หนุ่มชายมาทเท่กับหนุ่มน้อยผิดเพศ ~ - นิยาย หนุ่มชายมาทเท่กับหนุ่มน้อยผิดเพศ ~ : Dek-D.com - Writer
×

    หนุ่มชายมาทเท่กับหนุ่มน้อยผิดเพศ ~

    แค่เนื้อเรื่องตัวละครนะ 555+ เดี๋ยวจะพยายามทำให้เสร็จหละ > w

    ผู้เข้าชมรวม

    47

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    47

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  8 เม.ย. 58 / 00:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ...แนะนำตัวละครกันดีกว่า> w <!...

    ขอตั้งชื่อแบบนี้นะครับซึ่งมันไม่มีความหมายอะไรเลย...= A=
    (หรือจะใช้ชื่อแต่งเองของผู้อ่านก็ได้นะครับ^  ^"
    และก็ เรียงชื่อตามญี่ปุ่นจากหลังไปหน้า เพราะฉะนั้นชื่อนำจะอยู่ด้านหลังนะครัส~
    )

    ชืื่อของตัวละครในเนื้อเรื่องนะครับ!
    ตัวละครหลัก

    มาริโยชิ ซาโคโตะ ชาย
    ฮาริโนชิ เคียวโกะ ชาย หลง เพศ 
    ตัวละครรอง (อิอิตัวประกอบ)
    คาซิวากิ มิโนเอะ หญิง
    ซาคากุมะ โคโทกิ ชาย
    ฮิเดะ โมริน หญิง
    ฮิรามูละ ซาสึกิ ชาย
    ฮิรามูละ ซาสึโนะ ชาย





    เนื้อเรื่องของตัวละครนะครับ ^  ^"
     
    ประวัติของตัวละครหลักนะครับ ~
    คาซากิ คาเอดะ อายุ 16 ปี อาศัยอยู่ในอพาร์ทเม้นท์แห่งนึงในกรุงโตเกียวเขาไม่มีพ่อแม่ตั้งแต่ยังเด็กเขาก็ได้อยู่คนเดียวมาตลอดและจะมีพี่ชายของเขาส่งเงินมาให้ทุกๆเดือน คาเอดะเขาเป็นคนมาดเข้มและชอบอยู่คนเดียวตลอดเวลา ในทุกๆวันเขาอาจจะมีเรื่องชกต่อยจากชาวบ้านตลอดแล้วก็กลับมาพร้อมรอยแผลต่างๆ เขาเรียนอยู่ที่ โรงเรียนไคโซชันกิ (ไคโซซันกิไม่มีอยู่จริงนำมาเพียงแค่ประดับประดา=   =') เขาอยู่ มัธยมต้น ปีที่ 3 อยู่ห้อง 3/4 เหตุผลที่ได้อยู่ซํ้าชั้นอะนะเพราะเขามีเรื่องชกต่อยกับคนในโรงเรียนบ่อยๆแล้วก็ได้เข้าห้องเย็นหลายครั้งด้วย (ห้อง ผอ.รร.ไคโซชันกิ) โดย ผอ. เขานั้นได้เตือนไปหลายครั้งแล้วให้โอกาศไปหลายครั้งและนี้ก็คือครั้งสุดท้ายที่จะให้โอกาศแก่เขา แต่ที่เขาซํ้าชั้นเพราะเขาพบคู่อริ ในคราวก่อนคู่อริเขาเดินมาพร้อมท่อแป๊ปและก็ท่อนไม้ยาวๆ แล้วยืนต่อหน้าเขาคู่อริของเขาก็พูดขึ้นมาว่า "คราวก่อนมึงทำกูแสบมากคราวนี้หละที่กูจะทำแสบกับมึงบ้าง!"แล้วก็ได้ทุบตีเขาจนมีแต่รอยแผลชํ้าเต็มตัว คู่อริเขาก็พูดขึ้นมาอีกว่า "ทำไมมึงไม่สู้ว่ะ ! เหอะ ! คราวนี้มึงคงกลัวพวกกูแล้วสินะ ฮ่าๆ !"คู่อริเขาก็หัวเราะเยาะเย้ยแล้วก็เดินกลับไป วันต่อมาเป็นวันสอบของคาเอดะที่จะต้องสอบขึ้นชั้น ม.4 เมื่อเขาอยู่หน้าประตูโรงเรียนเขาก็พบกับ ผอ. อีกเช่นเคย เขาก็ได้พูดขึ้นมาว่า"แกไปชกต่อยกับคนในโรงเรียนอีกแล้วสินะเมื่อวานหน่ะ...มีครูท่านนึงมาบอกฉันว่ารุ้นพี่คาเอดะกำลังชกต่อยอยู่กับรุ้นพี่ ปีที่ 5 อยู่" คาเอดะก็บอก ผอ. ไปว่า "ผมไม่ได้ชกตีกับรุ้นพี่เลยนะครับพวกรุ้นพี่มันมาหาเรื่องผมเอง!"คาเอดะพูดขึ้นมาเสียงดังพร้อมกับสีหน้าเคร่งเครียด ผอ. ของเขาก็พูดขึ้น "แล้วฉันจะเชื่อแกได้ยังไง...ทั้งๆคนในโรงเรียนก็บอกฉันว่าแกหาเรื่องชกต่อยทุกวัน ฮ่าๆ"ผอ.พูดขึ้นมาพร้อมในสีหน้าเยาะเย้ย คาเอดะก็พูดขึ้นมาว่า "นั้น...นั้นหน่ะก็จริงอยู่หรอกแต่ครั้งนี้ผมพยายามไม่ชกต่อยกับใคร..."ในขณะที่คาเอดะพูดยังไม่จบ ผอ.ของเขาก็พูดแสรกขึ้นมาว่า "ถึงแกจะพูดยังไงฉันก็ไม่เชื่อหลักฐานของแกที่จะมายันฉันก็ไม่มี..." คาเอดะก้มหน้าแล้วทำหน้าโกรธแค้น ผอ.ก็พูดขึ้นมาอีกว่า"แกคงไม่มีหลักฐานสินะฉันคงต้องไม่ให้แกสอบในปีนี้แกต้องซํ้าชั้นไปหรือไม่แกก็ไสหัวออกไปจากโรงเรียนนี้ไปซะเพราะโรงเรียนของฉันไม่ต้องการเด็กไร้การศึกษาอย่างนายหรอกจำไว้ด้วยหละ..."จากนั้นผอ.ก็เดินจากไปและปิดประตูโรงเรียน คาเอดะก้มหน้าแล้วคุกเข่าลงพื้นจากนั้นฝนก็ตกพอดีและเขาก็พูดขึ้นมาว่าฉันจะเรียนต่อเพื่อพี่นะครับ... 
    (จบไปอีกคู่เนื้อเรื่องตัวละครในเรื่องนี้ = A = หยาบคายนิสหน่อยแต่ทำเพื่อให้มันสมดุลกันนะครับ ไม่ว่ากันเน้อ ! มาต่อคู่ต่อไปดีกว่า =w = สาววายทั้งหลาย ~)

