ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Chaos Horizon : เกมอลวน คนอลเวง

    ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 ยินดีต้อนรับสู่ความโกลาหล

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 37
      4
      14 ก.ค. 67

    “เลดี้ชูครีม มาคบกับผมเถอะ”

    สตาร์คิลเลอร์888 คุกเข่าข้างนึงแล้วประเคนดอกไม้ไปยังสาวสวยตรงหน้า ทำสาวหวานเบิกตากว้างด้วยความตกใจ “ฉะ ฉันรับไว้ไม่ได้หรอกค่ะ” เธอพยายามปฏิเสธอย่างเกรงใจ

    “แต่ผมจริงใจนะครับ” หนุ่มน้อยสบตาเธอด้วยสีหน้าที่จริงจัง

    “ไม่ได้หรอกค่ะ คือที่จริงแล้วฉันมี...”

    “มีแฟนแล้วเหรอครับ” เจ้าหนุ่มหลุบตาลงพยายามเก็บสีหน้าที่แอบผิดหวัง

    “เปล่าค่ะ” เธอตอบ

    “ละ แล้วมีอะไรล่ะครับ” เขาแหงนมาสบตาเธออีกครั้งด้วยประกายแห่งความหวัง

    เธอกัดริมฝีปากเบาๆด้วยท่าทางเขินอาย ก่อนจะย่อตัวลงมากระซิบที่ข้างหูของสตาร์คิลเลอร์888 อย่างชัดเจนและหนักแน่น!

    “มี...มีฮรรมเหมือนคุณกับไงล่ะ” สาวสวยยิ้มกว้างหวังจะเห็นสีหน้าที่สิ้นหวังของชายชาตรี

    “แต่งครับ” 

    “คิกคิกคิก ฉันพูดจริงนะคะ”

     สตาร์คิลเลอร์888 ยิ้มหวานพร้อมกับแก้มที่แดงระเรื่อ “ผมก็พูดจริงเหมือนกัน”

    ...

    ตึง ตึง ตึง ชายตัวอ้วนศีรษะล้านวัยกลางคนกลิ้งลงบันไดมาจนแว่นหนาหล่นแตกกระจาย แล้วตะเกียกตะกายไปหาลูกสาวที่กำลังนอนอ่านนิยายอยู่ในห้องนั่งเล่น “ลูกจ๋าช่วยพ่อด้วย มีไอ้หนุ่มที่ไหนไม่รู้มันคิดจะตอกพ่อ!”

    “อะไรนะ พ่อก็ตอกมันก่อนที่มันจะตอกพ่อสิ” เธอตอบห้วนๆอย่างไม่สนใจ

    “ค่าขนมเดือนนี้เพิ่ม 10 เท่า”

    ลูกสาวหูผึ่งเบิกตาโพลง “ดีล!”

    ด้วยเหตุนี้สาววัยรุ่นผู้ไม่สนใจเรื่องของเกมออนไลน์ จึงจำใจต้องสร้างตัวละครหนุ่มหล่อขึ้นมา เพื่อปกป้องพ่อของเธอจากเพลเยอร์คลั่งรักคนนั้น

    ...

    หลังจากติดต่อไป 3 วัน ทางบริษัท The Gate To Horizon ก็นำเครื่องเล่นรุ่นใหม่มาส่งถึงห้องนอนของคุณลูกสาว ใช้เวลาไม่นานพนักงานก็ติดตั้งให้เสร็จสรรพแล้วจากไป ปล่อยให้สองพ่อลูกอยู่กับแคปซูลโลหะทรงยาวรีที่มีฝาครอบเป็นกระจกใสดูล้ำยุค ขนาดของมันพอๆกับตู้เสื้อผ้า

    “พ่อ หนูไม่อยากนอนในโลงนั่นอ่ะ”

    คนพ่อก็ไม่อาจปฏิเสธว่าแคปซูลเกมมิ่งที่อยู่ตรงหน้าลูกสาวในตอนนี้ มันดูคล้ายโลงศพจริงๆ แม้ผู้พัฒนาจะพยายามทำให้มันมีลักษณะหรูหราอย่างไร แต่คนก็ยังล้อกันไม่เลิก น่าเหนื่อยใจแทนพวกเขาจริงๆ

