเพื่อนสาว
“จับตัวคนร้ายไป” ชายคนนึงเอย
“หา..นี่ปล่อยเค้านะ”
“จับตัวคุณหนูเอาไว้ ทามาโอะ๐
“ค่ะ”
“นี่..ทามะปล่อยนะ นี่..เทอรู้หรอ”
“ค่ะ..ขอโทดค่ะ ท่านแอนนา”
“หะ..ปล่อยชั้นเด๋วนี้นะ โย..ปล่อยเค้านะ เค้าไม่ใช่คนร้ายนะ เค้าคือ โย อาซาคุระ โยน้า..” เดกสาวตะโกนสุดเสียง แต่ก็ไม่มีคัยทำตามที่เทอพูด
“อะ..อ๊าก..”
“ฮือ..ฮือๆ..โย..” เทอได้แต่ยืนดูคนรักถูกโบยอยู่ท่ามกลางสายฝน โดยที่เทอไม่สามารถทำอะไรได้เลย
“นี่แหละ ผลของการไม่เชื่อฟัง นำตัวนังลูกตัวดีไปขังไว้” สิ้นเสียงชายแก่สั่ง เดกสาวก็ถูกนำตัวไปขังไว้ภายในห้องของตัวเอง
“พอแล้ว ปล่อยมันกลับบ้านไปตระกูลของมันเป็นแค่ขุนนางชั้นกลางไม่ยิ่งใหญ่เท่าสกุลอิจิโนเซะหรอก”
“โอะ..อึก..” เดกหนุ่มลุกขึ้นยืนและล้มลงเพราะพิษบาดแผลที่โดนอยู่กลางแผ่นหลังจนเค้าแทบไม่มีแรงเหลือ
ณ.บ้านอาซาคุระ
“โย..โย..เป็นยังไงบ้างลูกแผลดีขึ้นไหม” เสียงสาวผู้เป็นมาเอยขึ้น
“ครับ..ท่านแม่..อ๊าก..” เดกหนุ่มตอบรับผู้เป็นแม่ด้วยความเจ็บปวด
“อะ...ยามาแล้ว ขอบใจจ๊ะ เมเด้น เอ้าโยกินซะ” เทอรับยาจากสาวน้อยนัยน์ตาสีทับทิมมาป้อนให้ลูกชาย มันทำให้เค้านึกถึงภาพเก่าๆ ตอนที่เค้าไม่สบายและมีคนนำยามาให้ เดกหนุ่มนึกถึงเทอ หญิงอันเป็นที่รัก
แอ๊ด..ตึก..ตึก..
“ขอโทดด้วยที่เสียมารยาทอาซาคุระ โยอยู่ไหม” เสียงแม่ของเดกสาวดังขึ้น
“เจ้าเป็นคัย มีธุระอะไรกับลุกชายของข้า” แม่เดกหนุ่มตอบกลับ
“นี่คงเป็นแม่ของมัน” เทอกล่าวน้ำเสียงเย็นชา
“ใช่ มีอะไร” นางตอบกลับ
ตุบ..
“ข้าเอานี่มาให้อาซาคุระ โยเขียนเพื่อตัดขาดกับลุกสาวชั้น”
“จะให้เค้าเขียนหรอ ทั้งๆที่เค้าไม่สบายอยู่ก็เพราะ พวกท่าน” นางตะโกนสุดเสียง
“อะ..ท่านแม่ ข้าจะเขียนให้ แต่เหตุผลคืออะไร” เดกหนุ่มลุกขึ้นจากเตียง
“อ้อ..นอนอยู่นี่เอง เหตุผล ได้เพราะ เจ้ากับลูกข้ารู้จักกันแค่ครึ่งปีเท่านั้น” เทอกล่าวน้ำเสียงเฉียบขาด
“ไม่..ไม่..ข้าไม่เขียน อ๊าก..” เค้าตอบและได้ล้มลงไปนอนกองอยู่บนพื้น
“โย”
“คุณชาย” แต่เค้าก็มีแม่กับเดกสาวรับใช้มารับพร้อมพยุงตัวให้ลุกขึ้นจากพื้นเล็กน้อย
“เขียนให้ชั้นเถอะอาซาคุระ โย ชั้นขอร้อง แอนนาจะได้ไม่ทรมาน เจ้ารักลูกข้าไม่ใช่รึ” นางนั่งลงพูดขอร้องกับเค้า
“ท่านจะให้ข้าเขียนทั้งๆที่ข้าไม่สบายอยู่หรอ” เดกหนุ่มกล่าว “ได้ ข้าจะเขียนให้ท่าเอง เอาพู่กันมา”
“โยลูก”
“คุณชายค่ะ”
* แอนนา ข้าขอโทษ * เดกหนุ่มนึกภายในใจและลงมือเขียนข้อความตัดขาดกับหญิงคนรัก โดยที่เค้าไม่รู้ชะตากรรมของเทอ
“อะ..” เดกหนุ่มเขียนหน้าแรกหมดก็ได้พลิกกระดาษเพื่อที่จะ..
ตุบ..อะ..แค่กๆๆ..เฮือก..เดกหนุ่มฟุบลงบนโต๊ะและไอจนกระอักออกมาเป็นเลือดเปื้อนด้านหลังของแผ่นกระดาษ
“โยๆ โยลูกแม่”
“คุณชายๆ ค่ะ”
“อื้อ..แค่นี้แหละอาซาคุระโย ขอบคุณมาก” เมื่อสิ้นคำกล่าว หญิงสาวก็เดินออกจากบ้านของเดกหนุ่มนามอาซาคุระ โย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น