ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : การพบกัน
ฉันไม่รู้จะทำยังไง อยู่ดีๆก็มีอ้อมแขนของใครบ้างคนมาขว้าฉันขึ้นไป
“ขอบคุณค่ะ”
“ข้ามถนนน่ะ ระวังๆบ้างนะครับ เจ้าสาวของผม”
ฉันอึ้งไปสักพัก เหมือนมาก คำพูดเหมือนเขาคนนั้นมากๆ
“อ้าว เป็นไรไปฝ้าย จำพี่ไม่ได้หรอ” ฉันมองหน้าเขาอยู่สักพัก ใช่แล้วเขาคนนั้นนั่นเอง
“พี่แชมป์ พี่แชมป์ จริงๆด้วย”
“แล้วคิดว่าใครล่ะ พี่กลับมาทำตามสัญญาแล้วนะ”
หน้าตาของพี่แชมป์ตอนนี้ หล่อกว่าแต่ก่อนมาก รูปร่างสมส่วน เท่ห์ แต่ยังดำเหมือนเดิม
“แล้วฝ้ายล่ะ ทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับพี่หรือเปล่า”
“รู้ไมฝ้ายดีใจแค่ไหนที่พี่กลับมา ฝ้ายนึกว่าพี่จะปล่อยให้ฝ้ายรอเก้อเสียอีก”
“แล้วนี่ฝ้ายกำลังจะไปไหนหรอครับ”
“อ้อ! พอดีฝ้ายจะไปเอาหนังสือที่สั่งไว้อะค่ะ และก็จะกลับบ้านเลย”
“งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่งนะ จะได้แวะไปไหว้คุณลุงกับคุณป้าด้วย”
“ค่ะ”
ฉันรู้สึกมีความสุขมากเลยหลังจากที่รอมานานถึง 8 ปี
และพี่แชมป์ก็พาฉันมาส่งถึงที่บ้าน และเข้าไปไหว้พ่อกับแม่ของฉัน
“สวัสดีครับคุณลุงคุณป้า” พ่อกับแม่ของฉันมองหน้าพี่แชมป์อยู่นาน สงสัยแกจะจำไม่ได้
“พ่อค่ะ แม่ค่ะ นี่พี่แชมป์ไงค่ะจำไม่ได้หรอ”
“อ้อ....แชมป์ลูกตาวิโรจน์กับยายมาลีใช่ไหม”
“ครับใช่แล้วครับ”
“เออๆ นั่งก่อนซิ”
“ฝ้ายไปเอาน้ำมาให้พี่เขาดื่มซิ” แม่สั่งฉันให้ฉันไปเอาน้ำมาให้พี่แชมป์ดื่ม
“ค่า” และพ่อกับแม่ก็นั่งคุยกับพี่แชมป์อยู่นาน แล้วพี่แชมป์ก็พูดขึ้นว่า
“คุณลุงกับคุณป้าจะว่าไหมครับ ถ้าผมจะขออนุญาติคบกับฝ้าย ผมรักฝ้ายอย่างจริงจังและจริงใจ ผมสัญญาว่าผมจะไม่ทำให้ฝ้ายเสียใจครับ”
“กล้ามากเลยนะที่ขอลุงแบบนี้”
ตอนนั้นฉันคิดว่า ตายแน่เลยพี่แชมป์คงไม่รอดแน่ๆ
“ก็ได้กล้าขอลุงก็กล้าให้ที่ให้เนี้ย เพราะกลัวยายฝ้ายจะขึ้นคานนะ ถึงให้คบกัน”
“พ่อทำไมพูดแบบนี้ล่ะ” ฉันคิดในใจว่า ทำอย่างกับฉันจะขายไม่ออกอย่างนั้นแหละ
“แต่แชมป์ต้องทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับลุงให้ได้นะ ลูกของลุงรอแชมป์มาตลอด 8ปี ถ้าแชมป์ทำให้ลูกลุงเสียใจ อย่าหวังว่าจะได้มาเหยียบที่นี่อีกจำเอาไว้นะ”
“ครับผมสัญญา” โล่งอกจัง อย่างน้อยเราทั้งสองคนก็ผ่านด่านพ่อกับแม่มาได้แล้ว ฉันเห็นพี่แชมป์มองดูเวลาแล้วพูดขึ้นว่า
“ตอนนี้ก็ดึกมากแล้วผมขอตัวกลับก่อนนะครับ”
“จ๊ะ ฝ้ายไปส่งพี่เขาซิลูก”
“ค่ะ”
ฉันเดินไปส่งพี่แชมป์ถึงประตูบ้าน
“ฝ้าย”
“ค่ะ”
“พี่ดีใจมากเลยที่คุณลุงกับคุณป้ายอมรับพี่แล้ว”
“ฝ้ายก็ดีใจเหมือนกัน”
“งั้นพี่กลับบ้านก่อนนะ แล้วพรุ่งนี้พี่จะมารับไปเที่ยว”
“ค่ะ”
แล้วพี่แชมป์ก็จูบฉันที่หน้าผาก พร้อมพูดว่า
“คืนนี้นอนหลับฝันดีนะจ๊ะ”
“เช่นกันค่ะ” ตอนนั้นฉันคงจะหน้าแดงมากแน่ๆและทั้งคืนฉันก็ฝันเห็นแต่หน้าของพี่แชมป์ทั้งคืน