    “พ่อจะไม่อนุญาตให้ลูกใช้เฮดเกียร์ถูกๆเด็ดขาด มันไม่ปลอดภัย”

    เฮดเกียร์เป็นอุปกรณ์ที่คล้ายหมวกกันน็อค เมื่อสวมแล้วมันจะย้ายประสาทสัมผัสทั้งหมดของผู้ใช้ไปสู่โลกของเกมได้อย่างน่าอัศจรรย์ แต่ข้อเสียคือจะทำให้ร่างกายผู้ใช้อยู่ในสถานะอัมพาต

    และนั่นคือความไม่ปลอดภัยของมัน

    เพราะถ้าหากมีใครมาทำอะไรกับร่างกายของผู้สวมใส่ พวกเขาก็จะไม่รู้และไม่สามารถปกป้องตัวเองได้เลย หากเกิดเหตุร้ายเพลิงไหม้หรือภัยพิบัติต่างๆ คนที่ตายส่วนใหญ่ก็ล้วนแต่สวมใส่อุปกรณ์นี้อยู่ทั้งนั้น

    แต่แบบแคปซูลเกมมิ่งจะต่างออกไปตรงที่มันมีระบบรักษาความปลอดภัยอย่างดี หากมีคนพยายามงัดแงะ ระบบ AI จะส่งสัญญาณเตือนและแจ้งไปยังสถานีตำรวจที่ใกล้ที่สุด หากการทำงานร่างกายของผู้ใช้มีปัญหาก็จะแจ้งไปยังโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด หากเกิดภัยพิบัติร้ายแรงตัวแคปซูลก็สามารถรับน้ำหนักของอาคารที่ถล่มลงมาได้หลายสิบตัน แถมยังมีระบบสำรองอากาศที่ต่อให้จมน้ำผู้ใช้ก็สามารถอยู่รอดได้อีกนานถึง 48 ชั่วโมง พร้อมส่งพิกัดไปยังหน่วยกู้ภัยแบบเรียลไทม์

    นี่จึงเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับลูกสาวสุดเลิฟของคุณพ่อ

    “แต่มันก็แค่ใส่แล้วนอนนิ่งๆเหมือนกันนี่คะ”

    “ในแคปซูลนี้มีฟังก์ชันถนอมผิวให้เนียนนุ่มด้วยนะ”

    คุณลูกหันมามองพ่อครู่หนึ่ง ก่อนจะกระโจนเข้าแคปซูลอย่างไม่ลังเล

    เธอหลับตาลงช้าๆ เมื่อระบบประสาทเริ่มเชื่อมต่อกับแคปซูล หน้าต่างโฮโลแกรมสีฟ้าก็ปรากฏขึ้นมาในหัว

    [ระบบกำลังดาวน์โหลด 10%]

    .

    [ระบบกำลังดาวน์โหลด 37%]

    ..

    [ระบบกำลังดาวน์โหลด 75%]

    ...

    86%

    ....

    98%

    .....

    99%

    ......

    [ดาวน์โหลดเสร็จสิ้น]

     

    ยินดีต้อนรับสู่ Chaos Horizon

     

    [เริ่มต้นการสร้างตัวละคร]

    หญิงสาวยืนสวมชุดชั้นในบางๆอยู่ท่ามกลางห้องว่างสีขาวบริสุทธิ์ ตรงหน้าเธอคือกระจกบานใหญ่ที่มีภาพสะท้อนของตัวเธอเอง ที่ขอบด้านขวามีแถบฟังก์ชันการปรับแต่งรูปลักษณ์เรียงลงมาเป็นแถวยาว

    อะไรกัน นี่ให้ปรับแต่งร่างกายได้ละเอียดขนาดนี้เลยเหรอ ไม่ใช่แค่ร่างกายแต่ยังมีเผ่าพันธุ์ให้เลือกอีกเยอะเลยด้วย ตั้งแต่มนุษย์ เอลฟ์ คนแคระ มนุษย์ครึ่งสัตว์ ถะ แถมยังแยกสายไปอีกทั้งครึ่งแมว ครึ่งสุนัข ครึ่งหมี

