รักที่ไม่ควรมี

เริ่มต้น

พี่พีท: มึงอย่ามาถามอะไรตอนนี้ได้มั้ย

บอม: พี่พีท... พี่เคนกับพี่ดิวเคย... คบกันใช่มั้ยครับ?

พี่พีทเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจพูดออกมาเสียงเบาๆ แต่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้

พี่พีท: มึงไม่ต้องรู้เรื่องนี้หรอก

คำพูดนั้นทำให้หัวใจของผมกระตุกแรงๆ เหมือนมีอะไรบางอย่างยัดอยู่ในอก จุกขึ้นมาอย่างไม่คาดคิด แต่ผมก็พยายามเก็บมันเอาไว้

บอม: ผมแค่... อยากรู้ว่ามันจริงหรือเปล่าครับ พี่เคนกับพี่ดิวยังคบกันอยู่หรือเปล่า?

พี่พีทถอนหายใจดังๆ แล้วหันมองผมเหมือนกำลังตัดสินใจอะไรบางอย่าง พอเห็นท่าทีของเขา ความรู้สึกในใจยิ่งชัดเจนขึ้น

พี่พีท: อย่ามาทำให้มันซับซ้อน กูบอกแล้วว่าอย่าทำให้มันยุ่ง

ผมรู้สึกเหมือนถูกผลักออกไปจากเขา ความรู้สึกมันตีกันไปหมด ไม่รู้จะพูดอะไรดีต่อไป

บอม: พี่พีท... ผมไม่เข้าใจเลยว่าทำไมพี่ถึงทำแบบนี้กับผม?

พี่พีทหันหน้าไปทางอื่น มองออกไปนอกหน้าต่างเหมือนกำลังหลีกหนีคำถามของผม ก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงเบา

พี่พีท: มันไม่ใช่เรื่องที่มึงควรรู้ตอนนี้... ขอโทษ

คำขอโทษจากพี่พีททำให้ใจผมสับสน ไม่รู้ว่าจะตอบยังไงดี รู้แต่ว่าทุกอย่างมันยิ่งยุ่งเหยิงขึ้นเรื่อยๆ

บอม: ถ้างั้นพี่พีทจะให้ผมทำยังไง? ทุกอย่างมันยุ่งเหยิงไปหมดแล้ว

พี่พีทมองผมสักพัก ก่อนจะยกมือขึ้นเสยผมเบาๆ เหมือนเขากำลังทำอะไรบางอย่างให้ตัวเองสงบลง

พี่พีท: กู... กูไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน

ผมรู้สึกเหมือนจะร้องไห้ แต่ก็ไม่สามารถทำได้ ความรู้สึกสับสนมันถาโถมเข้ามาทั้งหมดในเวลาเดียวกัน เหมือนพี่พีทจะเป็นทุกอย่างที่ผมต้องการ แต่ก็เหมือนเขากำลังจะทำให้ทุกอย่างพังไป

---