“ขอบคุณค่ะ”
“ข้ามถนนน่ะ ระวังๆบ้างนะครับ เจ้าสาวของผม”
ฉันอึ้งไปสักพัก เหมือนมาก คำพูดเหมือนเขาคนนั้นมากๆ
“อ้าว เป็นไรไปฝ้าย จำพี่ไม่ได้หรอ” ฉันมองหน้าเขาอยู่สักพัก ใช่แล้วเขาคนนั้นนั่นเอง
“พี่แชมป์ พี่แชมป์ จริงๆด้วย”
“แล้วคิดว่าใครล่ะ พี่กลับมาทำตามสัญญาแล้วนะ”
หน้าตาของพี่แชมป์ตอนนี้ หล่อกว่าแต่ก่อนมาก รูปร่างสมส่วน เท่ห์ แต่ยังดำเหมือนเดิม
“แล้วฝ้ายล่ะ ทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับพี่หรือเปล่า”
“รู้ไมฝ้ายดีใจแค่ไหนที่พี่กลับมา ฝ้ายนึกว่าพี่จะปล่อยให้ฝ้ายรอเก้อเสียอีก”
“แล้วนี่ฝ้ายกำลังจะไปไหนหรอครับ”
“อ้อ! พอดีฝ้ายจะไปเอาหนังสือที่สั่งไว้อะค่ะ และก็จะกลับบ้านเลย”
“งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่งนะ จะได้แวะไปไหว้คุณลุงกับคุณป้าด้วย”
“ค่ะ”
ฉันรู้สึกมีความสุขมากเลยหลังจากที่รอมานานถึง 8 ปี
และพี่แชมป์ก็พาฉันมาส่งถึงที่บ้าน และเข้าไปไหว้พ่อกับแม่ของฉัน
“สวัสดีครับคุณลุงคุณป้า” พ่อกับแม่ของฉันมองหน้าพี่แชมป์อยู่นาน สงสัยแกจะจำไม่ได้
“พ่อค่ะ แม่ค่ะ นี่พี่แชมป์ไงค่ะจำไม่ได้หรอ”
“อ้อ....แชมป์ลูกตาวิโรจน์กับยายมาลีใช่ไหม”
“ครับใช่แล้วครับ”
“เออๆ นั่งก่อนซิ”
“ฝ้ายไปเอาน้ำมาให้พี่เขาดื่มซิ” แม่สั่งฉันให้ฉันไปเอาน้ำมาให้พี่แชมป์ดื่ม
“ค่า” และพ่อกับแม่ก็นั่งคุยกับพี่แชมป์อยู่นาน แล้วพี่แชมป์ก็พูดขึ้นว่า
“คุณลุงกับคุณป้าจะว่าไหมครับ ถ้าผมจะขออนุญาติคบกับฝ้าย ผมรักฝ้ายอย่างจริงจังและจริงใจ ผมสัญญาว่าผมจะไม่ทำให้ฝ้ายเสียใจครับ”
“กล้ามากเลยนะที่ขอลุงแบบนี้”
ตอนนั้นฉันคิดว่า ตายแน่เลยพี่แชมป์คงไม่รอดแน่ๆ
“ก็ได้กล้าขอลุงก็กล้าให้ที่ให้เนี้ย เพราะกลัวยายฝ้ายจะขึ้นคานนะ ถึงให้คบกัน”
“พ่อทำไมพูดแบบนี้ล่ะ” ฉันคิดในใจว่า ทำอย่างกับฉันจะขายไม่ออกอย่างนั้นแหละ
“แต่แชมป์ต้องทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับลุงให้ได้นะ ลูกของลุงรอแชมป์มาตลอด 8ปี ถ้าแชมป์ทำให้ลูกลุงเสียใจ อย่าหวังว่าจะได้มาเหยียบที่นี่อีกจำเอาไว้นะ”
“ครับผมสัญญา” โล่งอกจัง อย่างน้อยเราทั้งสองคนก็ผ่านด่านพ่อกับแม่มาได้แล้ว ฉันเห็นพี่แชมป์มองดูเวลาแล้วพูดขึ้นว่า
“ตอนนี้ก็ดึกมากแล้วผมขอตัวกลับก่อนนะครับ”
“จ๊ะ ฝ้ายไปส่งพี่เขาซิลูก”
“ค่ะ”
ฉันเดินไปส่งพี่แชมป์ถึงประตูบ้าน
“ฝ้าย”
“ค่ะ”
“พี่ดีใจมากเลยที่คุณลุงกับคุณป้ายอมรับพี่แล้ว”
“ฝ้ายก็ดีใจเหมือนกัน”
“งั้นพี่กลับบ้านก่อนนะ แล้วพรุ่งนี้พี่จะมารับไปเที่ยว”
“ค่ะ”
แล้วพี่แชมป์ก็จูบฉันที่หน้าผาก พร้อมพูดว่า
“คืนนี้นอนหลับฝันดีนะจ๊ะ”
“เช่นกันค่ะ” ตอนนั้นฉันคงจะหน้าแดงมากแน่ๆและทั้งคืนฉันก็ฝันเห็นแต่หน้าของพี่แชมป์ทั้งคืน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น