    ไม่นึกมาก่อนว่าแค่สร้างตัวละครมันต้องละเอียดขนาดนี้ แถมชื่อของแต่ละเผ่าพันธุ์ก็ชวนให้นึกถึงนิยายที่เพิ่งอ่านไปเมื่อไม่กี่วันก่อน เนื้อเรื่องมันเกี่ยวกับท่านดยุคผู้หล่อเหลาบังเอิญไปเจอหญิงสาวที่ถูกผู้ชายตามตื๊อ เขาจึงเข้าไปแสร้งว่าเป็นคนรักเพื่อช่วยเธอไว้ แล้วทั้งคู่ก็ได้ตกหลุมรักกัน... 

    คิก คิก ในเรื่องนั้นมีพระรองหล่อๆเยอะมาก โดยเฉพาะหนุ่มเอลฟ์ที่ชื่อเลโกล่า เขาเท่จนน้ำตาแทบไหล แล้วมีหนุ่มครึ่งหมาป่าที่แสนอ่อนโยนอีก แต่ยังไงนัมเบอร์วันก็ต้องเป็นท่านดยุควินเทอร์อยู่แล้ว ยิ่งตอนนึกถึงฉากในห้องนอนภาพซิกแพคนี่ลอยมาเป็นมัดๆ...ดะ เดี๋ยวนะ

    เกมนี้มันเลือกเพศได้นี่!!

    นาทีที่เธอคิดถึงเรื่องนี้ ด้านมืดในจิตใจก็เข้ามากระซิบกับเธอว่า ฉันจะได้เห็นทุกอย่างตอนที่สร้างตัวละคร แถมจะลูบคลำสัมผัสตรงไหนก็ได้เพราะมันเป็นร่างกายของฉันเอง หญิงสาวกลืนน้ำลายอึกใหญ่ แล้วรอยยิ้มอันชั่วร้ายก็ปรากฏออกมา

    หึหึหึ คิกคิก หึหึ...ฮ่าฮ่าฮ่า! ไหนๆพ่อก็อยู่ในสถานการณ์คล้ายกับในนิยายแล้วด้วย ฉันแค่เข้าไปช่วยเขา ใช่แล้ว! ฉันแค่รับบทเป็นหนุ่มหล่อที่ผ่านทางมา ไม่ได้มีเจตนาแฝงอะไรทั้งนั้น อีกอย่าง...การเล่นสลับเพศก็น่าจะเป็นเรื่องปกติไม่ใช่เหรอ ขนาดพ่อฉันยังใช้อวตารเป็นผู้หญิงเลย

    แล้วช่วงเวลาแห่งการสร้างสรรค์ก็เริ่มต้นขึ้น เธอไล่กดปรับแต่งหน้าตาและร่างกายตัวเองไปเรื่อยๆ จนล่วงเลยไปนานกว่า 4 ชั่วโมง

    บัดนี้ ผู้ที่ยืนอยู่ในกระจกไม่ใช่สาววัยรุ่นธรรมดาอีกต่อไป แต่เป็นชายหนุ่มรูปร่างสะโอดสะอง ไว้ผมดำจัดทรงดูภูมิฐาน มีจมูกเป็นสันและนัยน์ตาสีเดียวกับท้องทะเล ผิวพรรณก็ดูสะอาดเกลี้ยงเกลาราวกับก้นเด็กทารก ที่ขาดไม่ได้คือกล้ามเนื้อเป็นมัดๆที่เด่นชัดเป็นประกาย

    มันดู...สมจริงสุดๆ

    บะ บ้าเอ๊ย นี่ฉันไปอยู่ไหนมา รู้แล้วว่าทำไมไอ้เกมบ้านี่ถึงเป็นที่นิยมนัก เธอยืนหอบหายใจฟืดฟาดเหมือนเหมือนคนขาดอากาศอย่างไรอย่างนั้น

    แฮ่ก แฮ่ก จะ ใจเย็นก่อนตัวฉัน ต่อไปก็...