    ฮาริโนชิ เคียวโกะ อายุ 14 ปี  เขาอยู่มัธยมต้น ปีที่ 2 เขาได้ย้ายมาอยู่ในโรงเรียนไคโซชันกิกลางคันเนื่องจากพ่อกับแม่ของเขาไม่อยากให้เรียนต่อโรงเรียนเดิมจึงให้ย้ายออกมาแล้วให้น้องสาวของเขาที่อายุห่างกันแค่ 1 ปี เข้ามาเรียนแทนเหตุผลคือถ้าให้อยู่ด้วยอาจจะเกิดเรื่องไม่ดีกับน้องสาวก็ได้เขาจึงให้ย้ายออกมาอยู่ไคโซคันจิ... เขาอาศัยอยู่นอกเมืองไกลจากโตเกียวนิดหน่อยฐานะของเขาค่อนข้างจะรํ่ารวยพ่อแม่ของเขาทำงานราชการสูงเป็นถึงถนายกันเลยทีเดียวแต่เขากลับไม่มีความสุขกับชีวิตของเขาเลยเพราะตลอดเวลาตั้งแต่เด็กจนโตเขาถูกคังให้อยู่แต่ในบ้านตลอดเวลาและนั่งทำงานและอ่านแต่หนังสือจนไม่สนใจเรื่องภายนอกและเรื่องในครอบครัวเขาถูกพ่อแม่ดุด่าบ่อยๆทุกๆสาเหตุ แต่กลับว่าเขาไม่มีความรู้สึกใดๆเลยไม่มีความเจ็บอะไรทั้งสิ้นจะยิ้มหรือจะร้องไห้ก็ไม่มี เขามีน้องสาวคนนึงที่อยู่ในครอบครัวน้องสาวคนนั้นเขาถูกเก็บมาเลี้ยงแต่กลับว่าพ่อและแม่ของเธอเอาแต่สนใจให้ความรักให้ความอบอุ้นกับเด็กคนนั้นตลอดเวลาซึ้งมันต่างกับความรู้สึกของพ่อและแม่ที่ให้กับเขามากมีเพียงแค่ปู่ของเขาเท่านั้นที่เข้าใจเขาทุกอย่างและแคร์เขามาตลอดตั้งแต่เล็กจนโตแต่ก็คงแก้ความรู้สึกเย็นชาของเขาไม่ได้เลยได้แค่รอยยิ้มของเขาเท่านั้นเอง...

    #'จบบบบบ ~~~~ 

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น