ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
โกโจ ซาโตรุ
" อ่า...สวัสดีครับเด็กๆที่น่ารักกก ปีสามอย่างผมก็จะมาสอนไม่โหดหรอกครับ เชื่อใจได้เลย "
" พ่อหนุ่มบาคุโก..อย่าดุเค้าสิ "
" พ่อหนุ่มสองสีทำหน้าให้มันดีๆสิครับ หน้ามึนแบบนี้ผมจะสอนยังไง "
" หนุ่มน้อยมิโดริยะเธอก็อย่าพึ่งสมองมากเกินไป หากไม่ฝึกการรับประสาทสัมผัสพื้นที่รอบๆก็ไม่สามารถชนะได้หรอกนะ "
" มิริโอะพาฉันไปทานของหวานหน่อย! "
" ทามากิเนี่ยขี้อายตลอดอย่างงี้ไม่ได้นะ "
" โทมุระคุงอย่าเกาคอสิครับ ไม่ดีๆ "
" ดาบิคุงอย่ามานัวเนียฉันสิฮ่าๆ นายหน้าตาน่ากลัวแต่เป็นแมวที่น่ารักจังน้า "
" คุโรกิริซังผมซื้อของหวานมาฝากล่ะ "
" ทไวท์ซังผมเอาขนมมาด้วยนะ กินไหมๆๆ "
" เอ๋ สเตนเป็นคนลามกอย่างงี้เหรอครับ "
" ตายจริง..ราชาโลกมืดทำไมทำตัวเชื่องได้ขนาดนี้กันนะ ? "
________________________________________________________________
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
รอจนรากถั่วงอกงอกแล้วครับ
//สำลักความน่ารักตาย
น้องงงน่ารักจังคร้าบขอเบอร์ได้ป่าว ..แค่กๆ//ขอโกโจหน่อยไรท์เขียนตอนต่อเยอะๆก็ดี
ต่ออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
โกโจ:ทามากิคุงหยิบเงินออกมาจากออกมาทำใมหรอครับ
ทามากิ:จะเตรียมจ่ายค่าสินสอดนะ
//แม่คะพี่ชายเขาจะขอพี่ชายอีกคนแต่งงานกันนะค่ะ
แม่:หรอจะ-ฟืด(เช็ดเลือดกำเดา-ดีจังนะเด็กสมัยนี้
อยากอ่านต่ออ่าาาาาา
คือ ไอซาวะ ไม่สนิทจะไม่เรียกชื่อต้น (หรือเจ้าตัวให้เรียกได้)
งงนิดนึงคือ
คนไหนก็เรียกชื่อต้นทุกคนเลย ทั้งที่พึ่งรู้จักกัน
ไม่ใช่กูรูนะ แต่อ่านแล้วรู้สึก เอ๊ะๆ? อยู่ในใจ
//นิยายไรท์สนุกมากเลย สู้ๆ