    [กรุณากรอกชื่อตัวละคร]

    แน่นอนอยู่แล้วว่าต้องเป็น ดยุควินเทอร์ ไวท์สตอร์ม กรอกเสร็จเธอก็กดยืนยันทันที แล้วหน้าต่างสีฟ้าก็ปรากฏดัง ตื๊ด!

    [ชื่อยาวเกินไป กรุณาเลือกใหม่]

    อ้าว ถ้างั้นเอาเป็น...ดยุควินเทอร์ ตื๊ด!

    [ชื่อซ้ำ กรุณาเลือกใหม่]

    เอ่อ...วินเทอร์ ตื๊ด!

    [ชื่อซ้ำ กรุณาเลือกใหม่]

    งั้นใส่นามสกุลก็ได้ ไวท์สตอร์ม ตื๊ด!

    [ชื่อซ้ำ กรุณาเลือกใหม่]

    [คำแนะนำ : คุณสามารถเพิ่มตัวเลขหรือสัญลักษณ์บางประเภท เพื่อไม่ให้ชื่อไปซ้ำกับเพลเยอร์ท่านอื่นได้ เช่น うณiธอร์007]

    ชื่อทุเรศมากใครจะไปอยากตั้งยะ! เธอชักเริ่มรู้สึกรำคาญเพราะอุตส่าห์ปรับแต่งตัวละครตั้งนาน แต่กลับใช้ชื่อที่ชอบไม่ได้

    ...เอาไงดี ไม่ได้คิดชื่อสำรองซะด้วยสิ

    [คำแนะนำ : คุณสามารถใช้คำสั่งเสียงเพื่อสั่งการระบบ]

    เห้อ หญิงสาวถอนหายใจแล้วย่อตัวลงนอนกับพื้นเพื่อรวบรวมความคิด ปกติเธอเป็นคนที่ไม่มีเซนส์เรื่องการตั้งชื่อเท่าไหร่นัก จึงเป็นเรื่องยากที่จะต้องด้นสดตรงนี้ งั้นเริ่มจากชื่อตัวละครในหนังและนิยายที่พอจำได้แล้วกัน

    “ฉันขอเปิดใช้คำสั่งเสียง”

    [คำสั่งเสียงพร้อมใช้งาน]

    “วิคเตอร์” ตื๊ด!

    [ชื่อซ้ำ กรุณาเลือกใหม่]

    “อพอลโล่” ตื๊ด

    [ชื่อซ้ำ กรุณาเลือกใหม่]

    ..

    [ชื่อซ้ำ กรุณาเลือกใหม่]

    ...

    [ชื่อซ้ำ กรุณาเลือกใหม่]

    ....

    [ชื่อซ้ำ กรุณาเลือกใหม่]

    .....

    40 นาทีต่อมา

    “ปลาทู”

    [ชื่อซ้ำ กรุณาเลือกใหม่]

    เห้อ...

    [ชื่อซ้ำ กรุณาเลือกใหม่]

    “ยัง!”

    [ชื่อซ้ำ กรุณาเลือกใหม่]

    “ใครมันกล้าตั้งชื่อประหลาดแบบนั้นฟะ”

    [ชื่อยาวเกินไป กรุณาเลือกใหม่]

    “มันใช่ชื่อที่ไหนเล่า ไอ้เอไอหน้าโง่เอ๊ย” ติ๊ง!

    [ตรวจพบชื่อที่เหมาะสม]

    “เอาจริงดิ!?” หญิงสาวลุกขึ้นนั่งอย่างงงๆ คำพูดของเธอเมื่อครู่ก็ไม่มีคำไหนที่ดูเหมือนเป็นชื่อคนได้เลยนะ

    [ยืนยันจะใช้ชื่อ "ไอหน้าโง่" หรือไม่]

    ห๊ะ!? มาไงเนี่ย

    ยืนยันก็บ้าแล้ว ใครจะไปตั้งชื่อพรรคนั้นให้ท่านดยุคกันเล่า”

     

    [ยืนยันเสร็จสิ้น ยินดีต้อนรับ "ไอหน้าโง่"]


    ชีวิตมันก็เงี้ยะ แค่จะตั้งชื่อในเกมไม่ใช่ซ้ำยังยากเลย=w=)"

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×